Τέτοια δεν είναι φυσικά η πολιτική που εκτινάσσει την ανεργία σε διψήφια νούμερα, ούτε εκείνη που πετάει το 3% του αγροτικού πληθυσμού - μέσα σε ένα μόνο χρόνο - από τα χωράφια και τις εστίες του. Τέτοια, "υψηλών" προδιαγραφών πολιτική ενασχόληση, δεν είναι ούτε η αναζήτηση των αιτιών που οδηγούν τεράστια στρώματα παιδιών των λαϊκών στρωμάτων στον αναλφαβητισμό και μακριά από το σχολείο.

Πολύ περισσότερο, οι προεδρολογούντες δε συμφωνούν και δε θα συμφωνήσουν ποτέ, ότι στα "εγκεκριμένα" είδη πολιτικής ανήκει και εκείνο που συνεπάγεται τη σκέψη, την οργάνωση, την πάλη της εργατικής τάξης, για να πάψει να ισχύει το καθεστώς που επιβάλλει οι εργάτες να δουλεύουν, αλλά να πλουτίζουν οι άλλοι. Από τα απαγορευμένα, επίσης, πολιτικά θέματα, δε θα μπορούσαν να λείπουν εκείνα που άπτονται της επικείμενης "απόβασης" του Κλίντον στην Ελλάδα και κυρίως τα σχετιζόμενα με την αμερικανοΝΑΤΟική διχοτόμηση του Αιγαίου και της Κύπρου.

Διότι, τελικά, κατά την πάγια προτροπή των "ταγών του έθνους", τι δουλιά έχουν οι εργαζόμενοι να βασανίζουν το μυαλό τους με όλα αυτά; Τα παραπάνω ζητήματα, ακόμα κι αν χρειάζονται κάποιες... μικροδιορθώσεις (!), θα τα ξεπετάξουν κάποιοι πολιτικοί αρχηγοί σε κάποια από τα "επίπονα" και βαθύτατα "ψυχοφθόρα" παρασκηνιακά τετ-α-τετ τους, χωρίς, βεβαίως, το αδιάκριτο βλέμμα της (χλευαστικά αποκαλούμενης) "μάζας". Αν, επομένως, θέλουν οπωσδήποτε να αφοσιωθούν τα λαϊκά στρώματα σε κάτι, ορίστε θέμα: Να είναι ο κ. Κ. Στεφανόπουλος Πρόεδρος της Δημοκρατίας ή να μην είναι; Ολα τα έχει φροντίσει ο "εκσυγχρονισμός" για να περνάτε την ώρα σας...

***

Με δυο λόγια, το πραγματικό ψευτοδίλλημα, στο οποίο θέλουν να εγκλωβίσουν οι "κεντρο-αριστερο-δέξιοι" συνοδοιπόροι τους πολίτες, τίθεται ως εξής: Θέλει ο ελληνικός λαός μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ (ή μια "κεντροαριστερο-ΠΑΣΟΚ- κάτι" κυβέρνηση), που θα εφαρμόζει την ίδια πολιτική, με Πρόεδρο Δημοκρατίας πιθανώς τον κ. Στεφανόπουλο, ή θέλει μια κυβέρνηση της ΝΔ (ή μια "κεντροδεξιο-ΝΔ-κάτι" κυβέρνηση), που θα εφαρμόζει την ίδια πολιτική με το ΠΑΣΟΚ, αλλά με άλλον, πιθανώς, Πρόεδρο;!

Δεν είναι πολύ κακόγουστο το αστείο για να πατήσει ο λαός την "πεπονόφλουδα";

***

Το ζητούμενο είναι ο λαός να στρατευτεί και να πρωτοστατήσει - την ώρα που αυτοί θα αναζητούν το διακοσμητικό στοιχείο του πολιτικού τους συστήματος - στους αναγκαίους αγώνες για την επίλυση των προβλημάτων του.

Η πολιτική που αντανακλά στα συμφέροντα των εργαζομένων είναι εκείνη η πολιτική που ζυμώνεται στο μετερίζι της αντίστασης και της αντεπίθεσης, ενάντια στα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και στους κομματικούς εκπροσώπους της.

Τα γιαπιά, τα εργοστάσια, οι ουρές ανεργίας, τα σχολειά, τα "σπαρμένα" με απαντοχή χωράφια, είναι οι χώροι που απαιτείται να "προεδρεύσει", από σήμερα, η φροντίδα για το χτίσιμο ενός ενιαίου μετώπου πάλης του λαού, που θα θέτει στο "ύψιστο αξίωμα" τις ανάγκες και τα προβλήματα της πλειοψηφίας. Της πλειοψηφίας του λαού που ξέρει να παλεύει για τη ζωή, ξέρει να αγωνίζεται για να την κάνει καλύτερη και, μέσα από αυτή τη γνώση, τη γνώση του αγώνα, θα ξέρει και να ψηφίσει, όταν γίνουν οι εκλογές.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Το ζητούμενο είναι ο λαός να στρατευτεί και να πρωτοστατήσει - την ώρα που οι "προεδρολογούντες" θα αναζητούν το διακοσμητικό στοιχείο του πολιτικού τους συστήματος - στους αναγκαίους αγώνες για την επίλυση των προβλημάτων του

- Πώς διαμορφώνεται φέτος η κατάσταση στα ροδάκινα;

- Χρόνο με το χρόνο χειροτερεύει, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι να αντιμετωπίζουν πλέον σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης. Ειδικά φέτος, που πολλοί δε θα πάρουν καν την αποζημίωση - αφού θα πάει στην απόσυρση μόνο το 40% της συνολική παραγωγής - οι παραγωγοί βρίσκονται σε τρομερό αδιέξοδο. Μεγάλες ποσότητες από τη μένουν απούλητες και κυριολεκτικά θα "πεταχτούν στα σκουπίδια", τη στιγμή μάλιστα που οι αγρότες έχουν ήδη επιβαρυνθεί με έξοδα για να μαζέψουν τα ροδάκινα, να τα μεταφέρουν, να τα συσκευάσουν, αλλά και να τα κρατήσουν τόσο καιρό στα ψυγεία, μέχρι να δουν τι θα γίνει. Το δυνατότερο "χτύπημα" δέχονται τα επιτραπέζια ροδάκινα, αφού περίπου 14.000 τόνοι βρίσκονται στα ψυγεία, περιμένοντας το... περιβόητο πρόγραμμα επισιτιστικής βοήθειας - το οποίο δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα, καθώς αφορά συνολικά μόνο 10.000 τόνους (5.000 για το νομό Ημαθίας και 5.000 για το νομό Πέλλας). Ομως, και οι ποσότητες που δίνονται στους εμπόρους αγοράζονται σε εξευτελιστικές τιμές, γύρω στις 400 δραχμές το τελάρο, που ζυγίζει περίπου 6 κιλά. Δηλαδή οι παραγωγοί παίρνουν 65 - 70 δραχμές το κιλό, τη στιγμή που πέρσι η τιμή ήταν γύρω στις 200 δραχμές. Οσο για τα συμπύρηνα, πουλάμε σε τιμές πολύ μικρότερες από την τιμή ασφαλείας που είναι 92 δραχμές.

- Γιατί έχει δημιουργηθεί αυτή η κατάσταση και ποιος ευθύνεται;

- Οι ροδακινοπαραγωγοί πληρώνουν ακριβά τα δεινά της αντιαγροτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της κυβέρνησης. Με την εφαρμογή του καταστροφικού κανονισμού της ΕΕ για τα οπωροκηπευτικά, τις αρνητικές επιπτώσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), τη μείωση των εξαγωγικών επιδοτήσεων και του όγκου επιδοτούμενων εξαγωγών, οι παραγωγοί οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια στον αφανισμό. Ειδικά η φετινή μείωση του ποσοστού της απόσυρσης και οι εξευτελιστικές τιμές που δίνουν έμποροι και βιομήχανοι, έχουν δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στους παραγωγούς της περιοχής. Η κυβέρνηση έχει τεράστιες ευθύνες για τη δραματική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, αφού με την πολιτική που ακολουθεί "θάβει" ροδάκινα και παραγωγούς σε μια περιοχή όπως η Ημαθία, που το ροδάκινο είναι μια δυναμική καλλιέργεια.

- Τι πρέπει να γίνει;

- Το σίγουρο είναι πως οι... τηλεοπτικές διαφημίσεις του τύπου "ροδάκινο, πηγή υγείας και ομορφιάς" δεν πρόκειται να λύσουν τα τεράστια προβλήματά μας. Η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να πάρει άμεσα μέτρα για τη στήριξη του εισοδήματος των παραγωγών και να βρει τρόπο για να μην πεταχτούν τα ροδάκινα, χωρίς καν οι αγρότες να πάρουν την αποζημίωση. Για να διατεθεί, όμως, η παραγωγή πρέπει να βρεθούν νέες αγορές και να μην κρεμόμαστε μόνο από την αγορά της Γερμανίας. Πρέπει να πάψουμε να είμαστε "μαντρωμένοι" μέσα στην ΕΕ, η οποία με το "έτσι θέλω" επιβάλλει τους καταστροφικούς κανονισμούς της και προσδιορίζει τις αγορές για τα δικά μας προϊόντα. Ολόκληρος ο αγροτικός κόσμος πρέπει να το καταλάβει αυτό και να αγωνιστεί ενάντια σ' αυτή την πολιτική ξεκληρίσματος που ακολουθεί και η δική μας κυβέρνηση.

Φ. Σ.