ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 14 Σεπτέμβρη 2008
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
ΚΟΜΜΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΎ
Στην πάλη για να ανοίξει ο δρόμος ανατροπής του καπιταλισμού

Συνέντευξη με τον Π. Μπλάνκο Καμπρέρα

Ο Πάβελ Καμπρέρα
Ο Πάβελ Καμπρέρα
Με την ευκαιρία της επίσκεψής του στη χώρα μας, συζητήσαμε με τον Παβέλ Μπλάνκο Καμπρέρα, μέλος του ΠΓ της ΚΕ και υπεύθυνο των Διεθνών Σχέσεων του Κόμματος Κομμουνιστών του Μεξικού, που μας μίλησε για την κατάσταση στη χώρα του και για τη δράση που αναπτύσσουν οι κομμουνιστές.

Τη συζήτηση αυτή παραθέτουμε παρακάτω:

-- Ποια είναι πολιτική κατάσταση στη χώρα σας. Τι κίνημα αναπτύσσεται από τους εργαζόμενους;

-- Η κατάσταση στη χώρα μου είναι ιδιαίτερα τεταμένη συνέπεια της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζεται. Αυτήν την περίοδο αναπτύσσονται αγώνες που στο επίκεντρό τους έχουν την πάλη για να μην προχωρήσει η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της Εταιρείας Ηλεκτρισμού και στον τομέα γενικά της ενέργειας με πρώτη την πετρελαιοβιομηχανία.

Εκδηλώνεται μια σημαντική αντίδραση από το λαϊκό κίνημα, κατανοώντας ότι η ιδιωτικοποίηση του πετρελαίου θα είναι ένα τεράστιο πλήγμα για τα λαϊκά συμφέροντα. Πρέπει να πούμε ότι ο τομέας αυτός έχει υποστεί τεράστιο πλήγμα, αφού η πετροχημική βιομηχανία, δηλαδή τα προϊόντα επεξεργασίας του πετρελαίου είναι ήδη στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Ωστόσο, ακόμα η εξόρυξη και η άντληση του πετρελαίου, η γνωστή βιομηχανία PEMEX, εξακολουθεί να είναι αποκλειστική υπόθεση του κράτους. Γι' αυτό και υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από πολυεθνικούς ομίλους και το αμερικάνικο κεφάλαιο να αρπάξουν και αυτό το τμήμα που απομένει.

Να θυμίσουμε ότι η παράδοση του κρατικού ελέγχου στο πετρέλαιο έρχεται από τη δεκαετία του 1930 και ήταν συνέπεια και των μεγάλων λαϊκών κινητοποιήσεων εκείνης της εποχής, όπου έγινε κοινή συνείδηση ότι ο πετρέλαιο στα χέρια του κράτους είναι ένα σημαντικό εργαλείο για τη βιομηχανική και οικονομική ανάπτυξη του έθνους. Τώρα, γίνεται κατανοητό ότι η απώλεια του ελέγχου του πετρελαίου θα στερήσει πολλές δυνατότητες, αφού είναι το σημαντικότερο έσοδο για το κράτος.

Ετσι, το ζήτημα αυτό εξελίσσεται σε ένα σημαντικό μέτωπο πάλης, όπως επίσης και η πάλη των δασκάλων και του συνδικάτου τους από τα πιο μαζικά με πάνω από 1 εκατομμύριο μέλη, που αντιστέκεται στην προώθηση νέων μέτρων στην Παιδεία με την παρουσιαζόμενη από την κυβέρνηση μεταρρύθμιση «Συμμαχία για την εκπαιδευτική ποιότητα», που είναι μια αντιδραστική μεταρρύθμιση που αφαιρεί δικαιώματα από τους εκπαιδευτικούς και κάνει πιο ταξική την Παιδεία. Μιλάμε για αφαίρεση συνδικαλιστικών δικαιωμάτων με τη γνωστή μέθοδο του «διαίρει και βασίλευε», ότι θα αφορά μόνο τους νεοεισερχόμενους και μιλάμε για κατάργηση των συμβάσεων αορίστου χρόνου και την εισαγωγή του λεγόμενου συστήματος «αξιολόγησης» κάθε χρόνο, προκειμένου να ανανεώνεται η σύμβαση. Επίσης, μιλάμε για περικοπή δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών στην Υγεία, στις διακοπές, στο όνομα της εξοικονόμησης πόρων. Ταυτόχρονα, η μεταρρύθμιση χτυπάει τους σχολικούς συνεταιρισμούς, μια παράδοση στο Μεξικό που συμβάλλει σε οικονομική ελάφρυνση των λαϊκών οικογενειών με την πώληση προϊόντων διατροφής, με την αναψυχή, κάτι που έχει μπει πλέον στο μάτι μονοπωλιακών ομίλων.

Ταυτόχρονα, μιλάμε και για συγκεκριμένες επιπτώσεις στο περιεχόμενο της γνώσης. Υποβαθμίζονται οι κοινωνικές επιστήμες, η Ιστορία και επιχειρείται να διαμορφωθεί πρόωρα εξειδίκευση στους νέους ανθρώπους για τις τρέχουσες ανάγκες του κεφαλαίου.

-- Σε ό,τι αφορά το συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων σήμερα ποια είναι η κατάσταση; Γνωρίζουμε ότι γίνεται μεγάλη προσπάθεια από τις σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις του Αντρες Λόπεζ Ομπραδόρ που απώλεσε για λίγο την εκλογική νίκη από τον σημερινό Πρόεδρο Φελίπε Καλντερόν.

-- Το τελευταίο διάστημα ο Λόπες Ομπραδόρ και οι οπαδοί τους συμμετέχουν δραστήρια στο κίνημα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της πετρελαιοβιομηχανίας. Εχουν πραγματοποιήσει διαδηλώσεις έως και ενός εκατομμυρίου ανθρώπων στην Πόλη του Μεξικού και συντηρούν το λεγόμενο αντινεοφιλελεύθερο κίνημα, χωρίς φυσικά να βγαίνουν από τα όρια του συστήματος. Την ίδια στιγμή, στο κόμμα του Ομπραδόρ στο Κόμμα της Δημοκρατικής Επανάστασης, όπως λέγεται, υπάρχει μια σύγκρουση στελεχών, ανάμεσα σε αυτούς που στηρίζουν την ιδιωτικοποίηση του πετρελαίου και αυτούς που υποτίθεται θέλουν εναλλακτική λύση. Η σύγκρουση είναι για τα αξιώματα και μπροστά στις προεδρικές εκλογές του 2012, όχι για ρήξη με το σύστημα.

Από την άλλη, όλη η εκλογική νομοθεσία έχει στηθεί έτσι ώστε να κάνει αδύνατη τη συμμετοχή ριζοσπαστικών δυνάμεων, ο ισχύων νόμος δίνει δικαίωμα συμμετοχής μόνο σε όσα κόμματα έχουν τώρα εκλογική εγγραφή τουλάχιστον έως τις εκλογές του 2012, γιατί θεωρείται ότι το πολιτικό πεδίο είναι ήδη συμπληρωμένο.

Χρειάζεται πρόγραμμα ανατροπής του συστήματος

-- Οι αγώνες που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια έδειξαν μια ιδιαίτερη δυναμική όπως η εξέγερση στην Οαχάκα. Ωστόσο, φάνηκε μετά να εξασθένησε. Τι προοπτικές υπάρχουν σήμερα;

-- Οι αντικειμενικές οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες εξακολουθούν να είναι οι ίδιες και πάντα υπάρχει η πιθανότητα επανάληψης εξεγέρσεων. Επιπλέον, στο Μεξικό είναι πολύ αισθητή η κρίση στις ΗΠΑ. Η αύξηση των ειδών διατροφής, του ρυζιού, του καλαμποκιού, του γάλατος σε ποσοστά πάνω από 100%, οι χαμηλότατοι μισθοί δημιουργούν συνθήκες μεγάλης λαϊκής δυσαρέσκειας. Ποιο είναι το ζήτημα κατά τη γνώμη μας: Εμείς λέμε ότι εξεγέρσεις όπως αυτές στην Οαχάκα ή το Ατένκο ή την επαρχία Τσιάπας είναι τα παραδείγματα για το τι θα μπορούσε να συμβεί στο μέλλον στη χώρα μας. Εμείς στηρίζουμε μια πανεθνική εξέγερση με ένα πρόγραμμα για την ανατροπή του καπιταλισμού και των εκμεταλλευτικών του σχέσεων.

Σήμερα στην επαρχία Μορέλος, όπως και στην Οαχάκα (όπου το συντονιστικό όργανο του λαϊκού κινήματος (APPO) προέκυψε ως απάντηση στην κρατική καταστολή των δασκάλων για τα δικαιώματά τους) πραγματοποιείται ένας σημαντικός αγώνας όπου για τρεις βδομάδες οι εκπαιδευτικοί των δημόσιων σχολείων όλων των βαθμίδων είναι σε απεργία ακριβώς στην έναρξη της σχολικής χρονιάς, ενάντια στην προωθούμενη μεταρρύθμιση με σημαντική λαϊκή υποστήριξη, παρά την τεράστια προπαγάνδα που γίνεται από τα ΜΜΕ του κεφαλαίου. Μιλάμε για ένα κίνημα που προς το παρόν κινείται στην υπεράσπιση των θεσμικών και οικονομικών αιτημάτων αλλά μπορεί να μετεξελιχθεί σε πολιτικό κίνημα πράγμα που θα επηρεάσει και άλλες περιοχές και στην ίδια την πρωτεύουσα της Πόλης του Μεξικού και να γίνει συνείδηση ότι είναι δυνατόν να ξεσηκωθεί ενιαίος αγώνας ενάντια στην αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση.

-- Το κόμμα σας συνεχίζει την πάλη. Ταυτόχρονα, συμμετέχει στην «άλλη καμπάνια». Πείτε μας δυο λόγια πάνω σε αυτό.

-- Σήμερα εμείς επικεντρώνουμε τη δουλειά μας για τη δημιουργία ενός «άλλου εργατικού κινήματος», που θα ξεφύγει από την πάλη μόνο για συνδικαλιστικές ελευθερίες και τα οικονομικά αιτήματα, αλλά να αναδείξει τον ιστορικό ρόλο της εργατικής τάξης. Συγκεκριμένα, προχωράμε στην πραγματοποίηση πανεθνικής εργατικής συνδιάσκεψης, όπου ο ρόλος του κόμματος είναι καθοριστικός και στη διαμόρφωση των θέσεων. Στις θέσεις προτείνουμε αυτό που έγινε στην Οαχάκα, στο Ατένκο στις Τσιάπας, όπου οι εργαζόμενοι και οι Ινδιάνοι κατέλαβαν τη γη, πρέπει να τεθεί ζήτημα ιδιοκτησίας, τα εργοστάσια, τα μέσα παραγωγής να γίνουν λαϊκή περιουσία. Και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να οργανωθεί ο αγώνας όχι με τον αυθόρμητο τρόπο που συνέβαινε ως τώρα που ήταν περιορισμένος, αλλά να ανοίξει η προοπτική για την εξέγερση για έναν ουσιαστικό μετασχηματισμό στο επίπεδο εξουσίας. Ο ρόλος της εργατικής τάξης στους χώρους δουλειάς πρέπει να στοχεύει στο πέρασμα των μέσων παραγωγής στα χέρια της.

Στόχος η οργάνωση των εργατών

-- Αυτή είναι και η κύρια προτεραιότητά σας για σήμερα;

-- Η προτεραιότητά μας είναι τα υπάρχοντα ταξικά συνδικάτα, αγωνιστές με συνέπεια από όλους τους τομείς, εργαζόμενοι στη βιομηχανία, στα ανθρακωρυχεία, στην εκπαίδευση να συγκροτήσουν πόλους εργατικής αντίστασης. Θέλουμε οι εργαζόμενοι να αποκτήσουν και να δυναμώσουν τους δεσμούς με αυτό το αντικαπιταλιστικό κίνημα που γνωρίζουμε ως «άλλη καμπάνια». Επιμένουμε στο να προχωρήσει άμεσα και πιο γρήγορα η συγκρότηση του εθνικού προγράμματος πάλης με την εργατική τάξη να μπαίνει μπροστά στον αγώνα. Ενα σημαντικό, επίσης, ζήτημα που πρέπει να προχωρήσουμε είναι οι μορφές οργάνωσης της πάλης ενάντια στην κρατική καταστολή για να καταργηθεί ο νέος νόμος που ποινικοποιεί τη λαϊκή διαμαρτυρία, για παράδειγμα στους συντρόφους του Ατένκο έχουν επιβληθεί 120 χρόνια ποινές φυλάκισης. Πρόκειται για κατάφωρη παραβίαση των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που υποτίθεται ότι υπερασπίζεται το ισχύον σύνταγμα. Μιλάμε για μια ενίσχυση των κατασταλτικών δυνάμεων στρατού, αστυνομίας, υπηρεσιών ασφάλειας που ανατροφοδοτείται με τη λεγόμενη «πρωτοβουλία της Μέριδα», που πρόκειται για την ανοιχτή παρέμβαση των ΗΠΑ στην πολιτική ζωή του Μεξικού. Είναι ουσιαστικά μια αντιγραφή του «Σχεδίου Κολομβία» με τη διαφορά ότι στο Μεξικό δεν υπάρχει μια αντάρτικη δύναμη τόσο εμφανής και με τέτοια σημασία όπως οι Ενοπλες Επαναστατικές Δυνάμεις Κολομβίας (FARC). Στόχος της νομοθεσίας είναι το ίδιο το κοινωνικό και πολιτικό κίνημα, γι' αυτό και αναπτύσσεται ένα κύμα διαμαρτυρίας και για το κόμμα μας είναι πολύ σημαντικό να αναπτύξουμε μαζικές μορφές πάλης ενάντια στην καταστολή. Θεωρούμε ότι ο μοναδικός τρόπος είναι η μαζική κινητοποίηση του λαού και όχι η υποχώρηση ή νομική αντιμετώπιση.

Πρέπει, επίσης, να τονίσουμε ότι στο Μεξικό, όπως και στη Λατινική Αμερική, εξελίσσεται μια έντονη αντικομμουνιστική εκστρατεία που εκφράζεται με την ποινικοποίηση της διεθνιστικής αλληλεγγύης, πολύ χαρακτηριστική περίπτωση η πάλη του κολομβιανού λαού, και το Μεξικό είναι η χώρα που πιο πολύ υποφέρει από αυτή την καμπάνια. Σε αυτή συμπεριλαμβάνεται και η ποινικοποίηση του Κομμουνιστικού Κόμματος και της Κομμουνιστικής Νεολαίας. Ωστόσο, οι ανατροπές και ο Γκορμπατσόφ δεν μπόρεσαν να μας στερήσουν το δικαίωμα να υλοποιούμε στην πράξη τον προλεταριακό διεθνισμό και δε θα το κάνει και αυτή η εκστρατεία. Διατηρούμε την πεποίθησή μας και την υπόσχεση ότι ο προλεταριακός διεθνισμός πρέπει να είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά ενός κόμματος που ονομάζεται κομμουνιστικό και η άρνηση αυτού του χαρακτηριστικού είναι απλά η αρχή της αλλοίωσης του μαρξισμού - λενινισμού. Σήμερα το κόμμα μας αναπτύσσεται σταθερά, πρόσφατα πραγματοποιήσαμε μια οργανωτική συνδιάσκεψη, έχουμε αποφασίσει να δυναμώσουμε την παρέμβασή μας στο εργατικό κίνημα, θέλουμε αποφασιστική ενίσχυση στις βιομηχανικές περιοχές. Ταυτόχρονα, αναπτύσσεται με καλά βήματα η νεολαία του κόμματος που αποτελεί και το μέλλον.


Δ. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ