Associated Press

Το 75% του πληθυσμού υποσιτίζεται, το 60% ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, από το οποίο τα 9 εκατομμύρια ζουν σε πλήρη ένδεια. Ολα αυτά σε μια χώρα εξαιρετικά πλούσια σε πρώτες ύλες. Η συγκέντρωση του πλούτου και η ίδια η οικονομική ανάπτυξη της χώρας συνοδεύονται από βίαιες μεθόδους. Η δράση των παραστρατιωτικών ομάδων, το «Σχέδιο Κολομβία», η κατάρρευση των συνομιλιών μεταξύ των Ενόπλων Επαναστατικών Δυνάμεων της Κολομβίας - Στρατός του Λαού (FARC-EP) και της πρώην κυβέρνησης Παστράνα, η ένταξή της στη λίστα με τις τρομοκρατικές οργανώσεις σε ΗΠΑ και ΕΕ, η παραπληροφόρηση των μέσων. Αλλά και η επιδείνωση όλων των κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών στην Κολομβία, μετά την εκλογή του Αλβαρο Ουρίμπε, όπου με αυταρχικό και βίαιο τρόπο προσπαθεί να γκρεμίσει και να διαλύσει ό,τι η αντίσταση του κολομβιανού λαού απέτρεψε, σε αντίθεση με τις άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Την πλήρη ιδιωτικοποίηση του ζωτικού πετρελαϊκού τομέα, των τηλεπικοινωνιών, της κοινωνικής ασφάλισης...

Associated Press

Αμερικανοί του ειδικού σώματος των πρασινομπερέδων που συμμετέχουν στην εκπαίδευση του στρατού της Κολομβίας και όχι μόνο...

Ο Κάρλος Λοσάνο βρέθηκε στη χώρα μας, στο πλαίσιο της καμπάνιας στην Ευρώπη «Μια άλλη Κολομβία είναι εφικτή» και είχε πολλαπλές συναντήσεις με στελέχη του εργατικού κινήματος αλλά και πολιτικών κομμάτων, ενώ πήρε μέρος και σε ημερίδα που διοργάνωσε η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης, με θέμα η πολιτική της ΕΕ απέναντι στην Κολομβία.

-- Ποια ήταν η εμπειρία σας κατά τη διάρκεια αυτής της μίνι περιοδείας σας και τι εντυπώσεις αποκομίσατε αναφορικά με την κατανόηση των Ευρωπαίων ως προς την πραγματικά υφιστάμενη κατάσταση στην Κολομβία;

--Κατά τη διάρκεια της περιοδείας αυτής οι συζητήσεις και οι ανταλλαγές απόψεων, που είχα με εκπροσώπους όλων των οργανώσεων και των κομμάτων, κάλυψαν μία ευρύτατη γκάμα, όπως τη γενική κατάσταση στον κόσμο, φυσικά τον πόλεμο κατά του Ιράκ και ειδικότερα την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί σήμερα στην Κολομβία, ένα χρόνο μετά την κατάρρευση των ειρηνευτικών συνομιλιών.

Associated Press

Συλλήψεις στις φτωχογειτονιές

-- Ειδικότερα για την Ελλάδα; Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας;

--Είχα πολλές συναντήσεις με εκπροσώπους πολιτικών φορέων και εργατικών ενώσεων και μπορώ να ξεχωρίσω τη συνάντηση με τη ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, αλλά και την ηγεσία του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ημερίδα αυτή που διοργανώθηκε από την ΕΕΔΔΑ, και η οποία όντας ανοιχτή για το κοινό, επέτρεψε τη συμμετοχή ενός ευρύτερου και πιο αντιπροσωπευτικού φάσματος της ελληνικής κοινωνίας. Ο ενθουσιασμός, το έκδηλο ενδιαφέρον αλλά και χωρίς μεγάλη προσπάθεια απόλυτη κατανόηση της θέσης μας, ότι επιλέγουμε αυτό του ειρηνικού διαλόγου ενάντια στην κρατική τρομοκρατία, στην καταπίεση και τη δολοφονική δράση των παραστρατιωτικών οργανώσεων και κυρίως την πολιτικής της κυβέρνησης της Κολομβίας που στρέφεται ενάντια στους εργαζόμενους και το λαό της Κολομβίας.

Βέβαια, θα ήθελα να σημειώσω ότι οι πολύχρονοι αγώνες του ελληνικού λαού με πρωτοπόρο το ΚΚΕ, καθώς και μία σχετική κοινότητα στον πολιτισμό και το χαρακτήρα των Ελλήνων και των Λατινοαμερικανών, συνιστούν την καλύτερη βάση για την κατανόηση αλλά και την οικοδόμηση αυτού του μετώπου αλληλεγγύης που έχει διαμορφωθεί στη χώρα σας. Κάτι εξαιρετικά ελπιδοφόρο για μας, που η αλληλεγγύη των λαών στον αγώνα μας, είναι από τα κύρια όπλα της δράσης και της αντίστασής μας.

- Οι Ενοπλες Επαναστατικές Δυνάμεις της Κολομβίας - Λαϊκός Στρατός, τονίσατε, σε πολλά σημεία, ότι έχουν ένα ζωτικό ρόλο σε αυτή την πορεία για μία ειρηνική Κολομβία. Πόσο λειτουργεί η μηχανή προπαγάνδας για τη διαμόρφωση της εικόνας ότι είναι «τρομοκράτες»;

- Ουσιαστικά υπάρχει μια εκστρατεία εκ μέρους των μεγάλων τραστ που ελέγχουν τα ΜΜΕ στην Κολομβία. Μια εκστρατεία που στόχο έχει να διαμορφωθεί κατά τέτοιο τρόπο η κοινή γνώμη πρωτίστως, ώστε να διανοιχτεί ο δρόμος για τα σχέδια που έχουν εκπονηθεί. Ετσι, τονίζουν συνεχώς ότι οι αντάρτες των FARC-ΕΡ όσο και του Εθνικού Απελευθερωτικού στρατού (ELN) είναι τρομοκράτες, αφαιρώντας παράλληλα τον πολιτικό χαρακτήρα και το ρόλο αυτών των οργανώσεων.

Η εκστρατεία αυτή των ΜΜΕ, που έχουν άμεση διασύνδεση και εξυπηρετούν την ολιγαρχία, είναι φρενιτιώδης. Αξίζει να σημειώσουμε ότι μόλις τέσσερις όμιλοι ελέγχουν σχεδόν το σύνολο των ΜΜΕ, αλλά και πολλές επιχειρήσεις.

Ωστόσο, μπορούμε να εκτιμήσουμε ότι στο σύνολο ο κολομβιανός λαός αυτό που επιζητά τόσο από τους αντάρτες όσο και από την ίδια την κυβέρνηση είναι να ανοίξουν εκ νέου το διάλογο για την ειρήνη και να προωθηθεί ο εκδημοκρατισμός της χώρας. Αναγνωρίζουν και κατανοούν ότι η εγκατάλειψη του διαλόγου έχει επιδεινώσει την κοινωνική ζωή, τη θέση των εργαζομένων και συνολικά έχει οδυνηρά αποτελέσματα σε κάθε τομέα ζωής του μέσου Κολομβιανού.

Εξάλλου, δε θα πρέπει να ξεχνάτε ότι οι αντάρτικες δυνάμεις έχουν σημαντική δύναμη στην ύπαιθρο, αλλά και στη χώρα συνολικά. Ειδικά στις μεγάλες πόλεις, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η πλειοψηφία του πληθυσμού κατοικεί πια στις πόλεις.

Απαλείφοντας όμως τη συμπάθεια ή την αντιπάθεια που μπορεί να έχει ένα τμήμα του κολομβιανού λαού στις αντάρτικες οργανώσεις, στο σύνολό του ο λαός επιθυμεί να ζει με ειρήνη, δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη. Συνεπώς, στηρίζουν στην πλειοψηφία τους την επανέναρξη του διαλόγου για μία πολιτική επίλυση στη σύγκρουση που μαίνεται εδώ και δεκαετίες.

- Μπορούμε και πρέπει να εξετάσουμε το ζήτημα της Κολομβίας εντελώς ξεχωριστά ή σε συνδυασμό με το υπόλοιπο πλατό της Λατινικής Αμερικής, που το τελευταίο διάστημα παρουσιάζει πολλές ευχάριστες ίσως αλλαγές;

- Γενικότερα, στη Λατινική Αμερική μπορούμε να πούμε ότι υφίσταται μία κατάσταση θετική και δημιουργική για τις δυνάμεις της αριστεράς και κυρίως προόδου των λαών της. Μιλούμε για τις περιπτώσεις της εκλογής του Λούσιο Γκουτιέρες στο Εκουαδόρ και του Ιγνάσιο Λούλα ντα Σίλβα στη Βραζιλία, του κινήματος στη Βολιβία και κυριότερα για τη διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη στη Βενεζουέλα.

Σημειώνοντας ταυτόχρονα ότι η διαδικασία στη Βενεζουέλα, της οποίας ηγείται το Επαναστατικό Συμβούλιο, έχει προχωρήσει σημαντικά στην αλλαγή των δομών της εξουσίας, αν και υπολείπεται στην ενότητα του κινήματος, που είναι αναγκαίο να διευρυνθεί και να υπάρξει ένα συγκεκριμένο σχέδιο ενότητας. Από την άλλη πλευρά, στη Βραζιλία έχει προχωρήσει σχετικά το ζήτημα ενότητας, αλλά πρέπει να υπάρξει αναμονή αναφορικά με τον Λούλα. Θετικά, πάντως, έχουν λειτουργήσει, αν και υπάρχουν πλείστα ερωτήματα για το Φόρουμ του Σάο Πάολο, αφού μεν έχει υπάρξει μια κάποια σύνθεση, αλλά οι υφιστάμενες αντιθέσεις σε ορισμένες περιπτώσεις είναι οξύτατες. Πολύ θετικό επίσης και το ευρύ μέτωπο της Ουρουγουάης που έχει συσταθεί.

Μιλώντας για τη Λατινική Αμερική, δεν μπορούμε να μιλάμε για ενότητα της Αριστεράς, παρά μόνο για Αριστερά σε συνδυασμό με τις δημοκρατικές δυνάμεις, όπως παραδείγματος χάριν έχουν εκφραστεί στο Μέτωπο Σιμόν Μπολίβαρ.

Εντούτοις, πρέπει να τονίσουμε ότι οτιδήποτε πράττεται αυτή τη στιγμή στη Λατινική Αμερική, πράττεται με το ένα μάτι να είναι στραμμένο στις ΗΠΑ, αφού όλοι θεωρούμε βέβαιο ότι τα σχέδια, πολλαπλά και πολυσχιδή, για μία πιθανή επέμβαση σε αυτές τις χώρες και την Κούβα είναι πάντοτε στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, ώστε να μπορέσουν να αναστρέψουν την πορεία, να τερματίσουν τη διαδικασία και να εγκαθιδρύσουν αντιδραστικές κυβερνήσεις που θα λειτουργούν προς όφελος των σχεδίων τους, όπως στην περίπτωση της κυβέρνησης της Κολομβίας.

Είναι δεδομένο ότι οι ΗΠΑ προωθούν ή επιβάλλουν διά της βίας τα σχέδιά τους σε ολόκληρη την περιοχή εδώ και δεκαετίες. Αυτή τη στιγμή το κύριο ζήτημα που προωθούν και επιτάσσουν είναι η Ελεύθερη Ζώνη Εμπορίου, η ALCA, ώστε να δημιουργήσουν ένα τεράστιο κοινό χώρο εμπορίου, για να στηρίξουν τη δική τους οικονομία και την ισχύ τους, καταδυναστεύοντας ακόμη περισσότερο τους λαούς της περιοχής. Επίσης το σχέδιο αυτό για τις ΗΠΑ έχει τεράστια γεωστρατηγική σημασία. Συνεπώς επιθυμούν να εγκαθιδρύσουν ανάλογες κυβερνήσεις που θα προωθήσουν αυτή τη διαδικασία ενοποίησης όλης της αμερικανικής ηπείρου. Ετσι η ALCA έχει αναδειχτεί στο κύριο ζήτημα πάλης όλων των κινημάτων της Λατινικής Αμερικής και αποτελεί και τον πρώτο πόλο συσπείρωσης και συντονισμού του κινήματος.

- Αραγε, κάποια χώρα της Λατινικής Αμερικής θα είναι το επόμενο Ιράκ;

- Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει κίνδυνος. Π.χ. ο Πρόεδρος Λαβάρο Ουρίμπε ουσιαστικά προκάλεσε, και ανήγγειλε μάλιστα, μία επέμβαση εκ μέρους των ΗΠΑ, ώστε να επιλυθεί η κατάσταση. Πώς; Τονίζοντας ότι πρέπει τάχιστα να τερματίσετε τον πόλεμο στο Ιράκ και να ασχοληθείτε με την Κολομβία. Συνεπώς μία άμεση στρατιωτική επέμβαση στην Κολομβία είναι πολύ πιθανή.

- Συνεπώς, τι φέρει το μέλλον;

- Το μέλλον της Κολομβίας δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι ο δρόμος του πολέμου. Ούτε φυσικά η επικράτηση και η νίκη της ολιγαρχίας επί των ανταρτών. Το μοναδικό μέλλον εναπόκειται στο δρόμο της πολιτικής λύσης, του διαλόγου. Ο πόλεμος που μαίνεται, σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο, είναι ανηλεής εδώ και δεκαετίες, γεγονός που έχει αποδεκατίσει τη χώρα. Το μέλλον βρίσκεται στην ενότητα, τον εκδημοκρατισμό. Ομως φαντάζει σήμερα εξαιρετικά δύσκολος, εξαιτίας της απόλυτης στρατιωτικοποίησης εκ μέρους της κυβέρνησης και των μερών που την επιδιώκουν. Αυτό που ελπίζω και πιστεύω είναι στην αλλαγή της Κολομβίας. Στη δημιουργία μιας νέας Κολομβίας, που είναι εφικτή.

Η επιλογή για το κίνημα στην Κολομβία και ειδικά για το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κολομβίας είναι μονόδρομος... δράση και αντίσταση, προώθηση της ενότητας του κινήματος ειδικά μετά την κατάρρευση των διαπραγματεύσεων και την επιστροφή στα χρόνια της επιβολής... Μάλιστα σε εξαιρετικά δυσοίωνους καιρούς.

- Ποιες οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει το ΚΚΚ και το όργανό του η «Voz», ώστε να πληροφορήσει και να κινητοποιήσει τον κολομβιανό λαό;

- Τα στελέχη του κόμματος, οι δημοσιογράφοι και το προσωπικό της εφημερίδας έχουν ως κύριο στόχο την ολοένα και μεγαλύτερη κυκλοφορία της εφημερίδας, ώστε να μπορεί να ακουστεί η φωνή του κόμματος, σε μία χώρα όπου τα ΜΜΕ κατέχονται από τους ολίγους, σε μία χώρα όπου δεν υπάρχει πραγματική δημοκρατία, ούτε και ίχνος κοινωνικής δικαιοσύνης που μπορεί να εγγυηθεί οτιδήποτε, που σε κάποια άλλη χώρα θεωρείται αυτονόητο δικαίωμα ή υποχρέωση.

Χωρίς αμφιβολία, λοιπόν, η μεγαλύτερη μάχη που δίνουμε αυτό το διάστημα και η μεγαλύτερη πρόκληση που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι να υπερασπίσουμε και στηρίξουμε τη διαδικασία εκδημοκρατισμού και να αντιστεκόμαστε νυχθημερόν, ώστε να ενημερώνουμε και να είμαστε σε επαφή με τον κολομβιανό λαό, καθώς στην υφιστάμενη κατάσταση δεν υπάρχει χώρος για πολιτικό διάλογο, αλλά και ανοιχτή δράση.

- Ποιες είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζετε στην οικοδόμηση του μετώπου; Ποιες οι υφιστάμενες αντιθέσεις μεταξύ των πολιτικών ή άλλων δυνάμεων;

- Κατ' αρχήν πρέπει να τονίσουμε ότι ουσιαστικά μόλις ξεκινά η διαδικασία οικοδόμησης του μετώπου. Είναι ακόμη περιορισμένο, για την ακρίβεια βρίσκεται στην κυοφορία του. Το μέτωπο είναι μία στιγμή. Παραδείγματος χάριν δε συμμετέχουν όλες οι δυνάμεις, όπως οι ανταρτικές οργανώσεις και ειδικά οι FARC-EP.

Εμείς θεωρούμε ότι υφίσταται αυτή τη στιγμή ρεύμα ενότητας, ότι οι Ενοπλες Επαναστατικές Δυνάμεις αποτελούν αναπόσπαστο μέρος αυτού του μετώπου. Ομως δε συμμετέχουν... αφού η μεγαλύτερη δυσκολία είναι οι σεκταριστικές τάσεις που υπάρχουν μέσα στο κίνημα, που ουσιαστικά αποκλείουν τη δημιουργία ενός μετώπου, αφού οι περισσότερες από αυτές παλεύουν ενάντια στους κομμουνιστές αναφορικά στους στόχους της ενότητας της Αριστεράς, που είναι όμως σήμερα για την Κολομβία μία αναγκαιότητα.

Οι περισσότεροι επιζητούν την απομόνωση των κομμουνιστών από αυτή τη διαδικασία, όπως και των ανταρτών. Κάτι όμως που δεν είναι δυνατόν. Αρα υπάρχουν άπειρες δυσκολίες.

Χωρίς αμφιβολία, η προσοχή και η δράση μας επικεντρώνονται στη διαμόρφωση της πλατφόρμας, όπως παραδείγματος χάριν στην κοινή στήριξη σε βασικά και δομικά στοιχεία, όπως την πολιτική επίλυση της σύγκρουσης, για την ειρήνη και την έναρξη του πολιτικού διαλόγου, την εθνική ανεξαρτησία κατά της ιμπεριαλιστικής επέμβασης των ΗΠΑ, προοπτική που ξεπερνά το ζήτημα της σύρραξης. Το μοντέλο ανάπτυξης που θα πρέπει να υιοθετηθεί, αφού είναι πια αποδεκτό ότι το νεοφιλελεύθερο μοντέλο είναι ασύμβατο με την κοινωνική δικαιοσύνη, τη δημοκρατία. Το παράδειγμα της Λατινικής Αμερικής είναι η απόδειξη.

Σε αυτά ακριβώς τα ζητήματα αναζητούμε πρωταρχικά την ενότητα του κινήματος και εννοείται ότι παλεύουμε ώστε όχι μόνο να μην γίνουν αποδεκτές αυτές οι σεκταριστικές απόψεις περί απομόνωσης των κομμουνιστών και ανταρτών, αλλά και να οικοδομήσουμε ένα μέτωπο.

Πιστεύω ότι η οικοδόμηση του μετώπου είναι αναγκαιότητα σήμερα για την Κολομβία. Ιστορική και πολιτική αναγκαιότητα και δεν μπορεί να γίνει εφικτή χωρίς την παρουσία των κομμουνιστών και αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για όλη την Αριστερά σήμερα. Σήμερα, όταν η Αριστερά πρέπει να κάνει λόγο για ειρήνη και κοινωνική δικαιοσύνη και είναι ζητήματα που το ΚΚ Κολομβίας, αλλά και το αντάρτικο κίνημα αγωνίζονται δεκαετίες γι' αυτό. Θα σας πω κάτι πολύ χαρακτηριστικά. Τις περισσότερες φορές όταν ο συγγραφέας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες παρεμβαίνει στις πολιτικές εξελίξεις, λανθάνει. Αλλά αυτή τη φορά η δήλωσή του, ότι «η Κολομβία έχει το δικαίωμα για μία δεύτερη ευκαιρία», αντανακλά αυτή την αναγκαιότητα.