«Ξεκλήρισμα», έργο του Κώστα Μαλάμου, 1946

Ποιος ήταν ο ζωγράφος Κώστας Μαλάμος: Γεννήθηκε το 1913 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και πέθανε το 2007. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του τα πέρασε στην ιδιαίτερη πατρίδα του Ζίτσα και αργότερα εγκαταστάθηκε στα Γιάννενα. Το 1931 ήρθε στην Αθήνα όπου σπούδασε με υποτροφία στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (1932-1937), έχοντας ως δασκάλους τον Αργυρό, τον Μαθιόπουλο και τον Κ. Παρθένη. Το 1938 διορίστηκε στο καλλιτεχνικό τμήμα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, απολύθηκε όμως κατά το πρώτο διάστημα της Κατοχής. Το 1943 προσλήφθηκε στη Μέση Εκπαίδευση ενώ το 1944 απέρριψε το διορισμό του στη θέση του διευθυντή του παραρτήματος της ΑΣΚΤ στην Τήνο, με επακόλουθο να απολυθεί εκ νέου. Από το 1946 δίδασκε καλλιτεχνικά στο Κολλέγιο Αθηνών, ενώ από το 1958 ως το 1962 δίδασκε στη Σχολή Βακαλό.

Αγωνίσθηκε με το έργο του από τα χρόνια της Κατοχής. Εργα του αυτής της περιόδου παρουσιάσθηκαν από το ΕΕΤΕ στην έκθεση «Εικαστικές Τέχνες και Αντίσταση 1936-1949, φυλακές και εξορίες ως το 1967», το Νοέμβρη του 2014.

Από το 1960 και ως το τέλος της ζωής του, έδωσε ένα μεγάλο αγώνα για τη συγκρότηση της Δημοτικής Πινακοθήκης Ιωαννίνων. Μέσω δικών του ενεργειών επίσης, δημιουργήθηκε στη Ζίτσα Ιωαννίνων η Πινακοθήκη Χαρακτικής με το όνομά του.

Διετέλεσε πρόεδρος του ΕΕΤΕ, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων, μέλος του ΔΣ της Πανελλήνιας Πολιτιστικής Κίνησης και πρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής της Εθνικής Πινακοθήκης.

Του απονεμήθηκαν πολλά βραβεία. Εχει κάνει πολλές ατομικές εκθέσεις και πήρε μέρος σε περισσότερες από πενήντα ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Εργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως στην Εθνική Πινακοθήκη, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Προεδρικό Μέγαρο...

Το 2015 συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από την ανακάλυψη της χρυσής προτομής του Ρωμαίου αυτοκράτορα Σεπτιμίου Σεβήρου στο λόφο της Αγίας Πέτρας, ανατολικά του Διδυμοτείχου, από στρατιώτες που κατασκεύαζαν χαράκωμα. Ο λόφος της Αγίας Πέτρας έχει ταυτιστεί με τη ρωμαϊκή πόλη Πλωτινόπολη, που ιδρύθηκε από το Ρωμαίο αυτοκράτορα Τραϊανό, ο οποίος έδωσε το όνομα της γυναίκας του Πλωτίνης. Η επιλογή να χτιστεί εκεί πόλη ήταν η εξαιρετικά στρατηγική της θέση.

Από το 1965, που ανακαλύφθηκε η προτομή, μέχρι και σήμερα οι ανασκαφές που ακολούθησαν «μετ' εμποδίων» έφεραν στο φως εντυπωσιακά ευρήματα που προκάλεσαν το ενδιαφέρον πανελλήνια και όχι μόνο.

Παρ' όλα αυτά, όπως καταγγέλλει σε ανακοίνωσή της η Κομματική Οργάνωση Διδυμοτείχου, «ο χώρος της Πλωτινούπολης παραμένει μη επισκέψιμος. Tο υπουργείο Πολιτισμού εδώ και αρκετά χρόνια έχει σταματήσει κάθε χρηματοδότηση και οι όποιες ανασκαφικές εργασίες γίνονται με τη χρηματοδότηση από τα πενιχρά οικονομικά του δήμου. Ο δήμος, λόγω της πολιτικής λιτότητας, αδυνατεί να συνεχίσει τη χρηματοδότηση του έργου, έτσι το 2015 η αρχαιολογική σκαπάνη δεν ακούστηκε στο χώρο της Αγίας Πέτρας.

Για τις καθυστερήσεις των ανασκαφών και της αξιοποίησης του χώρου οι ευθύνες βαραίνουν αποκλειστικά τις κυβερνήσεις των τελευταίων 50 χρόνων. Ευθύνες υπάρχουν και στη σημερινή κυβέρνηση, που βαδίζει στα χνάρια των προηγούμενων».

Η ΚΟ Διδυμοτείχου καλεί το υπουργείο Πολιτισμού να χρηματοδοτήσει άμεσα τη συνέχιση των ανασκαφών, αλλά και την εκτέλεση των απαραίτητων έργων για να γίνει ο χώρος επισκέψιμος. Καλεί ακόμα τους μαζικούς φορείς του Διδυμοτείχου να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Πενήντα χρόνια αναμονής είναι πολλά. Να διεκδικήσουν τη χρηματοδότηση όλων των απαραίτητων έργων για την αξιοποίηση του αρχαιολογικού χώρου της Πλωτινούπολης.