- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Κάτι παράξενες συμπτώσεις... Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση ανοίγει «καθαρό διάδρομο» για έξοδο στις αγορές και επιστροφή στην ανάκαμψη, μετά τη συμφωνία στο Γιούρογκρουπ, μερικές χιλιάδες συμβασιούχοι καλωσορίζουν ήδη την επόμενη μέρα, χάνοντας της δουλειά τους και ζώντας με την αγωνία μήπως χρειαστεί να επιστρέψουν και τους μισθούς που πληρώθηκαν όσο διήρκεσε η ανανέωση των συμβάσεών τους, κυρίως στον τομέα της καθαριότητας των δήμων. Οι συμβασιούχοι αυτοί είναι οι πρώτοι που γεύονται τα ...καλά της «καθαρής λύσης» που πέτυχε η κυβέρνηση στο Γιούρογκρουπ, επιβεβαιώνοντας ότι οι εργαζόμενοι και ο λαός δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από τις διακηρύξεις περί ανάκαμψης που παπαγαλίζει η κυβέρνηση, για να τους κάνει συμμέτοχους στην αντιλαϊκή της πολιτική και χειροκροτητές ενός συστήματος σάπιου, που παράγει μόνο φτώχεια και ανεργία, για να αυξάνουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Και μια μικρή λεπτομέρεια: Οι συμβασιούχοι χάνουν ακόμα κι αυτό το μικρό μεροκάματο στο όνομα των ευρωπαϊκών οδηγιών για τις συμβάσεις εργασίας και του ελληνικού Συντάγματος, όπου επίσης περιέχονται ανάλογες ρυθμίσεις. Δηλαδή, μέχρι σήμερα παρέμεναν όμηροι και από σήμερα κινδυνεύουν να βρεθούν στο δρόμο, εξαιτίας του «ευρωπαϊκού κεκτημένου», που υπερασπίζεται με σθένος η κυβέρνηση και το οποίο ενσωματώθηκε και στο ελληνικό δίκαιο...
Για το «απίστευτο» γεγονός ότι ένας στους τέσσερις νέους στην Ελλάδα δεν μπορεί να κατονομάσει «τρία σημαντικά επιτεύγματα της ΕΕ» και ότι 4 στους 10 νέους έως 25 χρόνων «δεν διακρίνουν κάποιο θετικό γι' αυτούς από τη συμμετοχή στην ΕΕ» έγραφε τις προάλλες η «Καθημερινή», βασισμένη σε μια διαδικτυακή έρευνα που έκανε η ΜΚΟ «Δίκτυο» (της Αν. Διαμαντοπούλου). Μάλιστα, οι υπεύθυνοι της έρευνας έγραφαν για την ανάγκη στο εκπαιδευτικό σύστημα να μπει η ευρωενωσιακή «διάσταση», ώστε οι νέοι, που κατά τ' άλλα «αντιλαμβάνονται τις προκλήσεις της ΕΕ», να «τις κατανοήσουν σε βάθος». Η αλήθεια, βέβαια, είναι πως όσα μαθήματα κι αν κάνουν στους νέους για τα «καλά» της ΕΕ, όσα λεφτά κι αν ρίξουν στα διάφορα προγράμματα, για να αποδεχτεί η νέα γενιά ως «αυτονόητη» και «αιώνια» την ανεργία, τη φτώχεια, τη ζωή και δουλειά χωρίς δικαιώματα και να την στρατεύσουν στις υποθέσεις των καπιταλιστών, η πραγματικότητα για εκατομμύρια νέους θα γεννάει τη δυσαρέσκεια και την αμφισβήτηση απέναντι στην ένωση του κεφαλαίου. Τα παιδιά της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, χρειάζεται όντως να κατανοήσουν σε βάθος και το χαρακτήρα αυτής της καπιταλιστικής ένωσης, που δεν παίρνει από μερεμέτια. Να συνειδητοποιήσουν ότι όσο υπάρχουν το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, η εξουσία του κεφαλαίου και οι ενώσεις του, μέλλον γι' αυτούς δεν υπάρχει. Να μπουν κι εκείνοι ορμητικά στον αγώνα για τις σύγχρονες ανάγκες τους, σε σύγκρουση με τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και την εξουσία του κεφαλαίου.
Για όποιον είχε αμφιβολίες ή πίστεψε το παραμύθι της κυβέρνησης ότι τα δύσκολα τελείωσαν για το λαό με την απόφαση του Γιούρογκρουπ, ο Δ. Παπαδημούλης είναι παραπάνω από σαφής: «Η πορεία για την οριστική έξοδο από τα μνημόνια και την ασφυκτική επιτροπεία τον Αύγουστο του 2018 συνεχίζει να είναι απαιτητική και δύσκολη». Εμείς προσθέτουμε ότι έτσι θα συνεχίσει να είναι για το λαό και μετά τον Αύγουστο του 2018, ακόμα κι αν το πρόγραμμα τελειώσει τυπικά, αφού θα παραμείνουν σε ισχύ όλοι οι αντιλαϊκοί νόμοι, ενώ νέοι θα ωριμάζουν, φορτώνοντας με πρόσθετα βάρη το λαό... Θυμίζουμε, επίσης, ότι η συζήτηση για τα πρωτογενή πλεονάσματα και τις ρυθμίσεις για το χρέος με απανωτές αντιλαϊκές προσαρμογές έχει φτάσει ήδη μέχρι το 2060, ενώ, κατά άλλους, συζητιούνται ημερομηνίες που ξεπερνούν ακόμα και το 2100! Επομένως, αντί να περιμένει ο λαός τη ...Δευτέρα Παρουσία που του υπόσχονται ο ΣΥΡΙΖΑ και οι σύμμαχοί του, το συμφέρον του είναι να πάρει σήμερα την υπόθεση στα δικά του χέρια και να οργανώσει την πάλη και τη συμμαχία του με επίκεντρο την ανάκτηση των απωλειών και τη διεκδίκηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
1905 Γεννιέται ο Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας Ζαν Πολ Σαρτρ, από τους βασικότερους εκπροσώπους του «υπαρξισμού».
1913 Ολοκληρώνεται η τριήμερη μάχη του Κιλκίς - Λαχανά μεταξύ του ελληνικού και βουλγαρικού στρατού (Β' Βαλκανικός Πόλεμος), η οποία θα λήξει με νίκη των πρώτων. Πρόκειται για μια από τις φονικότερες μάχες στην ελληνική Ιστορία, με τις απώλειες του ελληνικού στρατού να φτάνουν τους 8.828 νεκρούς και τραυματίες.
1919 Ο Κόκκινος Στρατός περνά στην αντεπίθεση και συντρίβει τα αντεπαναστατικά στρατεύματα υπό τον Γιουντένιτς στην περιοχή της Αγ. Πετρούπολης (Λένινγκραντ).
1930 Με απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών, διαλύεται με βάση το «Ιδιώνυμο» η Βιομηχανική Ενωση Οικοδόμων Αθηνών. Η Ενωση κρίθηκε ως κομμουνιστική και πως η οργάνωσή της αποτελούσε «εισαγωγή στην Ελλάδα των μπολσεβίκικων Σοβιέτ».
1943 Τμήματα του μόνιμου και εφεδρικού ΕΛΑΣ, με τη βοήθεια ολόκληρου του ελληνικού λαού, εκτελούν γενικό σαμποτάζ ενάντια στους κατακτητές. Το σαμποτάζ συνεχίστηκε έως τις 15 Ιούλη 1943.
1949 Σκοτώνεται σε μάχη στα Μάρμαρα Φθιώτιδας ο στρατηγός του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας Γιάννης Αλεξάνδρου (Διαμαντής), διοικητής της 2ης Μεραρχίας του ΔΣΕ.
Ο Διαμαντής υπήρξε πρωταντάρτης στον Παρνασσό από το καλοκαίρι του 1942. Επιλέχθηκε από την Αχτιδική Επιτροπή του ΚΚΕ για επικεφαλής της πρώτης ανταρτομάδας, της λεγόμενης συνθηματικά «8ης Ομάδας» Παρνασσού. Μετείχε με ιδιαίτερα σοβαρή αποστολή στην επιχείρηση ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοπόταμου, το Νοέμβρη του 1941. Μετά τη Βάρκιζα κατέφυγε διωκόμενος στον Παρνασσό, όπου πρωτοστάτησε στη συγκρότηση του ΔΣΕ στην Παρνασσίδα και στη Ρούμελη.
Το 1948 με το βαθμό του υποστράτηγου διορίστηκε από την Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση διοικητής της 2ης Μεραρχίας του ΔΣΕ. Μαζί με τον Χαρίλαο Φλωράκη - Γιώτη, υποστράτηγο, διοικητή της Ι Μεραρχίας, τέλος του 1948 χτύπησαν την Καρδίτσα, ενώ στις αρχές του 1949 κατέλαβαν το Καρπενήσι, το οποίο κράτησαν επί ένα 20ήμερο. Οταν ο κυβερνητικός στρατός βρήκε το πτώμα του και κάποιοι θέλησαν να του κόψουν το κεφάλι για να το διαπομπεύσουν, ο διοικητής τους είπε: «Αφήστε τον, είπε. Μας ξεφτίλισε ζωντανός. Να μη μας ξεφτιλίσει και νεκρός».
1963 Η Γαλλία θέτει εκτός ΝΑΤΟικής διοίκησης τις ναυτικές της δυνάμεις στον Ατλαντικό. Η κίνηση αυτή αποτελούσε αντίδραση στις προθέσεις των ΗΠΑ να θέσει το ατομικό οπλοστάσιο του στόλου υπό ΝΑΤΟική διοίκηση, ενώ η Γαλλία ήθελε να διατηρήσει τον πλήρη έλεγχο του δικού της οπλοστασίου.
1996 Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης συμφωνούν με τη Βρετανία τον τερματισμό της κρίσης που δημιουργήθηκε από τη νόσο των «τρελών αγελάδων». Η νόσος προκλήθηκε από την τροφή που δινόταν στις αγελάδες, η οποία περιείχε αλεσμένο κρέας και κόκαλα από άλλες αγελάδες (παρότι τα ζώα αυτά είναι φυτοφάγα). Ως αποτέλεσμα, πάνω από 180.000 αγελάδες στη Μ. Βρετανία αρρώστησαν, ενώ σχεδόν 4,5 εκατομμύρια θανατώθηκαν σε μια προσπάθεια να εξαφανιστεί η νόσος.
