Πριν από μερικούς μήνες, εφημερίδες δημοσίευαν ρεπορτάζ που αναφέρονταν σε στελέχη επιχειρηματικών ομίλων τα οποία προέβαλλαν την ανάγκη διαμόρφωσης ενός νέου προτύπου επιχειρηματιών και μάνατζερ, που θα είναι παραγωγοί και όχι εισοδηματίες, που θα υπερασπίζονται τα γενικά οικονομικά συμφέροντα της χώρας και άλλα διάφορα.

Αφορμή να τα θυμηθούμε αυτά είναι η συζήτηση περί «ολιγαρχών» και παλιών «τζακιών», που μπαίνουν στο στόχαστρο στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Χαρακτηριστική είναι η συνέντευξη που έδωσε ο Γ. Σταθάκης του ΣΥΡΙΖΑ στην εφημερίδα «Financial Times», στην οποία, σύμφωνα με την «Αυγή», 8/1/2015, ανέφερε: «Προτεραιότητα του ΣΥΡΙΖΑ είναι η άρση των γραφειοκρατικών εμποδίων για την άσκηση επιχειρηματικών δραστηριοτήτων... είναι σκόπιμο να διακρίνουμε μεταξύ της υγιούς επιχειρηματικής δραστηριότητας, που πρέπει να ενισχυθεί και να διευκολυνθεί, και στις εταιρείες οι οποίες διατηρούν διασυνδέσεις με την πολιτική ελίτ και με αυτό τον τρόπο βλάπτουν τον ανταγωνισμό και δημιουργούν αποπνικτικές συνθήκες για την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας. Ως εκ τούτου, προτεραιότητα για τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί η σύγκρουση με τους "ολιγάρχες" της ελληνικής οικονομίας. Ως παράδειγμα μη υγιούς επιχειρηματικής δραστηριότητας ο κ. Σταθάκης ανέφερε τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους στο χώρο των μέσων ενημέρωσης, στις κρατικές προμήθειες και στο χώρο της αγοράς ακινήτων. Η περίπτωση των μεγάλων μέσων ενημέρωσης ξεχωρίζει εξαιτίας της μέχρι σήμερα απουσίας οποιασδήποτε διαγωνιστικής διαδικασίας για την εκμίσθωση από το ελληνικό δημόσιο των τηλεοπτικών συχνοτήτων που θα απέφερε έσοδα πάνω από εκατό εκατομμυρίων ευρώ για το κράτος. Αλλο συναφές παράδειγμα μη-υγιούς οικονομικής δραστηριότητας είναι η σχέση της υφιστάμενης πολιτικής ελίτ με τις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες. Ο κ. Σταθάκης αναφέρθηκε στις περιπτώσεις συμβάσεων προ του 2009 που αποκαλύπτουν υπερβολικά μεγάλες αποδόσεις για τις εταιρείες που έχουν αναλάβει την διαχείριση κρίσιμων υποδομών. Τέλος αναφέρθηκε στις περιπτώσεις προβληματικών ιδιωτικοποιήσεων».

Στο τέλος του ρεπορτάζ της «Αυγής», αναφέρεται: «Σχολιάζοντας τη δήλωση Σταθάκη, η εφημερίδα "Financial Times" τονίζει ότι η ιδέα της λήψης μέτρων κατά Ελλήνων μεγαλοπαραγόντων θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί θετικά και από την ΕΕ και το ΔΝΤ».

Σημειώνουμε την εκτίμηση των «Financial Times», «ότι η ιδέα της λήψης μέτρων κατά Ελλήνων μεγαλοπαραγόντων θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί θετικά και από την ΕΕ και το ΔΝΤ».

Θυμίζουμε ότι σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις, η Α. Μέρκελ μίλησε υποτιμητικά για Ελληνες επιχειρηματίες, οι οποίοι δεν επενδύουν τα κεφάλαια από τα κέρδη τους αλλά τα καταθέτουν στο εξωτερικό. Η πρώτη ήταν την περίοδο του 2012, όταν, με αφορμή τις συζητήσεις για την αντιμετώπιση του ελληνικού χρέους και την ένταση της προπαγάνδας για έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και το ευρώ και επιστροφή στη δραχμή ως ενδεχόμενο, υπήρξε μαζική φυγή κεφαλαίων από τις ελληνικές τράπεζες στο εξωτερικό, ενώ οι εκκλήσεις για επιστροφή και άλλων κεφαλαίων από το εξωτερικό, -ήταν μάλιστα τότε- που ο Γ. Καρατζαφέρης πρότεινε να έλθει χρήμα με ελάχιστη φορολογία 5% και ας προέρχεται και από ξέπλυμα και παράνομες ενέργειες, δεν απέφεραν τίποτα. Η δεύτερη φορά ήταν με τη «Λίστα Λαγκάρντ» που ξανακατηγόρησε Ελληνες για διαφυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό.

Από την παρέμβαση του Γ. Σταθάκη αποκαλύπτεται ότι η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβάνει και «ξαναμοίρασμα της πίτας των τομέων οικονομίας» στο όνομα της αντιμετώπισης των «ολιγαρχών», που έχουν το πλεονέκτημα να κερδοφορούν, στηριζόμενοι κυρίως στην κρατική ενίσχυση, σε βάρος άλλων μερίδων του κεφαλαίου που είναι οι «ριγμένοι» της υπόθεσης από το κράτος. Αλλο ένα ζήτημα, επίσης, όπου συμπίπτουν οι απόψεις εκπροσώπων μονοπωλιακών ομίλων με αυτές του ΣΥΡΙΖΑ, αφορούν την ανάγκη διαμόρφωσης μιας «νέας επιχειρηματικής τάξης». Να θυμίσουμε επίσης ότι η ενίσχυση άλλων μερίδων του κεφαλαίου κόντρα στους «ολιγάρχες», ή η ανάδειξη «νέου υποδείγματος επιχειρηματία», δεν είναι καινούργιο ζήτημα. Παρόμοια πραγματικότητα, στους κόλπους της αστικής τάξης, συνέβαλε το ΠΑΣΟΚ να διαμορφωθεί από τα μέσα της 10ετίας του '80 και μετά, έτσι που ο Ανδρέας Παπανδρέου να καυχιέται ότι ανέδειξε «νέα τζάκια» στην ελληνική οικονομία, δηλαδή νέους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους σε βάρος των παλιών. Ηταν τα ΠΑΣΟΚικά «τζάκια». Θυμίζουμε ότι μέσα σε αυτό το περιβάλλον άνθισαν «Κοσκωτάδες».

Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι μια κυβέρνηση, όπως ενδεχομένως του ΣΥΡΙΖΑ, θα κατατροπώσει τους «ολιγάρχες» για λογαριασμό των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων; Απάντηση σ' αυτό δίνει το ίδιο το επικαιροποιημένο «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» του ΣΥΡΙΖΑ. Τι προβλέπει κωδικοποιημένα;

• «Απαλλαγή της Ελλάδας από το βραχνά του χρέους», παρουσιάζοντας τη διεκδίκηση της διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του, ώστε να διατεθεί κρατικό χρήμα για δημόσιες επενδύσεις σε όφελος των επιχειρηματικών ομίλων και επιδοτήσεις σ' αυτούς για επενδύσεις. Η διαπραγμάτευση για το χρέος να κινηθεί «εντός των πλαισίων της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των ευρωπαϊκών θεσμών, στα πλαίσια μιας νέας ρεαλιστικής συμφωνίας εξυπηρέτησης του χρέους και ανάπτυξης της πραγματικής οικονομίας» και με στόχο, εκτός απ' τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του, «ρήτρα ανάπτυξης» στην αποπληρωμή του, περίοδο χάριτος στην εξυπηρέτησή του για την άμεση εξοικονόμηση πόρων για την ανάπτυξη και την επανεκκίνηση της οικονομίας.
• Ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, που επιτυγχάνονται με σφαγιασμό δαπανών από τον κρατικό προϋπολογισμό σε τομείς Παιδείας, Υγείας, Πρόνοιας κ.λπ.
• Συμφωνία με τους εταίρους για αναπτυξιακά εργαλεία, δηλαδή για ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων.
• Προστασία του τραπεζικού συστήματος στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
• Εξαίρεση του προγράμματος δημόσιων επενδύσεων από τους περιορισμούς του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης για ορισμένη χρονική περίοδο.
• Συμφωνία για «Ευρωπαϊκό New Deal», με δημόσιες επενδύσεις για την ανάπτυξη.
• Ποσοτική χαλάρωση με απευθείας αγορά κρατικών ομολόγων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
• Επανεκκίνηση της οικονομίας, σε συνθήκες δημοσιονομικής ισορροπίας.
• Ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών (σ.σ. των επιχειρήσεων) προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία.
• Ρύθμιση «κόκκινων» δανείων που «αποτελεί κεντρικό ζήτημα για την επανεκκίνηση της οικονομίας» και θα κινείται στον αντίποδα αυτής της «κυβέρνησης Σαμαρά, η οποία με νόμο παρέδωσε τις υπερχρεωμένες επιχειρήσεις στις τράπεζες».
• Παρεμβάσεις στο κράτος και τους μηχανισμούς του που θα επιτρέπουν στις επιχειρήσεις να διεκπεραιώνουν τις δουλειές τους γρήγορα κι ανέξοδα. Αυτό το τελευταίο είναι το «κράτος στρατηγείο» για το κεφάλαιο, όπως το είχαν ονομάσει οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, ιδιαίτερα επί Σημίτη.

Η προηγούμενη λίστα δεσμεύσεων προς το κεφάλαιο, που βρίσκεται στη διπλανή σελίδα από αυτήν που περιλαμβάνει υποσχέσεις για ψίχουλα προς το λαό, φανερώνει ότι βεβαίως ακόμα και αν πραγματοποιηθεί μια αλλαγή στο μοίρασμα της πίτας ανάμεσα σε επιχειρηματικούς ομίλους, ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθήσει να ικανοποιήσει τα γενικά συμφέροντα του κεφαλαίου ως κανονικό αστικό κόμμα.

Αρα, τι λένε; Κόντρα στους «ολιγάρχες» σε συνεννόηση και με τμήματα του κεφαλαίου στην ΕΕ που συμφωνούν για να αναδειχτούν και ενισχυθούν νέοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Ο λαός προφανώς κανένα όφελος δεν πρόκειται να έχει από αυτήν τη διαδικασία όπως δεν είχε και παλιότερα.