«Μάχη αρχίζει», φωνάζει το πρωτοσέλιδο της καθημερινής ταμπλόιντ εφημερίδας της Φινλανδίας, «Ιταλχέχτι», προβλέποντας να διεξαχθεί μία πολύ σκληρή «μάχη» ανάμεσα στους δύο υποψηφίους που προκρίθηκαν από τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών της Κυριακής, για να διεκδικήσουν επί ίσοις όροις το ύπατο αξίωμα της χώρας.

Ο β' γύρος θα διεξαχθεί στις 6 Φλεβάρη μεταξύ του υποψηφίου του «Κεντρώου Κόμματος» και πρώην πρωθυπουργό Εσο Αχο και της υποψήφιας των «Σοσιαλδημοκρατών» και υπουργού Εξωτερικών, Τάργια Χάλονεν. Ακριβώς όπως είχαν προβλέψει οι δημοσκοπήσεις, κανείς υποψήφιος μεταξύ των επτά συνολικά δε συγκέντρωσε την αναγκαία πλειοψηφία του 50% συν 1. Πάντως η προεκλογική εκστρατεία χαρακτηρίστηκε υποτονική και όπως παρατηρούν αναλυτές, ο πρώτος γύρος σημαδεύτηκε από την έλλειψη πολιτικών ζητημάτων, τα οποία τέθηκαν προς τους ψηφοφόρους, καθώς και από τη μηδαμινή ως και ανύπαρκτη ανταλλαγή προβληματισμών και πυρών μεταξύ των υποψηφίων.

Συνεπώς όπως εκτιμούν, στις τρεις εβδομάδες που έχουν τώρα στη διάθεσή τους οι δύο υποψήφιοι για την προεδρία να κερδίσουν τις ψήφους που δόθηκαν στα άλλα, θα υψώσουν τους τόνους, όμως όχι και πάλι για τα προβλήματα που αφορούν τους Φινλανδούς, αλλά για το προφίλ και τις διαχειριστικές δεξιότητές τους. Προβλέπεται λοιπόν, η Χάλονεν να εξακολουθήσει να μιλά γενικά για κοινωνική δικαιοσύνη και πάταξη της ανεργίας, αφού διαπίστωσε ότι μ' αυτή την προεκλογική τακτική της κέρδισε το 40% των ψήφων στον πρώτο γύρο και την ίδια στιγμή παραμείνει πιστή στην περσόνα της «κεντροαριστερής» και πρώην συνδικαλίστριας. Ισως έχει πολλές ελπίδες, καθώς παρόλο που δεν ήταν το φαβορί επωφελήθηκε από τον κομματικό μηχανισμό των Σοσιαλδημοκρατών και από το συνδικαλιστικό κίνημα που βρίσκεται εγκλωβισμένο σε αυτούς. Κάτι που αναμένεται να την προωθήσει ακόμη περισσότερο στο δεύτερο γύρο.

Από την άλλη πλευρά, ο Εσκο Αχο, με το 34,4%, υπολογίζει στις δυνάμεις της Δεξιάς και μερίδας των Φιλελευθέρων, αφού είναι ο μόνος μη σοσιαλιστής υποψήφιος στο δεύτερο γύρο. Λογικά πολλοί υποστηρίζουν ότι ο Εσκο Αχο, έχοντας την υποστήριξη των μεγάλων γαιοκτημόνων και των ιδιοκτητών των δασών, καθώς και με το προφίλ του οικογενειάρχη, μπορεί να κερδίσει εύκολα.

Εξάλλου, ουσιαστικές διαφορές σχετικά με την εξωτερική και αμυντική πολιτική της χώρας δεν έχουν οι δύο υποψήφιοι, αφού και οι δύο είναι υπέρ της ΕΕ και κατά στην προσέγγιση της χώρας με το ΝΑΤΟ. Απλά διαφορετική φιλοσοφία ζωής και εκεί θα κριθούν όλα...

ΑΓΚΥΡΑ.- Υπό την ηγεσία του ίδιου του αρχηγού του στρατού ξηράς, στρατηγού Νετσντέτ Τιμούρ, οι ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας ξεκίνησαν μια μαζική επιχείρηση στις χιονισμένες οροσειρές του Τούντσελι, καταδιώκοντας περίπου 160 αντάρτες, πρώην μέλη του ΡΚΚ, τα οποία επιχειρούν στην περιοχή και τις τελευταίες ημέρες σκότωσαν 2 αξιωματικούς και 4 λοχίες, όπως ανακοίνωσαν οι αρχές την Κυριακή.

Σύμφωνα με το χτεσινό ρεπορτάζ της εφημερίδας «Sabah», η ανάληψη της ηγεσίας από τον στρατηγό καταδεικνύει το «βαθμό σπουδαιότητας» που αποδίδει ο τουρκικός στρατός στην επιτυχία της καταδίωξης.

Την 9η Γενάρη η αφρόκρεμα του στρατού και ο Πρόεδρος Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ παρέστησαν στην κηδεία ενός ταγματάρχη που βρισκόταν ανάμεσα στους 6 που σκοτώθηκαν όταν ένα ελικόπτερο επλήγη από πυρά των ανταρτών. Ο μοναδικός που επέζησε σώος ήταν ένας υποστράτηγος.

Οι αντάρτες πιστεύεται ότι αποτελούν δύο ομάδες, μία «αποσχισθείσα» από το Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (ΡΚΚ), η οποία αρνείται να συμμορφωθεί στην τήρηση της εκεχειρίας που έχει κηρύξει η ηγεσία της οργάνωσης, και μία δεύτερη, την οργάνωση Τουρκικός Απελευθερωτικός Εργατικός Κομμουνιστικός Στρατός (ΤΙΚΚΟ). Το Τούντσελι είναι «οχυρό» και των δύο οργανώσεων.

Στο μεταξύ, σύμφωνα με πληροφορίες τόσο του τηλεοπτικού NTV όσο και της εφημερίδας «Cumhurriyet», ο Τούρκος πρωθυπουργός Μπουλέντ Ετσεβίτ «διαμαρτυρήθηκε» προς τον Ιρανό υπουργό Εξωτερικών Καμάλ Χαραζί σε επίσκεψη του τελευταίου στην Αγκυρα, επειδή το Ιράν «βοηθά» τους Κούρδους αντάρτες του ΡΚΚ. Ο Ιρανός ΥπΕξ αρνήθηκε ότι προσφέρεται «καταφύγιο» στους αντάρτες, ωστόσο οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες επρόκειτο να δώσουν «αναφορές που επιβεβαιώνουν» τη στάθμευση ανταρτών σε ιρανικό έδαφος. Από την ιρανική πλευρά, το σημαντικότερο πρόβλημα είναι ο αμυντικός «άξονας» Τουρκίας - Ισραήλ. Δεν υπήρξαν επίσημες ανακοινώσεις μετά την πρώτη ημέρα της επίσκεψης Χαραζί, ο οποίος συναντήθηκε και με τον ομόλογό του Ισμαήλ Τσεμ.

Το βοερό σκάνδαλο της πολύχρονης παράνομης χρηματοδότησης του Κόμματος της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης (CDU) από ύποπτα και αστυνομικά καταζητούμενα φυγόδικα πρόσωπα - όπως εμπόρους και μεσίτες εξαγωγής γερμανικού πολεμικού υλικού - αλλά και η ανάμειξη σ' αυτό το σκάνδαλο τραπεζικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων μεγάλης ολκής, έφθασε (για μια στιγμή) στο ζενίθ με την «έκρηξη της βόμβας» της CDU του κρατιδίου της Εσσης.

Δύο ηγετικά στελέχη της, ο πρώην ομοσπονδιακός υπουργός Εσωτερικών και από το 1991-'98 πρόεδρος της CDU της Εσσης, Μάνφρεντ Κάντερ, και ο τωρινός χριστιανοδημοκράτης πρωθυπουργός του κρατιδίου, Ρόλαντ Κοχ, ομολόγησαν κάτι το απίστευτο: Η CDU, είπαν, είχε καταθέσει στο εξωτερικό ένα ποσό περίπου 8 εκατομμυρίων μάρκων, από το οποίο - με αφορολόγητες εισαγωγές - τροφοδοτούσε εκλογικούς αγώνες και άλλους σκοπούς της. Το μαύρο αυτό χρήμα «πολλαπλασιάστηκε αρκετά», είπε ο Κάντερ, και έχει φτάσει το ποσό των 17 εκατομμυρίων. Για να καλυφθεί η παρανομία, οι Χριστιανοδημοκράτες κατέφυγαν στον ισχυρισμό ότι τα πλυμένα μαύρα χρήματα προέρχονταν από Σαμαρείτες Χριστιανούς, που άφησαν με διαθήκη το τεράστιο αυτό το ποσό στη CDU. Αν τώρα ο γερμανικός κομματικός νόμος εφαρμοστεί σωστά, τότε η CDU θα έπρεπε να επιστρέψει στο δημόσιο 39 εκατ. μάρκα. Αυτός ο βούρκος δεν αποκλείεται να παρασύρει στο βυθό, όχι μόνο τον Κολ, αλλά και άλλους Χριστιανοδημοκράτες πολιτικούς και τελικά ίσως κινδυνεύσει και η ίδια η συνοχή της Χριστιανοδημοκρατίας.

Απ' αυτήν την πρωτοφανή σκανδαλώδη υπόθεση, για την οποία μερικές εφημερίδες διαφορετικών απόψεων μιλάνε για μεθόδους μαφίας («Bild», 15/1: «Πλύσιμο χρήματος όπως στη μαφία») βγαίνει ένα δίδαγμα χρήσιμο και για τους πολιτικούς μας στην Ελλάδα: Αν το απόστημα έσπασε και η παράνομη δραστηριότητα είδε το φως της ημέρας, αυτό δεν οφείλεται στην καθυστερημένη ειλικρίνεια των παρανομούντων, αλλά βασικά στο «σκάλισμα» των εντύπων και των ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης. Αυτά με τα καθημερινά τους ρεπορτάζ και άρθρα - σαν - ανακρίσεις συντέλεσαν, ώστε να ξηλωθούν από το θρόνο τους και άνθρωποι με παγγερμανικό κύρος. Και δε δίστασαν ακόμα να μιλήσουν και για τον σημερινό πρώτο πολίτη της χώρας - τον σοσιαλδημοκράτη Πρόεδρο της Δημοκρατίας Γιοχάνες Ράου - ότι ταξίδεψε 40 φορές στο εσωτερικό και εξωτερικό με αεροπλάνα χρηματοδοτημένα από Τράπεζα της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας. Προσβολή της αξιοπρέπειας διά του Τύπου; Κανείς από όλους αυτούς τους πολιτικούς, που δέχτηκαν τα βέλη του, δε σκέφτηκε, δεν τόλμησε να καταφύγει σε απειλές και μηνύσεις. Σέβονται το κοινωφελές έργο της δημοσιογραφίας, την ελευθερία του Τύπου.