-- Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης αυξάνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί. Ξεσπούν ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Ποιος ο ρόλος της Ρωσίας σ' αυτές τις εξελίξεις;

-- Θεωρούμε ότι η θέση της Ρωσίας στη διεθνή σκηνή έχει φανερά φιλο-αμερικανικό χαρακτήρα. Η Ρωσία σήμερα δεν έχει συνειδητοποιήσει τις προτεραιότητες της εξωτερικής της πολιτικής. Σ' ένα βαθμό μάλιστα, θα λέγαμε ότι παραδίνονται θέσεις που είχαν κερδιστεί στα τελευταία 70 χρόνια. Κι αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για την εθνική ασφάλεια της χώρας και, συνολικά, για την ανάπτυξη της χώρας. Βλέπετε, τις σχέσεις μας με την Κούβα, όπου καταργήσαμε την κατασκοπευτική βάση μας στο Λουρντές. Πρόκειται για μια άνευ όρων υποχώρηση απέναντι στους Δυτικούς, προς τις ΗΠΑ, χωρίς μια υποχώρηση από την άλλη πλευρά, έστω της τάξης του 10% αυτού που χάσαμε. Με τη βάση αυτή, μπορούσαμε να ελέγχουμε όλες τις κινητές συνομιλίες στο έδαφος των ΗΠΑ, όλες τις εκτοξεύσεις πυραύλων κ.ά. Ηταν, δηλαδή, μια βάση υπερ-σημαντική για την ασφάλεια της Ρωσίας, από την οποία παραιτηθήκαμε. Το ίδιο και με τη βάση στο Βιετνάμ. Ουσιαστικά, η Ρωσία στην εξωτερική της πολιτική θυμίζει αποικία. Δηλαδή, εφαρμόζει μια πολιτική, η οποία δε διαμορφώνεται στη Ρωσία και την υλοποιεί η αποικιοκρατική κυβέρνηση της χώρας.

-- Υπάρχει η αίσθηση πως τόσο η επιχείρηση στο Αφγανιστάν, όσο και η εισβολή στο Ιράκ έχουν να κάνουν με ένα στόχο περικύκλωσης της Ρωσίας. Αν όμως στη Ρωσία υπάρχει μια «αποικιοκρατική κυβέρνηση» και έλεγχος της χώρας απ' αυτήν, τότε ποιος ο λόγος περικύκλωσης της Ρωσίας;

-- Οι ΗΠΑ είναι πλέον πεπεισμένες ότι αυτή η σημερινή διακυβέρνηση της Ρωσίας δε θα διαρκέσει επ' αόριστον. Δηλαδή, έχουν καταλήξει στην εκτίμηση πως στη Ρωσία, πιθανόν όχι και τόσο μακριά στο μέλλον, θα έρθει μια κυβέρνηση που θα είναι εθνικά προσανατολισμένη, μια αριστερή, σοσιαλιστική κυβέρνηση. Ετοιμάζονται, λοιπόν, για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Ωστε να είναι σε θέση και να δημιουργήσουν ένα «παραπέτασμα», να μπορούν να εφαρμόσουν ένα εμπάργκο ενάντια στη χώρα μας, πολύ περισσότερο που η χώρα μας σήμερα κατά 50% καλύπτει τις ανάγκες της σε τρόφιμα από το εξωτερικό, ακόμη και με στρατιωτικό τρόπο να μπορούν να πιέζουν μια τέτοια νέα ρωσική κυβέρνηση. Κι αυτός ο στρατιωτικός κίνδυνος είναι πλέον πολύ ορατός, μια και το ΝΑΤΟ βρίσκεται ήδη σε απόσταση μόλις 600-700 χιλιομέτρων από τη Μόσχα. Ενας πύραυλος τη φτάνει σε απόσταση 15-20 λεπτών. Οι ΗΠΑ, λοιπόν, προετοιμάζονται και για τέτοια σενάρια, για το ενδεχόμενο χειροτέρευσης της κατάστασης γι' αυτούς στη Ρωσία.

Επίσης, εκείνο που με κάθε τρόπο θέλουν να εμποδίσουν οι ΗΠΑ είναι η αναγέννηση, η ανασυγκρότηση της Σοβιετικής Ενωσης. Για το λόγο αυτό, και «ταΐζουν» όλα τα καθεστώτα που έχουν εμφανιστεί στο έδαφος της πρώην ΕΣΣΔ. Το Αζερμπαϊτζάν, τη Γεωργία, τα καθεστώτα της Βαλτικής, εν μέρει της Ουκρανίας, του Καζαχστάν, της Τουρκμενίας, ώστε με κανέναν τρόπο να μην έχουμε την ανασυγκρότηση της ΕΣΣΔ.

-- Το ζήτημα της Τσετσενίας συνδέεται με αυτό το θέμα;

-- Το κόμμα μας θεωρεί ότι το ζήτημα της Τσετσενίας είναι ένα αδιέξοδο, δεν μπορεί να λυθεί με τη σημερινή ηγεσία στη χώρα. Για να επιλυθεί το πρόβλημα της Τσετσενίας, πρέπει πρώτα απ' όλα να αλλάξει το κοινωνικο-πολιτικό σύστημα στη Ρωσία, σε διαφορετική περίπτωση η κατάσταση θα συνεχιστεί. Το ότι η ρωσική εξουσία φέρεται αντι-ανθρωπιστικά, αυτό δεν είναι μόνο προς το λαό της Τσετσενίας, είναι προς όλον το λαό της χώρας.

-- Κατά τη γνώμη σας, οι σχέσεις Ρωσίας και ΕΕ αναπτύσσονται ισότιμα;

-- Αυτές οι σχέσεις δεν είναι συμφέρουσες για τη Ρωσία. Είναι συμφέρουσες για τους Ρώσους «ολιγάρχες» και για ένα ορισμένο τμήμα του κρατικού διοικητικού μηχανισμού. Η Ρωσία μετατρέπεται σε μια φτηνή αποθήκη πρώτων υλών για τη Δύση και σε «χωματερή» επικίνδυνων απορριμμάτων. Μετατρεπόμαστε σε χώρα του «τρίτου κόσμου». Δεν αναπτύσσονται πλέον οι επιστήμες. Ολα αυτά είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα, όπως και η ένταξη της Ρωσίας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ). Η ένταξη στον ΠΟΕ θα οδηγήσει στην αύξηση της εξαθλίωσης, αφού θα σημάνει την αύξηση των τιμών των καυσίμων έως τα διεθνή επίπεδα. Κι αυτό, τη στιγμή που στη Ρωσία έχουμε έναν πολύ κρύο χειμώνα, που σε ορισμένες περιοχές διαρκεί 9-10 μήνες το χρόνο. Εκεί ο πληθυσμός δεν μπορεί να αντέξει τέτοιες τιμές.

Οι σχέσεις με την ΕΕ αναπτύσσονται στη βάση της γενικότερης αντιρωσικής κατεύθυνσης, της εξάρτησης της χώρας από τη Δύση. Οι «συμμαχίες» που δημιουργούνται, π.χ. τώρα πρόσφατα με τη Γαλλία ή τη Γερμανία, έχουν καθαρά προσωρινό χαρακτήρα, για την επίτευξη μεμονωμένων στόχων.

Με τη διεύρυνση της ΕΕ στην Ευρώπη δημιουργείται ένα ημι-διαφανές τείχος, ώστε σε περίπτωση που στη Ρωσία εμφανιστεί μια άλλη κυβέρνηση να είναι έτοιμη η αποκάλυψή του. Γύρω από τη Ρωσία σηκώνεται σιγά - σιγά ένα νέο τείχος. Είναι πολύ επικίνδυνο για τη Ρωσία, μια και αυτή δεν μπορεί να πάρει κάποια απαντητικά μέτρα, π.χ. στην απόφαση διεύρυνσης του ΝΑΤΟ.

Δείτε ακόμη και την αντιμετώπιση που έχουν ορισμένοι Δυτικοί αριστεροί προς το ΚΚΡΟ, τη μεγαλύτερη δημοκρατική δύναμη σήμερα στη Ρωσία, όταν μας αντιμετωπίζουν σαν «κατάλοιπο του αυταρχισμού».

-- Κατά τη γνώμη σας, τα σενάρια ένταξης της Ουκρανίας στην ΕΕ θα επηρεάσουν τη Ρωσία;

-- Επί της ουσίας, Ρωσία και Ουκρανία είναι μια χώρα που έχει χωριστεί τεχνητά. Η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ έχει σκοπό να επιτείνει αυτόν το διαχωρισμό. Νομίζω ότι και στην Ουκρανία υπάρχουν σοβαρές δυνάμεις, που θα πρέπει να εμποδίσουν ένα τέτοιο σενάριο. Σήμερα έχουν καταντήσει την Ουκρανία «ζώνη κοινωνικής καταστροφής» για την Ευρώπη.

-- Η ΕΕ πιέζει τη Ρωσία να προσαρμόσει τους νόμους, ακόμη και τις αξίες με αυτές που κυριαρχούν στις χώρες της ΕΕ.

-- Οι απαιτήσεις αυτές είναι το λιγότερο αφελείς, γιατί η Ρωσία μπορεί να εγκρίνει τον οποιοδήποτε νόμο, αλλά στην πράξη αυτός να μην ισχύσει ποτέ. Το σημερινό καθεστώς της Ρωσίας είναι μια «βραδυφλεγής βόμβα» και για την ΕΕ, αφού πρόκειται για ένα καθεστώς εγκληματικό.

-- Η ΕΕ εποφθαλμιά την περιοχή του Καλίνινγκραντ, που πλέον είναι ένας ρωσικός «θύλακας» μέσα στην ΕΕ. Πώς βλέπετε το μέλλον αυτής της ρωσικής επαρχίας;

-- Το Καλίνινγκραντ είναι καταδικασμένο, αν συνεχιστεί αυτή η πολιτική της εθνικής μειοδοσίας. Ισως αρχικά να παραμείνει τυπικά στη σύνθεση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, αλλά επί της ουσίας θα ανήκει στην ΕΕ. Δεν αποκλείω στο μέλλον και την προκήρυξη κάποιου δημοψηφίσματος, με πρωτοβουλία των αποσχιστικών δυνάμεων για την αποκοπή αυτής της περιοχής από τη Ρωσία.

-- Μετά τις 11/9/2001 έχουμε μια συνεχή διείσδυση των ΗΠΑ στην Κεντρική Ασία. Πώς η Ρωσία μπορεί να εμποδίσει την επέκταση αυτής της επιρροής;

-- Οσο κι αν δε μου είναι ευχάριστο να το διαπιστώνω, η σημερινή Ρωσία είναι πολιτικά και οικονομικά ένας «νάνος», σε σύγκριση με τις ΗΠΑ. Νομίζω ότι όλος ο κόσμος τώρα καταλαβαίνει πως η διάλυση της ΕΣΣΔ ήταν μια τραγωδία. Υπήρχε ένας σταθερός διπολικός κόσμος, ενώ σήμερα υπάρχει ένας μονοπολικός κόσμος, με επικεφαλής τις ΗΠΑ που επιβάλλει σ' όλο τον υπόλοιπο κόσμο τους όρους της. Το αμερικανικό σύστημα είναι καταστροφικό για την ανθρωπότητα.

-- Στα ρωσικά ΜΜΕ υπάρχουν σενάρια που προβλέπουν μια στενή στρατιωτική συνεργασία της Ρωσίας με την ΕΕ, το ΝΑΤΟ μέσω δυνάμεων ταχείας επέμβασης, τον Ευρωστρατό. Πώς αντιμετωπίζετε ένα τέτοιο ενδεχόμενο;

-- Η Ρωσία δεν πρέπει να γίνει «όμηρος» σε διαδικασίες που δεν εξαρτώνται από αυτήν. Μέσω της συμμετοχής σε διάφορες πολυεθνικές δυνάμεις, μπορούν να μας εμπλέξουν σε τέτοιους τυχοδιωκτισμούς, που να είναι προς όφελος είτε των ΗΠΑ, είτε κάποιας ευρωπαϊκής «συσπείρωσης», αλλά που δεν είναι καθόλου ωφέλιμοι για τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα της Ρωσίας. Η Ρωσία δεν έχει πλέον τις δυνάμεις για να παίξει κάποιο σημαντικό ρόλο στα ευρωπαϊκά ζητήματα. Εκείνο που θα πρέπει να κάνει, είναι η προσπάθεια ανάπτυξης των σχέσεων με τις πρώην σοβιετικές Δημοκρατίες. Με στόχο σιγά - σιγά να αναπτυχθεί ένας ενιαίος πολιτικός χώρος με τις πρώην σοβιετικές Δημοκρατίες. Σήμερα έχουμε μια χώρα «ανάπηρη», χωρίς τις παραπάνω σχέσεις δεν μπορεί να καταφέρει πολλά πράγματα.

Σ' ό,τι αφορά τη στρατιωτική συνεργασία με την ΕΕ, σήμερα η ίδια η ΕΕ δεν είναι έτοιμη για μια τέτοια στρατηγική συνεργασία με τη Ρωσία. Οι ΗΠΑ επιβάλλουν τους όρους τους και κάθε άλλη δύναμη επιδιώκει να επιβιώσει σε αυτές τις συνθήκες. Δεν υπάρχει σ' αυτές τις δυνάμεις κάποια ιδεολογική βάση, κάποια αρχή, που θα αντιπαρατεθεί με τις ΗΠΑ. Νομίζω όμως ότι και η διάλυση των ΗΠΑ έχει ήδη ξεκινήσει, εξαιτίας των σοβαρών προβλημάτων στο εσωτερικό των ίδιων των ΗΠΑ.

-- Η Ρωσία έχει ένα ισχυρό πυρηνικό οπλοστάσιο, που κληρονόμησε από την ΕΣΣΔ. Κατά πόσον αυτό μπορεί να παίξει ρόλο στις διεθνείς υποθέσεις;

-- Η Ρωσία το μόνο που μπορεί να κάνει με το σημερινό καθεστώς είναι δηλώσεις για εσωτερική «κατανάλωση», όπως και στην περίπτωση με το Ιράκ. Στην πράξη, εξαναγκάζεται να υπογράφει συμφωνίες που περιορίζουν ακόμη περισσότερο την εθνική της ασφάλεια, όπως του περιορισμού των στρατηγικών όπλων, ή η Συμφωνία του Βερίγγειου πορθμού. Δεν μπορεί να παίξει κάποιο σημαντικό ρόλο στις διεθνείς εξελίξεις. Το μόνο που της απομένει είναι το πυρηνικό οπλοστάσιο, αλλά φοβάμαι ότι κι αυτό θα παραδοθεί.

-- Στη χώρα σας γίνεται συζήτηση για την πλήρη ένταξη της Ρωσίας στο ΝΑΤΟ. Κατά πόσον αυτό είναι κάτι το πιθανό;

-- Δεν είναι δυνατόν, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον, γιατί ο λαός μας ακόμη έχει την άποψη για το ΝΑΤΟ πως είναι μια εχθρική οργάνωση, που συνδέεται με το μιλιταρισμό, το γερμανικό ρεβανσισμό, που πάντα απειλούσε τη χώρα μας. Μετά από κάποιες γενιές κανείς δεν ξέρει. Βέβαια, με την ένταξη στο ΝΑΤΟ των νέων χωρών, θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο η επιρροή των ΗΠΑ στο εσωτερικό αυτής της οργάνωσης.

-- Η ανάπτυξη των σχέσεων Ρωσίας με την Κίνα μπορεί να παίξει θετικό ρόλο στις εξελίξεις;

-- Μόνον η ανάδειξη στην εξουσία των κρατικο-πατριωτικών, αριστερών και κομμουνιστικών δυνάμεων μπορεί να σταματήσει την παραπέρα διάλυση της χώρας μας. Σ' ό,τι αφορά τις σχέσεις με την Κίνα, πρέπει να πούμε ότι αυτές οι σχέσεις σε μεγαλύτερο βαθμό εξαρτώνται από την ίδια την Κίνα, που είναι μια μεγάλη και σε πολλά ζητήματα αυτοτελής χώρα.

-- Τέλος, βλέπουμε πως οι σχέσεις με τις χώρες της Κοινοπολιτείας των Ανεξάρτητων Κρατών (ΚΑΚ) αναπτύσσονται μέσα από πολλές δυσκολίες, μέσα από διαφορετικούς δρόμους και οργανισμούς, Τι εκτιμάτε σχετικά με αυτές τις σχέσεις;

-- Καλύτερα μια ανάπτυξη των σχέσεων με δυσκολίες και προβλήματα, από το να μην υπάρχουν καθόλου σχέσεις. Η Ρωσία θα πρέπει να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των πολιτών της που βρίσκονται στο εξωτερικό. Η Ενωση Ρωσίας - Λευκορωσίας θα ήταν εδώ και καιρό μια πραγματικότητα, αν η ηγεσία της Ρωσίας ακολουθούσε μια πολιτική προώθησης των εθνικο-κρατικών συμφερόντων. Κι αυτό γιατί η Ρωσία είναι μια «αποικία» και η «μητρόπολη», δηλαδή οι ΗΠΑ, θεωρούν ότι η Ενωση Ρωσίας - Λευκορωσίας δεν είναι καθόλου προς όφελός τους.

Η Ρωσία είναι σήμερα μια εξαρτώμενη χώρα, οικονομικά και πολιτικά. Από την εποχή ακόμη του Κόζιρεφ (σ.σ. υπουργού Εξωτερικών επί Γιέλτσιν), η Ρωσία στην εξωτερική πολιτική της είχε δύο πρόσωπα: Ενα «για κατανάλωση» από τον κόσμο, που μένει στο επίπεδο των διακηρύξεων, και ένα άλλο για ένα μικρό αριθμό ανθρώπων, που καταλάβαιναν τι ακριβώς συμβαίνει. Αυτό που είναι συμφέρον για τις ΗΠΑ, αυτό θα κάνει και το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας.

ΑΥΡΙΟ:

Το 4ο μέρος