ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Στην οργάνωση της λαϊκής πάλης η διέξοδος

Κανένα χιλιοπαιγμένο θέατρο, όπως αυτό με τους «κλέφτες και αστυνόμους» όσο θέαμα και αν παράγει, δεν μπορεί να κρύψει την πραγματικότητα που βιώνει η εργατική τάξη της χώρας: Την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και τη μείωση των ήδη χαμηλών μισθών που πάνε παρέα με την προωθούμενη παράταση του εργάσιμου χρόνου χωρίς πληρωμή υπερωριών κ.ά.

Οι πανηγυρισμοί στον αστικό Τύπο για την ορατή συναίνεση της ΝΔ στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ, καμιά σχέση δεν έχουν με τις πραγματικές διαθέσεις των ανθρώπων της δουλειάς - και αυτών που παραμένουν εγκλωβισμένοι γύρω από τα κόμματα της αστικής τάξης. Οι προωθούμενες απολύσεις στο Δημόσιο και τις πρώην ΔΕΚΟ, η μείωση μισθών σε εργαζόμενους στις πρώην ΔΕΚΟ αλλά και των δημοσίων υπαλλήλων, με το ενιαίο μισθολόγιο που προωθείται, δεν έχουν τη συναίνεση των θυμάτων αυτής της πολιτικής.

Τα απειλητικά διλήμματα που θέτει η κυβέρνηση, για να γίνουν δεκτές οι μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα, απορρίπτονται από όσους πληρώνουν ήδη τους νέους φόρους που εξανεμίζουν το λαϊκο εισόδημα. Απορρίπτονται απ' όσους πληρώνουν ήδη πανάκριβα το κόψιμο των κρατικών δαπανών για την Υγεία, την Πρόνοια, την Παιδεία.

Το μοντέλο «φυγής» που πλασάρεται από τον αστικό Τύπο ως διέξοδος στα νέα παιδιά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα της νέας βάρδιας της εργατικής τάξης. Τα νέα παιδιά ζουν στα ίδια σπίτια με τους γέροντες που είδαν τις συντάξεις τους να μειώνονται, ζουν μαζί με τους γονείς τους που φτύνουν αίμα χωρίς να ξέρουν αν και πότε θα βγουν στη σύνταξη. Παλεύουν μαζί.

Η εμπειρία που συγκεντρώνει η εργατική τάξη - συνολικά το λαϊκό κίνημα - παράλληλα με την εφαρμογή αυτής της πολιτικής έχει και θετικά αποτελέσματα. Η συσπείρωση των εργατών στο ΠΑΜΕ, η συσπείρωση των σπουδαστών στο Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, οι ανάλογες συσπειρώσεις στους αυτοαπασχολούνενους επαγγελματοβιοτέχνες και τους αγρότες και ο συντονισμός όλων αυτών στα μέτωπα του αγώνα είναι οι θετικές εξελίξεις.

Η εφαρμογή της πολιτικής που προωθείται δε θα είναι περίπατος. Το γνωρίζει η αστική τάξη και δε χαριτολογεί όταν οι δημοσιολόγοι της γράφουν «ας έχουμε έτοιμο κανένα ελικόπτερο».

Η αστική τάξη είναι υποχρεωμένη να μετρά σοβαρά το γεγονός ότι στη χώρα μας υπάρχει Κομμουνιστικό Κόμμα που αντί να σέρνεται πίσω από καλλιστεία για τον καλύτερο διαχειριστή του συστήματος, επιμένει να αναλύει επιστημονικά την πραγματικότητα και με αυτήν την ανάλυση να εξοπλίζει την εργατική τάξη, έτσι που να μπορέσει να κάνει πράξη τις ιδέες της κοινωνικής απελευθέρωσης.

Το γεγονός ότι ο επικεφαλής του ΔΝΤ φτάνει σήμερα στην Ελλάδα και θα γίνει δεκτός με διαδηλώσεις από το λαϊκό κίνημα είναι επίσης θετικό στοιχείο των ημερών. Εκφράζει έμπρακτα ότι ο λαός δεν συναινεί, αντιπαλεύει τα άγρια μέτρα που τον οδηγούν μόνιμα στη φτώχεια και στην ανεργία για να προστατευθούν τα κέρδη και τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.

Στέλνει περήφανο μήνυμα ανυπακοής και αντεπίθεσης στους λαούς της Ευρώπης και όλου του κόσμου. Βεβαιώνει ότι ο λαός δεν σκύβει το κεφάλι στα εκβιαστικά διλήμματα και στην τρομοκρατία κυβέρνησης και τρόικας.

Η διακήρυξη «καμιά συναίνεση, καμιά υποταγή, πάλη για αποδέσμευση από τις λυκοσυμμαχίες του κεφαλαίου, την ΕΕ και το ΔΝΤ. Καμιά θυσία για τα κέρδη και την ανταγωνιστικότητα της πλουτοκρατίας. Αυτοί να πληρώσουν την κρίση και τα καπιταλιστικά αδιέξοδα», κερδίζει συνειδήσεις.

Η οργάνωση της πάλης και η λαϊκή συμμαχία, για να αποκρουστεί η καπιταλιστική βαρβαρότητα, για ένα δρόμο ανάπτυξης υπέρ του λαού και όχι των μονοπωλίων, με λαϊκή εξουσία, είναι το βήμα μπροστά.

ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ

ΠΑΝΗΓΥΡΙ: «Ο πρωθυπουργός εμφανίζεται έτοιμος να προτείνει ένα σχέδιο συναίνεσης επί συγκεκριμένων σημείων, αντιλαμβανόμενος πόσο δύσκολα είναι αυτά που καλείται να κάνει τις επόμενες εβδομάδες. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επίσης δίνει τελευταία ένα πιο συναινετικό τόνο στις εμφανίσεις του. Είναι ιστορική ευκαιρία αλλά και υποχρέωση να συμφωνήσουν σε, μερικές έστω, μεταρρυθμίσεις που αναβάλλονται εδώ και δεκαετίες λόγω πολιτικού κόστους» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ: «Από τον "σοσιαλισμό ή βαρβαρότητα" περάσαμε στο "αλλάζουμε ή βουλιάζουμε". Σχεδόν ένα χρόνο μετά τις εκλογές ο υπουργός Οικονομικών έθεσε στο τραπέζι ένα νέο "δίλημμα": "μείωση μισθών ή απολύσεις". Σε αυτό το ερώτημα είπε ο κ. Παπακωνσταντίνου θα κληθούν να απαντήσουν οι εργαζόμενοι και οι επιχειρήσεις, προειδοποιώντας ότι "έρχονται κλυδωνισμοί από τις διαρθρωτικές αλλαγές"» (το σχόλιο στο ΕΘΝΟΣ).

ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ: «Ο γενικός διευθυντής του ΔΝΤ νομίζει ότι έρχεται σε μια χώρα όπου ο λαός σε πρόσφατες εκλογές εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του για το μνημόνιο και την κυβερνητική πολιτική (...) Ο Στρος-Καν διεκδικεί το χρίσμα του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος για την προεδρική εκλογή του 2012 και επειδή η ιδιότητα του σοσιαλιστή είναι μάλλον ασυμβίβαστη με αυτήν του ΔΝΤ θέλει να δείξει στους Γάλλους ότι τον έχουν παρεξηγήσει και ότι υπάρχουν λαοί που στην αγκαλιά αυτού του αγαθοεργού οργανισμού βρήκαν την ευτυχία (...) η παρέμβαση του ΔΝΤ στην Αργεντινή το 2001-2002 οδήγησε το 50% του πληθυσμού κάτω από το όριο της φτώχειας (...) ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας φυγαδεύτηκε από το Προεδρικό Μέγαρο με ελικόπτερο (...) Η ελληνική κοινωνία σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπη (...) με μια συνταγή βίαιης οπισθοδρόμησης που έχει χαρακτηριστικά μονιμότητας (...) Το ερώτημα, λοιπόν, είναι αν η ελληνική κοινωνία θα μπορέσει να αντέξει αυτήν την παρέμβαση. Και αν το πολιτικό σύστημα θα αποδειχθεί ικανό να την απορροφήσει. Ειλικρινά, δεν μου αρέσουν οι προβλέψεις. Αλλά, καλού - κακού, ας έχουμε έτοιμο κανένα ελικόπτερο...» (ο Γ. Πρετεντέρης στο κυριακάτικο ΒΗΜΑ).

ΠΡΟΤΑΣΗ ΦΥΓΗΣ: «Νέα παιδιά σκέφτονται ήδη "να φύγουν από εδώ", αφού "ζούμε σε μια χώρα που δεν νοιάζεται για τους νέους της" (...) Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για μια χώρα από το να βλέπει τα παιδιά της να δηλώνουν απογοητευμένα και έτοιμα να την εγκαταλείψουν. Οσα μπορούν...» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΕΞΑΘΛΙΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ κυβέρνηση - εργοδότες - ΓΣΕΕ

ΤΟ ΒΗΜΑ: «Μείωση μισθών ή απολύσεις»

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ Μεσαίωνας και με το νόμο

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: ΧΑΙΡΕ ΚΑΙΣΑΡ οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν

Η ΑΥΓΗ: Κόβουν 2 μισθούς

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Τα τέσσερα σημεία του σχεδίου συναίνεσης

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ 4 ΣΗΜΕΙΩΝ ΣΤΗΝ ΤΡΟΪΚΑ

REAL NEWS: Το κρυφό σχέδιο για νέο δάνειο

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ 15.000 στις Ενοπλες Δυνάμεις ΜΑΧΑΙΡΙ στα επιδόματα πολυτέκνων

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: Οι νέες αρπαχτές των νταβατζήδων

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Πρόλαβε τρομοκρατικό χτύπημα η Αστυνομία

ΕΘΝΟΣ: ΞΗΛΩΝΟΥΝ το δίκτυο Πυρήνων - Σέχτας

ΤΑ ΝΕΑ: Ηταν έτοιμοι να χτυπήσουν

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑΣ Η ΑΘΗΝΑ

Καλύπτουν τον ένοχο

«Οι αστικές δυνάμεις, που υπερασπίζονται τον καπιταλισμό, αποδίδουν την κρίση σε διαχειριστικές πολιτικές, στην έλλειψη ελέγχου του χρηματοπιστωτικού συστήματος, στη σπατάλη του αστικού κράτους, στην έλλειψη διαφάνειας στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής. Σ' αυτή τη διαχειριστική κατεύθυνση κινούνται οι δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας και του οπορτουνισμού, που περιορίζονται σε κριτική στο νεοφιλελευθερισμό αναζητώντας διέξοδο στην ανάπτυξη του ίδιου του συστήματος, στη ρύθμιση της αγοράς, καλλιεργώντας το μύθο του καπιταλισμού "με ανθρώπινο πρόσωπο", για να ξεγελάσουν τους λαούς (...)

Η αιτία στον πυρήνα του συστήματος

Μετατοπίζουν τις αιτίες από τις εκμεταλλευτικές σχέσεις παραγωγής, τους νόμους και τις αντιθέσεις του καπιταλισμού, στο έδαφος της αστικής διαχειριστικής πολιτικής και των διαφόρων "μειγμάτων" της. Η μαρξιστική - λενινιστική ανάλυση οδηγεί στο ασφαλές συμπέρασμα που τονίζει ότι οι αιτίες της κρίσης βρίσκονται στον πυρήνα του συστήματος, στους όρους της καπιταλιστικής παραγωγής, στην αναρχία, στην ανισόμετρη ανάπτυξη, στην όξυνση της βασικής αντίθεσης, της αντίθεσης ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και της εργασίας και στον καπιταλιστικό, ατομικό τρόπο ιδιοποίησης γιατί τα μέσα παραγωγής είναι στα χέρια των καπιταλιστών. Αυτή την κατάσταση ζούμε και στην Ελλάδα»

(το απόσπασμα από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).