Το ΕΑΜ ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του ΚΚΕ, το οποίο απευθύνθηκε και σε κόμματα και προσωπικότητες του αστικού πολιτικού κόσμου που δεν ανταποκρίθηκαν.

Σε ανακοίνωσή της η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ σημειώνει: «Το ΕΑΜ έσωσε τον λαό από την πείνα, με την οργάνωση λαϊκών κινητοποιήσεων και συσσιτίων, με το σταμάτημα του πλιάτσικου από τις κατοχικές δυνάμεις. Χάρη στη δράση του ΕΑΜ δεν στάλθηκε ούτε ένας εργάτης για να δουλέψει στα γερμανικά εργοστάσια. Δεν στάλθηκε ούτε ένας για να πολεμήσει κατά της Σοβιετικής Ενωσης. Με τη συσπείρωση της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού στο ΕΑΜ και με την ανάπτυξη της ένοπλης πάλης του ΕΛΑΣ δημιουργήθηκαν ελεύθερες περιοχές στην Ελλάδα. Δημιουργήθηκαν λαϊκοί θεσμοί, όργανα λαϊκής αυτοδιοίκησης, λαϊκά δικαστήρια, λαϊκή πολιτοφυλακή, λαϊκός στρατός, ο ΕΛΑΣ. Οι εργαζόμενοι έγιναν πρωταγωνιστές στις εξελίξεις, φύσηξε αέρας λαϊκής μορφωτικής, πολιτιστικής ανάτασης».

Παρακάτω τονίζει πως «η αντίσταση και η απελευθέρωση από την τριπλή φασιστική κατοχή ήταν έργο του ΕΑΜ. Η αθάνατη εποποιία του αντιστασιακού αγώνα, μια από τις πιο λαμπρές σελίδες της νεότερης Ιστορίας, γράφτηκαν με την προσφορά, με τις θυσίες των εργατικών - λαϊκών δυνάμεων μέσα από τις γραμμές των ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, ΕΛΑΝ, ΟΠΛΑ, με την πρωτοπόρα δράση και το αίμα των κομμουνιστών, με την καθοδήγηση του ΚΚΕ. Χιλιάδες κομμουνιστές και άλλοι ΕΑΜίτες έδωσαν τη ζωή τους. Η Καισαριανή, το Κούρνοβο, το Χαϊδάρι, ο Αη Στράτης είναι μερικοί μόνο από τους τόπους θυσίας».

Στον αντίποδα, «τελείως αντίθετη ήταν η στάση του αστικού πολιτικού κόσμου (...) Αποδείχτηκε ότι και στα χρόνια της Κατοχής υπήρξαν δύο αντίθετοι κόσμοι (...) Αποδείχτηκε ότι κανένας λαός δεν μπορεί να εμπιστευτεί την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας του στα αστικά κόμματα και την αστική τάξη».

Σε άλλο σημείο υπογραμμίζεται πως «το ΕΑΜ καλούσε σε δράση για καλύτερες μέρες και όχι μόνο για την απελευθέρωση. Βεβαίως, η εργατική τάξη με τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν κατάφεραν να κατακτήσουν την εξουσία. Το ΚΚΕ, παρά την τεράστια συνεισφορά του και τον πρωταγωνιστικό του ρόλο, δεν μπόρεσε να διαμορφώσει τη στρατηγική που θα οδηγούσε προς την επαναστατική επίλυση του προβλήματος της πολιτικής εξουσίας. Ο τιτάνιος αγώνας εκείνης της περιόδου δεν οδήγησε στη διπλή απελευθέρωση από την ξενική ιμπεριαλιστική κατοχή και από την εγχώρια αστική πολιτική εξουσία, από το καπιταλιστικό σύστημα, τη μήτρα που γεννά την αδικία και την καταπίεση, τον φασισμό και τον πόλεμο.

Η πείρα εκείνης της περιόδου δείχνει ότι η εργατική τάξη πρέπει να είναι έτοιμη να χτίσει το δικό της μέτωπο με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, για να υπερασπιστεί την εδαφική ακεραιότητα και να βγει νικητής από τον πόλεμο. Να βγει νικητής η εργατική τάξη με τους συμμάχους της και όχι η αστική τάξη. Η αντιφασιστική πάλη σήμερα συνδέεται με την αντιιμπεριαλιστική αντιπολεμική πάλη, με τον αγώνα για την ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών, λαϊκών αναγκών κόντρα στον σάπιο καπιταλισμό».

Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες, η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ σημειώνει την ανάγκη της έντασης της αντιιμπεριαλιστικής αντιπολεμικής δράσης για καμία εμπλοκή της Ελλάδας στους επικίνδυνους πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς, την αποδέσμευση από ΝΑΤΟ και ΕΕ, ενάντια στον «ευρωστρατό» που ετοιμάζει η ΕΕ, για την κατάργηση της Ελληνοαμερικανικής Συμφωνίας για τις Βάσεις, για να φύγουν όλες οι βάσεις, για καμία αλλαγή συνόρων και των Συνθηκών που τα καθορίζουν και για να γυρίσουν στην Ελλάδα τα ελληνικά στρατεύματα που δρουν εκτός συνόρων.

Υπογραμμίζει ακόμα την ανάγκη υπεράσπισης της ιστορικής μνήμης απ' την προσπάθεια παραχάραξης της Ιστορίας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, με τον αντικομμουνισμό και την ανιστόρητη εξίσωση του φασισμού με τον σοσιαλισμό, που είναι ένα από τα απαραίτητα εργαλεία για την προώθηση της αντιλαϊκής επίθεσης σε κάθε καπιταλιστική χώρα και για το χτύπημα των εργατικών - λαϊκών κινημάτων.

«Ως ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή, μαζί με τους κομμουνιστές, ενάντια σε αυτήν την επίθεση ώστε να αποτραπεί η χειραγώγηση των νέων, των λαϊκών δυνάμεων, προκειμένου να οργανώσουν με αποφασιστικότητα τον αγώνα κατά των επικίνδυνων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών και των αντιλαϊκών πολιτικών της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων. Βασιζόμαστε στα διδάγματα που προκύπτουν από τη μεγάλη δεκαετία του 1940, τα οποία αποτελούν υλική δύναμη για το δυνάμωμα της λαϊκής πάλης σήμερα, του αγώνα για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και αδικία, για τον σοσιαλισμό. Ο δρόμος της αντίστασης, της ανυπακοής, της μαζικής λαϊκής οργανωμένης πάλης, της αντικαπιταλιστικής αντιμονοπωλιακής πάλης, της αλληλεγγύης μεταξύ των εργατικών δυνάμεων και των λαών, η πάλη για την ανατροπή είναι ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος για να δικαιωθούν οι αγώνες και οι θυσίες των παλιότερων γενιών, για να ανοίξει ο δρόμος και να εκπληρωθούν τα όνειρα και οι σύγχρονες ανάγκες του λαού και των νέων με την εργατική - λαϊκή νίκη και εξουσία», καταλήγει η ανακοίνωση.