Η διακηρυγμένη πρόθεση της κυβέρνησης της ΝΔ να παραδώσει ολοκληρωτικά τον ΟΤΕ στο μεγάλο κεφάλαιο δεν είναι τίποτα περισσότερο παρά η συνέχεια πολυετών μεθοδεύσεων των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ

Σημειώνεται ότι σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση της «Alpha Bank», τα συνολικά έσοδα από τις πωλήσεις μετοχών του ΟΤΕ, από το 1996 μέχρι σήμερα, ανέρχονται σε 6,09 δισ. ευρώ.

Η διακηρυγμένη πρόθεση της κυβέρνησης της ΝΔ να παραδώσει ολοκληρωτικά τον ΟΤΕ στο μεγάλο κεφάλαιο δεν είναι τίποτα περισσότερο παρά η συνέχεια πολυετών μεθοδεύσεων των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Πρόκειται για την εφαρμογή της ίδιας πολιτικής παραχώρησης στο ιδιωτικό κεφάλαιο, μιας δημόσιας επιχείρησης στρατηγικής σημασίας. Η πολιτική αυτή, είναι απόλυτα εναρμονισμένη με τη στρατηγική της λεγόμενης απελευθέρωσης των αγορών, η οποία από το 1991, στο πλαίσιο της Συνθήκης του Μάαστριχτ, έγινε καταστατικός χάρτης για την ΕΕ και τα κράτη - μέλη της. Στην περίπτωση του ΟΤΕ, έχουμε την πολιτική παράδοσης του «χρυσοφόρου» τομέα των τηλεπικοινωνιών συνολικά στους εκπροσώπους της οικονομικής ολιγαρχίας, οι οποίοι, επιδιώκοντας την ενίσχυση της θέσης τους, αναζητούν νέους κλάδους για την τοποθέτηση των συσσωρευμένων κερδών και κεφαλαίων τους.

Με την εκχώρηση του νέου πακέτου μετοχών, το ποσοστό του Δημοσίου στον ΟΤΕ περιορίζεται πλέον στο 28%, ενώ οι «θεσμικοί επενδυτές» κατέχουν πλέον το 64,7% των μετοχών. Η περίπτωση του ΟΤΕ είναι ένα ακόμα δικομματικό έγκλημα, που το ξεκίνησε το ΠΑΣΟΚ και το ολοκληρώνει η ΝΔ, όπως έγινε στο παρελθόν και με τα «Ελληνικά Πετρέλαια» (ΕΛΠΕ), την Εθνική Τράπεζα κλπ.

Με την πρόσφατη πώληση του 10,7% των μετοχών του ΟΤΕ κλείνει μια 15ετής περίοδος από την πρώτη προσπάθεια παράδοσης του Οργανισμού σε ιδιώτες, το 1992, από την τότε κυβέρνηση της ΝΔ, με πρωθυπουργό τον Κ. Μητσοτάκη και υπουργό Οικονομίας τον Στ. Μάνο. Πρόθεση της κυβέρνησης, εφόσον περάσει την πολιτική της για τον ΟΤΕ, είναι να επακολουθήσει η εκχώρηση και άλλων μεγάλων πρώην ΔΕΚΟ στα μονοπώλια, όπως η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ, η ΔΕΠΑ, αμέσως μετά τις επικείμενες εκλογές.

Οι πρώτες προσπάθειες για ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ εκδηλώθηκαν την περίοδο 1992-1993 επί κυβέρνησης ΝΔ. Οι καθολικές αντιδράσεις τότε των εργαζομένων, αλλά και τα αλληλοσυγκρουόμενα επιχειρηματικά συμφέροντα, είχαν ως επακόλουθο όχι μόνο τη ματαίωση του εγχειρήματος ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ, αλλά και την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Με κυρίαρχο προεκλογικό σύνθημα - δέσμευση «Μια χρυσή μετοχή στον ΟΤΕ», το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε την εξουσία το 1993. Η κάλπικη προεκλογική δέσμευση του ΠΑΣΟΚ κράτησε μόνο λίγους μήνες. Απαρχή της σταδιακής εκποίησης του ΟΤΕ είναι το 1996, με την πρώτη πώληση σε ιδιώτες «πακέτου» μετοχών του Οργανισμού. Μέχρι την αλλαγή «σκυτάλης» στην κυβερνητική εξουσία από το ΠΑΣΟΚ στη ΝΔ, τον Απρίλη του 2004, το ΠΑΣΟΚ είχε παραχωρήσει σε ιδιώτες το 66,3% των μετοχών του ΟΤΕ. Εκτοτε, επί Νέας Δημοκρατίας, μέσω μιας λογιστικής πράξης τον Ιούνη και της υποχρεωτικής επαναγοράς μετοχών τον Αύγουστο του 2004, το ποσοστό του Δημοσίου διαμορφώθηκε στο 48,6%. Το Σεπτέμβρη του 2005 και μετά την πώληση 10% των μετοχών σε...«επιλεγμένους» επενδυτές το ποσοστό του Δημοσίου συρρικνώθηκε στο 38,6% και των ιδιωτών αυξήθηκε στο 61,4%. Με την τελευταία εκχώρηση του νέου πακέτου μετοχών, το ποσοστό του Δημοσίου περιορίζεται πλέον στο 28%, οι «θεσμικοί επενδυτές» κατέχουν το 64,7% και το υπόλοιπο των μετοχών του ΟΤΕ ανήκει σε μικροεπενδυτές. Οπως είναι προφανές, οι «θεσμικοί επενδυτές» αποτελούν πλέον ισχυρή πλειοψηφία και στην ουσία έχουν το «πάνω χέρι» στον Οργανισμό. Σ' αυτές τις συνθήκες, η είσοδος ιδιωτών στη διοίκηση του ΟΤΕ, είναι πλέον πολύ πιθανή. Αυτό δείχνει, άλλωστε και η εμπειρία της ΔΕΗ, όπου οι «επενδυτές» απαίτησαν και εξασφάλισαν θέσεις στο ΔΣ της Επιχείρησης.

Η είσοδος «στρατηγικού επενδυτή» στον ΟΤΕ και η παράδοση της διοίκησης του Οργανισμού σε ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα, είναι ένα από τα πάγια αίτημα των εκπροσώπων του κεφαλαίου. Εχει τεθεί από την περίοδο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Επί δύο χρόνια οι τότε αρμόδιοι αναζητούσαν «στρατηγικό εταίρο», αλλά δεν πρόλαβαν να υλοποιήσουν το σχέδιο. Σήμερα, σαν άξιος συνεχιστής της πολιτικής ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί να ολοκληρώσει το έγκλημα της πλήρους ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ, αδιαφορώντας για τις καταστροφικές συνέπειες που θα επιφέρει για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.

Σήμερα το ΠΑΣΟΚ... εγκαλεί την κυβέρνηση ότι εκποιεί μετοχές για καθαρά ταμειακούς λόγους, μετά την αποτυχία της να ξεπουλήσει απευθείας τον ΟΤΕ, μέσω του στρατηγικού επενδυτή. Επί της ουσίας, όμως, η κριτική του ΠΑΣΟΚ εξαντλείται σε... επιχειρήματα του τύπου: «Το χειρότερο είναι η συνεχής απώλεια μεριδίων αγοράς του ΟΤΕ... Ο ΟΤΕ χάνει το τρένο της ευρυζωνικότητας.... Υπάρχει απόλυτη έλλειψη πολιτικής για τις τηλεπικοινωνίες» κλπ.

Πάντως, για το περαιτέρω ξεπούλημα του ΟΤΕ, πέραν των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, σημαντικές είναι και οι ευθύνες στις πλειοψηφίες ΓΣΕΕ και ΟΜΕ - ΟΤΕ, οι οποίες έκαναν τόσα χρόνια ό,τι περνά από το χέρι τους για να περάσουν τα καταστροφικά σχέδια για τον ΟΤΕ. Σήμερα οι πλειοψηφίες αυτές σηκώνουν «αγωνιστικές κορόνες» για την πώληση του νέου πακέτου μετοχών του Οργανισμού. Ωστόσο, δεν μπορούν να κρύψουν τις ευθύνες τους για τη στήριξη που παρείχαν - στη λογική του ανταγωνισμού - στην πολιτική της ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ.

Η πολιτική εκποίησης του ΟΤΕ δε σταματά στην πώληση του τελευταίου πακέτου μετοχών. Η κυβέρνηση δεν έχει εγκαταλείψει το σχέδιο πλήρους παράδοσης του ΟΤΕ στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του Γ. Αλογοσκούφη για την πρόσφατη πώληση μετοχών: «Δε σημαίνει ότι αυτό είναι το τελευταίο βήμα για τον ΟΤΕ. Αν υπάρξει πραγματικό ενδιαφέρον από κάποιον στρατηγικό εταίρο, έχουμε τη δυνατότητα να προχωρήσουμε αυτή την επιλογή».

Εάν και εφόσον ευοδωθεί το σχέδιο της κυβέρνησης για την πλήρη παράδοση του ΟΤΕ στο ιδιωτικό κεφάλαιο, όπως είναι αυτονόητο, το κράτος χάνει ένα ακόμη σημαντικό εργαλείο παρέμβασης, στο νευραλγικό και ευαίσθητο χώρο των τηλεπικοινωνιών. Σ' ένα χώρο στον οποίο τις δύο τελευταίες δεκαετίες πραγματοποιούνται τεράστιες επενδύσεις, καθώς οι τηλεπικοινωνίες συνδέονται άμεσα με νέες τεχνολογίες. Επίσης, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο, ότι η έλευση των νέων «στρατηγικών εταίρων» θα συνοδευτεί από νέα... τιμολογιακή πολιτική. Μια πολιτική που θα «πέσει στις πλάτες» των λαϊκών στρωμάτων, τα οποία καλούνται κάθε φορά να... στηρίξουν την κερδοφορία των μεγαλομετόχων του ΟΤΕ.

Το βέβαιο είναι ότι με το ξεπούλημα του ΟΤΕ ούτε οι παρεχόμενες υπηρεσίες πρόκειται να βελτιωθούν ούτε πολύ περισσότερο πρόκειται να ωφεληθούν οι συνδρομητές, όπως διατυμπανίζουν υποκριτικά ο υπουργός Οικονομίας και οι θιασώτες των αποκρατικοποιήσεων. Αντίθετα, το ξεπούλημα του Οργανισμού προωθείται για να ανοίξει ο δρόμος ενίσχυσης της δύναμης των πολυεθνικών μονοπωλίων. Η πλήρης ιδιωτικοποίηση ωφελεί αποκλειστικά τα κέρδη του κεφαλαίου και πλήττει συνολικά τα συμφέροντα όλων των εργαζομένων.

Ο κλάδος των τηλεπικοινωνιών είναι ιδιαίτερα προσοδοφόρος για τα πολυεθνικά μονοπώλια. Ο ετήσιος τζίρος της ελληνικής τηλεπικοινωνιακής αγοράς υπερβαίνει τα 10 δισ. ευρώ. Για τη νομή αυτή του τζίρου έχει ανάψει για τα καλά ο «επιχειρηματικός πόλεμος», ιδίως μετά την «εισβολή» στην ελληνική αγορά του Αιγύπτιου μεγιστάνα Ναγκίμπ Σαουίρις, μέσω της εξαγοράς της πρώην ΤΙΜ και νυν Wind. Ο «πόλεμος» προσφορών είναι καθημερινός, με στόχο την «υφαρπαγή» συνδρομητών. Φυσικά με όλες αυτές τις κινήσεις και τους... διαγκωνισμούς, οι εταιρείες επιδιώκουν να αυξήσουν τα μερίδιά τους - και κατά συνέπεια τα υπερκέρδη τους - στην ελληνική αγορά.

Για όλους αυτούς τους λόγους, η απάντηση που επιβάλλεται να δώσουν όλοι οι εργαζόμενοι στη χαριστική βολή που επιφυλάσσουν οι εταίροι του δικομματισμού για τον ΟΤΕ, πρέπει να είναι αποφασιστικός και δυναμικός αγώνας για τη ματαίωση κάθε καταστροφικού σχεδίου για τον Οργανισμό, όποια κυβέρνηση κι αν επιχειρήσει να το εφαρμόσει. Να θέσουν ως κύριο στόχο πάλης τη διεκδίκηση ενός ενιαίου δημόσιου φορέα για τον κλάδο των τηλεπικοινωνιών, ο οποίος δε θα συνυπάρχει με καμίας μορφής ιδιωτική δραστηριότητα. Ο αμιγώς δημόσιος αυτός φορέας θα λειτουργεί στην υπηρεσία των εργαζομένων και του λαού.