Το αντιδραστικό, αντεργατικό συνονθύλευμα που συνιστά τη 10ετή στρατηγική της κυβέρνησης για τον τουρισμό, η οποία συγκεντρώνει και συνενώνει τις αξιώσεις των μεγαλοεπιχειρηματιών του κλάδου, τις γενικότερες κατευθύνσεις της ΕΕ που υπηρετεί η κυβέρνηση, τις απαιτήσεις των τραπεζών και τις θέσεις της διαβόητης έκθεσης «McKinsey», κυριάρχησε χτες στο 10ο Συνέδριο του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) «Τουρισμός και Ανάπτυξη».

Η «στρατηγική» προβλέπει: «Σταθερό επενδυτικό και φορολογικό πλαίσιο για τις επιχειρήσεις του τουρισμού». «Διαρκή απλοποίηση της γραφειοκρατίας (έκδοση και επανέκδοση αδειών, διαδικασίες fast track, διαδικασίες θεώρησης)». «Αυστηρή τήρηση των κανόνων εργασίας και καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας». «Δημιουργία σύγχρονων και ανταγωνιστικών δομών τουριστικής εκπαίδευσης και κατάρτισης». «Προώθηση και στήριξη επενδύσεων που στοχεύουν στην αναβάθμιση της ποιότητας και της διεύρυνσης των παρεχομένων υπηρεσιών (ΕΣΠΑ)».

Στην ομιλία του στο Συνέδριο, ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού, Π. Γερουλάνος, προσπάθησε, αδέξια, να εμφανίσει την κυβερνητική στρατηγική ως ένα πλαίσιο κοινών επιδιώξεων που δεν είναι προϊόν διαπραγμάτευσης, παρότι ο ίδιος και ο ΣΕΤΕ έχουν επισημάνει τη «μήτρα» της. Ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ, Α. Ανδρεάδης, τοποθετήθηκε χαρακτηριστικά: «Ο ΣΕΤΕ, ως εκπρόσωπος του συνόλου των τουριστικών επιχειρήσεων επεξεργάσθηκε σε συνεργασία με το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, ένα κείμενο αρχών, κατευθύνσεων και στόχων, το οποίο κατατίθεται ως πρόταση στρατηγικής ανάπτυξης του τουρισμού για την επόμενη δεκαετία στο πλαίσιο μιας εθνικής τουριστικής πολιτικής». Πρόσθεσε μάλιστα, στο ίδιο μήκος κύματος με τον υπουργό, ότι «ο τουρισμός δεν έχει και δεν μπορεί να έχει πολιτικό χρώμα. Πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι στον βασικό οδικό χάρτη και τους στρατηγικούς μας στόχους που κυβέρνηση και κόμματα θα εντάξουν στα προγράμματά τους».

Λίγες μέρες νωρίτερα από το Συνέδριο, που προετοιμάστηκε εντατικά για να παρουσιάσει το αρραγές μέτωπο κυβέρνησης - επιχειρηματιών, ο ΣΕΤΕ είχε με σαφήνεια περιγράψει μια σειρά από αξιώσεις που είχαν να κάνουν με νέες φοροαπαλλαγές, νέες ενισχύσεις, παρεμβάσεις στο χωροταξικό, στην αγορά εργασίας κ.ά., που συνιστούν και την ουσία της «στρατηγικής». Χτες, ο Π. Γερουλάνος θέλησε να αμβλύνει την εικόνα απόλυτης εναρμόνισης, λέγοντας ότι «διαφωνούμε σε πολλά με τον ΣΕΤΕ», όπως σε «θέματα εργασιακά, θέματα περιβάλλοντος, θέματα που αφορούν την περιφερειακή ανάπτυξη, ακόμα και θέματα προβολής». Αλλά για να μην ...παρεξηγηθεί, έσπευσε να πει: «Αλλά ακόμα και σε αυτά υπάρχει χώρος συνεργασίας με όλους. Αλλά σε αυτήν την συνεργασία θα πρέπει να εντάξουμε τις απόψεις πολλών ακόμα μερών. Τι νόημα έχει να περάσουμε διατάξεις για την εργασία όταν αυτό γεμίσει ανασφάλεια τους εργαζόμενους - δεν αποτελεί εθνικό σχέδιο κάτι τέτοιο. Αλλά είμαι σίγουρος ότι κανένας εργαζόμενος δεν θα έχει αντίρρηση να απλοποιηθεί το καθεστώς της γραφειοκρατίας που σήμερα μαστίζει τις επιχειρήσεις γύρω από τα εργασιακά των ξενοδοχείων».

Παλλεσβιακή παναγροτική κινητοποίηση διοργανώνει μεθαύριο Παρασκευή η ΠΑΣΥ στη Μυτιλήνη. Η αγωνιστική συγκέντρωση θα γίνει στις 11 π.μ. στην πλατεία Σαπφούς.

Στην ανακοίνωση - κάλεσμα συμμετοχής της ΠΑΣΥ προς τους αγροτοκτηνοτρόφους του νησιού τονίζονται τ' ακόλουθα: «Η κατάσταση που ζεις σήμερα είναι η χειρότερη των τελευταίων δεκαετιών. Οι τιμές των προϊόντων σου (λάδι, γάλα, κρέας κ.λπ) στον πάτο του βαρελιού, το κόστος παραγωγής στα ύψη, το ίδιο και το κόστος ζωής, αφού πληρώνεις κι εσύ την πολιτική που προωθούν η κυβέρνηση, η τρόικα και η πλουτοκρατία και η οποία έχει σαν στόχο της να διαφυλάξει τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου. Οι μόνοι κερδισμένοι είναι οι εμποροβιομήχανοι, που καταληστεύουν τον αγρότη και το λαϊκό καταναλωτή.

Και η κατάσταση αυτή, που δεν έπεσε από τον ουρανό, αλλά είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που προωθείται στον αγροτικό τομέα από την ΕΕ, την ελληνική κυβέρνηση και τα κόμματα που συμφωνούν με τις επιλογές της, και που έχει σαν στόχο τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγα χέρια, θα γίνει ακόμα χειρότερη για τη μικρομεσαία αγροτιά μας εξαιτίας των αποφάσεων που πάρθηκαν με τη νέα αναθεώρηση της ΚΑΠ, που θα ισχύει από το 2014 έως το 2020.

Αν μπροστά σε αυτή τη κατάσταση και στην τρομοκρατία και τους εκβιασμούς, σκύψουμε το κεφάλι, τότε δε θα τα χάσουμε όλα, αλλά θα χάσουμε τα πάντα και θα καταδικάσουμε τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας να ζήσουν μια ζωή φορτωμένα με άγχος και ανασφάλεια.

Ο μόνος δρόμος που μας ταιριάζει είναι αυτός του αγώνα, της αντίστασης και της πάλης ενάντια στην πολιτική που γεννά τα προβλήματα και για μια άλλη πολιτική όπου ο παραγόμενος πλούτος δε θα πηγαίνει στις τσέπες του εμποροβιομήχανου, αλλά στην κάλυψη των δικών σου αναγκών».