"Θωρακίζεται η ασφάλεια της χώρας". "Απομακρύνονται οι κίνδυνοι για την εδαφική μας ακεραιότητα". Φράσεις σαν αυτές, γέμιζαν το στόμα των Ελλήνων κυβερνητικών παραγόντων, όταν οδηγούσαν τη χώρα μας στο ΝΑΤΟ, στην ΕΟΚ, στη ΔΕΕ και άλλους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς πολιτικούς και στρατιωτικούς μηχανισμούς. Ξανακούστηκαν με την ίδια, αν όχι περισσότερη, ένταση από τους"ευρωλάτρες" των ελληνικών κομμάτων που ψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Σήμερα όλοι αυτοί παραπονούνται γιατί οι υποτιθέμενοι προστάτες της χώρας - και δικοί τους - που τόσες ελπίδες είχαν εναποθέσει επάνω τους, τηρούν, στην καλύτερη των περιπτώσεων, σιγήν ιχθύος και, στη χειρότερη, ανοιχτά φιλοτουρκική στάση, στην ανοιχτή πλέον πρόκληση της τουρκικής στρατοκρατίας, ενάντια στην εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας.

***

Κανείς, επίσης, δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι οι μεγάλοι και ισχυροί σύμμαχοι και εταίροι μας κράτησαν έστω και ουδέτερη στάση απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό. Αντίθετα, τον υποκίνησαν, τον στήριξαν και τον ενίσχυσαν, κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο, που είχε, όμως, το κοινό χαρακτηριστικό ενίσχυσης του ρόλου της Τουρκίας στη "νέα τάξη πραγμάτων", στήριξης του στρατοκρατικού καθεστώτος και διατήρησης του αυταρχικού κράτους. Οι κινήσεις της Τουρκίας δεν ήταν ποτέ τυχαίες, αξιοποίησαν γενικότερους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πραγματοποιήθηκαν σε στιγμές που η Ελλάδα είχε αποποιηθεί σημαντικά διαπραγματευτικά πλεονεκτήματα. Αποδέχτηκε την Ενιαία Πράξη και την Ενιαία Εσωτερική Αγορά, τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, την Τελωνειακή Ενωση της ΕΕ με την Τουρκία, έγινε μέλος της ΔΕΕ. Μετά από κάθε τέτοια ενέργεια, αντί να θωρακίζεται η άμυνα της χώρας μας, να εξασφαλίζεται το απαραβίαστο των συνόρων μας και να κατοχυρώνονται τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, άλλαζε το περιεχόμενο των διεθνών συνθηκών ή απενεργοποιούνταν άρθρα, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από την ελληνική πλευρά, για να απαιτηθεί η εμπλοκή των συμμάχων μας στο πλευρό της Ελλάδας. Η στάση αυτή των εταίρων μας ενθάρρυνε την τουρκική πλευρά, που πολλαπλασιάζει και εντείνει τις απειλητικές ενέργειες σε βάρος της Ελλάδας.

Η ίδια εξέλιξη παρατηρείται και στις σχέσεις της Ελλάδας με το ΝΑΤΟ, που για πρώτη φορά ενεργοποιήθηκε εκτός των συνόρων του και για πρώτη φορά εγκαθιστά στρατιωτικές δυνάμεις σε περιοχές, όπως η Βοσνία, εκτός της ζώνης δραστηριότητάς του, με τη συμμετοχή μάλιστα ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων, παρά τις προηγούμενες προς το αντίθετο δεσμεύσεις των ελληνικών κυβερνήσεων.

Η στάση των μέχρι σήμερα ελληνικών κυβερνήσεων χαρακτηρίζεται, ουσιαστικά, από ενδοτικότητα στις επιταγές των ισχυρών εταίρων μας, στα πλαίσια της λογικής επίλυσης των εθνικών προβλημάτων μέσω διαιτησίας των εκάστοτε ισχυρών ή ουσιαστικής αποδοχής της προσπάθειας επικυριαρχίας τους.

***

Η απεμπλοκή της Ελλάδας από τη συμμετοχή της στα σχέδια και τους προγραμματισμούς των κυρίαρχων κύκλων των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον στην περιοχή, η άμεση απόσυρση των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων από τη Βοσνία, το κλείσιμο των ξένων βάσεων, θα μπορούσαν να αποτελέσουν σημαντικό δείγμα της αποφασιστικότητας της ελληνικής πλευράς, απευθυνόμενης κύρια προς τους υποκινητές του τουρκικού επεκτατισμού, αλλά και στο ίδιο το στρατοκρατικό καθεστώς της Τουρκίας, που θα αναγκαστεί να κατανοήσει ότι τίθεται ένα τέρμα στην υποχωρητική στάση των ελληνικών κυβερνήσεων.

***

Το 1996 είναι μια αποφασιστική χρονιά για την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, για τη δημιουργία της "νέας τάξης", που θα οδηγήσει στον παγκόσμιο έλεγχο και τη δημιουργία ενός νέου πλαισίου έκφρασης των διεθνών μονοπωλιακών ανταγωνισμών. Η Ελλάδα μπορεί να διεκδικήσει την αποκατάσταση και την ενίσχυση του ισότιμου διεθνούς της ρόλου, να εξασφαλίσει την απρόσκοπτη άσκηση όλων των κυριαρχικών της δικαιωμάτων και την οικονομική της ανάπτυξη και ευρωστία, στηριζόμενη στις δυνάμεις του ελληνικού λαού και όχι σε επίδοξες επικυρίαρχες δυνάμεις.

Κράτης ΚΥΡΙΑΖΗΣ

Διατάξεις, που απαιτούν ομοφωνία στη λήψη αποφάσεων, υπάρχουν πολλές και σε διάφορα επίπεδα. Η δυνατότητα αυτή, επιθετικής και όχι παθητικής άσκησης πολιτικής, όχι μόνο θα ανταποκρίνεται στο λαϊκό αίσθημα, αλλά θα οδηγήσει τους εταίρους μας στην ΕΕ, τουλάχιστον, να ουδετεροποιηθούν και να σταματήσουν να υποστηρίζουν ανοιχτά την τουρκική πλευρά, ζητώντας την έναρξη διαλόγου ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, για ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα

- Τι σημαίνουν οι προσφυγές της "Πάναφον" και της "Στετ Ελλάς" στο Συμβούλιο της Επικρατείας;

- Με τις προσφυγές τους οι δυο εταιρίες ζητούν να μη δοθεί άδεια κινητής τηλεφωνίας ξηράς στον ΟΤΕ. Οι εταιρίες αυτές κάνουν χρήση της δυνατότητας που τους δίνει το άρθρο 29 του νόμου 2075/1992 που ψήφισε η ΝΔ, οι αντίστοιχες υπουργικές αποφάσεις, αλλά και η αποικιοκρατική συμφωνία, που άφησε ανέγγιχτη το ΠΑΣΟΚ.

Ο νόμος δίνει το αποκλειστικό δικαίωμα στις δύο εταιρίες για να εγκαταστήσουν, λειτουργήσουν και εκμεταλλευτούν για οχτώ χρόνια την κινητή τηλεφωνία στην Ελλάδα. Τόσο όμως ο νόμος όσο και οι συμβάσεις, που έγιναν καθ' υπόδειξη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αποκαλύπτουν το μέγεθος της υποταγής, της υποτέλειας και της πρόσδεσης των δύο αυτών κομμάτων στα συμφέροντα των πολυεθνικών, ακόμα και σε βάρος της χώρας μας.

- Τι εξασφάλιζε στις δύο εταιρίες αυτή η συμφωνία;

- Το πρώτο, και βασικότερο, ήταν ο αποκλεισμός του ΟΤΕ από την κινητή τηλεφωνία και αυτό σε αντίθεση με όσα διακηρύσσουν περί "ελεύθερου ανταγωνισμού".

Το δεύτερο είναι τα τεράστια έσοδα και υπερκέρδη. Μόνο για τη διετία 1994-'95 τα έσοδά τους έφτασαν τα 82 δισ. εκμεταλλευόμενοι την υποδομή του ΟΤΕ και έχοντας έτοιμους πελάτες τα 5,5 εκατομ. συνδρομητές του Οργανισμού. Και πλήρωσαν μόλις 2,4 δισ. ως "τέλη" στον ΟΤΕ.

Το τρίτο και κυριότερο της συμφωνίας ήταν να ελέγχουν οι δυο εταιρίες απόλυτα την αγορά, να δημιουργήσουν συνθήκες ολιγοπωλίου και να διαμορφώσουν προϋποθέσεις απόλυτης κυριαρχίας στις τηλεπικοινωνίες της χώρας όχι μόνο για οχτώ χρόνια, αλλά και για το μέλλον.

- Τι σημαίνει η ανάπτυξη από τον ΟΤΕ του συστήματος κινητής τηλεφωνίας ξηράς DCS-1800;

- Η ανάπτυξη της κινητής τηλεφωνίας προχωράει με ραγδαίους ρυθμούς. Ηδη υπάρχουν 270.000 συνδρομητές και το 2000 θα φτάσουν στις 600.000.

Επειδή, λοιπόν, η κινητή τηλεφωνία αποτελεί το μέλλον των τηλεπικοινωνιών για τον ΟΤΕ και τη χώρα, η δυνατότητα ανάπτυξής της σημαίνει ότι ο Οργανισμός διατηρεί την ικανότητα να παίξει το στρατηγικό του ρόλο. Ταυτόχρονα, μπορεί να προσφέρει αυτές τις υπηρεσίες με χαμηλά τιμολόγια για τους καταναλωτές, "σπάζοντας" το ολιγοπώλιο των δύο εταιριών. Ωστόσο, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η διοίκηση του ΟΤΕ κινούνται στη λογική της ΝΔ. Και αυτό γιατί και η ανάπτυξη του νέου εξελιγμένου συστήματος κινητής τηλεφωνίας DCS-1800, που αποφάσισαν κατ' αρχάς να προωθήσουν, θα γίνει με τη μορφή θυγατρικής σε συνεργασία με ιδιώτες, που στη συνέχεια θα την οδηγήσουν στο Χρηματιστήριο. Πράγμα που σημαίνει ότι ακόμα κι αν προχωρήσουν τελικά, ένα σημαντικό μέρος των κερδών της θυγατρικής, μέσω της διαμόρφωσης και άσκησης της τιμολογιακής πολιτικής, θα ανήκει πάλι σε ξένους.

- Ποια πρέπει να είναι η στάση του συνδικαλιστικού κινήματος;

- Η στάση του συνδικαλιστικού κινήματος πρέπει να είναι αγωνιστική και ανατρεπτική για τέτοιες αντεθνικές - με όλη τη σημασία της λέξης - συμφωνίες. Ωστόσο, η σημερινή ηγεσία της ΟΜΕ - ΟΤΕ κινείται σταθερά στη γνωστή λογική των διακηρύξεων και των προσφυγών, χωρίς να αναλαμβάνει αγωνιστικές πρωτοβουλίες, που θα δικαιώνουν τον ουσιαστικό ρόλο του συνδικαλιστικού κινήματος.

Γ. ΖΑΧ.