Μια μεγάλη γιορτή ξεκίνησε την Παρασκευή από τον Περισσό, η γιορτή για τα 50 χρόνια του μοναδικού, αναντικατάστατου νεανικού πολιτικού και πολιτιστικού θεσμού, του Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή».

Στην εκδήλωση μίλησε ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Θοδωρής Κωτσαντής, ενώ παρέμβαση έκανε ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, που ήταν Γραμματέας του ΚΣ όταν πριν από 50 χρόνια ξεκίνησε το Φεστιβάλ της ΚΝΕ.

Αδιάκοπη ήταν η ροή των νέων της ΚΝΕ στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ από νωρίς πριν ξεκινήσει η εκδήλωση, με το χαμόγελο στα χείλη, με την αισιοδοξία και την περηφάνια που δίνει ο μισός αιώνας του Φεστιβάλ μας. Αισιοδοξία και περηφάνια που το Φεστιβάλ γίνεται κάθε χρόνο πιο πλούσιο, πιο όμορφο, πιο μεγάλο, αποτελεί το πιο πλατύ βήμα συνάντησης της ΚΝΕ με τη νέα γενιά του τόπου μας, φιλοξενεί κι αναδεικνύει ό,τι καλύτερο παράγουν οι άνθρωποι του πολιτισμού στον τόπο μας.

Και ήταν σημαντική και συγκινητική επίσης η παρουσία ανθρώπων που όλα αυτά τα χρόνια συνέβαλαν στον σχεδιασμό, στο στήσιμο και την εξέλιξη του Φεστιβάλ.

Αυτή η λαμπρή πορεία του Φεστιβάλ της ΚΝΕ αναδείχθηκε και από το βίντεο που άνοιξε την εκδήλωση. Με αυτό, παρουσιάστηκε το πλούσιο λογότυπο του 50ού Φεστιβάλ με μορφές σύμβολα που υπάρχουν σε αυτό, όπως ο Γιάννης Ρίτσος και η Σωτηρία Βασιλακοπούλου, ενώ έγινε αναφορά στην πορεία των 50 χρόνων του Φεστιβάλ, σε αξέχαστους καλλιτέχνες που πέρασαν από τις σκηνές του, στα λόγια του Χαρίλαου Φλωράκη, της Αλέκας Παπαρήγα και του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, για το Φεστιβάλ, για... τα «τραγούδια της φωτιάς που τραγουδάμε». Και το βίντεο έκλεισε με το λογότυπο και το σύνθημα του 50ού Φεστιβάλ «Γράφουμε Ιστορία, αλλάζουμε τον κόσμο. Το μέλλον μας είναι ο σοσιαλισμός»!

Μετά τις ομιλίες ακολούθησε συναυλία με επαναστατικό - αντάρτικο τραγούδι από το συγκρότημα «Ρωμιοσύνη» και την ορχήστρα της ΚΝΕ, με αφορμή την επέτειο ίδρυσης της ΕΠΟΝ.

Συμπληρώνουμε 50 συνεχόμενες φορές που άναψαν τα φώτα του Φεστιβάλ, 50 φορές που η επιγραφή Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» κοκκίνισε τα πανό μας.

Πάντα με την ακούραστη δουλειά των συντρόφων μας, με το πείσμα το Φεστιβάλ να είναι αντάξιο του ονόματος και της ιστορίας του, με τη θέληση συνεχώς να εξελίσσεται και να πρωτοπορεί.

Μισός αιώνας που το Φεστιβάλ της ΚΝΕ μεγάλωνε και έχτιζε χρόνο με τον χρόνο τη σχέση του με τις νέες γενιές. Φώλιαζε στις συνειδήσεις των νέων ανθρώπων και κέρδιζε τη θέση του στις καρδιές τους, γιατί καταφέρνει να συνενώνει την πρωτοπόρα και ανατρεπτική πολιτική πρόταση του ΚΚΕ με την προοδευτική Τέχνη και τον Πολιτισμό, δίνοντας βήμα στην καλλιτεχνική δημιουργία και αναζήτηση.

Γιατί το Φεστιβάλ μας δημιουργεί, έχει το ίδιο προσφορά στην Τέχνη. Στην Τέχνη που θέλουμε να εμπνέει και να εμπνέεται από τους ανθρώπους του μόχθου και τον πιο όμορφο στόχο που έχει βάλει η ανθρώπινη Ιστορία, αυτόν της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Μέσα σε αυτά τα 50 χρόνια, χιλιάδες μέλη της ΚΝΕ, γενιές και γενιές αγωνιστών, άνθρωποι που σήμερα βρίσκονται ανάμεσά μας με γκρίζα μαλλιά, θυμούνται τους εαυτούς τους να κάνουν το ίδιο πράγμα που συνεχίζουν να κάνουν ακατάπαυστα μέχρι σήμερα τα μέλη της ΚΝΕ.

Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι που διαμορφώνουν το Φεστιβάλ και το αγκαλιάζουν σφιχτά για να μπορέσει κι εκείνο με τη σειρά του να αγκαλιάσει τις αγωνίες, τις ελπίδες, τις διεκδικήσεις και τα όνειρα όλων των νέων ανθρώπων που το επισκέπτονται, να φωτίσει τον δρόμο προς το μέλλον που μας αξίζει (...)

Είμαστε περήφανοι και ξέρουμε πως αναλαμβάνουμε μεγάλη ευθύνη. Μπορούμε και θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας ώστε η συνέχεια να δικαιώσει τη μέχρι τώρα πορεία του Φεστιβάλ, ώστε η ίδια η ΚΝΕ, η Οργάνωσή μας να δυναμώσει, να γίνει πιο γερή, πιο μαζική (...)

Είμαστε αισιόδοξοι γιατί ξέρουμε πως τα πιο όμορφα Φεστιβάλ, όπως και τις πιο όμορφες μέρες μας, δεν τα έχουμε ζήσει ακόμα.

Και όσο ο λαός και η νεολαία θα φτιάχνουν όμορφες εικόνες με την πάλη τους, τόσο το Φεστιβάλ μας θα γίνεται πιο πλούσιο και ζωηρό. Οσο περισσότεροι νέοι θα βαδίζουν στον δρόμο της οργανωμένης ζωής για την επαναστατική αλλαγή του κόσμου, τόσο το Φεστιβάλ μας θα γίνεται πιο μεγάλο. Οσο θα δυναμώνει η σπίθα της αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, τόσο το Φεστιβάλ μας θα γίνεται πιο φωτεινό.

Το ζούμε στη σφαγή στην Παλαιστίνη που οι σάρκες των παιδιών της συνεχίζουν να κομματιάζονται από το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ και τους συμμάχους του, ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ με την ενεργή υποστήριξη της αστικής τάξης της χώρας μας στο μακελειό.

Τώρα η κυβέρνηση της ΝΔ απογειώνει την εμπλοκή, στέλνει πολεμικό πλοίο «για όσο καιρό χρειαστεί» στο στόμα του λύκου, στην Ερυθρά Θάλασσα μέχρι τον Ινδικό Ωκεανό, αναλαμβάνει τη διοίκηση της στρατιωτικής αποστολής της ΕΕ, γιατί αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εφοπλιστών και των μονοπωλίων διαμετακόμισης, με τη συναίνεση της συστημικής αντιπολίτευσης των ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ...

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για να μη σταλεί καμία φρεγάτα στην Ερυθρά Θάλασσα, κανένας Ελληνας στρατιωτικός στις ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, να επιστρέψουν οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις από τις ευρωατλαντικές αποστολές. Δυναμώνουμε τη λαϊκή πάλη για απεμπλοκή της χώρας μας από όλους αυτούς τους σχεδιασμούς και τους πολέμους, για το κλείσιμο όλων των ξένων πολεμικών βάσεων.

Για να μην πληρώνουμε δισεκατομμύρια κάθε χρόνο για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, όπως ψηφίζουν με χέρια και με πόδια ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, την ίδια ώρα που επικαλούνται τις «δημοσιονομικές αντοχές» για να μην ικανοποιήσουν τα δίκαια αιτήματα επιβίωσης των βιοπαλαιστών αγροτών ή τα αυτονόητα μέτρα για την καταπολέμηση της ακρίβειας και για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, για τη στήριξη της Παιδείας και της Υγείας.

Ολες οι κυβερνήσεις επιλέγουν το βαρέλι της κρατικής στήριξης να πηγαίνει στους εφοπλιστές, στους τραπεζίτες, στους ομίλους της «πράσινης μετάβασης», ενώ για τους εργάτες, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους και τα παιδιά τους απομένει ο πάτος του βαρελιού για να ξύσουν...

Στον αντίποδα, οι απεργιακοί αγώνες του προηγούμενου διαστήματος σε μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, ο συγκλονιστικός ξεσηκωμός των αγροτών της Ευρώπης ενάντια στην Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ, οι μεγάλοι εργατικοί και νεολαιίστικοι αγώνες στην Ελλάδα δείχνουν τον δρόμο της ελπίδας και της προοπτικής, σε σύγκρουση με την πολιτική του κεφαλαίου, της ΕΕ και των κομμάτων της.

Αυτόν τον δρόμο βαδίζουν χιλιάδες φοιτητές και μαθητές εδώ και σχεδόν δύο μήνες, απορρίπτοντας το αντιδραστικό νομοσχέδιο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, διεκδικώντας αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία για όλους, πτυχία με αξία και δουλειά με δικαιώματα.

Απέναντι σε μια μεταρρύθμιση που έχει τη βούλα της ΕΕ, την υπογραφή του ΣΕΒ και τη στήριξη ή ανοχή όλων των αστικών κομμάτων, υψώθηκαν οι φωνές χιλιάδων φοιτητών και μαθητών που δεν θέλουν να είναι πελάτες και η Παιδεία εμπόρευμα (...)

Αυτός ο αγώνας είναι δίκαιος και μετρά ήδη σημαντικά αποτελέσματα. Εχει κατορθώσει να κάνει πλειοψηφικό μέσα στη νεολαία και στον κόσμο της Εκπαίδευσης το αίτημα για απόσυρση του νομοσχεδίου, έχει αποκρούσει την καταστολή και τη βρώμικη προπαγάνδα, έχει σπάσει τον τοίχο της σιωπής και έχει κάνει πρώτο θέμα τις διεκδικήσεις των φοιτητών, έχει δώσει μεγάλα μαθήματα αγώνα σε χιλιάδες νέους και νέες που πολλοί μπήκαν στο κίνημα για πρώτη φορά. Το ίδιο το φοιτητικό κίνημα μετράει βήματα στην αγωνιστική του ανασυγκρότηση, στην οργάνωση και μαζικοποίηση των συλλόγων, στη συμπόρευση με το εργατικό κίνημα, στην απόρριψη του συμβιβασμού και της υποταγής, στην επιλογή του δρόμου της συλλογικής διεκδίκησης για τα δικαιώματα της νέας γενιάς, η οποία μπορεί πλέον να δει πιο καθαρά ποιοι και γιατί της τα στερούν, πώς και με ποιους μπορεί να τα κατακτήσει (...)

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ είμαστε σταθερά με τους φοιτητές και τον αγώνα τους που τώρα πρέπει να δυναμώσει, να αγκαλιάσει ακόμα περισσότερους, να συναντηθεί με τους αγώνες όλου του λαού, όπως έγινε την Τρίτη που συμμετείχαν στο συγκλονιστικό πανελλαδικό συλλαλητήριο των αγροτών στην Αθήνα.

Ετσι, οι φοιτητές θα βρεθούν το Σάββατο 24 Φλεβάρη στον τόπο που κόπηκε το νήμα της ζωής 57 ανθρώπων, για να κρατήσουν γερά το νήμα της εκδίκησης στην πολιτική που οδήγησε στο προδιαγεγραμμένο έγκλημα των Τεμπών. Στην πολιτική με την οποία αναμετριέται καθημερινά η ζωή μας με τα κέρδη τους.

Επειδή, λοιπόν, το δίλημμα αυτό παραμένει και φανερώνεται σε κάθε πλευρά της καθημερινότητας, στις 28 Φλεβάρη, η πανελλαδική πανεργατική απεργία θα κάνει πράξη τον όρκο που δώσαμε τότε.

Δεν θα αφήσουμε το έγκλημα να ξεχαστεί, θα κάνουμε τα πάντα ώστε η ζωή να νικήσει τα κέρδη των εκμεταλλευτών και την πολιτική που τα εξυπηρετεί (...)

Τώρα είναι η ώρα, μπροστά και στις ευρωεκλογές, ακόμα περισσότεροι νέοι και νέες να πάρουν διαζύγιο με την κυβέρνηση και με τους σκελετούς της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας.

Τώρα είναι η ώρα να αποκαλυφθούν και να απομονωθούν τα διάφορα ακροδεξιά και αντιδραστικά μορφώματα, που με πολύμορφη, δωρεάν διαφήμιση από το σύστημα παρουσιάζονται ως αντισυστημικές δυνάμεις.

Τώρα είναι η ώρα να χτίσουμε δυνατό τείχος προστασίας απέναντι στη σαπίλα, στον ανορθολογισμό και την υποκρισία του αστικού κόσμου.

Απέναντι στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης του «I can't breathe», παίρνουμε βαθιά ανάσα αισιοδοξίας και δύναμης από τους λαούς που σηκώνουν κεφάλι και βγαίνουν στο προσκήνιο.

RIZOSPASTIS

«Το μεγαλύτερο πολιτικό και πολιτιστικό γεγονός της χώρας για τον λαό και τη νεολαία, το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του "Οδηγητή", γίνεται φέτος 50 χρόνων. Συνεχίζουμε δυναμικά.

Από τις εκδηλώσεις του έχουν περάσει τα μεγαλύτερα ονόματα της Τέχνης και του Πολιτισμού της πατρίδας μας, αλλά κι απ' όλο τον κόσμο. Μεγάλοι μουσικοσυνθέτες, μουσικοί, τραγουδιστές, ηθοποιοί, σκηνοθέτες, ποιητές, συγγραφείς, εικαστικοί.

Απ' αυτήν τη σκοπιά οι ευθύνες μας, πλέον, για το ΚΚΕ και την ΚΝΕ μεγαλώνουν. Ξεκινάμε σήμερα την πορεία αυτού του 50ού Φεστιβάλ, με εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα, καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου και με κορύφωσή τους στις κεντρικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ της ΚΝΕ τον Σεπτέμβρη στην Αθήνα».

Οι κεντρικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθούν στο Πάρκο «Αντώνης Τρίτσης» στις δυτικές συνοικίες και θα είναι 4ήμερες, στις 18-19-20-21 Σεπτεμβρίου.

Φέτος, όμως, το Φεστιβάλ θα κάνει στάση σε όλα τα σημεία της Αττικής απ' όπου «πέρασε» το κεντρικό Φεστιβάλ τα προηγούμενα 50 χρόνια.

Πρώτος σταθμός του 50ού Φεστιβάλ θα είναι η Καισαριανή στις 28 Απρίλη, στο Σκοπευτήριο, εκεί που φέτος συμπληρώνονται 80 χρόνια από την εκτέλεση των 200 κομμουνιστών την Πρωτομαγιά του 1944.

Ταυτόχρονα, με αφορμή τη συμπλήρωση και τον εορτασμό φέτος των 50 χρόνων του Φεστιβάλ, το Κεντρικό Συμβούλιο της ΚΝΕ καλεί όλους τους συντρόφους, φίλους και συναγωνιστές που διαθέτουν αρχειακό υλικό που αφορά στο Φεστιβάλ, να συμβάλουν στην προσπάθεια της ΚΝΕ για τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου αρχείου των Φεστιβάλ.

Το υλικό αυτό (φωτογραφίες, οπτικοακουστικό υλικό, έντυπα, αναμνηστικά, σε οποιαδήποτε μορφή κι αν υπάρχουν σε πρωτότυπο ή αντίγραφο) θα αξιοποιηθεί με διάφορους τρόπους στις εκθέσεις και τις εκδηλώσεις του 50ού Φεστιβάλ, στην έκδοση λευκώματος και στην παραγωγή ντοκιμαντέρ της ΚΝΕ για την πορεία του Φεστιβάλ, ενώ στόχος είναι και η παραπέρα αξιοποίησή του στο μέλλον.

«Βουίζει η Αθήνα σαν ένα μελίσσι με τη σημερινή έναρξη της τριήμερης λαϊκής γιορτής της ΚΝΕ στο γήπεδο του Ζωγράφου. Η Αθήνα κάνει τις τελευταίες προετοιμασίες της. Από τα προάστια οι νέοι προγραμματίζουν τη μαζική τους προσέλευση στο Φεστιβάλ. Με τα πανό τους, τα κόκκινα μαντήλια της ΚΝΕ, τις κονκάρδες και προπαντός: την ανοιχτή καρδιά, το κέφι, τη συντροφικότητα».

Με αυτά τα λόγια «προϋπαντούσε» ο «Ριζοσπάστης» το 1ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ που πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβρη του 1975.

Πέρασαν, κιόλας, 50 χρόνια από εκείνο τον Σεπτέμβρη και το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή» συνεχίζει να βάζει τη σφραγίδα του στην ιδεολογική, πολιτική και αγωνιστική διαπαιδαγώγηση της νέας γενιάς, με τις αξίες, τα ιδανικά και την πολιτική πρόταση του Κόμματός μας.

«Ημουν κι εγώ εκεί...». Αυτά τα λόγια άκουγες από τους εκατοντάδες που έδωσαν την Παρασκευή το «παρών» στην «επίσημη πρώτη» του 50ού Φεστιβάλ... Στο διάβα της έκθεσης ανταμώθηκαν οι γενιές που πέρασαν από τα Φεστιβάλ, που έστησαν τα Φεστιβάλ, που έδωσαν τη «σκυτάλη» στην επόμενη γενιά...

Από το 1ο Φεστιβάλ μέχρι και το 49ο... Οι αφίσες, τα εξώφυλλα του «Οδηγητή» φώτιζαν την πορεία του Φεστιβάλ... Και ανάμεσά τους φωτογραφίες και ρεπορτάζ που ζωντάνευαν κάθε πτυχή της κόκκινης πολιτείας που στήνεται πεισματικά εδώ και μισό αιώνα, έχοντας κατακτήσει, δικαιωματικά, τον τίτλο του μεγαλύτερου πολικού - πολιτιστικού γεγονότος στη νεολαία.

«Το Φεστιβάλ δεν είναι μόνο μια μοναδική κορυφαία πολιτική και πολιτιστική συνάντηση με διεθνή ακτινοβολία, αλλά και ένα μεγάλο εργαστήρι, που συμβάλλει ουσιαστικά στη θεωρητική και πρακτική λύση των μεγάλων κοινωνικών προβλημάτων της εποχής μας.

Εχει κατακτήσει μια ακατανίκητη δυναμική εξέλιξης και μια αξιοθαύμαστη ικανότητα να ενσωματώνει και με τον πιο δημιουργικό τρόπο ό,τι καινούργιο γεννιέται από τους αγώνες του λαού και της νεολαίας και τη δημιουργική δουλειά χιλιάδων ανθρώπων της επιστήμης και του πολιτισμού.

Εχει πλέον γίνει ένα πολύτιμο, αναγκαίο και αναντικατάστατο πανελλαδικό, αλλά και διεθνές βήμα συνάντησης και επιθεώρησης των δυνάμεων που μάχονται και επιθυμούν να απαλλάξουν την κοινωνία από την αθλιότητα του καπιταλισμού.

Είναι ταυτόχρονα αφετηρία για χιλιάδες νέους για μια νέα ζωή με ιδανικά και αξίες.

Αυτήν τη δυναμική του Φεστιβάλ καμία δύναμη δεν μπόρεσε να αναχαιτίσει και ούτε θα μπορέσει ποτέ. (...)

Κι όταν επιχείρησαν το 1977, στο 3ο Φεστιβάλ, να ανακόψουν την πορεία του η τότε κυβέρνηση και οι μηχανισμοί της, βρέθηκαν αντιμέτωποι με ένα τεράστιο κύμα διαμαρτυρίας και υποχρεώθηκαν σε άτακτη υποχώρηση. (...)

Το 3ο Φεστιβάλ, μετά την επιτυχία και του 2ου, απλωνόταν ήδη σε όλη την Ελλάδα. Είχαν προγραμματιστεί εκατοντάδες προφεστιβαλικές εκδηλώσεις. (...) Το ΚΣ της ΚΝΕ είχε ανακοινώσει από νωρίς το Αλσος Περιστερίου ως χώρο πραγματοποίησης του 3ου Φεστιβάλ με έγκριση του Δημοτικού Συμβουλίου. Το Αλσος Περιστερίου κατ' όνομα ήταν άλσος. Ηταν ένας απέραντος σκουπιδότοπος. (...) Η ΚΝΕ ανέλαβε την ευθύνη να διαμορφώσει τον χώρο. Ξεκίνησε μια κοπιαστική δουλειά και ο χώρος έγινε αγνώριστος και τελικά παραδόθηκε στον λαό του Περιστερίου ένα πανέμορφο Αλσος.

Τρεις μήνες πριν από την έναρξη του Φεστιβάλ κι ενώ είχαν αρχίσει οι εργασίες για τη διαμόρφωση του χώρου, η κυβέρνηση έκανε προσφυγή στα δικαστήρια για να ματαιώσει το Φεστιβάλ, με το σαθρό επιχείρημα ότι δήθεν ο χώρος είναι δημόσιος, ότι απαγορεύεται να χρησιμοποιείται από κόμματα και ότι επρόκειτο να χτιστεί τεχνική σχολή. Ο χώρος ανήκε αποδεδειγμένα στον δήμο και κανένα σχέδιο για σχολή δεν υπήρχε. (...)

Αναπτύχθηκε ένα τέτοιο κίνημα διαμαρτυρίας που και σήμερα ακόμα εντυπωσιάζει. Το Φεστιβάλ επιβλήθηκε, έγινε και ξεπέρασε κάθε προσδοκία από άποψη συμμετοχής λαού και νεολαίας και ποιότητας εκδηλώσεων. (...) Η κυβέρνηση πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένη».

Στη συνέχεια αναφέρθηκε και στο ξεκίνημα του θεσμού, το 1975, σημειώνοντας μεταξύ άλλων για εκείνη την εποχή:

«Η ΚΝΕ είχε αποκτήσει μεγάλο κύρος στη νεολαία. Στα πανεπιστήμια ήταν πρώτη δύναμη, αναπτυσσόταν ραγδαία στους μαθητές και στις τεχνικές σχολές και απλωνόταν σε πολλά εργοστάσια και κλάδους. Στις γραμμές της νεολαίας ήταν ισχυρή η τάση για οργάνωση και αγώνα, καθώς η πολιτική κατάσταση διέψευδε καθημερινά τις ελπίδες της νεολαίας, ότι η κατάρρευση της χούντας θα έφερνε κάτι καλύτερο.

Μας απασχολούσε, λοιπόν, πώς αυτές οι διεργασίες μέσα στη νεολαία θα γονιμοποιηθούν σε οργανωμένη πάλη, σε μαζικό κίνημα, σε ιδεολογικό και πολιτικό αγώνα και την προσέλκυση της νεολαίας στα ιδανικά του σοσιαλισμού - κομμουνισμού και στις γραμμές της ΚΝΕ.

Ετσι, σκεφτήκαμε και αποφασίσαμε, πέρα από τον καθημερινό σχεδιασμό της δράσης, να κάνουμε μια μαζική πολιτική και πολιτιστική εκδήλωση σε έναν μεγάλο και ανοιχτό χώρο και να απευθυνθούμε πιο μαζικά στη νεολαία. Βρήκαμε το γήπεδο του Ζωγράφου και προχωρήσαμε πολύ γρήγορα. (...)

Ηταν κάτι πρωτόγνωρο για τις συνθήκες της Ελλάδας. Προκάλεσε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Η συμμετοχή της νεολαίας ήταν εντυπωσιακή. Ο ενθουσιασμός, η συγκίνηση, το αγωνιστικό πάθος, η ικανοποίηση από το μορφωτικό, πολιτιστικό πρόγραμμα ήταν κάτι το συγκλονιστικό.

Μέσα σε αυτό το κλίμα και τη μεγάλη αποδοχή που συνάντησε αυτή η πρωτοβουλία της ΚΝΕ αποφασίσαμε, σχεδόν επί τόπου και χωρίς πολλές διαδικασίες, ότι τον επόμενο χρόνο το Φεστιβάλ θα απλωθεί σε όλη την Ελλάδα. "Οπερ και εγένετο"».