Από το 1 τρισ. ευρώ που ετοιμάζεται να διαθέσει από τα κρατικά ταμεία ή να δανειστεί η Γερμανία, ο λαός όχι μόνο δεν θα δει ούτε σεντ, αλλά θα βιώσει από πάνω και περικοπές! Τα ποσά είναι πρωτοφανή για τα δεδομένα της Γερμανίας: Οι στρατιωτικές δαπάνες θα ανέλθουν τα επόμενα χρόνια στα 400 δισ. ευρώ. Αλλα 500 δισ. ευρώ θα είναι το Ειδικό Ταμείο για επενδύσεις στην ενίσχυση της βιομηχανίας και στον εκσυγχρονισμό των υποδομών. Το Ταμείο αυτό συνδέεται επίσης με την πολεμική προετοιμασία. Οπως και να έχει, θα γεμίσει τα «σεντούκια» των γερμανικών επιχειρηματικών ομίλων, στηρίζοντας τη θέση τους στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Για να γίνει αυτό, σπάει στη Γερμανία ένα «ταμπού» δεκαετιών: Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλδημοκράτες - που ετοιμάζονται να συγκυβερνήσουν - προχωρούν με τη στήριξη των Πρασίνων στην αναθεώρηση του Συντάγματος για να αρθεί το «φρένο χρέους», ώστε να μην υπάρχει όριο στον δανεισμό. Και ο γερμανικός λαός που θα «φορτωθεί» με το χρέος; Σε αυστηρούς τόνους, χωρίς να έχει καν αναλάβει ακόμη καγκελάριος, ο Φρ. Μερτς (CDU) είπε: «Οι καλές εποχές, όταν κάθε επιθυμία ήταν εφικτό να υλοποιηθεί, έχουν παρέλθει»! Ακολουθούν «μεγάλης κλίμακας μεταρρυθμίσεις» με φοροελαφρύνσεις στους ομίλους, περικοπές δικαιωμάτων, επιδομάτων και παροχών για εργαζόμενους και άνεργους, «κίνητρα» για δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα για συνταξιούχους. Η ισχυρότερη καπιταλιστική οικονομία της ΕΕ - που τον τελευταίο καιρό δεν βρίσκεται και στα καλύτερά της - «έδωσε το σύνθημα»...

Σε ιστορικά επίπεδα κινείται ο χρυσός, έχοντας ξεπεράσει από τις 14 Μάρτη τα 3.000 δολάρια η ουγγιά. Τα αστικά επιτελεία αποδίδουν τη μεγάλη άνοδο (14% μέχρι στιγμής το 2025) στις αυξημένες «γεωπολιτικές ανησυχίες», στην κλιμάκωση του εμπορικού - και όχι μόνο - πολέμου κ.ο.κ. Πράγματι, η μεγάλη ζήτηση για χρυσό έχει να κάνει με το «καταφύγιο» που αναζητεί το κεφάλαιο μπροστά στο ενδεχόμενο μιας γενικευμένης πολεμικής ανάφλεξης. Αποδεικνύει ταυτόχρονα την τεράστια συσσώρευση κεφαλαίου, που δεν βρίσκει διέξοδο για να επενδυθεί με ικανοποιητικό κέρδος και έτσι μένει «παρκαρισμένο», μέχρι να διαμορφωθούν καλύτερες προϋποθέσεις κερδοφορίας. Και αφού οι «ειρηνικές λύσεις» των ιμπεριαλιστών, όπως η «πράσινη μετάβαση», αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές στο να απορροφήσουν κεφάλαια και να κλοτσήσουν μακριά το τενεκεδάκι μιας νέας καπιταλιστικής κρίσης, πλέον αποκτά ξεκάθαρο προβάδισμα η πολεμική οικονομία, στο έδαφος των ανταγωνισμών που οξύνονται. Οι τεράστιες επενδύσεις που προγραμματίζονται, με πρωτοφανή κρατική στήριξη, αφορούν κάθε τομέα της οικονομίας που στρατιωτικοποιείται, όπως και χρυσοφόρα κεφάλαια για την ανοικοδόμηση των κατεστραμμένων από τον πόλεμο χωρών. Το σύστημα της εκμετάλλευσης, σε «ειρήνη» και πόλεμο, αναπαράγει διαρκώς αδιέξοδα για τον λαό. Μόνη διέξοδος είναι η οργανωμένη πάλη για την ανατροπή του.