Σε ψευτοδιλήμματα του τύπου εάν οι αυξήσεις του τελευταίου διαστήματος και των επόμενων μηνών οφείλονται στις μετατροπές των τιμών σε ευρώ και σε «κορόνες» για δήθεν δημοσιοποίηση ονομάτων επιχειρήσεων που δε θα συμμορφωθούν με τη συμφωνία για συγκράτηση των τιμών, που τη μία μέρα εκτοξεύονται και την επομένη «μαζεύονται», κινείται η πολιτική της κυβέρνησης γύρω από τις εξελίξεις στην αγορά. Σ' αυτή ακριβώς τη γραμμή το υπουργείο Ανάπτυξης και οι αρμόδιοι υπουργοί έχουν επιδοθεί σε μια επιχείρηση αποπροσανατολισμού των καταναλωτών από την καθημερινή πραγματικότητα που τους επιβάλλει η «ελεύθερη αγορά». Μια πραγματικότητα που δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι στην ουσία, ανεξάρτητα από τις δηλώσεις των κυβερνητικών στελεχών που επιχειρούν να «θολώσουν τα νερά» και να εξωραϊσουν στα μάτια των καταναλωτών τις συνέπειες της «ελεύθερης αγοράς», η ακρίβεια για τα λαϊκά εισοδήματα είναι ένα το κρατούμενο. Κι αυτό, τελικά, είναι ανεξάρτητο κι απ' το εάν οι επιχειρηματίες συγκρατήσουν τις τιμές σε μια γκάμα προϊόντων για ένα ή δύο μήνες στα πλαίσια σχετικών συμφωνιών με την κυβέρνηση ή συμφωνιών μεταξύ τους, μεταξύ προμηθευτών και σούπερ μάρκετ. Εξάλλου, αυξήσεις στα προϊόντα επιβλήθηκαν το προηγούμενο διάστημα και εξακολουθούν να επιβάλλονται, ενώ ακόμα και η συγκράτηση των τιμών σε κάποια προϊόντα δείχνει τα τεράστια περιθώρια που αφήνουν τα κέρδη των επιχειρήσεών τους στους μεγαλοεπιχειρηματίες, τα οποία σε κάθε περίπτωση συνεχίζουν να «αβγαταίνουν».

Σ' αυτά τα πλαίσια, δεν είναι τυχαία η προσεκτική διατύπωση που επαναλαμβάνεται κάθε φορά με άλλα λόγια στις ανακοινώσεις των ιδιοκτητών σούπερ μάρκετ, ότι δεν έχουν την... «πρόθεση» να αυξήσουν τις τιμές στο βαθμό πάντα που δεν προκύψει κάτι τέτοιο από τις τιμές των προμηθευτών τους. Από την άλλη μεριά, και ο υπουργός Ανάπτυξης Α. Τσοχατζόπουλος μετά την πρόσφατη συνάντηση που είχε με εκπροσώπους της αγοράς, αφού εξήρε τα προνόμια που συνεπάγεται η χρήση του ευρώ για τους καταναλωτές, έσπευσε να εκφράσει την ικανοποίησή του, γιατί, όπως είπε, διαπίστωσε ότι «η συντριπτική πλειοψηφία της αγοράς συμπεριφέρεται ομαλά». Επιπλέον, κράτησε και τις αποστάσεις του για... «καλό και για κακό», χαρακτηρίζοντας ούτε λίγο ούτε πολύ φυσιολογικά και αναμενόμενα στα πλαίσια της «ελεύθερης αγοράς» και του «ανταγωνισμού» τα φαινόμενα αισχροκέρδειας, για να διευκρινίσει ότι στις περιπτώσεις που οι επιχειρηματίες δεν εφαρμόσουν τα συμφωνηθέντα με την κυβέρνηση για συγκράτηση των τιμών, δε γίνεται λόγος για «ποινικό θέμα». Για, δε, τις περιπτώσεις αισχροκέρδειας, όπως είπε ο υπουργός, υπάρχει «η Δικαιοσύνη και οι αρμόδιες αρχές», τις οποίες, ασφαλώς, η κυβέρνηση δεν εντάσσει στην πολιτική της για την αγορά και στις δημόσιες υπηρεσίες.

Παράλληλα, τις προηγούμενες μέρες «παίχτηκε» ένα φαιδρό από πρώτη άποψη, προκλητικό επί της ουσίας για τους καταναλωτές σκηνικό, με τον υπουργό Ανάπτυξης Α. Τσοχατζόπουλο και τον υφυπουργό του Χρ. Θεοδώρου να δηλώνουν και να... «ξεδηλώνουν» ακόμα και για τις άνευ ουσίας και σε κάθε περίπτωση παραπλανητικές δήθεν απειλές του υφυπουργού προς τους επιχειρηματίες. «Απειλές» που συνίστανται στη δημοσιοποίηση εκείνων των επιχειρήσεων που δε θα ακολουθούσαν τα συμφωνηθέντα για συγκράτηση των τιμών και στρογγυλοποίηση προς τα κάτω κατά τη μετατροπή τους σε ευρώ. Τα παραπάνω έσπευσε να «μαζέψει» δυο μέρες μετά ο προϊστάμενός του υπουργός, όταν μετά τη συνάντηση που είχε με τους επιχειρηματίες απέφυγε επιμελώς να απαντήσει στη σχετική ερώτηση και περιορίστηκε στις διαπιστώσεις του περί «ομαλής ως επί το πλείστον λειτουργίας της αγοράς». Την ίδια στιγμή, κύκλοι γύρω από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης έφεραν τον υπουργό ικανοποιημένο από τις «δεσμεύσεις» των μεγαλοεπιχειρηματιών και από τις «διαβεβαιώσεις» που οι ίδιοι έδωσαν για την καλή τους προαίρεση.

Η ουσία όλου του σκηνικού που έχει διαμορφώσει η κυβερνητική πολιτική για την αγορά και οι επιχειρηματίες αξιοποιούν στο έπακρο για να πολλαπλασιάζουν τα κέρδη τους, είναι ότι με ή χωρίς «συμφωνίες», ακόμα και με πρόσκαιρες συμφωνίες με ημερομηνία λήξης που μπορεί - γιατί όχι - ακόμα και να τηρούνται σε ένα βαθμό, αφού η κυβέρνηση πίνει νερό στο όνομα της «ελεύθερης αγοράς», τα λαϊκά εισοδήματα είναι έρμαια της ασυδοσίας που επιβάλλει η μεγιστοποίηση του κέρδους. Η καθημερινότητα των καταναλωτών είναι πολύ μακριά από τις αβρότητες που ανταλλάσσουν κυβέρνηση και επιχειρηματίες, και από την εικόνα που παρουσιάζει η κυβέρνηση επιχειρώντας να βαφτίσει το ψάρι κρέας. Οι ταμπελίτσες στα σούπερ μάρκετ αλλάζουν σχεδόν καθημερινά, και όχι βέβαια για να αλλάξουν οι τιμές προς τα κάτω, που κι αυτό, αν γίνει κάποια φορά, εντάσσεται στα πλαίσια εφήμερων συμφωνιών μεταξύ σούπερ μάρκετ και προμηθευτών. Οι καταναλωτές, εργαζόμενοι και συνταξιούχοι, έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με τη δυσκολία να γεμίσουν με τα απαραίτητα το καλάθι του σούπερ μάρκετ, ενώ τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων μεγεθύνονται είτε μετριούνται σε δραχμές είτε σε ευρώ.