ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 22 Μάη 1999
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΝΘΗΣ ΑΛΕΙΦΕΡΟΠΟΥΛΟΥ - ΧΑΛΒΑΤΖΗ ΥΠΟΨΗΦΙΑΣ ΤΗΣ "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΓΙΑΤΡΩΝ"
Πρόσκληση αγωνιστικής συστράτευσης

- Τι χαρακτηρίζει τις εκλογές του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών (ΙΣΑ);

- Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτών των εκλογών για τα όργανα του ΙΣΑ - και για τους αντιπροσώπους του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ) - είναι ότι έπεσαν οι μάσκες όλων εκείνων που διαμορφώνουν τη γενικότερη πολιτική κατάσταση - δηλαδή την αποκρουστική Νέα Τάξη Πραγμάτων - κομμάτι της οποίας είναι και η πολιτική υγείας.

Ετσι αποκαλύφθηκε το απαίσιο πρόσωπο των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκής Ενωσης, που επιβάλλουν απροκάλυπτα στη χώρα μας τη Νέα Τάξη και η ελληνική κυβέρνηση την εφαρμόζει.

- Ποια είναι η σχέση της Νέας Τάξης Πραγμάτων με την υγεία και τους γιατρούς;

- Η νεοσυντηρητική πολιτική στην υγεία διαμορφώνεται από τις πολυεθνικές στο χώρο της Υγείας, το στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα και τα διαπλεκόμενα, με βάση τις δικές τους επιλογές και συμφέροντα.

Το σύστημα Υγείας οικοδομείται με βάση το νόμο της αγοράς και έτσι βαθμιαία χάνει τον κοινωνικό του χαρακτήρα. Η κρίση και η διαφθορά είναι αποτελέσματα κύρια αυτής της πολιτικής. Ο ρόλος του γιατρού ως βασικού παράγοντα διαμόρφωσης πολιτικής υγείας εκμηδενίζεται. Η άσκηση της Ιατρικής με βάση τις αρχές του Ιπποκράτη, τη δεοντολογία και την ανεξαρτησία του γιατρού είναι σχεδόν απαγορευτική.

Ο βρώμικος πόλεμος που γίνεται στη γειτονιά μας, οι βάρβαροι βομβαρδισμοί σκοτώνουν χιλιάδες αμάχους, πλήττουν πλέον πόλεις, παραγωγικές μονάδες, νοσοκομεία, άμαχο πληθυσμό, παιδιά, εγκύους και αρρώστους. Δημιουργούν χιλιάδες νεκρούς, τραυματίες και ανάπηρους. Προκαλούν ανεπανόρθωτες ζημιές στο οικοσύστημα και απειλούν με τις τοξικές και καρκινογόνες ουσίες την υγεία ολόκληρων λαών, ακόμα και για πολλά χρόνια μετά.

- Ποια είναι η ευθύνη της απερχόμενων διοικήσεων του ΙΣΑ και του ΠΙΣ στη λειτουργία των Συλλόγων;

- Η ΔΗΚΙ είχε την απόλυτη πλειοψηφία στις διοικήσεις των κορυφαίων συλλόγων. Οι ευθύνες για τη λειτουργία των συλλόγων είναι τεράστιες, καθώς αρνήθηκαν να στηριχτούν στους χιλιάδες γιατρούς και ιδιαίτερα τους νέους που αναζητούσαν νέους δρόμους, που απαιτούσαν συλλόγους προοδευτικούς και διεκδικητικούς. Ετσι συνέβαλαν στο βάθεμα της νεοσυντηρητικής πολιτικής υγείας στην Ελλάδα και στην ΕΕ, όπου ο ΠΙΣ για δύο χρόνια είχε την προεδρία.

- Και οι άλλες παρατάξεις;

- Η ΠΑΣΚ Γιατρών, οι λεγόμενοι "Νέοι γιατροί", και η "Αγωνιστική Ενότητα Γιατρών", που ζητούν και φέτος την ψήφο των γιατρών, συνέκλιναν και συμφωνούσαν στις βασικές επιλογές, όπως φαίνεται και απ' τις ομοφωνίες που έχουν καταγραφεί στα πρακτικά του Διοικητικού Συλλόγου.

- Ποιος ήταν ο ρόλος της ΔΠΚ-Γ;

- Η ΔΠΚ-Γ αντιπάλεψε και συγκρούστηκε με την εφαρμοζόμενη πολιτική υγείας και όλους όσοι την υποστηρίζουν, πολιτικούς και συνδικαλιστικούς φορείς, πολυεθνικές, επιχειρηματικά συμφέροντα στο χώρο της υγείας κλπ. Πρωτοστατήσαμε στους αγώνες, βρεθήκαμε δίπλα στους συναδέλφους και στα προβλήματά τους, στους φοιτητές, αλλά και στα προβλήματα της υγείας των εργαζομένων. Υπερασπιστήκαμε το δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα της υγείας. Θέσαμε το θέμα του πολέμου και του ρόλου του ΙΣΑ και του ΠΙΣ.

Αν και τις περισσότερες φορές μειοψηφούσαμε, πιστεύουμε ότι η ιδεολογική διαφοροποίησή μας, η αγωνιστική αντίληψη και η στάση μας επηρέασαν καταστάσεις και συνειδήσεις, μέσα αλλά και έξω από το ΔΣ.

Στις εκλογές παρουσιάζουμε ένα ώριμο, τολμηρό, διεκδικητικό πρόγραμμα που δίνει διέξοδο στα οξυμένα προβλήματα της πλειοψηφίας των γιατρών και της υγείας των εργαζομένων. Δε σκορπίζουμε αυταπάτες ότι μόνοι μας μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματα, αλλά καλούμε σε αγωνιστική συστράτευση και αντίσταση τους γιατρούς.

Τέλος, κριτήριο ψήφου πρέπει να αποτελέσει και η στάση των παρατάξεων απέναντι στον πόλεμο.

Γ.


ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Η προχτεσινή συζήτηση στη Βουλή, με θέμα την ΕΕ και την πορεία της Ελλάδας μέσα σ' αυτή, προσέφερε χρήσιμα στοιχεία για τις θέσεις των κομμάτων, που θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη από τους ψηφοφόρους ενόψει των ευρωεκλογών.

Πρώτο σημείο που μπορεί να επισημανθεί είναι ότι από τις τοποθετήσεις των πολιτικών αρχηγών προέκυψε με σαφήνεια η αντίληψη των κομμάτων για τη φύση και το χαρακτήρα της ΕΕ. Τόσο ο Κ. Σημίτης, όσο και ο Κ. Καραμανλής δεν απέκρυψαν πως, πέρα από τις "αρνητικές" της πλευρές (σ.σ.: στη συνέχεια θα δούμε πώς τις αντιλαμβάνονται αυτές τις "αρνητικές" πλευρές), θεωρούν την ΕΕ ως μια "αναγκαιότητα", εξαιρετικά ωφέλιμη και χρήσιμη για το λαό και τον τόπο και το ζήτημα έγκειται στο πόσο "ικανός" και "καπάτσος" θα είναι ο εγχώριος διαχειριστής για να αντλήσει αυτά τα οφέλη για την Ελλάδα. Ο Ν. Κωνσταντόπουλος εξέφρασε και πάλι την άποψη πως η ΕΕ αποτελεί χώρο ευεπίφορο σε "διορθώσεις", χώρο ανοιχτό σε κινήσεις αντιμετώπισης των όποιων "ανεπαρκειών" τη χαρακτηρίζουν και, τελικά, υποστήριξε ότι η ΕΕ αποτελεί οργανισμό που μπορεί να λειτουργήσει θετικά για τα λαϊκά στρώματα, εφόσον καλυφθούν κάποια "δημοκρατικά ελλείμματα" στη θεσμική της συγκρότηση. Οσο για τον Δ. Τσοβόλα, κινήθηκε και πάλι στη λογική πως η σημερινή και "κακή" ΕΕ, μπορεί αύριο, αυτή η ίδια ΕΕ, να μεταλλαχθεί και να γίνει "καλή", οπότε και δε θα συμπεριφέρεται σαν "πολιτικός νάνος" έναντι των ΗΠΑ.

***

Απέναντι στις παραπάνω θέσεις η Αλέκα Παπαρήγα εξέφρασε την άποψη πως η ΕΕ αποτελεί έναν οργανισμό ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, που διαφεντεύεται από τις πολυεθνικές και την ολιγαρχία. Οτι από την ίδια της τη φύση αποτελεί ένα ιμπεριαλιστικό κέντρο εχθρικό απέναντι στα λαϊκά στρώματα, στην Ελλάδα και την ειρήνη στον κόσμο. Οτι όταν μιλάμε για οφέλη της Ελλάδας από τη συμμετοχή στην ΕΕ, αυτά αφορούν τα οφέλη της εγχώριας πλουτοκρατίας και πως όταν γίνεται λόγος για "καλυτέρευση" της ΕΕ, όσοι υποστηρίζουν την παραπάνω θέση, αντικειμενικά, γίνονται διαφημιστές της δήθεν καλοσύνης των καπιταλιστών και των ιμπεριαλιστών.

Η καθαρή, ταξική τοποθέτηση του ΚΚΕ είναι σκόπιμο να συγκριθεί με την επίσης ταξική, αλλά καθόλου καθαρή θέση των υπόλοιπων κομμάτων. Ας βγουν τα αναγκαία συμπεράσματα. Και για εκείνους που εμφανίζουν ως όφελος τη συμμετοχή σε έναν οργανισμό, που βομβαρδίζει τα Βαλκάνια και ταυτόχρονα έχει στείλει στη φτώχεια και την ανεργία πάνω από 70 εκατομμύρια Ευρωπαίους πολίτες. Ας βγουν συμπεράσματα και για εκείνους που υποστηρίζουν ότι η παραπάνω πραγματικότητα αντιμετωπίζεται με "μερεμέτια" και "διορθώσεις". Ας βγουν συμπεράσματα και για εκείνους, τους κομμουνιστές, οι οποίοι δεν εννοούν να συμπλεύσουν με μια πραγματικότητα, που βάζει τα μονοπώλια πάνω από το λαό.

***

Δεύτερο σημείο που φωτίστηκε από τη συζήτηση στη Βουλή ήταν η άποψη των κομμάτων γι' αυτή τη λεγόμενη "άλλη" ΕΕ την οποία έχουν ως στόχο, κάτι που συχνά αναφέρεται στις δημόσιες τοποθετήσεις τους.

Πώς θα προέλθει, όμως, η "άλλη" ΕΕ, η "άλλη" Ευρώπη, όπως υποστηρίζουν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ και ΔΗΚΚΙ; Μήπως δεν είναι ευκρινές ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ συναγωνίζονται μπροστά σε βιομήχανους, εφοπλιστές και τραπεζίτες για το ποιος θα αποδειχτεί πιο πιστός διαχειριστής της λογικής του "μονόδρομου"; Ποια αξιοπιστία μπορούν να έχουν οι κ. κ. Σημίτης και Καραμανλής, όταν τη στιγμή που η ΕΕ ενεργεί ως ο ΝΑΤΟικός βραχίονας των ΗΠΑ και σε απόλυτη σύμπνοια μαζί τους, εκείνοι ομιλούν για μια ΕΕ που θα λειτουργεί σαν "αντίπαλο δέος" (!) απέναντι στις ΗΠΑ; Τούτη είναι κατ' αυτούς η "αρνητική πλευρά" της ΕΕ... Οτι "σύρεται" από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ! Για τον ομφάλιο λώρο, όμως, που δένει τις ευρωενωσιακές και τις αμερικανικές βόμβες πάνω από τη Γιουγκοσλαβία, ούτε κουβέντα.

Μήπως, παράλληλα, δεν είναι ευκρινές ότι ο ΣΥΝ ασελγεί στο όνομα της Αριστεράς, υποστηρίζοντας ότι η ΕΕ των φονιάδων και των "συμφώνων σταθερότητας" θα... μεταλλαχτεί σε "Ευρώπη των λαών";! Οτι το ΔΗΚΚΙ, μέσα από τις αναλύσεις του τύπου "πρώτα η πολιτική και μετά η οικονομική ενοποίηση", διακατέχεται και σπέρνει αυταπάτες αντίστοιχες με εκείνου που ισχυρίζεται ότι μια πολυκατοικία χτίζεται από τα παράθυρα;...

***

Η θέση του ΚΚΕ, όπως διατυπώθηκε από την Αλέκα Παπαρήγα, ήταν ξεκάθαρη ως προς το παραπάνω ζήτημα: "Η θέση μας είναι αντίσταση, αντεπίθεση, πολιτική ρήξης με την ΕΕ και ανατροπής, διάλυσης αυτού του οργανισμού", γιατί μόνο έτσι μπορούμε να μιλάμε για "μια Ελλάδα που χτίζει πραγματικά προοδευτικές μορφές συνεργασίας, μια Ελλάδα που διεκδικεί, μια Ευρώπη που αντιμάχεται τα μονοπώλια, μια Ευρώπη δίχως μονοπώλια και κεφάλαιο, τελικά μια Ευρώπη του σοσιαλισμού", τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Βεβαίως, δε θα περιμέναμε από τα κόμματα της ολιγαρχίας ούτε να παλεύουν, ούτε να υποκρίνονται ότι παλεύουν για το γκρέμισμα της ΕΕ. Δε θα περιμέναμε από αυτά τα κόμματα να υιοθετούν στην καθημερινή τους πρακτική δράση και προπαγάνδα τη θέση για ρήξη με την ΕΕ και τις κοινωνικές δυνάμεις της Ελλάδας που ικανοποιούν τα συμφέροντά τους από τη συμμετοχή σ' αυτήν, ούτε τη θέση για διάλυσή της. Ομως, το γεγονός ότι δεν το πράττουν είναι μια σαφής απόδειξη του πόσο πραγματικά και με πόσο αποφασιστικό τρόπο στέκονται στο πλευρό του λαού. Είναι απόδειξη της απουσίας τους, τελικά, από τη λαϊκή πάλη κατά των δεινών που πρεσβεύει η ΕΕ και η πολιτική που εκπορεύεται απ' αυτήν σε βάρος της χώρας μας.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Αντίσταση, αντεπίθεση, πολιτική ρήξης με την ΕΕ και ανατροπής, διάλυσης αυτού του οργανισμού. Μόνο έτσι μπορούμε να μιλάμε για μια Ελλάδα που χτίζει πραγματικά προοδευτικές μορφές συνεργασίας, μια Ελλάδα που διεκδικεί, μια Ευρώπη που αντιμάχεται τα μονοπώλια, μια Ευρώπη δίχως μονοπώλια και κεφάλαιο, τελικά μια Ευρώπη του σοσιαλισμού



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ