Το χρονικό ενός προαγγελθέντος θανάτου

Οταν το 1980 πάτησαν το πόδι τους για πρώτη φορά Ιταλοί δύτες ειδικοί στη συλλογή οστράκων κανείς δεν τους είδε με καλό μάτι. Μάλιστα ύστερα από λίγο διάστημα, όταν ξεκίνησαν με αεροσυμπιεστές και ένα εργαλείο που ονομάζεται "μυστρί" και άρχισαν να καταστρέφουν το βυθό, έγιναν μεγάλες φασαρίες. Ομως σιγά σιγά κατόρθωσαν να πείσουν και ορισμένους ντόπιους που είδαν να αυξάνονται τα εισοδήματά τους πολύ περισσότερο από πριν και δε σκέφτονταν ότι μετά από λίγα χρόνια με τους ακολουθούμενους ρυθμούς δε θα υπήρχαν όστρακα... Να αναφέρουμε ότι μόνο το 1989 αλιεύτηκαν 180 τόνοι αξίας 100 εκατομμυρίων δρχ. Ποσά αστρονομικά για τις επικρατούσες έως τότε συνθήκες. Κι αυτό γιατί η ιταλική αγορά παρουσίαζε (και παρουσιάζει) μεγάλη ζήτηση για κυδώνια και μύδια. Από τότε είχε γίνει γνωστό, ότι η εξαφάνιση των οστράκων που θα επέλθει μοιραία θα προξενήσει τεράστιες καταστροφές. Ο γνωστός σε όλους μας Ζακ Κουστό είχε κάνει σαφές, ότι το συγκεκριμένο είδος οστράκων συντελεί στο φιλτράρισμα του νερού και εξασφαλίζει τροφή στα ψάρια. Επίσης συντελούν στη ρύθμιση του πλαγκτόν. Η πιθανή εξαφάνισή τους λοιπόν θα βοθροποιήσει τον κόλπο και θα έχουμε ένα παρόμοιο φαινόμενο μ' αυτό της Αδριατικής. Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια μέσα σε διαρκείς τριβές, παλινωδίες "υπευθύνων", ατήρητες υποσχέσεις και κυρίως μια διαρκής αναμονή για το τι μέλλει γενέσθαι. Εως ότου έχουμε το συγκεκριμένο ΠΔ που αποτελεί, όπως θα διαπιστώσουμε, τη χαριστική βολή στην όλη υπόθεση.

Η θεσμοθέτηση της καταστροφής

Το ΠΔ 17/95 "προβλέπει" όλο το καθεστώς εκείνο που θα ρυθμίσει επί τέλους το άναρχο καθεστώς της οστρακοαλιείας στους δυο κόλπους. Πιο συγκεκριμένα:

1. Προβλέπεται η αλιεία οστράκων με τη λαγκάμνα (ή αλλιώς αργαλειό).

2. Κάθε σκάφος επιτρέπεται να έχει ένα αργαλειό συγκεκριμένων προδιαγραφών, μετά από ειδική άδεια.

3. Επιτρέπει την υποβρύχια αλιεία με τη χρήση τοποθετημένου στο σκάφος αεροσυμπιεστή. Ο αναπνευστικός σωλήνας δεν πρέπει να ξεπερνά τα εβδομήντα μέτρα και τα σκάφη πρέπει να βρίσκονται τουλάχιστον εκατό μέτρα από τις υπάρχουσες υδατοκαλλιέργειες. Απαγορεύεται η αλίευση οποιουδήποτε άλλου πλην κυδωνιών. Οσο για τους δύτες δεν πρέπει να ξεπερνούν τους τρεις ανά σκάφος.

4. Μόνο για δυόμισι μήνες επιτρέπεται η αλίευση με αργαλειό (σ.σ. από 1/1 μέχρι 15/3).

5. Επιτρέπεται η υποβρύχια αλιεία οχτώ μήνες (από 1/11 μέχρι 1/6). Δηλαδή ουσιαστικά απαγορεύεται μόνο στο διάστημα Ιουλίου - Οκτωβρίου.

6. Κάθε τρίτο χρόνο με αφετηρία το 1997 απαγορεύεται η με κάθε τρόπο αλιεία.

7. Μετά τη 1/1/2002 απαγορεύεται η χρήση αργαλειού.

8. Απαγορεύεται η αλίευση οστράκων (χτενιών) που είναι μικρότερα από έξι εκατοστά και κυδωνιών μικρότερα από τέσσερα και μισό.

9. Η οστρακοαλιεία θα γίνεται μια ώρα μετά την ανατολή και μια ώρα μετά τη δύση του ήλιου.

Η πολιτική του yes man

Υποτίθεται ότι βρισκόμαστε πέντε χρόνια πριν το 2000 και όπως διατείνονται οι πράσινοι κυβερνήτες διαθέτουμε μια εθνικά υπερήφανη σοσιαλιστική κυβέρνηση. Βέβαια τέτοιου είδους προσδιορισμοί μόνο στον ανεκδοτολογικό χώρο μπορούν να καταχωρηθούν. Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς στο εν λόγω ΠΔ; Κι ένας πρωτοετής φοιτητής της Βιολογίας θα γνώριζε γεγονότα και καταστάσεις που αγνοούν οι τεχνοκράτες του υπουργείου Γεωργίας. Μέσα σε ένα χρόνο εντατικής αλιείας θα εξαφανιστεί το σύνολο των οστράκων του κόλπου. Πώς είναι δυνατό να επιτρέπεται η αλιεία με δύτες που καταστρέφουν τα πάντα και να περιορίζεται - και σε έξι χρόνια να απαγορεύεται - ο παραδοσιακός τρόπος αλιείας με τον αργαλειό; Τόσο υψηλές διασυνδέσεις έχουν οι ξένοι αλιείς που να εξαναγκάζουν τους ντόπιους ψαράδες σε μαρασμό; Γιατί δεν έγινε η παραμικρή μελέτη πάνω στις αντοχές των οικοσυστημάτων του κόλπου της Καλλονής, που είναι ήδη επιβαρυμένα; Το πανεπιστήμιο Αιγαίου βρίσκεται στη Μυτιλήνη και διαθέτει λαμπρούς επιστήμονες. Εκατοντάδες εκατομμύρια σπαταλιούνται κάθε χρόνο σε έργα βιτρίνας. Γιατί κάποια από αυτά δε

διατίθενται για να λυθεί οριστικά το πρόβλημα των δυο κόλπων; Γιατί η συμπεριφορά μας είναι σχέση υποτελούς σε κάθε ξένο που έρχεται να πλουτίσει σε βάρος του φυσικού (άρα και του εθνικού) πλούτου της χώρας; Να ορισμένα ερωτηματικά που πρέπει να απαντηθούν. Η σιωπή του νεοεκλεγμένου νομάρχη και του διορισμένου περιφερειάρχη στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι χρυσός...

Τ' αδιέξοδα της χαρτοβιομηχανίας

Πάνω από 4 δισεκατομμύρια δέντρα θυσιάζονται το χρόνο για να γίνουν χαρτοπολτός για τις ανάγκες κυρίως των αναπτυγμένων χωρών. Αριθμός ανατριχιαστικός αν συνδεθεί με το πρόβλημα της αποδάσωσης και μάλιστα σε περιοχές όπως ο Αμαζόνιος που αποτελεί το μεγαλύτερο πνεύμονα του πλανήτη. Η κατανάλωση χαρτοπολτού μέχρι το 2010 θα διπλασιαστεί. Ετσι τίθεται επιτακτικά το ερώτημα τι μέλλει γενέσθαι. Το μήνυμα είναι μάλλον αισιόδοξο αν αποσυνδέσουμε τις πιέσεις που ασκούν οι χαρτοβιομηχανίες. Σήμερα το 30% του χαρτιού είναι προϊόν ανακύκλωσης και στα δεκαπέντε προσεχή χρόνια το ποσοστό αυτό θα ξεπεράσει το 45% (για περισσότερες λεπτομέρειες βλ. ΝΕΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ τ. Μάρτη). Ομως εκεί που πρέπει να δοθεί βάρος είναι οι εναλλακτικές μορφές που σήμερα καλύπτουν μόνο το 10%. Τέτοιες είναι το κενάφ, ένα τροπικό φυτό παρόμοιο με το βαμβάκι, η ινδική κάνναβις, το γνωστό σε όλους μας χασίς και φυτικά κατάλοιπα από δημητριακά, ρύζι κ. ά. Τα τελευταία παρουσιάζουν υψηλότερη αντοχή, μεγαλύτερη λευκότητα και καλύτερες προϋποθέσεις ανακύκλωσης. Και για να μη νομιστούν τα παραπάνω ουτοπικά, αναφέρουμε ότι το 80% της παραγωγής χαρτιού στην Κίνα γίνεται από φυτικές ύλες. Να λοιπόν ένα πεδίο που πρέπει και μπορεί να γνωρίσει ανάπτυξη συντελώντας διορθωτικά σ'ένα τμήμα των περιβαλλοντικών προβλημάτων του πλανήτη.

ΟΙΚΟΑΛΙΕΥΜΑΤΑ

Αλλοθι ή υποχρέωση;

Το ΥΠΕΧΩΔΕ κάλεσε επιλεκτικά κάποιες οικολογικές οργανώσεις και τους ζήτησε να εκλέξουν εκπρόσωπο που θα συμμετέχει - χωρίς ψήφο - στην επιτροπή για τα έργα του Β Πακέτου Ντελόρ. Να υπενθυμίσουμε ότι η κίνηση αυτή δεν προέρχεται από τυχόν ευαισθησίες του κ. υπουργού, όπως εμφανίστηκε σε απογευματινή εφημερίδα, αλλά αποτελεί υποχρέωση που προέρχεται από τον κανονισμό 2082/93 της ΕΟΚ. Αφήστε που θα αποτελέσει άλλοθι για τις νέες "σοσιαλιστικές" αθλιότητες που ετοιμάζονται.

ΚΑΙ ΟΙΚΟΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ

Σημαντικές περιοχές για τα πουλιά της Ελλάδας, εκδ. Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία

Με τον παραπάνω τίτλο και υπότιτλο "μια γνωριμία με τους σημαντικούς βιότοπους της Ελλάδας", η ΕΟΕ καταγράφει άλλο ένα συν στη σημαντική μέχρι τα σήμερα δραστηριότητά της, που είχαμε και παλιότερα την ευκαιρία να επισημάνουμε σ' αυτήν εδώ τη στήλη. Το εν λόγω βιβλίο, με συστηματικό τρόπο κάνει δουλιά που έπρεπε να είχε γίνει από χρόνια από τις κρατικές υπηρεσίες. Στο α μέρος της μελέτης αναλύεται το δίκτυο των ΣΠΠ (σημαντικών προστατευόμενων περιοχών για πουλιά) στην Ευρώπη και ο τρόπος επιλογής των ΣΠΠ. Ακολουθεί η περιγραφή των ΣΠΠ στην Ελλάδα και η μεθοδολογία παρουσίασης των περιοχών. Στο γ μέρος γίνεται η πλήρης ανάλυση - παρουσίαση των ΣΠΠ της χώρας μας και ακολουθούν δέκα παραρτήματα με τις υπάρχουσες συμβάσεις και πλήθος σημαντικών και εύχρηστων πινάκων. Μια πολύ καλή δουλιά.

ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ (Ανταπόκριση Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΗ).-

Ετσι, οι Σοσιαλδημοκράτες κατέθεσαν τροπολογία στο Ρίκσνταγκ (Βουλή), η οποία προβλέπει μείωση των μηνιαίων παιδικών επιδομάτων κατά 15%, δηλ. από τις 750 σουηδικές κορόνες στις 640. Προβλέπει επίσης κατάργηση όλων των θετικών ρυθμίσεων της δεκαετίας του '80 για την οικογενειακή πολιτική και όλων των αυξήσεων των οικογενειακών επιδομάτων για τις οικογένειες άνω των 3 παιδιών. Ενδεικτικό είναι ότι το μόνο κόμμα που υποστηρίζει αυτή την τροπολογία είναι οι Moderaterna, οι "Μετριοπαθείς", δηλ. το κόμμα της συντηρητικής αντιπολίτευσης. Επίσης ενδεικτικό είναι ότι το κόμμα αυτό δεν αρκέστηκε στην υποστήριξη, αλλά δήλωσε και ότι η κυβέρνηση κινείται, επί τέλους, στη δική του κατεύθυνση.

Η εξέλιξη αυτή ίσως εξηγεί και το απότομο και "ιδιαίτερο" ενδιαφέρον που εκδηλώνεται από την πλευρά των ΜΜΕ για τη δημιουργία κυβέρνησης "Μεγάλου Συνασπισμού", δηλ. κυβέρνησης Σοσιαλδημοκρατών - Μετριοπαθών. Αλλωστε, τα ίδια τα ΜΜΕ εξηγούν ότι στην πολιτική των δυο αυτών κομμάτων δεν υπάρχουν διαφορές - συνεπώς, γιατί να μην συνεργαστούν;

Το γιατί θα έπρεπε να συνεργαστούν φαίνεται πολύ καθαρά από το πρωτοσέλιδο της ΕΞΠΡΕΣΕΝ, μεγαλύτερης απογευματινής εφημερίδας της Σουηδίας. Ο μεγάλος τίτλος είναι χαρακτηριστικός: ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΕ ΚΑΙ ΣΩΣΕ ΤΗ ΣΟΥΗΔΙΑ - ΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΕΣΥ ΝΑ ΘΥΣΙΑΣΕΙΣ; Σε συνέχεια, δίνονται και αριθμοί τηλεφώνου, όπου μπορεί κανείς να τηλεφωνήσει προσφέροντας το υστέρημά του στους μεγαλοκαπιταλιστές. Και αυτό, ενώ τα επίσημα υπερκέρδη των τελευταίων για το 1994 παρουσιάζουν νέα αύξηση σε σχέση με το 1993. Υστερα από αυτό, δεν είναι περίεργο ότι, προφανώς, δε θεωρούν αρκετές τις θυσίες των άλλων...

Στον ακαδημαϊκό - πολιτικό τομέα, η κατάσταση είναι ανάλογη. Πραγματική ομοβροντία άρθρων και άλλων επεξεργασιών αστών οικονομολόγων λέει ότι η επίθεση λιτότητας ενάντια στους εργαζομένους πρέπει να πάρει ακόμη πιο μεγάλες διαστάσεις, "τώρα που είναι καιρός", όπως λένε, μάλιστα, ανοιχτά. Ιδιαίτερα ευαίσθητοι σε τέτοιου είδους παραινέσεις, οι Σοσιαλδημοκράτες έσπευσαν ήδη να δηλώσουν ότι ο συμπληρωματικός προϋπολογισμός του Απρίλη θα περιέχει πολλές "διορθωτικές κινήσεις" για την "αγορά".

Ο χορός της νεοφιλελεύθερης επίθεσης, λοιπόν, καλά κρατεί. Μένει να δούμε τώρα πόσο ακόμη οι εργαζόμενοι θα την ανέχονται...

ΒΙΕΝΝΗ. -

Επιδεινώνεται η σοβαρή κυβερνητική κρίση που έχει ξεσπάσει τον τελευταίο μήνα στην Αυστρία, με αιτία τις διαφωνίες που εκδηλώνονται στον κυβερνητικό συνασπισμό Σοσιαλδημοκρατών και του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος για το νέο πακέτο λιτότητας. Χτες, δύο μόλις ημέρες μετά την παραίτηση του υπουργού Οικονομικών Φέρντιναντ Λατσίνα, αποχώρησαν από την κυβέρνηση ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υπηρεσιών Γιόσεφ Χέσουν και η υπουργός αρμόδια για τις γυναικείες υποθέσεις Γιοχάνα Ντόχαλ.

Ο αυστριακός καγκελάριος Φραντς Βρανίτσκι σχολίασε τις χτεσινές παραιτήσεις των μελών της κυβέρνησης ως "τίποτα το αξιοσημείωτο" και ως "μέρος της δημοκρατικής ζωής" προσθέτοντας ακόμη ότι τα ονόματα των αντικαταστατών των δύο υπουργών θα ανακοινωθούν σήμερα.

Στο μεταξύ, ποινή φυλάκισης 15 χρόνων επέβαλε χτες ομόφωνα το ορκωτό δικαστήριο της Βιέννης στον 31χρονο Χανς Γιεργκ Σίμανεκ, αρχηγό τοπικής νεοναζιστικής οργάνωσης, κρίνοντάς τον ένοχο για εθνικοσοσιαλιστική επαναδραστηριοποίηση.

Η ποινή αυτή είναι η μεγαλύτερη που έχει επιβληθεί τα τελευταία χρόνια για ναζιστική επαναδραστηριοποίηση, μιας που και ο ίδιος ο θεωρούμενος "εγκέφαλος" των Αυστριακών νεοναζιστών, ιδρυτής και αρχηγός της παναυστριακής παρακρατικής οργάνωσης "ΒΑΠΟ" Γκότφριντ Κιούσελ είχε καταδικαστεί τον περασμένο Οκτώβρη σε φυλάκιση 11 χρόνων.