«Στα σύνορα μεταξύ της Δομινικανής Δημοκρατίας και της Αϊτής υπάρχει μια μεγάλη πινακίδα: "Ο δρόμος προς την καταστροφή. Από την άλλη πλευρά είναι η μαύρη κόλαση. Αίμα και πείνα, εξαθλίωση και λιμοί"» *

Αυτή ήταν η κόλαση που ζούσαν οι κάτοικοι της Αϊτής πριν το σεισμό των 7 - 7,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ της 12ης του Γενάρη, που ήδη χαρακτηρίστηκε η «μεγαλύτερη καταστροφή εδώ και έναν αιώνα». Τώρα, δεν υπάρχουν πλέον λέξεις που μπορούν να περιγράψουν την Αϊτή που αναδύεται μέσα από τα συντρίμμια.

Πάνω από 75.000 έχουν ήδη ταφεί μαζικά, πάνω από ενάμισι εκατομμύριο είναι άστεγοι, 3 εκατομμύρια έχουν πληγεί, οι νεκροί υπολογίζονται σε περίπου 200.000. Εντούτοις, κανείς δε θα μάθει ποτέ τον πραγματικό αριθμό των πληγέντων, των αστέγων, των νεκρών.

«Πήγαμε στο σκουπιδότοπο στα βόρεια, έξω από το Πορτ-ο-Πρενς, όπου έχουν ανοιχτεί πολλοί μαζικοί τάφοι. Τα φορτηγά έρχονταν, αρκετά κάθε ώρα, και έριχναν συντρίμμια. Ανάμεσα στα συντρίμμια ήταν ανθρώπινοι σοροί. Τους είδαμε να ρίχνουν τις σορούς. Είδαμε να συλλέγουν τα συντρίμμια από τους δρόμους όπου ανάμεσά τους ήταν δεκάδες σοροί», θα αναφέρει ο Μάρτιν Σμιθ, ανταποκριτής του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου PBS.

Συνολικά 3 έως 4 εκατομμύρια άνθρωποι φέρεται ότι κατοικούσαν στην πρωτεύουσα, με τουλάχιστον πάνω από ένα εκατομμύριο να μην είναι εγγεγραμμένοι πουθενά. Ετσι, δεν έχει ακουστεί ούτε μια λέξη αναφορικά με το τι μπορεί να έχει συμβεί στη μεγαλύτερη παραγκούπολη της πρωτεύουσας, το Σιτέ Σολέιγ, η οποία φιλοξενούσε πάνω από ένα εκατομμύριο ψυχές και βρίσκεται κοντά στο λιμάνι που καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς. Κανείς δεν έχει αναφέρει τι συμβαίνει στις υπόλοιπες πόλεις, κυρίως της υπαίθρου.

Ωστόσο, σημαντική καταγράφεται, για άλλη μια φορά, η διεθνιστική βοήθεια, που προσφέρει η σοσιαλιστική Κούβα, με πάνω από 400 γιατρούς και υγειονομικούς που ήδη έχουν περιθάλψει χιλιάδες σε δέκα υπαίθρια νοσοκομεία στην πρωτεύουσα και αλλού, ενώ έχουν αποσταλεί και σημαντικές ποσότητες ιατροφαρμακευτικού υλικού. Παράλληλα η Κομμουνιστική Νεολαία Κούβας συγκεντρώνει αίμα. Σημαντική, επίσης, είναι η συμβολή της Βενεζουέλας και της Βολιβίας.

Κατά τη Διεθνή Οργάνωση Μετανάστευσης (ΙΟΜ), πάνω από μισό εκατομμύριο ζουν σε 447 αυτοσχέδιους καταυλισμούς, ενώ από αυτούς μόνο σε 350 υπάρχουν οι ελάχιστες εγκαταστάσεις για την επιβίωση των ανθρώπων και μόνο σε 3 υπάρχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό. Περίπου 400.000 κάτοικοι της πρωτεύουσας θα αναγκαστούν, προκειμένου να επιβιώσουν να μεταναστεύσουν. Δεκάδες χιλιάδες έχουν διασχίσει τα σύνορα με τη Δομινικανή Δημοκρατία, ενώ ήδη 400.000 θα μεταναστεύσουν υποχρεωτικά στο εσωτερικό της χώρας σε «πρόχειρους προσφυγικούς καταυλισμούς από τέντες». Επανεγκατάσταση τη βάφτισε ο υπουργός Εσωτερικών Πολ Αντουάν Μπιεν Αϊμέ, που ανέφερε ότι στο άμεσο διάστημα η κυβέρνηση με λεωφορεία θα μετακινήσει αρχικά περίπου 100.000 ανθρώπους σε δέκα τεντουπόλεις που θα στηθούν στο Κρουά ντε Μπουκέ, έξω από το Πορτ-ο-Πρενς.

Δεν υπάρχει ηλεκτροδότηση, παροχή νερού, κυβερνητικές υπηρεσίες ή καταστήματα που να λειτουργούν τόσο στην πρωτεύουσα όσο και στην ύπαιθρο.

Την προηγούμενη βδομάδα η τιμή μιας μικρής κονσέρβας ρυζιού ήταν στα 2 δολάρια (το 80% του πληθυσμού που διαβιοί ημερησίως με λιγότερα από 2 δολάρια δεν μπορούσε να το αγοράσει) σήμερα η τιμή του έχει εκτοξευθεί στα 3,5 δολάρια. Ενα γαλόνι μαγειρικού ελαίου στοίχιζε 10 δολάρια και σήμερα στοιχίζει 20 δολάρια. Η τιμή του εμφιαλωμένου νερού έχει αυξηθεί κατά 600%...

Ακόμη τραγικότερη η κατάσταση των παιδιών, καθώς υπολογίζεται ότι διακυβεύεται η τύχη εκατομμυρίων. Χαρακτηριστικό είναι ότι εκτός των επισήμων ορφανοτροφείων που κατέρρευσαν, των δεκάδων παράνομων που λειτουργούσαν χρόνια και των χιλιάδων παιδιών που έμειναν ορφανά από το σεισμό, ενδεχομένως ήδη εξελίσσεται ένα εξαιρετικά μακάβριο σενάριο για το μέλλον τους.

Κι όμως οι εικόνες των διεθνών τηλεοπτικών συνεργείων μονίμως εστιάζουν στην ανθρωπιστική βοήθεια που καταφτάνει στο αεροδρόμιο της πρωτεύουσας. Χιλιάδες τόνοι τροφίμων και εκατοντάδες χιλιάδες μπουκάλια νερού. Εντούτοις, όπως θα αποκαλύψει στο Democracy Now η Αμυ Γκούντμαν από την αποστολή της στην Αϊτή, το εμφιαλωμένο νερό που αποθηκεύεται στο αεροδρόμιο καταλήγει στην πρεσβεία των ΗΠΑ! Από εκεί είναι άγνωστο πού πηγαίνει. Μερικές χιλιάδες έχουν διαμοιραστεί όντως σε πρόχειρους καταυλισμούς.

«Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών χρησιμοποιεί αυτήν την ανθρωπιστική τραγωδία για να καταλάβει στρατιωτικά την Αϊτή», κατήγγειλε, δύο φορές μάλιστα αυτήν τη βδομάδα ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγο Τσάβες, όσον αφορά στη «δέσμευση των ΗΠΑ» στο όνομα «της κοινής ανθρωπιάς» όπως είχε δηλώσει ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα.

Η διανομή και ο συντονισμός της ανθρωπιστικής βοήθειας, που χαρακτηρίστηκε «εφιάλτης» από τον επικεφαλής της λεγόμενης «Αποστολής των Ηνωμένων Εθνών για τη Σταθεροποίηση της Αϊτής» (MINUSTAH),Εντμόντ Μουλέτ, από τη Γουατεμάλα, αποτελεί ένα ακόμη εργαλείο χειραγώγησης, καθώς φαίνεται, στα χέρια των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Οι ΗΠΑ ήταν οι πρώτες που κατέφτασαν στην Αϊτή, που ουσιαστικά μετά την εισβολή του 1915 είναι προτεκτοράτο τους. Μέσα σε 48 ώρες από το σεισμό είχαν αναλάβει τον έλεγχο του αεροδρομίου. Εκτοτε ελέγχουν ποιος και τι μπαίνει στην Αϊτή. Οι καταγγελίες για το «χειρισμό» περισσεύουν. Οι «Γιατροί χωρίς σύνορα», με ανακοίνωσή τους, κατήγγειλαν ότι αεροσκάφος τους που μετέφερε 12 τόνους ιατροφαρμακευτικού υλικού αναγκάστηκε να αλλάξει πορεία, με αποτέλεσμα «πέντε ασθενείς στο κέντρο Υγείας Μαρτισάν να πεθάνουν εξαιτίας της έλλειψης ιατρικών προμηθειών που μετέφερε το αεροπλάνο». Υπάρχουν καταγγελίες για μη προσγείωση αεροσκάφους της CARICOM (Συνεργασία των χωρών της Καραϊβικής) και της Γαλλίας που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια.

Την περασμένη Τετάρτη, περίπου 1.500 πεζοναύτες με πλήρη στρατιωτική εξάρτυση, αποβιβάστηκαν στον περίβολο του προεδρικού μεγάρου που έχει καταρρεύσει και ενόσω βρισκόταν σε εξέλιξη η έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που αποφάσισε ομοφώνως να αυξηθεί κατά 3.500 άνδρες - 2.000 στρατιώτες και 1.500 αστυνομικούς - ο αριθμός της δύναμης της Minustah, ανεβάζοντας το συνολικό αριθμό τους στους 8.940 στρατιώτες και 3.711 αστυνομικούς. Παράλληλα, την Πέμπτη δόθηκε η εντολή σε περίπου 4.000 στρατιώτες και πεζοναύτες που ετοιμαζόντουσαν να αναπτυχθούν στο Αφγανιστάν να μεταβούν τελικά στην Αϊτή, ανεβάζοντας το συνολικό αριθμό των Αμερικανών στρατιωτών σε 16.000 μέχρι νεωτέρας...

Από την πλευρά της η κυβέρνηση της Αϊτής κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για περίοδο 30 ημερών, γεγονός που σημαίνει ότι είναι σε ισχύ στρατιωτικός νόμος, που φυσικά θα τον εφαρμόσουν αυτόκλητα οι αμερικανικές δυνάμεις και μετά από απαίτηση της υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον, κατά την επίσκεψή της το προηγούμενο Σάββατο: «Το διάταγμα θα δώσει τεράστια εξουσία στην κυβέρνηση, την οποία στην πράξη θα τη μεταδώσει σε εμάς».

Αρχικά οι αντιδράσεις από άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις όπως η Γαλλία ή αναδυόμενη Βραζιλία ήταν εντονότατες όσον αφορά την «πρωτοκαθεδρία» των ΗΠΑ, εντούτοις σιώπησαν, δημόσια τουλάχιστον, μετά τη δήλωση του πρωθυπουργού της Αϊτής Ζαν-Μαξ Μπελερίβ στο γαλλικό ραδιοσταθμό RTL: «Είναι σαφές ότι οι Αμερικανοί βρίσκονται εδώ ύστερα από δικό μας αίτημα για να μας βοηθήσουν στα θέματα της ασφάλειας και της ανθρωπιστικής βοήθειας». Προετοιμάζονται ήδη για το επόμενο στάδιο, το πραγματικό μακελειό που θα ακολουθήσει όταν οι κάμερες απομακρυνθούν.

Σε αυτό που αναμένεται να ακολουθήσει βρίσκονται και οι λόγοι «της δέσμευσης των ΗΠΑ» που φυσικά δεν είναι κάποια ...ηθική επιταγή. Ούτε και οι «σημαντικοί λόγοι εθνικής ασφάλειας» εάν υπάρξει «αστάθεια» ή «κύματα προσφύγων»... Εξάλλου για τους πρόσφυγες, όπως δήλωσε και εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Π. Τζ Κρόουλεϊ το «Γκουαντάναμο θα αποδειχθεί πολύ χρήσιμο». Ηδη σύμφωνα με το CNN οι προετοιμασίες έχουν ξεκινήσει. Εξάλλου πριν γίνει γνωστό το Γκουαντάναμο ως το κολαστήριο «των μαχητών του εχθρού» είχε δοκιμαστεί στους Αϊτινούς πρόσφυγες καθώς από 1991 η βάση του Γκουαντάναμο «φιλοξένησε» περίπου 34.000 πρόσφυγες από την Αϊτή, πρόσφυγες κυνηγημένους από το πραξικόπημα και τη ανείπωτη βία που ακολούθησε. Αρκετοί φορείς του AIDS δε πέθαναν κάτω από τη λάβρα της Καραϊβικής παντελώς αβοήθητοι.

Ετσι, ο κύριος λόγος που απομένει δεν είναι άλλος από την ιμπεριαλιστική επιβολή, ειδικά σε ένα κομμάτι γης μόλις 90 ναυτικά μίλια από την Κούβα και όπως δήλωσε ο αντιπρόεδρος της Βολιβίας, Αλβαρο Γκαρσία Λινέρα μετά την επιστροφή από την Αϊτή, οι ενέργειες των ΗΠΑ και η στρατιωτική εισβολή αποτελούν μέρος του σχεδίου επίθεσης προς τη Λατινική Αμερική, τονίζοντας ότι δημιουργούν μια τεράστια στρατιωτική βάση που έρχεται να προστεθεί σε αυτές που έχουν εγκαταστήσει στην Κολομβία και ετοιμάζονται να εγκαταστήσουν στον Παναμά.

Οι φόβοι για ένα ενδεχόμενο «πολιτικό τσουνάμι» είναι έντονοι, δεδομένης της προϊστορίας της Αϊτής αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Ουκ ολίγοι αναλυτές κάνουν ήδη τους παραλληλισμούς με το μεγάλο σεισμό που έπληξε την πρωτεύουσα της Νικαράγουα, Μανάγκουα, στις 23 Δεκέμβρη 1972, και επιτάχυνε την επανάσταση των «Σαντινίστας» που το καλοκαίρι του 1979 έδιωξε τον «τοπικό επιτετραμμένο των ΗΠΑ», δικτάτορα Αναστάσιο Σομόζα. Η καταστολή άρχισε λοιπόν από τη στιγμή που εδραιώθηκε στην κοινή γνώμη «η απειλή» που συνιστούν οι «συμμορίες με τις ματσέτες» ή «συμμορίες που είναι πιστές στον πρώην Πρόεδρο Χαν Μπερτράντ Αριστίντ». Η μέθοδος ήταν γνωστή και δοκιμασμένη, είναι οι ίδιοι φόβοι που καλλιεργήθηκαν και το 2004 που μετέτρεψαν έναν πρώην πάστορα σε «κανίβαλο» και νομιμοποίησαν την εισβολή των ΗΠΑ, του Καναδά και της Γαλλίας, που «απέλασαν» με την απειλή των όπλων και ανέθεσαν στην Minustah την «τήρηση της ασφάλειας».

Αυτό θέτει στο επίκεντρο ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας Ρόμπερτ Γκέιτς όταν δηλώνει ότι «ο ΟΗΕ και η αποστολή του στην Αϊτή (Minustah) έχουν αναλάβει τη διοίκηση» και «πρώτη προτεραιότητα είναι να σταματήσουν οι εντάσεις και οι λεηλασίες», αν και σύμφωνα με την «Ουάσιγκτον Ποστ» ο Γκέιτς προηγουμένως είχε δηλώσει ότι «οπουδήποτε αναπτύσσουμε τα στρατεύματά μας έχουμε την εξουσία και το δικαίωμα να υπερασπίζουμε τους εαυτούς μας», προσθέτοντας ότι τα αμερικανικά στρατεύματα θα υπερασπιστούν και άλλους «εάν δούμε ότι κάτι συμβαίνει».

Ολα αυτά μέχρι να φτάσει η ώρα της ανοικοδόμησης. Τα κελεύσματα του διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) για εκπόνηση «ενός είδος σχεδίου Μάρσαλ», το οποίο θα πρέπει υποτίθεται να περιλαμβάνει την «ακύρωση» του χρέους... Με ποιους όρους; Μα, φυσικά, με τους νέους που θα τεθούν. Το παράδειγμα ήδη το δίνει το ΔΝΤ που ανακοίνωσε την περασμένη Πέμπτη βοήθεια 100 εκατομμυρίων δολαρίων επιπλέον του δανείου που είχε ήδη δώσει στη χώρα, με τον όρο να παγώσουν οι μισθοί στο δημόσιο και να αυξηθούν οι τιμές των παροχών κοινής ωφέλειας. Δηλαδή, και νέα δεινά και νέοι όροι υποδούλωσης.

*Από το άρθρο του Εντουάρδο Γκαλεάνο «The white curse» που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Progressive Μagazine, το Μάη του 2004.