Την ευθύνη για την ολοκλήρωση όλων των έργων τόσο των ολυμπιακών όσο και των έργων για την «Πολιτιστική Πρωτεύουσα - Πάτρα» το 2006, ανέλαβε σε προχτεσινή συνέντευξη Τύπου, στην Πάτρα, ο υπουργός Πολιτισμού Ευάγγελος Βενιζέλος. Πίσω από τις υπεραισιόδοξες δηλώσεις, κρύβεται η αγωνία της κυβέρνησης να συνταχτεί με τις απαιτήσεις που απαιτεί η λεγόμενη ...ευρωπαϊκή διάσταση του θεσμού, που βέβαια πραγματοποιείται σε μια πόλη που αντιμετωπίζει τα μύρια όσα προβλήματα (ανεργία, έλλειψη ουσιαστικών υποδομών και μέσα σε αυτές και πολιτιστικών υποδομών).

Το θέμα αυτό, της έλλειψης υποδομών, που επισημαίνεται και στην επιτροπή κρίσεων για τις πόλεις που αναλαμβάνουν το ρόλο της «Πολιτιστικής Πρωτεύουσας, ο υπουργός το απέδωσε σε «μια σειρά από παρεξηγήσεις και προβλήματα που διογκώθηκαν φοβάμαι, σε ορισμένα μέσα ενημέρωσης και έτσι δημιουργήθηκε η αίσθηση πως υπάρχουν επιφυλάξεις και αντιρρήσεις για την υποψηφιότητα της Πάτρας».

Σε ό,τι αφορά το οικονομικό κόστος παραδέχτηκε πως δεν υπάρχει μια οριστική μελέτη και ένας οριστικός προϋπολογισμός. Αλλά ...«το πρόγραμμα των πολιτιστικών εκδηλώσεων είναι πλούσια χρηματοδοτημένο, γιατί ξεκινούμε με την πρόβλεψη να δαπανήσουμε 20 εκατομμύρια ευρώ». Επίσης ...«για την Πάτρα - Ολυμπιακή πόλη, το ελληνικό κράτος δαπανά ένα ποσό που υπερβαίνει τα 160 εκατ. ευρώ» και πρόσθεσε: «Η Ελλάδα διαχειρίζεται ένα πρόγραμμα αυτή τη στιγμή της τάξης των 44 δισεκατομμυρίων ευρώ - που είναι το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης- ένα πρόγραμμα της τάξεως των 4,6 δισεκατομμυρίων ευρώ, που είναι το πρόγραμμα ολυμπιακής προετοιμασίας. Διαχειρίζεται ένα πλήθος έργων πολύπλοκων που είναι πρωτοφανές. Σε σύνδεση με αυτά τα δεδομένα, το να διαχειριστεί κανείς σωστά την Πολιτιστική Πρωτεύουσα του 2006 δεν είναι δύσκολο. Υπάρχει και εμπειρία και γνώση και νομίζω ότι υπάρχει και μία πλήρης αίσθηση των μεγεθών».

Και η ερώτηση του δημοσιογράφου ήρθε την κατάλληλη στιγμή: «Πού στηρίζετε την εμπειρία και τη γνώση; Στο παράδειγμα της Θεσσαλονίκης που είναι απευκταίο»;

Και ο υπουργός που δεν «πτοείται» γιατί ή δε θέλει να θυμάται ή πιστεύει ότι εμείς ξεχνάμε, μίλησε πάλι για «μια πολύ μεγάλη παρεξήγηση, η οποία κακώς γίνεται και κακώς αναπαράγεται. Γιατί είναι απευκταίο το παράδειγμα της Θεσσαλονίκης»; αναρωτήθηκε, για να πει μεταξύ άλλων ότι «η Θεσσαλονίκη διαθέτει αυτή τη στιγμή ένα Μέγαρο Μουσικής, το οποίο είναι ισοδύναμο με το Μέγαρο των Αθηνών...».

Να τα θυμίσουμε, λοιπόν; Πολλά έργα έγιναν με μεγάλη καθυστέρηση και άλλα έμειναν μόνο στα χαρτιά. Να θυμίζουμε κι άλλα; Οικονομικές ατασθαλίες, σκάνδαλα!

Σε ερώτηση, τέλος, δημοσιογράφου για κάποια λειτουργικά προβλήματα, καθώς και για απλήρωτο προσωπικό, ο Ευάγγελος Βενιζέλος δήλωσε άγνοια και έλλειψη ενημέρωσης.

Συνεχίζεται το αφιέρωμα στον ιαπωνικό κινηματογράφο που διοργανώνει ο θερινός κινηματογράφος «Στέλλα» του Δήμου Αθηναίων. Μετά τις προβολές των ταινιών «Ουγκέτσου Μονογκατάρι» του Κέντζι Μιζογκούτσι (1953) και «Η Πύλη της Κόλασης» του Τεϊνοσούκε Κινουγκάσα (1953), σειρά έχει η ταινία «Χαρακίρι» του Μασάκι Κομπαγιάσι (1962), που προβάλλεται απόψε (8.50μμ, 11μμ). Το αφιέρωμα ολοκληρώνεται αύριο (9μμ, 11μμ) με τα «Κολασμένα Πάθη» του Κανέτο Σίντο (ασπρόμαυρη, 1967).