ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 9 Ιούνη 1999
Σελ. /56
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΨΗΦΟΣ ΣΤΟ ΚΚΕ
ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΑ ΛΟΓΟΣ...

Κι ενώ τα προεκλογικά τηλεοπτικά σποτ του ΠΑΣΟΚ μοιάζουν ν' απευθύνονται στους πολίτες κάποιας άλλης φανταστικής χώρας, όπου όλα είναι θαυμάσια, το σποτ της Παιδείας εμφανίζεται αιφνιδιαστικά ρεαλιστικό. "Υπήρξαν ενστάσεις και κινητοποιήσεις" μας πληροφορεί, δείχνοντας εικόνες του μεγάλου μαθητικού αγώνα, "όμως η μεταρρύθμιση προχωρά"!

Ούτε λίγο ούτε πολύ, η κυβέρνηση ζητά από το λαό να επιβραβεύσει με την ψήφο του τη βία και τον αυταρχισμό της. Τον "τσαμπουκά" που εξαντλείται πάνω στους φτωχούς και κοινωνικά αδύναμους, έτσι που να μην περισσεύει καθόλου για τους "ισχυρούς", όπως η ίδια άλλωστε δηλώνει. Που τον περιφέρει σαν κατόρθωμα και τον διαλαλεί σαν ανδραγάθημα για να έχει την εύνοιά τους, αφού στις πλάτες τους, στα μονοπώλια και την ολιγαρχία, στηρίζει όλο το νταηλίκι της απέναντι στο λαό. Πριν φτάσουμε λοιπόν στην κάλπη, καλό είναι να θυμηθούμε πως η "εκπαιδευτική κοσμογονία" της απ' το μεγάλο κεφάλαιο και τα επιτελεία του στις Βρυξέλλες σχεδιάστηκε, καθοδηγείται και ελέγχεται. Πρόκειται για καθοριστικής σημασίας όρο για την προώθηση της "ευελιξίας" στην εργασία, με στόχο την αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης. Οχι μόνο της υλικής, αλλά και της πνευματικής.

Τα βασικά σημεία της προωθούνται ενιαία σ' όλες τις χώρες της ΕΕ, όπως ενιαία διασπείρονται και τα επινοήματα αποκοίμισης και παραπλάνησης της κοινής γνώμης από περισπούδαστους προφεσόρους, αντί των αργυρίων των κοινοτικών προγραμμάτων.

***

Κυρίαρχη "εκπαιδευτική" απαίτηση του κεφαλαίου, επιβαλλόμενη δήθεν από την αποκαλούμενη παγκοσμιοποίηση και την προελαύνουσα "κοινωνία", τάχα, "της γνώσης", είναι ο περιορισμός της γενικής εκπαίδευσης της πλειοψηφίας του λαού σε όφελος της "διά βίου" πρακτικίστικης και αποσπασματικής "κατάρτισης στις τρέχουσες ανάγκες της αγοράς". Στα πλαίσια αυτά ο μέσος όρος των αποφοίτων του Λυκείου οφείλει να μειωθεί από το 70% που είναι σήμερα στη χώρα μας στο 30%-35% των νέων, για να συγκλίνει με το μέσο όρο μιας σειράς άλλων χωρών της ΕΕ (Γερμανία και Αυστρία 20%, Ιταλία, Βέλγιο και Ολλανδία 30%, Βρετανία και Γαλλία 40%, πηγή: ΟΟΣΑ/EUROSTAT/UNESCO), όπου ποτέ δεν επιτράπηκαν τέτοιου είδους "προνόμια" στο φτωχό λαό. Γι' αυτό την επόμενη στην κυριολεξία των εκλογών, στις 15 Ιούνη, ένα μεγάλο κομμάτι των μαθητών θα νικηθεί, έτσι κι αλλιώς, απ' τον Μινώταυρο των πανελλαδικών εξετάσεων του Λυκείου. Πρώτα θύματά του θα 'ναι τα παιδιά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, των ανέργων, των μεταναστών, ακόμη και τα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (τυφλά, κωφά, παραπληγικά κλπ.), που ως σήμερα είχαν κάποια ευνοϊκότερη αντιμετώπιση στις γενικές εξετάσεις εισαγωγής στα Πανεπιστήμια.

Στην ίδια κατεύθυνση υποκατάστασης της εκπαίδευσης από την "κατάρτιση" υπακούει και η κοινή απόφαση των τεσσάρων υπουργών Παιδείας, Γερμανίας, Γαλλίας, Βρετανίας, Ιταλίας για το "Ευρωπανεπιστήμιο", που προωθείται και στη χώρα μας. Σύμφωνα μ' αυτή, οι πανεπιστημιακές σπουδές των χωρών της ΕΕ θα πρέπει να περιορίσουν δραστικά τη διάρκεια του προπτυχιακού κύκλου τους (2-3 έτη), ώστε πολλοί λιγότεροι να ολοκληρώνουν μέσα από μεταπτυχιακά προγράμματα πραγματικά πανεπιστημιακού επιπέδου σπουδές. Για να δικαιολογηθεί μάλιστα αυτή η θέση, δε διστάζουν να οδηγούν σε εξαθλίωση τις ως πρόσφατα υψηλής στάθμης σπουδές στα γερμανικά πανεπιστήμια και από πάνω να τα κατηγορούν σαν ξεπερασμένα, άκαμπτα και εξαιρετικά αυστηρά, εξαιτίας της μεγάλης διάρκειας των σπουδών τους.

***

Η εξυπηρέτηση της απαίτησης για μικρότερης διάρκειας γενική εκπαίδευση συνδέεται με τη γραμμή "εξάλειψης της διάκρισης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα" στην εκπαίδευση, που εισηγείται η "Λευκή Βίβλος", ώστε οι υπηρεσίες της να παρέχονται στον καθένα ανάλογα με την οικονομική - κοινωνική του βάση. Αναλυτές μάλιστα της Γουόλ Στριτ επισημαίνουν σε μελέτες τους πως "η βιομηχανία της εκπαίδευσης αλλάζει ριζικά και κατευθύνεται προς την ιδιωτικοποίηση και τον εξορθολογισμό". Πράγματι, μια επιταχυνόμενη διαδικασία πολύμορφης ιδιωτικοποίησης βρίσκεται σε εξέλιξη, που δεν αφορά απλά την πρωτοφανή εξάπλωση του ιδιωτικού τομέα της εκπαίδευσης, αλλά επιχειρεί να μεταβάλει ριζικά την εικόνα και του δημόσιου σχολείου.

Σε αρκετές χώρες της ΕΕ, όπως η Ιταλία και η Ισπανία, οι κυβερνήσεις προχωρούν σε χρηματοδότηση των ιδιωτικών σχολείων από τον κρατικό προϋπολογισμό, περικόπτοντας τις αντίστοιχες δαπάνες από τα δημόσια σχολεία, καθώς και σε άλλα μέτρα υπονόμευσης του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος σε όφελος του ιδιωτικού, γεγονός που πυροδότησε μεγάλες κινητοποιήσεις στις περισσότερες χώρες της ΕΕ, ακόμη και στην Ελβετία. Παράλληλα εξαναγκάζουν τα δημόσια σχολεία σε αναζήτηση πόρων από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τις δημόσιες επιχειρήσεις, τις ιδιωτικές εταιρίες κλπ. (π. χ. Γαλλία). Μέτρα που συνοδεύονται από μια ύπουλη προπαγάνδα, σύμφωνα με την οποία προκειμένου να σωθεί η δημόσια εκπαίδευση στην Ευρώπη, πρέπει να μιμηθεί τα πρότυπα των ΗΠΑ, όπου ιδιωτικά μεγαθήρια αναλαμβάνουν το μάνατζμεντ των δημόσιων σχολείων, εισάγοντας το απαιτούμενο επιχειρηματικό πνεύμα της νέας εκπαιδευτικής τάξης.

***

Στη χώρα μας δεν αργεί η ώρα που θα επιχειρηθούν ανάλογες ρυθμίσεις. Ηδη όλα συντείνουν σε μια καλπάζουσα μαζικοποίηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης, που επεκτείνεται εκτός από τα φροντιστήρια, τόσο στο παραδοσιακό σχολικό σύστημα, όσο και σ' αυτό της κατάρτισης (ΤΕΕ, μεταγυμνασιακά και μεταλυκειακά ΙΕΚ, ΚΕΚ, ΚΕΣ κλπ.). Μεγαλοσχολάρχες και μεγαλοφροντιστηριούχοι ακονίζουν τα μαχαίρια για το ποιος θα εμπορευτεί τα τσαλακωμένα όνειρα των χιλιάδων 15άρηδων που το Λύκειο απορρίπτει, ενώ οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολείων καλούν όλους να συνενωθούν σε "Ενιαίο Φορέα Ιδιωτικής Εκπαίδευσης" για να προωθήσουν αποτελεσματικότερα το κοινό τους συμφέρον. Στα πλαίσια αυτά, η κατάσταση αποσυντονισμού και αποσύνθεσης που παρουσιάζει σήμερα το δημόσιο σχολείο, είναι πράξη συνειδητής πριμοδότησης της ιδιωτικής εκπαίδευσης και όχι αποτέλεσμα προχειρότητας και άστοχων κυβερνητικών χειρισμών. Κι ενώ η εργατική τάξη δεν πάει στον "εκπαιδευτικό παράδεισο" του κ. Αρσένη, όποιος έχει χρήμα μπορεί ν' αγοράσει ακόμη και το Απολυτήριο Λυκείου, στα τμήματα Διεθνούς Απολυτηρίου των ακριβών ιδιωτικών.

Ταυτόχρονα όμως, πίσω από τις έννοιες "αυτοτέλεια" και "αποκέντρωση" της σχολικής μονάδας, η κυβέρνηση δουλεύει επίμονα και μεθοδικά για την ιδιωτικοποίηση και του δημόσιου σχολείου. Βήμα το βήμα συνθέτει τη μελλοντική εικόνα μιας βαθιά ταξικά διαφοροποιημένης δημόσιας εκπαίδευσης, όπου κάθε σχολείο θα επιλέγει τους καθηγητές και τους μαθητές του, παραμερίζοντας και γκετοποιώντας τα θύματα της κοινωνικής ανισότητας σε σχολεία της τελευταίας διαλογής ή της "β ευκαιρίας", που σύντομα θα σκάσουν μύτη. Βάσει αυτού του σχεδίου κυοφορείται ήδη η κατάργηση των γεωγραφικών ορίων στις εγγραφές των μαθητών.

***

Είναι φανερό πως η επιδιωκόμενη ευρωπαϊκή ενοποίηση της Παιδείας μόνο ενοποίηση δεν είναι, αλλά βαθύτατη διαίρεση. Από τη μια η Παιδεία των πολλών μισοαγράμματων, που θα αποδέχονται μοιραία την άθλια ζωή τους και από την άλλη η Παιδεία των λίγων εκλεκτών που θα την επιβάλλουν. Και καμία από τις δύο δεν είναι η Παιδεία που αξίζει στα παιδιά μας, δεν είναι η Παιδεία που θα τα βοηθήσει να πάρουν σωστή στάση και θέση απέναντι στη θηριωδία της εποχής.

Το ΚΚΕ όχι μόνο κηρύσσει παλλαϊκό συναγερμό πρωτοστατώντας στους αγώνες για μόρφωση, αλλά και διαποτίζει με μια ριζικά διαφορετική αντίληψη το περιεχόμενό τους. Την αντίληψη πως η Παιδεία πρέπει να είναι ενιαία και η ιδιωτική εκπαίδευση, κάθε μορφής, πρέπει να καταργηθεί. Πως κάθε νέος δικαιούται και μπορεί να αποκτήσει μέσα από ένα ενιαίο 12χρονο βασικό σχολείο τα αναγκαία εφόδια, θεμέλια για την υπόλοιπη ζωή του. Κι ακόμη πως σκοπός της Παιδείας δεν μπορεί να είναι η στείρα αποθήκευση σκόρπιων γνώσεων και η εκγύμναση παθητικών και υποταχτικών πολιτών, αλλά η σφαιρική καλλιέργεια μιας κοινωνικής και όχι ατομικιστικής προσωπικότητας με νόηση, συναίσθημα και βούληση ν' αλλάξει τη ζωή.

Γι' αυτό το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που μπορεί να υψώσει πραγματικό αντίλογο στην αντιδραστική αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης και να προβάλει διέξοδο στις αγωνίες και τις σύγχρονες ανάγκες του λαού. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι όλα τα άλλα κόμματα, παρά τα δημαγωγικά ψελλίσματα ενάντια στην αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης, καταλήγουν να αναμασούν τις ίδιες με αυτή θέσεις σε όλα τα βασικά προβλήματα της εκπαίδευσης. Η αποδοχή και η υποταγή στους μονόδρομους της παγκοσμιοποίησης, της ανταγωνιστικότητας, του ΝΑΤΟ και της ΟΝΕ, δεν αφήνει κανένα περιθώριο σε τρίτες λύσεις κι ας μην κοροϊδεύουν το λαό. Η καταδίκη αυτής της πολιτικής, που εκδηλώθηκε μαχητικά στους αγώνες της Παιδείας, μπορεί μεθαύριο να εκφραστεί μόνο με την αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ, για να δυναμώσουν οι αγώνες που θα ακολουθήσουν. Γιατί είναι το ελάχιστο που έχουμε να κάνουμε γι' αυτούς που δεν ψηφίζουν, τα παιδιά μας. Εξάλλου χρωστάμε μιαν απάντηση στην κυβέρνηση που, παρά τα τεράστια προβλήματα που έχει δημιουργήσει στους μαθητές και τις οικογένειές τους, εξακολουθεί ακόμα να προκαλεί.

Ελένη ΜΗΛΙΑΡΟΝΙΚΟΛΑΚΗ

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που μπορεί να υψώσει πραγματικό αντίλογο στην αντιδραστική αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης και να προβάλει διέξοδο στις αγωνίες και τις σύγχρονες ανάγκες του λαού


ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΚΑΝΤΖΟΥ, ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΔΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ "ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ"
Εξόφληση με ψήφο και αγώνα

- Σε ποιο σημείο βρίσκονται οι κινητοποιήσεις σας;

- Σήμερα (σ.σ. χτες) αναστείλαμε τις κινητοποιήσεις μας για μια βδομάδα. Μετά τις πιέσεις μας το Διοικητικό Συμβούλιο του νοσοκομείου αναγκάστηκε σήμερα(σ.σ. χτες) να εξοφλήσει τα καθυστερούμενα των μηνών Γενάρη, Φλεβάρη και Μάρτη για τις υπερωρίες, τα νυχτερινά και τις αργίες.

Εξακολουθεί, όμως, να οφείλει τα δεδουλευμένα μας από τον Απρίλη μέχρι σήμερα. Τα αιτήματα ασφαλώς δεν ικανοποιήθηκαν ούτε τα προβλήματα λύθηκαν.Το γεγονός ότι σταματήσαμε τις κινητοποιήσεις δε σημαίνει ότι σταματήσαμε και τον αγώνα. Εγινε προσωρινή αναστολή. Οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε επαγρύπνηση και την ερχόμενη Τετάρτη μετά τις ευρωεκλογές θα γίνει νέα γενική συνέλευση. Μέσα από αυτήν, έχοντας υπόψιν τις μέχρι τότε εξελίξεις για την υλοποίηση ή όχι των δεσμεύσεων της διοίκησης θα προσδιορίσουμε τις παραπέρα μορφές του αγώνα μας.

- Πόσο αληθεύει ότι η κυβέρνηση διαθέτει σημαντικά ποσοστά για την κοινωνική πολιτική και πώς αντανακλάται αυτό στην υγεία;

- Η πολιτική της λιτότητας που ακολουθεί η κυβέρνηση έχει σοβαρότατες επιπτώσεις και στο δημόσιο σύστημα υγείας. Μέρα με τη μέρα τα δημόσια νοσοκομεία οδηγούνται στην υποβάθμιση και περιορίζεται ο δημόσιος χαρακτήρας του και η παροχή δωρεάν υπηρεσιών στους πολίτες. Την ίδια στιγμή βλέπουμε να αναπτύσσονται οι ιδιωτικές εταιρίες στον κλάδο της υγείας. Οταν οι εργαζόμενοι στο δημόσιο σύστημα υγείας περιμένουν για έξι μήνες την εξόφληση των δεδουλευμένων τους για ποια ικανοποιητικά επίπεδα δαπανών για την υγεία μιλάνε;

- Ποια είναι τα άλλα αιτήματα των εργαζομένων στο νοσοκομείο σας;

- Πέρα από την άμεση καταβολή και των υπόλοιπων δεδουλευμένων είναι η άμεση πρόσληψη μόνιμου και επαρκούς νοσηλευτικού προσωπικού, η κάλυψη των υπόλοιπων κενών θέσεων και η διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα της υγείας.- Μήπως η καταβολή των καθυστερούμενων των τριών μηνών έγινε για προεκλογικούς λόγους;

- Ο αγώνας των εργαζομένων ασφαλώς έφερε αποτελέσματα και απέδειξε πως η ενότητα και η δυναμική αντίστασή τους μπορεί να κάμψει την αδιαφορία από όπου κι αν προέρχεται. Οι κινητοποιήσεις στο νοσοκομείο ήταν από τις μεγαλύτερες τα τελευταία χρόνια και οι διοικούντες έλαβαν προφανώς το μήνυμα της αποφασιστικότητας των εργαζομένων να συνεχίσουν μαχητικά έως ότου δικαιωθούν.

- Ποιο πρέπει να είναι το κριτήριο των εργαζομένων στις ευρωεκλογές; - Οι ευρωεκλογές δίνουν την ευκαιρία στους εργαζόμενους να... εξοφλήσουν κάποιους λογαριασμούς, με την ασκούμενη πολιτική της κυβέρνησης, που υπηρετεί την πολιτική των Βρυξελλών. Επίσης, οι ευρωεκλογές δίνουν την ευκαιρία στους εργαζόμενους να καταδικάσουν με την ψήφο τους και τα κόμματα εκείνα που υπηρετούν την πολιτική που πηγάζει από την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ και έχουν δραματικές συνέπειες για τους εργαζόμενους. Η αποδυνάμωση αυτών των πολιτικών με την ψήφο των εργαζομένων και η ταυτόχρονη ενίσχυση των κομμάτων που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της αντίστασης, θα είναι το πρώτο κέρδος.

- Και ξοφλήσατε μόνο με την ψήφο στο άλφα ή βήτα κόμμα;.

- Ασφαλώς όχι. Μετά τις ευρωεκλογές απαιτείται η δυναμική συσπείρωση όλων των εργαζομένων και η δυναμική αντίστασή τους στην πολιτική διάλυσης της υγείας, της παιδείας, της κατάργησης των κεκτημένων δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Ο ενωμένος αγώνας των εργαζομένων στο νοσοκομείο "Αλεξάνδρα" απέδειξε ότιφέρνει αποτελέσματα και θα φέρει ακόμη περισσότερα.

Ρ. ΜΠ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ