Στη "μέγκενη" της περιφερειοποίησης των ποσοστώσεων συνθλίβει η κυβέρνηση τους αγρότες και την ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής. Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας, υποταγμένη στη λογική των ποσοστώσεων που επιβάλλει η ΕΕ, προχώρησε φέτος σε νέες αντιαγροτικές "καινοτομίες", καθιερώνοντας ζώνες καλλιέργειας ανά περιοχές, όπως για παράδειγμα έγινε στο ρύζι ή κατά νομό, όπως αποφασίστηκε πρόσφατα για το σκληρό σιτάρι. Η πρακτική αυτή τείνει πλέον να λάβει ευρείες διαστάσεις, αφού ήδη ο υπουργός Γεωργίας έχει ζητήσει να του εγκρίνουν οι Βρυξέλλες την περιφερειοποίηση της ποσόστωσης για το βαμβάκι κατά νομό, ενώ το ίδιο μελετάται να γίνει και στο λάδι.

Από την ίδια την πραγματικότητα φαίνεται ότι με την περιφερειοποίηση των ποσοστώσεων δεν πρόκειται να λυθούν τα προβλήματα και τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες, εξαιτίας των περιορισμών στις αγροτικές καλλιέργειες. Επιπλέον, θα δημιουργηθεί κλίμα έριδας ανάμεσα σε αγροτικές περιοχές για το ποιος θα πάρει μεγαλύτερη ποσόστωση. Μια τέτοια κατάσταση θα λειτουργήσει αποπροσανατολιστικά για τους αγρότες και δεν αποκλείεται, με τη συμβολή κάποιων καιροσκόπων, να δημιουργηθούν φαινόμενα, όπου ο ένας νομός θα διεκδικεί αύξηση της ποσόστωσης σε βάρος του άλλου και όχι να τίθεται το πραγματικό πρόβλημα που δημιουργεί η επιβολή των ποσοστώσεων από την ΕΕ. Κλασικό παράδειγμα αποτελεί η ρυζοκαλλιέργεια, όπου η επιβολή δύο ζωνών καλλιέργειας από φέτος (Α ζώνη Θεσσαλονίκη, Σέρρες, Φθιώτιδα και Β ζώνη οι υπόλοιπες περιοχές της χώρες) είχε σαν αποτέλεσμα η δεύτερη ζώνη να χάνει ολόκληρη της επιδότηση λόγω υπέρβασης του περιφερειακού πλαφόν. Το ευτράπελο, βέβαια, στην περίπτωση αυτή είναι ότι επιβάλλεται πρόστιμο συνυπευθυνότητας, χωρίς να έχει γίνει υπέρβαση του εθνικού πλαφόν, πράγμα που δικαιολογημένα έχει ξεσηκώσει την οργή και την αγανάκτηση των ρυζοπαραγωγών της Β περιφέρειας.

Ανάλογη κατάσταση φαίνεται ότι θα δημιουργηθεί και στο σκληρό σιτάρι, όπου με απόφαση του υπουργείου Γεωργίας καθιερώθηκε από φέτος περιφερειοποίηση της εθνικής ποσόστωσης, που η ΕΕ μείωσε δραστικά από τα 9.000.000 στρέμματα στα 6.170.000 στρέμματα, με την ανοχή της κυβέρνησης. Με βάση την απόφαση αυτή το εθνικό πλαφόν μοιράζεται κατά νομό και σε περίπτωση υπέρβασής του οι σιτοπαραγωγοί του νομού που ξεπερνάνε την ποσόστωση, θα πληρώνουν πρόστιμο συνυπευθυνότητας. Ομως, η μείωση του εθνικού πλαφόν κατά το 1/3 περίπου, σε συνδυασμό με την κατάργηση των αδειών καλλιέργειας που ίσχυαν μέχρι την προηγούμενη παραγωγή και λειτουργούσαν ως τροχοπέδηστην καλλιέργεια, θα έχει ως αποτέλεσμα να σπαρθούν περισσότερα στρέμματα φέτος και από την ερχόμενη χρονιά να πληρώσουν και οι παραγωγοί σκληρού σιταριού, πρόστιμο συνυπευθυνότητας.

Πιο ειδικά στο σκληρό σιτάρι το υπουργείο Γεωργίας όρισε δύο περιφέρειες- πετώντας απ' έξω τους νομούς της Ηπείρου και της Κρήτης - "μοιράζοντας" τα 6.170.000 στρέμματα ως εξής: Νομοί Περιφέρειας Α: Δράμας 115.601, Καβάλας 46.613, Σερρών 536.478, Εβρου 515.823, Ροδόπης 199.919, Ξάνθης 51.378, Θεσσαλονίκης 447.488, Πιερίας 134.453, Ημαθίας 45.785, Πέλλας 99.172, Κιλκίς 661.890, Χαλκιδικής 374.978, Φλώρινας 60.687, Καστοριάς 48.685, Κοζάνης 382.851, Γρεβενών 18.811, Λάρισας 749.335, Μαγνησίας 241.488, Τρικάλων 55.004, Καρδίτσας 92.605, Φθιώτιδας 422.627, Αχαϊας 39.984, Ηλείας - Μεσσηνίας - Λακωνίας 10.939, Αιτωλοακαρνανίας 20.199, Βοιωτίας 354.261, Φωκίδας 5.395, Εύβοιας 127.617.

Νομοί Περιφέρειας Β: Αργολίδας 15.913, Κορινθίας 64.223, Αρκαδίας 15.745, Ζακύνθου - Κεφαλληνίας - Ευρυτανίας - Λευκάδας 16.346, Λέσβου 45.936, Χίου - Σάμου - Κυκλάδων 12.534, Δωδεκανήσου 67.227, Αττικής 72.012.

Απαράδεκτη και εξωφρενική ενέργεια χαρακτηρίζει η Ομοσπονδία Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδας την απόφαση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Γεωργίας, να ιδρύσει τρία Μελισσοκομικά Κέντρα, επιλέγοντας ως καταλληλότερο τόπο την Αθήνα. Το υπουργείο, "ευλογώντας τα γένια του", αποφάσισε να "δωρίσει" ένα Μελισσοκομικό Κέντρο στον... εαυτό του, και από ένα στις υποτακτικές διοικήσεις της ΠΑΣΕΓΕΣ και της "Μελισσοκομικής", αφήνοντας "ορφανές" τις υπόλοιπες μελισσοκομικές περιοχές της Ελλάδας.

Με υπόμνημά της προς τον πρωθυπουργό, η Ομοσπονδία Μελισσοκόμων καταγγέλλει για δεύτερη φορά τις μεθοδεύσεις του υπουργείου Γεωργίας, που οδηγούν τον κλάδο στον αφανισμό. Συγκεκριμένα, στις 30/1/98 είχε ζητήσει και πάλι την παρέμβαση του πρωθυπουργού προκειμένου να λειτουργήσει σε όφελος της μελισσοκομίας ο 1221/97 κανονισμός της ΕΕ. Τώρα, όπως χαρακτηριστικά σημειώνει στο υπόμνημα, "το υπουργείο Γεωργίας γυρίζει για ακόμα μια φορά την πλάτη, στις πλέον ευαίσθητες εθνικά περιοχές της Ελλάδας και ιδιαίτερα της Θράκης, της Ηπείρου και των νησιών του Αιγαίου". Και αυτό γιατί, ενώ για το καθένα από τα 13 γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας προβλέπεται η τοποθέτηση ενός Επόπτη, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου θεώρησε σκόπιμο όχι μόνο να μειώσει τους Επόπτες και τα αντίστοιχα Μελισσοκομικά Κέντρα στις παραπάνω περιοχές, αλλά και να ιδρύσει τα τρία νέα στην καρδιά της Αθήνας.

Το παράλογο της υπόθεσης, που δε φαίνεται ν' απασχολεί ιδιαίτερα την κυβέρνηση, είναι, όπως αναφέρεται στο υπόμνημα, ότι στο λεκανοπέδιο της Αττικής, που έχει μελισσοκομικό δυναμικό 60.000 μελισσοσμήνη, λειτουργούν: α) Εργαστήριο Μελισσοκομίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, β) Κέντρο Κτηνιατρικού Ινστιτούτου, γ) Γενικό Χημείο του Κράτους και δ) Ιδιωτικά εργαστήρια ικανά να καλύψουν απόλυτα όλες τις μελισσοκομικές ανάγκες της περιοχής. Αντίθετα, οι περιοχές με διπλάσιο μελισσοκομικό δυναμικό, όπως η Θράκη, η Ανατολική Μακεδονία, αλλά και τα νησιά του Αιγαίου, που έχουν 100.000 μελισσοσμήνη, οδηγούνται στην εγκατάλειψη και τον αφανισμό, αφού κυβέρνηση και υπουργείο Γεωργίας έχουν αποφασίσει να τους στερήσουν ακόμα και τα λίγα δικαιώματα που τους ανήκουν.

Καθόλου δεν παραιτείται - το αντίθετο, μάλιστα - η κυβέρνηση από την προσπάθειά της να τρομοκρατήσει τους αγρότες, για να μη συνεχίσουν ν' αγωνίζονται για την επίλυση των πολλών και οξυμένων προβλημάτων τους και για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης που εφαρμόζεται στην Ελλάδα.

Κι ενώ ο υπουργός Δικαιοσύνης - κάτω από την πίεση του αγροτικού κινήματος και του ΚΚΕ και με στόχο να "διασκεδάσει" τις αλγεινές εντυπώσεις, που προκαλούν οι μαζικές δικαστικές διώξεις σε βάρος 10.000 και πλέον αγωνιστών της αγροτιάς - δηλώνει πως θα ρυθμιστούν νομικά οι ποινικές διώξεις εναντίον όσων συμμετείχαν στις μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις, το ρόλο του τρομοκράτη και "μπαταχτσή" σε βάρος των αγροτών ανέλαβαν και συνεχίζουν κρατικοί οργανισμοί, προφανώς με προτροπή της κυβέρνησης.

Μετά τις αγωγές του ΟΣΕ και του Ταμείου Εθνικής Οδοποιίας (ΤΕΟ), με τις οποίες ζητούν από τα μέλη της Πανθεσσαλικής Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα αποζημίωση για "διαφυγόντα κέρδη" τους στη διάρκεια των αγροτικών κινητοποιήσεων, έρχεται τώρα ο ΟΣΕ ν' απευθυνθεί ατομικά σε κάποιους αγρότες, ζητώντας αποζημίωση!

Συγκεκριμένα, με έγγραφό του ο ΟΣΕ ζητάει από 14 αγρότες της περιοχής των Φαρσάλων να πληρώσουν από 68.000 δραχμές περίπου έκαστος, για να καλυφθεί η δαπάνη αποκατάστασης των ζημιών που δήθεν προκλήθηκαν από τους αγρότες στη διάρκεια μιας ολιγόωρης κατάληψης, στις 23.1.98, στο σιδηροδρομικό σταθμό Παλαιοφαρσάλων.

Το έγγραφο - το οποίο παρελήφθη από τους 14 αγρότες στο ενδιάμεσο των δυο πρόσφατων εκλογικών αναμετρήσεων, κι αυτό έχει την ειδική σημασία του - στάλθηκε επιλεκτικά σε 14 μόνο άτομα, τη στιγμή που η κατάληψη διάρκεσε μόνο λίγα λεπτά της ώρας και στην οποία συμμετείχαν πάνω από 1.000 αγρότες της περιοχής. Να σημειωθεί, δε, ότι κανείς αστυνομικός ή αρμόδιος του ΟΣΕ δεν είχε πλησιάσει κανέναν από τους 14 "κατηγορούμενους" στη διάρκεια της κινητοποίησης.Και γεννάται ευλόγως το ερώτημα: Πώς, από πού και γιατί "αλιεύτηκαν" τα ονόματα των δεκατεσσάρων αγροτών;

Η δημοσιογραφική προσπάθεια, που κάναμε χτες για να μάθουμε ποιος και γιατί τους "κατέδωσε", ήταν περιπετειώδης, καθώς ο ένας "αρμόδιος" του ΟΣΕ, μας παρέπεμπε στον άλλο. Κατ' αρχάς - έχοντας στα χέρια μας το έγγραφο που απευθυνόταν στον Ευριπίδη Πουλιαράκη,αγρότη της περιοχής των Φαρσάλων - απευθυνθήκαμε στον κ. Αργυράκη,τμηματάρχη του ΟΣΕ στην Αθήνα, ο οποίος υπογράφει το έγγραφο. Αφού μας είπε ότι δεν ξέρει πώς έφτασαν τα ονόματα των 14 αγροτών στον Οργανισμό, μας παρέπεμψε στους νομικούς συμβούλους. Μιλήσαμε με τον νομικό σύμβουλο κ. Ζαχόπουλο,που δήλωσε κι αυτός άγνοια και, ούτε λίγο - ούτε πολύ, ισχυρίστηκε πως αυτή η διαδικασία - να ζητάει, δηλαδή, αποζημιώσεις ο ΟΣΕ για οποιαδήποτε καθυστέρηση στα δρομολόγια των τρένων - είναι συνήθης και, μάλιστα, όπως είπε, ακολουθείται ακόμη και σε βάρος κάποιου που θ' αφήσει για λίγο το αυτοκίνητό του πάνω σε μια σιδηροδρομική γραμμή! Στη συνέχεια απευθυνθήκαμε στον σταθμάρχη του ΟΣΕ στα Παλαιοφάρσαλα, κ. Γάκο,ο οποίος δήλωσε αναρμόδιος (!) και μας παρέπεμψε στην Επιθεώρηση του Οργανισμού στη Λάρισα. Εκεί, ένας αρμόδιος, ο κ. Χαρακόπουλος,μας είπε πως τα 14 ονόματα των διωκομένων δόθηκαν από το Αστυνομικό Τμήμα Φαρσάλων και η Τοπική Υπηρεσία του ΟΣΕ έβγαλε το σχετικό πόρισμα, το οποίο έστειλε, μαζί με τα ονόματα των 14, στα κεντρικά του Οργανισμού, απ' όπου στάλθηκε το έγγραφο στους παραλήπτες για τα περαιτέρω.

Γίνεται, λοιπόν, φανερό ότι οι αστυνομικές αρχές - προφανώς με "άνωθεν" εντολές και είτε προτείνοντας κάποιους γνωστούς αγωνιστές στην τύχη, είτε αξιοποιώντας πληροφορίες κάποιων "ρουφιάνων" - συνεργάστηκαν με τις υπηρεσίες του ΟΣΕ, προκειμένου να "τυλίξουν σε μια κόλλα χαρτί" κάποιους από τους πολλούς αγρότες που συμμετείχαν στη συγκεκριμένη κινητοποίηση.

Η τακτική της κυβέρνησης - διότι αυτή κρύβεται πίσω από τους ανευθυνοϋπευθύνους αρμοδίους - να συνεχίζει την επιχείρηση τρομοκράτησης των αγροτών, έχει προκαλέσει την οργή και αγανάκτηση, όχι μόνο όσων αγωνιστών της αγροτιάς σέρνονται στα δικαστήρια ή καλούνται να πληρώσουν "πρόστιμα" σε κρατικούς οργανισμούς, επειδή συμμετείχαν στον αγώνα για την επιβίωσή τους, αλλά ολόκληρου του αγροτικού κόσμου.

Στελέχη του αγροτικού κινήματος επισημαίνουν ότι η τελευταία ενέργεια του ΟΣΕ κρύβει και "πονηριά",καθώς το ποσό αποζημίωσης που καλείται να πληρώσει καθένας από τους 14 "κατηγορούμενους" αγρότες των Φαρσάλων μπορεί να θεωρηθεί μικρό σχετικά και να σκεφτεί κάποιος "ας το πληρώσω για να μην τραβιέμαι στα δικαστήρια", όπως άλλωστε απειλεί στο έγγραφο που έστειλε ο ΟΣΕ. Και τονίζουν ότι αν αυτό συμβεί θ' αποτελέσει "προηγούμενο" για να πληρωθούν και άλλα πολλά πρόστιμα και "χαράτσια" από τους αγρότες, σε διάφορους που μπορεί να εμφανιστούν ότι επλήγησαν από τις κινητοποιήσεις και θα ζητούν αποζημιώσεις.

Επιπλέον, σημειώνουν ότι παρά τις υποσχέσεις της κυβέρνησης για ρύθμιση του ποινικού μέρους των διώξεων σε βάρος των αγροτών, κανείς δε γνωρίζει τι θα γίνει με τις εκατοντάδες δίκες που έχουν προγραμματιστεί να γίνουν σ' όλη τη χώρα - οι περισσότερες τους ερχόμενους μήνες Νοέμβρη και Δεκέμβρη - είτε στα πρωτόδικα δικαστήρια, είτε στα Εφετεία.

Και, τέλος, δηλώνουν ότι κάποτε θα πρέπει να αντιληφθεί η κυβέρνηση - ιδιαίτερα μετά τη συντριπτική καταδίκη της πολιτικής της στις εκλογές για την Αυτοδιοίκηση - πως οι αγρότες, όχι μόνο δε θα "κάνουν πίσω" τρομοκρατούμενοι, αλλά θα πεισμώσουν ακόμα περισσότερο και θα συνεχίζουν τους αγώνες ακόμα πιο ενωτικά, πιο μαζικά, πιο δυναμικά και πιο αποτελεσματικά, δίνοντας απάντηση και στη συνεχιζόμενη κυβερνητική επιχείρηση διώξεων σε βάρος τους.

Αν και έχει περάσει ένα πεντάμηνο από τη συγκομιδή μεγάλες ποσότητες σιτηρών παραμένουν απούλητες, ενώ όσες ποσότητες πουλήθηκαν, δόθηκαν σε εξευτελιστικές τιμές. Το πρόβλημα αυτό θίγει το ΚΚΕ με Επίκαιρη Ερώτηση που κατέθεσε ο βουλευτής του Κόμματος Νίκος Γκατζής,ζητώντας από την κυβέρνηση να πάρει άμεσα και συγκεκριμένα μέτρα σε όφελος των σιτοπαραγωγών.

Οπως τονίζεται στην Επίκαιρη Ερώτηση, οι τιμές φέτος έχουν διαμορφωθεί σε τόσο χαμηλά επίπεδα που δεν καλύπτουν ούτε το κόστος παραγωγής και η κατάσταση που διαμορφώθηκε δημιουργεί έντονο οικονομικό πρόβλημα στους σιτοπαραγωγούς. Το αποτέλεσμα είναι το σύνολο σχεδόν των σιτοπαραγωγών της χώρας να απειλείται με χρεοκοπία, αφού αδυνατούν να εξοφλήσουν τα καλλιεργητικά δάνεια που προσαυξάνονται με τα γνωστά "πανωτόκια" της ΑΤΕ. Επίσης σημειώνεται ότι καθοριστικό ρόλο στα αδιέξοδα των σιτοπαραγωγών παίζει και η απαράδεκτα χαμηλή τιμή παρέμβασης (41 δρχ./κιλό) της ΕΕ με την οποία συμφώνησαν και οι ελληνικές κυβερνήσεις. Το πρόβλημα γίνεται πιο οξυμένο σε ορισμένες περιοχές, όπως για παράδειγμα στον Αλμυρό της Μαγνησίας, όπου οι σιτοπαραγωγοί αν και πέρασαν δύο χρόνια δεν έχουν πάρει ακόμα απάντηση στις ενστάσεις που έχουν υποβάλει για τις καταστροφές των σιτηρών τους το 1996.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ ρωτά τον αρμόδιο υπουργό Γεωργίας:

• Τι μέτρα θα πάρει για να απορροφηθούν άμεσα όλες οι ποσότητες των σιτηρών στις περσινές τουλάχιστον τιμές;
• Τι ενέργειες θα κάνει για να αυξηθεί σημαντικά η τιμή παρέμβασης των σιτηρών και να διασφαλιστεί το εισόδημα των αγροτών;
• Πότε θα δώσει απάντηση στις ενστάσεις των πληγέντων σιτοπαραγωγών και πότε θα καταβάλει τις αποζημιώσεις;