Εκφράζοντας ένα ιδιαίτερα γόνιμο προβληματισμό ως προς το σχολείο που διαμορφώνεται και τη διαμετρικά αντίθετη πρόταση του ΚΚΕ, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία, την Κυριακή 5 Φλεβάρη, στο Πολιτιστικό Κέντρο Τούμπας, η ημερίδα της Τομεακής Οργάνωσης Εκπαιδευτικών Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, με θέμα: «Σκέψεις και προβληματισμοί για τις κατευθύνσεις διδασκαλίας και τα προγράμματα σπουδών στο σχολείο».

Στην ημερίδα συμμετείχαν εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων, πανεπιστημιακοί, αλλά και φοιτητές, τους οποίους καλωσόρισε ο Κώστας Σιδηρόπουλος, Γραμματέας της ΤΕ Εκπαιδευτικών Κεντρικής Μακεδονίας και μέλος του ΓΠ Κ. Μακεδονίας του ΚΚΕ.

Με θέμα «Ο ρόλος της Προσχολικής Αγωγής στη σύγχρονη κοινωνία» μίλησε η Γιάννα Δουγαλή, νηπιαγωγός στο 4οΝηπιαγωγείο Πεύκων. Στη συνέχεια με θέμα «Το "νέο" Πρόγραμμα Σπουδών της Νεοελληνικής Γλώσσας στο Δημοτικό Σχολείο» μίλησε ο Δημήτρης Κορομπόκης, δάσκαλος στο 3ο Δημοτικό Σχολείο Καλαμαριάς, με διδακτορικό στην Εκπαιδευτική Πολιτική της Ελλάδας τον 20ό αιώνα. Ακολούθησε ομιλία της Ντίνας Κηρύκου, φιλολόγου στο 15ο ΓΕΛ Θεσσαλονίκης, με δεύτερο πτυχίο στη Γαλλική Φιλολογία και μεταπτυχιακό στη Διαπολιτισμική Εκπαίδευση, με θέμα «Διδασκαλία των Ελληνικών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση».

«Ο ρόλος της Λογοτεχνίας στο σχολείο» ήταν το θέμα της Χρύσας Κοφίνα, φιλολόγου στο Γυμνάσιο Χορτιάτη, με μεταπτυχιακό στην Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία, μέλος του ΔΣ της Δ' ΕΛΜΕ. Ο Δημήτρης Σαλονικιός, δάσκαλος στο 6ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου, με μεταπτυχιακό στη Διδακτική των Μαθηματικών, μίλησε με θέμα «Μαθηματικά - Ανάπτυξη και μεθοδολογία στη διδασκαλία τους». «Διδάσκοντας Φυσικές Επιστήμες στο Δημοτικό Σχολείο» ήταν το θέμα της ομιλίας της Κωνσταντίνας Μώραλη, δασκάλας στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Μηχανιώνας, ενώ το θέμα «Οι Φυσικές Επιστήμες στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση» ανέπτυξε ο Χρήστος Γρεβενάρης, φυσικός στο 2o ΓΕΛ Σταυρούπολης, με μεταπτυχιακό στη Θεωρητική Φυσικοχημεία. Η Σίσσυ Πολυκάρπου, φιλόλογος στο 3ο Γυμνάσιο Ωραιοκάστρου, μέλος του ΔΣ της Ε' ΕΛΜΕ και γγ της ΕΔΟΘ έκανε εισήγηση με θέμα «Συζητώντας με τους μαθητές μας για την ιστορική εξέλιξη». Ο Ραφαήλ Ιωαννίδης, εικαστικός, καθηγητής στο 4o Γυμνάσιο Σταυρούπολης, μίλησε με θέμα «Η Αισθητική Αγωγή στην Εκπαίδευση».

Στην ημερίδα παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά σκέψεις και προτάσεις σε σχέση με τη διδασκαλία των Ξένων Γλωσσών στο ελληνικό σχολείο από την Σοφία Καρατάκη, καθηγήτρια Γερμανικών στο Γυμνάσιο Ασβεστοχωρίου, και για τη διδασκαλία της Πληροφορικής και των Νέων Τεχνολογιών από την Αλεξάνδρα Τσαγρή, καθηγήτρια Πληροφορικής στο Δημοτικό Σχολείο Ν. Μεσημβρίας και Προχώματος.

Τόσο με βάση τη θεωρία, όσο και με βάση την πείρα από την ίδια τη διδακτική πράξη μέσα στο σχολείο, οι παρεμβάσεις ανέδειξαν τα προβλήματα και τα αδιέξοδα του σημερινού σχολείου, το οποίο όχι μόνο είναι φθηνό για το κράτος, ακριβό για τον λαό και κερδοφόρο για το κεφάλαιο, αλλά κινείται και στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση από τον στόχο που έχουν οι εκπαιδευτικοί, ο οποίος είναι η ολόπλευρη μόρφωση των μαθητών τους, η ανάπτυξη της προσωπικότητας και των ταλέντων των παιδιών. Μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση οι ομιλητές έκαναν προτάσεις, μοιράστηκαν σκέψεις, αλλά κύρια ανέδειξαν τη δυνατότητα που υπάρχει σήμερα για ένα σύγχρονο ενιαίο σχολείο που μπορεί πραγματικά να μορφώσει ολόπλευρα όλα τα παιδιά.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκε ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Δελής.

Ο Κυριάκος Ιωαννίδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ, ξεκίνησε την ομιλία του από τις αγωνίες και τα ερωτήματα που έχουν όλοι για το σημερινό σχολείο, τις σύγχρονες αντιφάσεις που εντοπίζονται. «Η αστική Εκπαίδευση βρίσκεται εκεί που βρίσκεται και ο κόσμος τη στηρίζει. Ο αστικός κόσμος», τόνισε αναπτύσσοντας στη συνέχεια χαρακτηριστικά μιας εποχής συνεχόμενων κρισιακών φαινομένων στην Εκπαίδευση, ενώ στάθηκε ιδιαίτερα στο τι και πώς διδάσκονται τα παιδιά και γιατί τελικά εμφανίζονται και τα φαινόμενα αποστροφής και έλλειψης ενδιαφέροντος για τα μαθήματα ακόμα και από αριστούχους μαθητές.

«Το σχολείο σήμερα, όσο και να ανανεώνεται, όσο και να μπαίνουν ρομποτικά συστήματα στα σχολεία, νέοι διαδραστικοί πίνακες, όταν μπαίνουν... που όλα αυτά είναι αναγκαία για όλους, παραμένει στεγνό, μακριά από τους προβληματισμούς των νέων, μακριά από τη ζωή τους, τις απορίες τους, τις αγωνίες τους.

Και όταν το μάθημα ζωντανεύει, όταν οι μαθητές σταματούν να χαζεύουν, να κάνουν φασαρία... είναι όταν οι εκπαιδευτικοί έχουν κάτι να τους πουν που βρίσκεται σε αντίθεση με τις ιδεολογικές κατευθύνσεις των σχολικών βιβλίων, εκτός του πλαισίου που υποτίθεται ότι κάνει φίλους τους μαθητές και ενεργούς στην αναζήτηση της αλήθειας αλλά επί της ουσίας τους αφήνει μόνους στον ωκεανό των πληροφοριών και των ψεμάτων με το απαράδεκτο άλλοθι ότι η αλήθεια είναι ζήτημα οπτικής», σημείωσε μεταξύ άλλων περιγράφοντας με παραδείγματα την απονεύρωση και αφυδάτωση του περιεχομένου της παρεχόμενης γνώσης σε ένα σχολείο που προκρίνει τις δεξιότητες σε βάρος της κριτικής σκέψης.

«Ανεκπλήρωτες δυνατότητες. Αυτό παράγει και στην Εκπαίδευση ο καπιταλισμός», είπε χαρακτηριστικά. «Και όσο ζούμε», πρόσθεσε, «σε μια κοινωνία που παράγει και αναπαράγει ανεκπλήρωτες δυνατότητες, νέες αντιφάσεις εμφανίζονται. Παλιά - νέα προβλήματα κάνουν την εμφάνισή τους. Στενεύουν οι ορίζοντες των νέων. Ομως δεν είναι καθαρό ποιος στενεύει τους ορίζοντες. Ποιος κλείνει τους δρόμους. Ομως η συναίσθηση αυτής της κατάστασης, όσο δεν γίνεται επίγνωση και συνείδηση, εκφράζεται και μέσα στην τάξη». «Το βασικό ζήτημα στο οποίο κρίνεται κάθε εκπαιδευτική πολιτική είναι το εξής: Τι άνθρωπο θέλει να διαμορφώσει η κοινωνία μέσα από το σχολείο;», τόνισε σε άλλο σημείο της ομιλίας και ανέπτυξε το ερώτημα «Τι μπορούμε λοιπόν να κάνουμε σήμερα;». Οπως σημείωσε, «η σημερινή ημερίδα, όπως και η ημερίδα του Τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ, και η έκδοση των υλικών της αποτελούν σημαντική συμβολή για να δώσουμε απαντήσεις στα μεγάλα γιατί αλλά και τα πώς της παιδαγωγικής και διδακτικής πράξης στο σχολείο.

Πατάμε στην πρόταση του ΚΚΕ για το σχολείο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων της εποχής μας. Μια επεξεργασία που δεν αφορά απλά μια πρόταση για το μέλλον. Μπολιάζει τους σημερινούς αγώνες με κριτήριο, επιστημονικό, παιδαγωγικό και ταξικό, για τις συνεχόμενες αλλαγές στην Εκπαίδευση.

Δίνει έμπνευση για μελλοντικές συνεισφορές σε αυτήν την υπόθεση, στο ίδιο το καθημερινό παιδαγωγικό εγχείρημα των εκπαιδευτικών που επιμένουν να διδάσκουν την αλήθεια, να την εμπλουτίζουν με νέα στοιχεία και που το ελπιδοφόρο είναι ότι αυξάνονται. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι μπορούμε να δούμε με άλλο μάτι την καθημερινότητα του σχολείου. Να δούμε δηλαδή το σχολείο όχι μόνο ως αυτό που είναι: Μηχανισμός της κυριαρχίας της αστικής τάξης. Αλλά και ως αυτό που μπορεί να γίνει σήμερα: Πεδίο ανάπτυξης της πάλης των ιδεών για το κέρδισμα όλο και μεγαλύτερου τμήματος των νέων. Για να συμβάλλουμε με τη δουλειά μας σε αυτό που μπορεί να γίνει αύριο: Οπλο της εξουσίας των σύγχρονων προλετάριων για να απελευθερώσουν την ανθρωπότητα από την εκμετάλλευση, από την άγνοια, από την καταπίεση».

Οπως τόνισε, «έχουμε καθαρή γνώμη για το τι φταίει στο σχολείο. Το αστικό σχολείο "έχει φάει τα ψωμιά του". Δεν μπορεί να δώσει απάντηση στις ολοένα και πιο διευρυνόμενες δυνατότητες για μόρφωση με βάση την πρόοδο των επιστημών, με παιδαγωγικά οργανωμένη μέθοδο. Το νέο σχολείο των δεξιοτήτων είναι η απάντηση του παρελθόντος στο μέλλον. Γι' αυτό και αναπαράγει συνεχώς νέα προβλήματα. Και η διέξοδος απ' αυτόν αυτό τον φαύλο κύκλο μπορεί να δοθεί χτυπώντας στην ουσία του θέματος. Δηλαδή, αντιμετωπίζοντας το ζήτημα ως πρόβλημα. Δηλαδή ποια κοινωνική τάξη, έχοντας την εξουσία και κατέχοντας τον πλούτο, μπορεί να οργανώσει την κοινωνία και την οικονομία με βάση τα δικά της κριτήρια, τα δικά της συμφέροντα.

Το πραγματικά νέο σχολείο θα είναι το σχολείο της κοινωνίας που θα έχει απαλλαγεί από τον βραχνά της εκμετάλλευσης. Το ΚΚΕ έχει καταθέσει ολοκληρωμένη πρόταση για το πώς πρέπει να είναι η Εκπαίδευση των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων της εποχής μας. Σε κάθε επίπεδο, από τη νηπιακή ηλικία, την πρώτη σχολική ηλικία μέχρι τα 18. Και όχι μόνο από την άποψη της δομής αλλά και του περιεχομένου.

Δεν κρύβουμε ότι αυτή η πρότασή μας αφορά τη σοσιαλιστική κοινωνία. Γιατί μόνο αυτή έχει συμφέρον από έναν τέτοιον μελλοντικό εργαζόμενο. Που θα μπορεί και θα πρέπει να οικοδομεί τον σοσιαλισμό, να συμμετέχει ενεργητικά στις δομές της εργατικής εξουσίας, να εναλλάσσεται στον βαθμό του δυνατού σε μια σειρά εργασίες στα πλαίσια της παραγωγής, να μπορεί σταδιακά να έχει γνώση ολοένα και πιο ευρέων λειτουργιών της οικονομίας», σημείωσε ο Κυριάκος Ιωαννίδης απευθύνοντας το κάλεσμα του ΚΚΕ προς τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς, τους μαθητές, όλο τον λαό «για να συγκροτήσουμε ένα πλατύ διεκδικητικό μορφωτικό ρεύμα που θα θέτει ως σκοπό την πραγματική ανανέωση του σχολείου και των προγραμμάτων σπουδών».