Δάνειο με ξένη τράπεζα και ακύρωσή του, με την εκ των υστέρων εκτίμηση ότι συμφέρει η ακύρωση κι ας κόστισε ήδη ένα δισ. η αποπληρωμή δόσεων που δεν έφτασαν ποτέ στο δημοτικό ταμείο. Σχέδιο για κατασκευή τερατώδους οικοδομής σε χώρο πράσινου κατά παραγγελία μεγαλοϊδιωτών. Χρέωση του δήμου για την κατασκευή ενός στρατοπέδου, που είναι υποχρεωμένο μόνο του το δημόσιο να κατασκευάσει. Πρακτόρευση πολυεθνικών συμφερόντων στο όνομα της "ανακύκλωσης". Μετατροπή ελεύθερων χώρων σε γκαράζ. Υπέρογκες αυξήσεις δημοτικών τελών. Μετατροπή, συνολικά, του δήμου σε ανταποδοτικό παροχέα υπηρεσιών. Χρήση χρημάτων, που προορίζονταν για σχολεία ή μισθούς ή και για την ασφάλιση των εργαζομένων, για εξόφληση ανεξέλεγκτων λογαριασμών. Μόνιμη απουσία από τις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, το οποίο όμως παρακολουθεί από κλειστό τηλεοπτικό κύκλωμα. Ανοιγμα, με δημοτικό χρήμα, ατομικών τραπεζικών λογαριασμών, εντολές για πληρωμή διαφόρων λογαριασμών που ελέγχονται από τις αρμόδιες υπηρεσίες ως προς το νόμιμο της πληρωμής τους. Διαχείριση, συνολικά, του δημοτικού χρήματος με διαδικασίες που θυμίζουν τα λογιστικά του τσαγκάρη της γειτονιάς, με... ορισμένες μικρές διαφορές: Εδώ πρόκειται για διαχείριση αρκετών δισεκατομμυρίων που φεύγουν, με αποφάσεις του Λογοθέτη από το δημοτικό ταμείο για να εξυπηρετηθούν, μέσω των λογαριασμών Λογοθέτη, συγκεκριμένα ιδιωτικά συμφέροντα.

Είναι όλα αυτά και πολλά ακόμα που ονομάστηκαν "φαινόμενο Λογοθέτη", εξαιτίας του γεγονότος ότι στη διάρκεια της δικής του δημοτικής αρχής φούντωσαν ιδιαίτερα. Ως προς τα ατομικά ελατήρια ορισμένων πράξεων, το φαινόμενο εξηγείται εύκολα με το παράδειγμα της ακρίδας, που μετά από μια άγονη περιοχή φτάνει σε χωράφι. Ελατήρια που προκαλούν θλίψη, καθώς αφορούν και διάφορα άλλα ονόματα που αναφέρονται στον Τύπο για τη σχέση τους με το "φαινόμενο Λογοθέτη".

Στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές έγινε αρκετά καθαρό ότι με εξαίρεση τον συνδυασμό "Πειραιάς Αναγέννηση", οι υπόλοιποι συνδυασμοί το μόνο που πρόβαλαν έναντι του Λογοθέτη ήταν ότι αυτοί θα διαχειρίζονταν - εφάρμοζαν καλύτερα την ίδια πολιτική. Ο Λογοθέτης κέρδισε μόνο και μόνο γιατί μπόρεσε να εξασφαλίσει - τότε - στήριξη από ισχυρότερο οικονομικό κέντρο από αυτό των "αντιπάλων" του. Η αιτία για την τυχόν έκπτωσή του από το δημαρχιακό αξίωμα, σήμερα, θα πρέπει, επίσης, να αναζητηθεί σε μια τέτοια κατεύθυνση: Ποιος στηρίζει ποιον, γιατί, με ποια ανταλλάγματα, ποιες είναι οι νέες λυκοφιλίες που διαμορφώνονται; Εκτός κι αν θέλουμε να ξεχνάμε ότι μιλάμε για το πρώτο λιμάνι της χώρας, τη μία από τις τρεις έδρες του ελληνικού εφοπλισμού. Για μια πόλη, στην οποία μπορεί να έχει κλείσει σχεδόν το σύνολο των εργοστασίων της, το χρήμα, όμως, που τζογάρεται καθημερινά στους χώρους γύρω από το λιμάνι για τη δημιουργία αναγκαίων για τους εφοπλιστές υποδομών, αυξάνει συνεχώς. Ο πειρασμός μεγάλος, οι μνηστήρες πολλοί και οι παροικούντες το λιμάνι γνωρίζουν καλά ότι εκείνη η πτέρυγα του κυβερνητικού κόμματος, που έχει πάρει το χρίσμα για τη διαχείριση των κοινοτικών κονδυλίων, δε σκοπεύει να αφήσει κανέναν Λογοθέτη να διαχειριστεί αυτό το χρήμα αντ' αυτής. Εν ολίγοις η κόντρα που έχει ξεσπάσει στο λιμάνι αφορά κύρια σ' αυτά που έρχονται και όχι σ' αυτά που ενδεχόμενα φαγώθηκαν. Προβάλλεται, με βάση τα παραπάνω, η εκτίμηση ότι τελικά το ενδιαφέρον δε βρίσκεται μόνο σ' αυτόν καθ' αυτόν, ή ενδεχόμενα αυτούς, τους λογαριασμούς Λογοθέτη, στοιχεία των οποίων κυκλοφορούν αριστερά και δεξιά, σε σημείο που να αναγκάζεται ακόμα και η κυβέρνηση, που τον στηρίζει, να κρατά τις αποστάσεις της. Ενδιαφέρον έχει να απαντηθούν και ορισμένα άλλα - σημαντικά - ερωτήματα όπως: ποιος πληρώνει τις οικονομικές ακροβασίες του δημάρχου και των συνεργατών του; Τι επιπτώσεις έχουν αυτές οι ακροβασίες στον ίδιο το θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης; Αλλάζοντας ο διαχειριστής και παραμένοντας αυτή η δημοτική πολιτική, παύουν να γεννιούνται τέτοια προβλήματα; Μπορεί να θεωρείται εκπρόσωπος του λαού - ακόμα κι αν εκλέγεται - όποιος προβάλλει ως παράδειγμα πατριωτισμού τους εφοπλιστές; Μπορεί να υπάρχει πραγματική δημοτική πολιτική, χωρίς κόντρα με την κεντρική εξουσία; Πολύ περισσότερο μπορεί να εφαρμοστεί τέτοια πολιτική, όταν, αντί για τη διεκδίκηση των πόρων που ανήκουν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, κυρίαρχη ενασχόληση γίνεται το πώς θα αρπάξει, ποιος, ποιο κόκαλο από τα κοινοτικά κονδύλια;

Στην ερώτηση που κατέθεσαν βουλευτές του ΚΚΕ προς τον υπουργό Εσωτερικών σχετικά με το "φαινόμενο Λογοθέτη", αναφέρεται η γενικότερη εκτίμηση ότι "ο πολιτικός και ιδεολογικός εκφυλισμός ανθρώπων μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνες αυθαιρεσίες". Πιο ειδικά ο κάτοικος του Πειραιά μπορεί εύκολα - από την προσωπική του εμπειρία στην πόλη - να κατανοήσει πως η απομάκρυνση του δημοτικού άρχοντα από τα συμφέροντα, που οι δημότες τον έστειλαν να υπηρετήσει και η ενασχόλησή του με "αλλότρια", γίνεται τελικά επικίνδυνη για την ίδια την ομαλή ζωή στην πόλη. Οταν τα σκουπίδια σωρεύονται και το πράσινο εξαφανίζεται, το πρόβλημα δεν αφορά τον εισαγγελέα. Και καθώς μεγαλώνει η απόσταση από την εποχή των δημοτικών αρχόντων, που έμπαιναν οι ίδιοι μπροστά για την αγωνιστική διεκδίκηση λύσεων σε λαϊκά προβλήματα, γίνεται περισσότερο καθαρό πως λύση προς το συμφέρον του λαού, μπορεί να δώσει μόνο ένα ισχυρό μαζικό κίνημα, που, προβάλλοντας τα τοπικά προβλήματα, θα ζητά και από το δήμο να είναι δήμος.