Δυο τάξεις σε σύγκρουση, μια κρίση σε εξέλιξη.

Οι πολιτικές απαντήσεις που δίνονται ως λύση απηχούν διαφορετικά ταξικά συμφέροντα.

Ο διαγωνισμός ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, για το ποιος έχει την καλύτερη πρόταση «επαναδιαπραγμάτευσης» για το γαλβάνισμα των αλυσίδων που δένουν την εργατική τάξη, έχει κοινό παρονομαστή την υπεράσπιση των συμφερόντων των μονοπωλίων. Οι προσαρμογές τους σ' αυτόν τον κοινό παρονομαστή ώστε να μην υπάρχουν περιθώρια παρερμηνείας είναι καθημερινές. Κι αυτό είναι αξίωση του μονοπωλιακού κεφαλαίου προς το πολιτικό προσωπικό που με αυτήν ή την άλλη σημαία έχει αναλάβει να κάνει τη δουλειά: Να επανεγκλωβίσει μεγάλες μάζες εργαζομένων που προς στιγμήν έδειξαν τάσεις, ανολοκλήρωτες, απεγκλωβισμού.

Στα αστικά μέσα ενημέρωσης γίνεται παρέλαση του κάθε διαχειριστή, αλλά κι εκεί ένας ο παρονομαστής: Να μη θιγούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Εξ ου και ο προκλητικός αποκλεισμός του ΚΚΕ από τα τηλεοπτικά τραπέζια.

Στην κατάσταση που διαμορφώνεται ο μόνος παράγοντας που μπορεί να κάνει τη διαφορά είναι ο ίδιος ο αγωνιζόμενος λαός. Οχι γενικά κι αόριστα, αλλά έτσι όπως καθορίζεται η στάση καθενός με βάση την ταξική διαστρωμάτωση που οδηγεί σε διαφορετικό δρόμο αναζήτησης λύσης. Αλλο θέλουν οι αστοί και τα στρώματα που τρώνε από το αστικό τραπέζι, άλλο οι εργάτες και εκείνα τα στρώματα (αυτοαπασχολούμενοι και φτωχοί αγρότες) που όλο και περισσότερο βλέπουν πως το μέλλον τους είναι ταυτισμένο με αυτό των εργατών.

Η κρίσιμη ποσότητα που θα κάνει την ποιοτική διαφορά στις μάχες που είναι μπροστά είναι η εργατική τάξη, ειδικά τα αγωνιζόμενα τμήματά της, που δεν παζαρεύουν αν ο μισθός θα είναι 300 ή 400 ευρώ, οι συντάξεις και το επίδομα ανεργίας 200 ή 250 ευρώ. Εκείνοι όλοι που ακόμα κι αν δεν είναι έτοιμοι να διεκδικήσουν όλο τον πλούτο που παράγουν, βλέπουν πως αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα που ζητάει λύση.

Σ' αυτούς απευθύνεται το ΚΚΕ και τους καλεί να προετοιμαστούν για την επόμενη μέρα.

Την ώρα που τα κόμματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης καλούν το λαό να επιλέξει διαχειριστή, το ΚΚΕ καλεί σε οργάνωση της λαϊκής πάλης για να αντιμετωπίσει τους διαχειριστές.

Είναι δυο διαμετρικά αντίθετοι δρόμοι.

Πολλοί ανάμεσα και στην εργατική τάξη τρέφουν ακόμα αυταπάτες ότι αρκεί να αλλάξουν διαχειριστή για να μη γίνουν χειρότερα τα πράγματα.

Το ΚΚΕ είναι υποχρεωμένο να δείξει όλη την εικόνα. Δεν έχει δικαίωμα να χαϊδεύει αυτιά, κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε βαθιά υποταγή.

Το ΚΚΕ δείχνει ευθέως τον αντίπαλο, το μονοπωλιακό κεφάλαιο και την εξουσία του. Και είναι αυτή η γραμμή του που οδηγεί σε συσπείρωση για να χτυπηθεί ο αντίπαλος.

Η αστική τάξη διαβάζει καλά αυτή τη γραμμή. Κι έχει ήδη φροντίσει να ορθώσει όσο πιο ισχυρά αναχώματα μπορεί. Η προβολή - από τα αστικά μέσα ενημέρωσης - του ΣΥΡΙΖΑ σαν τη δύναμη που δήθεν είναι ενάντια στο σύστημα, είναι επιλογή της αστικής τάξης, που καταλαβαίνει ότι τα δυο γερασμένα άλογά της δεν τραβάνε πια. Είναι επιλογή στη γραμμή ανασύνθεσης του πολιτικού σκηνικού.

Αν ο σχεδιασμός της αστικής τάξης για μια ανέξοδη ανασύνθεση του πολιτικού συστήματος περάσει, για την εργατική τάξη τα πράγματα εξελίσσονται εξαιρετικά επικίνδυνα. Το χτεσινό θέατρο, όπου ΣΕΒ - ΓΣΕΕ, Ρουπακιώτης και ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή οι σημερινοί πρωταγωνιστές της ταξικής υποταγής, εμφανίστηκαν να νοιάζονται για το καλό των εργατών, μόνο δεινά προαναγγέλλει.

Για την εργατική τάξη ισχύει απόλυτα το «χρέος με τα χέρια σου να σηκωθείς». Κι αυτό σημαίνει μέτρα τους για να ξέρεις τι πρέπει να ανατρέψεις.

«Ο κ. Τσίπρας είναι χρήσιμος στη χώρα». Ηταν θέμα χρόνου να το ανακοινώσει ως κι αυτός ο Μπ. Παπαδημητρίου από τη συχνότητα του ΣΚΑΪ. Οι αστοί είναι υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσουν την κρίση με συνθέσεις. Γι' αυτό έχουν ετοιμοπόλεμους τους πολιτικούς που συμβάλλουν για να υπάρξει λαϊκή εκτόνωση. Το σενάριο που πλασάρει το συγκρότημα Λαμπράκη είναι μόνο ένα από τα σχέδια επί σχεδίων. Μέχρι τις εκλογές θα έχει ξετυλιχτεί όλο το κουβάρι.

Για την εργατική τάξη κάθε τέτοιο σχέδιο είναι εχθρικό.

Το ΚΚΕ καθημερινά τονίζει ότι το κρίσιμο είναι να βρεθεί την επόμενη μέρα η εργατική τάξη ετοιμοπόλεμη.

Κάθε λύση που θα δοθεί μέσα στην ΕΕ είναι σε βάρος των εργατών. Η προστασία των δικαιωμάτων τους εξαρτάται από το πόσο έτοιμοι θα είναι για ρήξη και ανατροπή. Αυτό που φαίνεται δύσκολο είναι και το μόνο ελπιδοφόρο. Η προειδοποίηση του ΚΚΕ ότι ή η εργατική τάξη θα κάνει άλμα μπροστά ή θα υποστεί μεγάλη ήττα ισχύει ακέραιη.

Η υπεράσπιση από ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ της ΕΕ προαναγγέλλει ήττα για την εργατική τάξη, αν η ίδια δεν το αντιμετωπίσει.

Η συσπείρωση στο ΚΚΕ και αυτών ακόμα από τους εργάτες που δε συμφωνούν με τη στρατηγική του αλλά μπορούν να αναγνωρίσουν ότι το ΚΚΕ στέκεται σταθερά ενάντια στους καπιταλιστές και την εξουσία τους, ακόμα και αυτών που πιστεύουν ότι μια άλλη κυβέρνηση με πυρήνα την αριστερά που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αδύνατο να τους ανακουφίσει, είναι η μόνη εγγύηση για να βρεθεί σε καλύτερη θέση η εργατική τάξη στη μεγάλη μάχη που είναι μπροστά.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΚΚΕ ΟΡΘΙΟ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟ να βγάλει ο λαός στις εκλογές

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Η Ευρώπη ομονοεί, αλλά μόνο για την Ελλάδα

ΕΘΝΟΣ: Σήμα Ολάντ για βελτίωση του μνημονίου

ΤΑ ΝΕΑ: Ψηφίζει Ελλάδα ο ...Ολαντ-ρέου

ΑΥΡΙΑΝΗ: Προκλητική παρέμβαση του Ολάντ στα εσωτερικά της Ελλάδας

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Εκτός ευρώ έβγαλαν τον Τσίπρα

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: «Αφελής και επικίνδυνος ο Αλ. Τσίπρας»

Η ΑΥΓΗ: Το μέλλον της Ευρώπης περνάει από την αριστερά

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: «Ασπίδα» 18 δισ. ευρώ στις μεγάλες τράπεζες

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Οι παγίδες των αποδείξεων που αυξάνουν τον φόρο εισοδήματος

«Oποια και αν είναι η κυβέρνηση στην Ελλάδα, κεντροδεξιά ή κεντροαριστερή, με βάση το νέο δίπολο που διαμορφώνει η αστική τάξη, όποιο και αν είναι το λεγόμενο μείγμα διαχείρισης, από τη στιγμή που μιλάμε για "διαπραγμάτευση", "επαναδιαπραγμάτευση", συναλλαγή με την ΕΕ, από τη στιγμή που στην οικονομία υπάρχουν τα μονοπώλια, η καπιταλιστική ιδιοκτησία και έχουν την εξουσία, οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα δεν μπορεί να περιμένουν καλύτερες μέρες. Η διέξοδος από τη βαθιά καπιταλιστική κρίση στην Ελλάδα και την υπόλοιπη ΕΕ δεν είναι κοινή για τους καπιταλιστές και τους εργαζόμενους. Μέσα στην ΕΕ οποιαδήποτε κυβέρνηση θα παίρνει αντιλαϊκά μέτρα, γιατί το πλαίσιο και η στρατηγική της ΕΕ είναι υπέρ των μονοπωλίων ενάντια στους λαούς.

Τα λαϊκά στρώματα στη χώρα μας πρέπει να έχουν τα μάτια τους ανοιχτά και να πάρουν υπόψη τους ότι το ΚΚΕ από πολύ νωρίς προειδοποίησε για τις εξελίξεις στην ΕΕ, για τις φρούδες ελπίδες που καλλιεργούνται. Επιβεβαιώνεται καθημερινά ότι η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει και αναδεικνύονται οι δυσκολίες διαχείρισής της. Το ενδεχόμενο της ανεξέλεγκτης πτώχευσης της Ελλάδας (ο λαός έχει ήδη πτωχεύσει) συζητιέται ως γεγονός που δεν έχει σχέση με τη διακυβέρνηση στη χώρα, αλλά ως αντικειμενικό ζήτημα που πηγάζει από την ανισομετρία και τους ανταγωνισμούς για τη μοιρασιά της ζημιάς της κρίσης ανάμεσα στις διαφορετικές μερίδες του κεφαλαίου στα κράτη-μέλη της ΕΕ. Επίσης, συζητιέται το ενδεχόμενο ευρώ δύο ταχυτήτων. Ταυτόχρονα, και ο όποιος νέος συμβιβασμός γίνει, νέο "κούρεμα" του χρέους, νέα δάνεια κλπ., θα γίνουν με νέα δεσμά για το λαό, που σημαίνει χειρότεροι μισθοί, χειρότερες εργασιακές σχέσεις, συνέχιση ξεκληρίσματος των μικρών αγροτών και αυτοαπασχολούμενων, ανάπτυξη εκείνων των κλάδων που συμφέρουν τα μονοπώλια.

Το ΚΚΕ καλεί το λαό να προετοιμαστεί, να χειραφετηθεί από διλήμματα και αυταπάτες. Να μην πατήσει την "μπανανόφλουδα" της κεντροδεξιο-αριστεράς και να σκεφτεί ότι την επομένη της κάλπης της 17ης Ιούνη, με ισχυρό ΚΚΕ θα μπορεί από καλύτερες θέσεις να αντιπαλέψει τη θύελλα που έρχεται. Χρειάζεται το δικό του λαϊκό αντίβαρο ενάντια στον ταξικό πόλεμο των μεγαλοεπιχειρηματιών. Για να βάλει εμπόδια, να μη χάσει άλλα δικαιώματα, να κερδίσει αν μπορεί, διεκδικώντας κάλυψη όλων των αναγκών του σε ρότα αποδέσμευσης από την ΕΕ, μονομερούς διαγραφής του χρέους, κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων για να απαλλαγεί από τους εκμεταλλευτές του. Ετσι μόνο θα μπορέσει να αξιοποιήσει τις τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες της χώρας για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του» (από άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).