Πρώτη φορά συμβαίνει όμως, να υιοθετούν τόσες κυβερνήσεις ευρωπαϊκών χωρών (όχι οι λαοί) την απροσμέτρητη υποκρισία του πλανητάρχη, και να πιστεύουν ότι με την παρανοϊκή μέθοδο των Αμερικανών, θα... εξαλειφθεί η τρομοκρατία. Διότι το αποτέλεσμα θα είναι αντίθετο. Απ' εδώ και πέρα θα αυξηθούν τα χτυπήματα σαν αντίδραση των Ταλιμπάν κατά των πραγματικών τρομοκρατών, που είναι οι Αμερικανοί. Οι κυβερνήτες των χωρών που συνδράμουν τις ΗΠΑ δεν αντελήφθησαν, ή προσποιούνται πως δεν αντελήφθησαν, ότι από τη νύχτα της Κυριακής που ο Μπους διέταξε την ανακύκλωση του τρόμου, και με την πρωτοφανή εκβιαστική μέθοδό του («αν δεν είστε μαζί μας, είστε εχθροί και τρομοκράτες»), επεβλήθη στον ευρωπαϊκό χώρο, μια αισχρή αμερικανική δικτατορία. Διότι με το πρόσχημα της τρομοκρατίας, καταργούν την ανεξαρτησία των χωρών, ακόμα και τις κυβερνήσεις και τη νομοθεσία τους... Η αξίωση ότι ΝΑΤΟική «αστυνομία» θα έχει το δικαίωμα να ζητάει την έκδοση «υπόπτων τρομοκρατών», έστω κι αν οι δικαστικές αρχές της κάθε χώρας δε συμφωνούν, καταργεί την εθνική ανεξαρτησία, και υποδουλώνει τους λαούς. Ετσι, όσοι φωνάζουμε κατά των Αμερικανών, π.χ. μπορεί να μην διαπράττουμε «αδίκημα» κατά την ελληνική νομοθεσία, αλλά αφού ερχόμαστε σε σύγκρουση με τα «αφεντικά» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, μπορεί να βρεθούμε ξαφνικά στα λευκά κελιά κάποιας «πολιτισμένης» πρωτεύουσας και να κάνουμε παρέα στον Μιλόσεβιτς...

Ο αρχηγός του ναζισμού έλεγε: «Εγώ προπαγανδίζω μια δικαιολογία διά τον πόλεμο, και αδιαφορώ εάν γίνει πιστευτή. Τον νικητή ποτέ δεν τον ερωτούν εάν είπε την αλήθεια. Η αρχή και η καθοδήγησις του πολέμου, δεν εξαρτάται από το δίκαιο, αλλά από τη νίκη. Το δίκαιον είναι με το μέρος του ισχυρότερου...».

Ποια διαφορά έχει η «επιχειρηματολογία» του Χίτλερ από εκείνη του Μπους; Καμιά! Ο πλανητάρχης όμως έρχεται σε αντίθεση και με εκείνα που εθέσπισαν οι πρόγονοί του. Διότι πέραν από ιστορίες γουέστερν (απ' όπου δανείζεται και τη φρασεολογία του: «Τον θέλω ζωντανό ή νεκρό»!) δε διάβασε τίποτε άλλο! Διαφορετικά, θα έπρεπε να γνωρίζει, ότι η Παναμερικανική Συνδιάσκεψη του 1928, στην οποία έλαβαν μέρος 21 πολιτείες, αποφάσισε να θεωρείται ως διεθνές έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, ο αιφνιδιαστικός πόλεμος... Απόφαση, που στις μέρες μας πετάχτηκε στα σκουπίδια...

Τόσο ο Μπους, όσο κι άλλοι Ευρωπαίοι ηγέτες, όπως ο Σιράκ και ο Μπλερ, επιχείρησαν να πείσουν τη διεθνή κοινή γνώμη, ότι δήθεν όλα τα έθνη είναι ενωμένα στο πλευρό της Αμερικής. Πρόκειται περί πελώριου ψεύδους. Πολλές πράγματι κυβερνήσεις σύρονται δουλικά πίσω από τα αεροπλανοφόρα των ΗΠΑ. Οι λαοί τους όμως δε συμφωνούν, κι ένα πελώριο αντιπολεμικό ρεύμα φουντώνει στην Ευρώπη, και φυσικά το ρεύμα αυτό είναι ιδιαίτερα ορατό στην πατρίδα μας, και μόνο ο κ. Σημίτης προσποιείται ότι δεν το βλέπει. Είναι τραγικό το γεγονός, ότι βαδίζουμε σε μια αμερικανική δικτατορία παγκόσμια, και οι κυβερνήτες - και όχι μόνο - διαφόρων χωρών (ανάμεσα σ' αυτούς και οι δικοί μας) νομίζουν ότι με την αμερικανική αλυσίδα στο πόδι, εξυπηρετούν...«ιδανικά»!

Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, στη Δίκη της Νυρεμβέργης, ο Αμερικανός Γενικός Κατήγορος Ι. Τζάκσον, είχε πει: «Τα κακουργήματα που θα δικάσουμε και θα τιμωρήσουμε, έχουν γίνει με τέτοιον τρόπο και με τέτοια καταστροφική μανία, που εάν περάσουν απαρατήρητα και εάν μείνουν ατιμώρητα, η ανθρωπότης κινδυνεύει να δει πολύ σύντομα χειρότερες καταστροφές...».

Οι «χειρότερες αυτές καταστροφές», μπορεί να μην ήλθαν τόσο σύντομα, αλλά τώρα είναι μπροστά μας... Είχε πει όμως και κάτι άλλο ο Αμερικανός κατήγορος Τζάκσον: «Σκοπός μας δεν είναι να εκδικηθούμε τους αντιπάλους μας, αλλά να αποδώσουμε δικαιοσύνη και να διασφαλίσουμε το δίκαιο των λαών...».

Το άκρως αντίθετο κάνει σήμερα ο Μπους: Σκοπός του δεν είναι να διασφαλίσει το δίκαιο των λαών, αλλά να εκδικηθεί τους αντιπάλους του!

Και για το σκοπό του αυτό, ξεγελά το λαό του, κρύβοντας την πληροφόρηση, κοιμίζοντάς τον με παραμύθια για νήπια, όπως το κοριτσάκι του νηπιαγωγείου που του έστειλε γράμμα, εκφράζοντας τη χαρά της για το ότι ο πατέρας της θα πάει να σκοτωθεί στο Αφγανιστάν! Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο όλοι χαρακτήρισαν τον Χίτλερ ως παρανοϊκό. Μετά από 60 χρόνια περίπου, ο ηγέτης της υπερδύναμης που οδηγεί την ανθρωπότητα στον όλεθρο, αποδεικνύεται διανοητικά καθυστερημένος...

Πρόκειται για την πιο ανυπόληπτη κατηγορία «πολιτικών». Είναι κάποιοι, που ξεκίνησαν από τα «αμερικανικά Κολέγια», πέρασαν λίγο διάστημα από το ΚΚΕ, και μετακόμισαν στο «Εσωτερικό», στο Συνασπισμό για να μη σταθούν ούτε εκεί, έγιναν «αντιπολιτευόμενοι» των πάντων, καλλιεργώντας ένα ακατάληπτο σουρεαλισμό συνήθως άγνωστο πέραν των 20 ατόμων, κι αφού δεν είναι ούτε κομμουνιστές, ούτε αριστεροί, μεταβάλλονται σε πολιτικά παράσιτα που ζητιανεύουν στην αυλή του ΠΑΣΟΚ, πιστεύοντας ότι θα τους χρησιμοποιήσουν σε κυβερνητικά πόστα. Κι όχι μόνο κομμουνιστές ή σοσιαλιστές δεν είναι, αλλά μισούν την Αριστερά, διότι δεν τους ενδιαφέρουν οι ιδέες. Και ικανοποιούν τον ψυχικό μηδενισμό τους, αναλαμβάνοντας να υπερασπίσουν την αμερικανική πολιτική σαν «ανανεωτές», επικαλούμενοι κάποιους Ευρωπαίους συναδέλφους τους που έχουν τις ίδιες ρίζες...

Αυτό έγινε και τώρα. Η λαχτάρα για ειρήνη, και το πρόσχημα της τρομοκρατίας γίνεται από τους Αμερικανούς μέσο εξαπάτησης και εκμετάλλευσης των ανθρώπων, που αγωνιούν για το αβέβαιο αύριο. Κι ο Μπους εξαπλώνει εκβιαστικά τη συγκεκαλυμμένη δικτατορία του στην Ευρώπη και παντού.

Πριν από 67 χρόνια, το 1934, το ΚΚΕ πρωτοστάτησε για τη δημιουργία του Ενιαίου Αντιφασιστικού Πανελλαδικού Μετώπου Πάλης, και υπογράφτηκε το Σύμφωνο κοινής αντιφασιστικής δράσης. Εμπρός λοιπόν τώρα! Ηλθε η ώρα για κοινή αντιιμπεριαλιστική δράση...