Η κύρια απασχόληση των κατοίκων της Τροιζήνας είναι η καλλιέργεια της γης. Ο «Ρ» συνεχίζει το οδοιπορικό του στους δήμους του Πειραιά και σήμερα παρουσιάζει τα οξυμένα προβλήματα των αγροτών της περιοχής. Μιλήσαμε με τον Γιώργο Αλεξόπουλο, διευθυντή της Αγροτικής Ενωσης Τροιζήνας επί 23 συνεχή χρόνια. «Δε βλέπουμε μέλλον πια στον αγροτικό τομέα», μας λέει εξαρχής. «Κάθε χρόνο πάμε όλο και χειρότερα».

Και συνεχίζει: «Η πλειοψηφία των αγροτών οδηγήθηκε στο σφαγείο χωρίς ενημέρωση. Για παράδειγμα, το 1984 προτείναμε στα πλαίσια της αναδιάρθρωσης των εσπεριδοειδών να γίνει η περιοχή μας ζώνη "Κλιμεντίνης" γιατί η κλιμεντίνη ξεκίνησε από τον δενδροκομικό σταθμό Τροιζηνίας».

- Δηλαδή, μιλάμε για προγραμματισμό καλλιέργειας.

- Ακριβώς. Σήμερα η περιοχή μας από εσπεριδοειδή βρίσκεται στο «μηδέν». Η ποιότητα της κλιμεντίνης χάλασε, αφού στον ίδιο χώρο μάς ανάγκασαν να φυτέψουμε λεμόνια με κουκούτσια. Σήμερα οι άνθρωποι δεν μπορούν πια να ζήσουν. Μας έβαλαν να ξεριζώσουμε τα δέντρα. Αυτό σημαίνει ότι, για μια πενταετία δεν έχεις εισόδημα. Αυτά τα λάθη δεν τα χρεώθηκε κανείς. Από 15 χιλιάδες τόνους λεμόνια που έβγαζε η Τροιζηνία σήμερα δεν «πιάνουμε», σε καλή χρονιά, ούτε τις 5 χιλιάδες. Στα νέα παιδιά που έρχονται στην Ενωση ξέρεις τι τους λέω, εγώ ο διευθυντής της Ενωσης; Μακριά από την αγροτική ζωή, γίνετε υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι, όχι αγρότες.

- Υπάρχουν και προβλήματα σχετικά με τη μεταφορά των προϊόντων σας;

- Βέβαια, περιμένουμε 25 χρόνια να τελειώσει ο περιβόητος δρόμος Επιδαύρου - Καλλονής για να μπορέσουμε να εξυπηρετηθούμε. Σήμερα, ο αγροτικός πληθυσμός της Τροιζηνίας περνάει μεγάλη κρίση. Ο κόσμος δεν έχει χρήματα να καλλιεργήσει. Φοβάμαι πως ο σκοπός αυτών που σχεδιάζουν τα πράγματα είναι η επιστροφή στο καθεστώς των τσιφλικιών.

- Τελικά από την ΕΟΚ - και στη συνέχεια την ΕΕ - τι ωφεληθήκατε;

- Τίποτα. Τους μεγάλους τους έκανε μεγαλύτερους και τους μικρούς μικρότερους. Τα χρήματα τα έφαγαν οι επιτήδειοι. Ποτέ δεν υπήρξαν σοβαρά προγράμματα. Ολες οι κυβερνήσεις που πέρασαν ως τώρα δεν έκαναν τίποτα. Για παράδειγμα, έδωσαν σε ιδιώτες να φτιάξουν το Μητρώο Αγροτών. Γιατί; όταν οι συνεταιρισμοί έχουν στα χέρια τους έτοιμους τους καταλόγους; Αποτέλεσμα: Σήμερα το μητρώο των ελαιοπαραγωγών είναι λάθος. Εν τω μεταξύ έχουμε πει στην ΕOK ότι έχουμε ελαιοκομικό μητρώο. Ασε τα λεφτά που φαγωθήκανε.

- Η γη τι θα γίνει αν φύγουν οι αγρότες;

- Θα την αγοράσουν οι μεγάλοι, θα δημιουργηθούν τσιφλίκια, αυτός είναι ο σκοπός τους. Εγώ σαν συνεταιρισμός δεν έχω να δώσω φάρμακα στους αγρότες για τις καλλιέργειές τους. Δεν υπάρχουν χρήματα. Τέλος, πρέπει να πούμε ότι ποτέ δεν υπήρξε προγραμματισμός, όλα στο πόδι, καμιά σοβαρότητα.

Σημαντικά, όμως, είναι και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και οι αθλητικοί σύλλογοι της περιοχής. Επειτα από 40 χρόνια συζητήσεων, οι τοπικοί ποδοσφαιρικοί παράγοντες Τροιζήνας και Πόρου αποφάσισαν τη συγχώνευση των δύο ιστορικών ποδοσφαιρικών σωματείων του Τροιζηνιακού και του Πόρου με την ονομασία Ενωση Πόρου - Γαλατά. Πρόεδρος του σωματείου είναι ο Γκίκας Σαμπάνης.

- Η παλιά σας ομάδα, ο «Τροιζηνιακός» θα διατηρηθεί.

- Ναι. Εκεί θα παίζουν παιδιά από 15 - 17 ετών και τα ταλέντα θα μεταπηδούν στη μεγάλη ομάδα.

- Θα έχετε φυτώρια;

- Αυτό θέλουμε. Πριν λίγο καιρό τελείωσε το γήπεδο στο Γαλατά και αμέσως μαζέψαμε πάνω από 80 παιδιά.

- Με τα οικονομικά πώς πάτε;

- Υπάρχουν κάποιοι επιχειρηματίες από τον Πόρο που μας βοηθάνε. Επίσης, έχουμε και τα εισιτήρια διαρκείας. Κάνουμε και κάποιες εκδηλώσεις, όμως να μη γελιόμαστε τα πολλά χρήματα μπαίνουν από μας από τους παράγοντες.

- Η πολιτεία τι κάνει;

- Απολύτως τίποτα. Κάτι λίγα μας δίνει ο Δήμος. Πέρυσι, κόντεψα να μπω φυλακή και να κλείσω το μαγαζί μου.

- Δηλαδή, τελικά εσείς συντηρείτε το σωματείο;

- Πληρώνω την τρέλα μου.

- Εκτός από ποδόσφαιρο δεν «καλλιεργείτε» άλλα αθλήματα;

- Προς το παρόν όχι. Είναι πολύ δύσκολο, θέλει ανθρώπους, θέλει οργάνωση. Αυτά σήμερα είναι αδύνατον να γίνουν.

- Ποιος είναι ο προϋπολογισμός σας;

- Γύρω στις 170 χιλιάδες ευρώ. Σε αυτά να υπολογίσεις προπονητές, μεταγραφές, μετακινήσεις, μισθούς κλπ.

- Από την ΕΠΟ παίρνετε τίποτα;

- 3.000 χιλιάδες ευρώ το χρόνο στο Τοπικό όμως έχουμε να τα πάρουμε 3 χρόνια. Στη Δ' Εθνική δίνουν 15.000 ευρώ το χρόνο - και αν τα πάρουνε.

- Δηλαδή, το ερασιτεχνικό σωματείο η πολιτεία το έχει εγκαταλείψει;

- Αυτό είναι γνωστό. Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός, κύρια το ποδόσφαιρο, στηρίζεται σε μας τους «τρελούς». Πέρσι στο χώρο της Δ' Εθνικής έφριξα από αυτά που είδα και άκουσα. Ομολογώ ότι δεν έφυγα, όπως θα έπρεπε, γιατί έχω και γω την τρέλα μου, γιατί θέλω το ποδόσφαιρο να προχωρήσει στην περιοχή μου.

- Για πες μου τι είδες, τι άκουσες;

- Οργια, «λαμόγια», αίσχη, παράγοντες, διαιτητές, ένα κουβάρι. Ημασταν στον Δ' όμιλο 8 ομάδες από Αθήνα, 8 από επαρχία. Οι ομάδες της Αθήνας έκαναν όργια μεταξύ τους. Ομως καθαρά πράγματα, αν δεν μπεις σ' αυτή τη λογική είσαι χαμένος, δεν πρόκειται να δεις άσπρη μέρα.

- Δηλαδή το ίδιο το σύστημα σε οδηγεί στις βρώμικες συναλλαγές.

- Μπαίνεις σ' αυτή τη λογική χωρίς να το καταλάβεις. Τα μεγάλα όργια γίνονται βέβαια με τους διαιτητές. Τι να σου πω, στη χώρα μας είναι το πιο βρώμικο άθλημα.

- Η υλικοτεχνική σας υποδομή είναι καλή;

- Από τις 17 ομάδες του ομίλου μας εμείς και άλλες τρεις έχουμε χόρτο. Τα παιχνίδια γίνονται κάτω από τραγικές καταστάσεις. Στόχος μας είναι να παίζουμε Γ΄ εθνική με παιδιά από την περιοχή μας από τη δουλιά των ακαδημιών. Αυτή τη φιλοδοξία έχουμε.

- Υπάρχουν ελεύθεροι χώροι;

- Χρόνια τώρα παλεύουμε για τη δημιουργία ενός αθλητικού κέντρου σε μια έκταση 25 στρεμμάτων, τα οποία όμως ανήκουν στο υπουργείο Γεωργίας. Για να περάσουν στο Δήμο θα πρέπει πρώτα να περάσουν στη δικαιοδοσία του υπουργείου Οικονομικών. Χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Αυτή τη στιγμή έχουμε μόνο ποδόσφαιρο, δεν μπορούμε δυστυχώς να έχουμε στο Δήμο μας και άλλα σπορ. Θέλω όμως να πω ότι δεν υπάρχει ένας προγραμματισμός κατά περιοχή. Ποιοι είναι αυτοί που καθορίζουν τις τύχες του ποδοσφαίρου; Βάσει ποιου προγράμματος προχωράμε;