Τα κέρδη και οι ζημιές από τον απεργιακό αγώνα των δασκάλων, η στάση των διαφόρων παρατάξεων, οι προοπτικές του αγώνα και η ανάγκη ανατροπής των συσχετισμών στην ηγεσία της ΔΟΕ, με αποφασιστική ενίσχυση της ΔΕΕ, είναι το αντικείμενο δισέλιδης προκήρυξης, που κυκλοφόρησε σε όλα τα σχολεία η Παράταξη. Με στοιχεία χρήσιμα για εξαγωγή συμπερασμάτων συνολικότερα από το συνδικαλιστικό κίνημα η ΔΕΕ αποκαλύπτει τις κυβερνητικές λαθροχειρίες και τονίζει το βασικό συμπέρασμα πως για ουσιαστικές λύσεις στο εκπαιδευτικό πρόβλημα, το μέτωπο δεν μπορεί να είναι παρά πανεργατικό. Παραθέτουμε εκτενή αποσπάσματα από αυτή την προκήρυξη:

"Τώρα, μετά την αναστολή - "καταστολή" του μεγαλειώδους απεργιακού αγώνα του κλάδου μας και του αντίστοιχου αγώνα των συναδέλφων μας καθηγητών, καθώς και ύστερα από την ψήφιση του νόμου για το νέο μισθολόγιο - φτωχολόγιο, είναι ανάγκη να βγάλουμε μερικά χρήσιμα συμπεράσματα.

Σίγουρα τα κύρια κέρδη αυτών των αγώνων δεν είναι οικονομικά, αλλά οι ανώτερες αξίες της δυναμικής ενεργού συμμετοχής της βάσης του κλάδου,οι αξίες της ενότητας, της συλλογικότητας, της συμπαράστασης και της αλληλεγγύης που με τη δυναμική τους παραμέρισαν τα "ευαγγέλια", τα "φραγγέλια", τους ψευτοδιαλόγους, τους ψευτοεκσυγχρονισμούς και τους κοινωνικούς αυτοματισμούς της κυβέρνησης.

Σημαντικότατο κέρδος των αγώνων μας είναι όχι μόνο η ανάδειξη των σοβαρότατων προβλημάτων της δημόσιας δωρεάν παιδείας και του εκπαιδευτικού, αλλά κύρια η ανάδειξη των βαθύτερων αιτίων και υπαιτίων αυτών των προβλημάτων, που εντοπίζονται στην εκ του Μάαστριχτ εκπορευόμενη αντιλαϊκή αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης και όλων των "ευρωπροσκυνημένων".

Σημαντικότατο κέρδος, επίσης, είναι το ότι έχει ήδη αρχίσει να ωριμάζει στις συνειδήσεις μας πως δεν αρκεί μόνο ο αυθορμητισμός και παρορμητισμός, αλλά πάνω απ' όλα απαιτείται οργάνωση, καλός σχεδιασμός και προπάντων μέτωπο πανεργατικό.

Ολες αυτές οι διεργασίες τρόμαξαν την κυβέρνηση, γι' αυτό έβαλε λυτούς και δεμένους να "σπάσει" την απεργία. Και ακριβώς την πιο καίρια στιγμή που η συνοχή όλων μας άρχιζε να κάμπτει την κυβερνητική αδιαλλαξία, τότε η φιλοκυβερνητική ηγεσία της ΠΑΣΚ, ως πέμπτη φάλαγγα στο συνδικαλιστικό κίνημα, πρόδωσε τον αγώνα και έδωσε χείρα βοηθείας στην κυβέρνηση, με την αναστολή - καταστολή της απεργίας.

Συνεπίκουροι της ΠΑΣΚ και της κυβέρνησης στάθηκαν, με τον τρόπο τους βέβαια, και οι ηγεσίες των άλλων παρατάξεων, που είτε παθητικά και με ηττοπάθεια αντιμετώπιζαν την απεργία, όπως έκαναν οι ηγεσίες της ΔΑΚΕ και της "ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ", είτε με άκρατο και πολλές φορές επιζήμιο παρορμητισμό δρούσαν στις διάφορες φάσεις του αγώνα, όπως έκαναν τα στελέχη των ανομοιογενών "ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ".

Φυσικά τη χαριστική βολή στον αγώνα την έδωσε η ηγεσία της ΠΑΣΚ στην πιο κρίσιμη φάση,ακριβώς την ημέρα που συζητιόταν στη Βουλή το θέμα της παιδείας και στην κοινοβουλευτική επιτροπή το νομοσχέδιο του νέου μισθολογίου, ακριβώς τη μέρα που γινόταν πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο έξω από τη Βουλή και ο αγώνας των εκπαιδευτικών έπαιρνε δυναμικότερα χαρακτηριστικά.

Κάτι ανάλογο συνέβη και με τον αγώνα των καθηγητών. Ακριβώς την πιο κρίσιμη στιγμή, που η κυβέρνηση ποινικοποίησε την απεργία τους, οπότε θα έπρεπε και η ΟΛΜΕ, αλλά και όλο το συνδικαλιστικό κίνημα, να απαντήσει πιο δυναμικά και να κάμψει την κυβερνητική αδιαλλαξία, τότε ακριβώς πάλι η ηγεσία της ΠΑΣΚ, συνεπικουρούμενη και από την ηγεσία της παράταξης του ΣΥΝ στο ΔΣ της ΟΛΜΕ, ανέστειλε - κατέστειλε τον αγώνα.

Οι ευθύνες τους είναι τεράστιες όχι μόνο γι' αυτή καθ' εαυτήν την απεργία, που τη χαντάκωσαν, όχι μόνο για την υπονόμευση του συνδικαλιστικού κινήματος των εκπαιδευτικών, αλλά κύρια για την υπονόμευση των αγώνων που απαιτούνται για την απόκρουση της νέας κυβερνητικής επίθεσης που σχεδιάζεται ενάντια σε όσα ασφαλιστικά - συνταξιοδοτικά και εργασιακά δικαιώματά μας έχουν απομείνει.

Και τώρα, μετά από αυτό το συνδικαλιστικό έγκλημά της, η ηγεσία της ΠΑΣΚ, μέσα από διάφορες ανακοινώσεις της, με περίσσιο γενιτσαρισμό επιτίθεται στο μεγαλειώδη απεργιακό αγώνα του κλάδου και ως κυβερνητικός σπόνσορας πλασάρει το νέο μισθολόγιο - φτωχολόγιο ως παροχολόγιο.

Αντιγράφοντας τις αλχημείες της κυβέρνησης, δημοσιοποίησε έναν πλαστό πίνακα μισθών, χωρίς να αφαιρεί απ' αυτόν τη μηνιαία φορολογία που κυμαίνεται από 12.472 μέχρι 37.920 δραχμές και ταυτόχρονα σκόπιμα δεν κάνει σύγκριση με τους μισθούς, όπως αυτοί θα διαμορφώνονταν με το νομοθετημένο διορθωτικό του 3%, με τη νομοθετημένη αύξηση τριμήνων από το Δεκέμβρη του 1996 και με την καθιερωμένη εισοδηματική πολιτική του 5% περίπου.

Επίσης, σκόπιμα αποσιωπά το γεγονός ότι στον υπολογισμό των δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και του επιδόματος καλοκαιρινής άδειας θα αφαιρείται το κίνητρο απόδοσης των 68.000 δραχμών.Επιπλέον, παραλείπει να πει ότι τόσο το κίνητρο απόδοσης όσο και τα πενιχρά οικογενειακά επιδόματα είναι δραχμικά ποσά που θα παραμείνουν παγωμένα. Ακόμα, το πιο ουσιαστικό είναι ότι δε λέει κουβέντα για το γεγονός ότι οι μελλοντικές εισοδηματικές αυξήσεις θα υπολογίζονται μόνο στο βασικό μισθό και όχι στο σύνολο των αποδοχών και ότι με τη μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας οι μειώσεις θα είναι πολλαπλάσιες.

Τέλος, αποκρύβει επιμελώς τη θεσμοθέτηση της επικίνδυνης σύνδεσης μισθού παραγωγικότητας, με το άρθρο 6 του νέου μισθολογίου, όπου για τη μετάβαση από το ένα μισθολογικό κλιμάκιο στο άλλο απαιτείται αξιολόγηση, και με το κίνητρο απόδοσης που μπορεί ανά πάσα στιγμή να συνδεθεί με την αξιολόγηση, πράγμα που θα επιχειρηθεί με το νέο βαθμολόγιο.

Ολα αυτά, που μπορεί να αποκρύβονται πίσω από τεχνητούς επιλεκτικούς πίνακες, δεν μπορούν να αποκρυβούν από τις συνειδήσεις των χιλιάδων συναδέλφων που έδωσαν το μεγάλο και ωραίο αγώνα για την αναβάθμιση της δημόσιας παιδείας και του εκπαιδευτικού.

Εμείς, συνάδελφοι ξέρουμε να κάνουμε τις συγκρίσεις μας με τα πραγματικά δεδομένα και βλέπουμε ότι το νέο μισθολόγιο - φτωχολόγιο, όχι μόνο δεν αναπληρώνει τις πάνω από 50% απώλειες των αποδοχών μας από τη διαρκή λιτότητα της τελευταίας εξαετίας, αλλά τελικά βρίσκεται και πιο πίσω από τις πραγματικές αποδοχές του 1996. Η πλήρης αποκάλυψη του νέου φτωχολόγιου θα γίνει με τη φορολογική δήλωση του 1997 και το αντίστοιχο εκκαθαριστικό.

Και βέβαια δεν μπορεί η κυβέρνηση να μας ξεγελάσει με τα πρόσκαιρα αναδρομικά,που θα μας δώσει τον Απρίλη και Μάη, τότε δηλαδή που θα γίνονται στους συλλόγους μας οι εκλογές αντιπροσώπων για τη νέα διοίκηση της ΔΟΕ, με στόχο να μας παραπλανήσει και να υφαρπάξει την ψήφο μας υπέρ της κυβερνητικής παράταξης και έτσι να μας ξαναδέσει στο αντεργατικό άρμα της.Ούτε, επίσης, μπορεί να σώσει την ηγεσία της ΠΑΣΚ η πολιτική ομηρία που επιχειρεί η κυβέρνηση σε βάρος του κλάδου με τις επιλογές των στελεχών εκπαίδευσης κατά το ίδιο χρονικό διάστημα".

"Βλέποντας όλα αυτά τα τερτίπια της φιλοκυβερνητικής πλειοψηφίας - τονίζει η ΔΕΕ - έχουμε ακόμα ένα λόγο να απομονώσουμε τους επίορκους συνδικαλιστές. Εμείς όλοι, που δε συναινούμε στον εξανδραποδισμό της δημόσιας δωρεάν παιδείας και του εκπαιδευτικού, όλοι εμείς που ξέρουμε ότι η κυβέρνηση ετοιμάζει τη νέα σκληρότατη επίθεσή της στα ασφαλιστικά - συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα, κατανοούμε ότι ο κλάδος έχει ανάγκη μια άλλη ηγεσία στο ΔΣ της ΔΟΕ.

Στο χέρι μας είναι μέσα από τις εκλογές αντιπροσώπων στους συλλόγους μας το Μάη - Ιούνη να εκλέξουμε τους πιο συνεπείς και αταλάντευτους συνδικαλιστές,για να εκλέξουν με τη σειρά τους αυτοί μια άλλη διοίκηση στη ΔΟΕ, αντίστοιχη των περιστάσεων.

Η παράταξή μας, η ΔΕΕ, με τον ένα εκπρόσωπό της στο ΔΣ της ΔΟΕ, αλλά και με όλα τα μέλη της στους συλλόγους, έχει δώσει απτά δείγματα γραφής.Ο αγώνας για μας δεν τελείωσε. Δώστε μας τη δύναμη να τον συνεχίσουμε πιο δυναμικά και αποφασιστικά. Δώστε μας τη δύναμη να αποτρέψουμε την κυβερνητική αντιμεταρρύθμιση στην εκπαίδευση και να μην επιτρέψουμε να περάσουν τα νέα αντεργατικά κυβερνητικά σχέδια για άρση της μονιμότητας, για νέο βαθμολόγιο που θα συνδέεται με το μισθολόγιο και για νέο αντιασφαλιστικό σύστημα,που θα αυξάνει τα όρια συνταξιοδότησης στα 67 για τους άνδρες και στα 65 για τις γυναίκες, θα επιβάλει νέα ασφαλιστική εισφορά 6% και θα υπολογίζει τη σύνταξη, όχι με βάση το μισθό του τελευταίου μήνα αφυπηρέτησης, αλλά με το μέσο όρο των μισθών της τελευταίας δεκαετίας. Προπομπός αυτού του συστήματος είναι η κατάπτυστη απόφαση της ηγεσίας της ΠΑΣΚ στην ΑΔΕΔΥ, που πρότεινε να υπολογίζεται το εφάπαξ στο μέσο όρο των μισθών της τελευταίας πενταετίας, που σημαίνει άμεση μείωση του εφάπαξ κατά ένα εκατομμύριο περίπου.

Δώστε μας τη δύναμη να αξιοποιήσουμε τις αγωνιστικές παρακαταθήκες και διαθέσεις του κλάδου προς όφελος της δημόσιας δωρεάν παιδείας και του εκπαιδευτικού".

Ο αγώνας για την αναβάθμιση της παιδείας θα συνεχιστεί