Πίσω από τα μεγάλα λόγια για την ιερότητα της μητρότητας, το κράτος αναζητεί άλλοθι γιατί δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του απέναντι στη μητέρα και στο παιδί, απέναντι στην οικογένεια!

Οι «αρμόδιοι» μιλάνε για δημογραφικό, χρεώνουν στις εργαζόμενες γυναίκες την υπογεννητικότητα ή προβάλλουν «εθνικούς» λόγους για να τονίσουν την ανάγκη αύξησης των γεννήσεων. Κι όμως όπως έχει αποδειχτεί και από έρευνες ελληνικές και ξένες, δε φταίει η εργασία της γυναίκας για το δημογραφικό πρόβλημα. Οπως τονίστηκε σε πρόσφατη ημερίδα που διοργάνωσε ο Σύλλογος Ελληνίδας Νοικοκυράς με συμμετοχή εκπροσώπων γυναικείων οργανώσεων, υπαίτια είναι η έλλειψη κοινωνικών υποδομών που στηρίζουν την οικογένεια. Το ελληνικό κράτος επίσης κωφεύει σε πολλές περιπτώσεις διωγμού της μητρότητας. Η Παναγιώτα Πέτρογλου, δικηγόρος, μίλησε για την προστασία της μητρότητας στο Εργατικό Δίκαιο και υπογράμμισε ότι λίγες υποθέσεις εγκύων ή μητέρων που πρόσφατα έχουν γεννήσει και έχουν απολυθεί, φτάνουν στη δημοσιότητα. Πολλές αναγκάζονται να συμβιβαστούν με τους εργοδότες είτε γιατί δεν έχουν τη δυνατότητα να αναλάβουν το οικονομικό κόστος, είτε γιατί δεν έχουν το ψυχικό σθένος να αντιμετωπίσουν την ταλαιπωρία μιας δίκης, είτε γιατί φοβούνται ότι το προηγούμενο της διεκδίκησης θα είναι απαγορευτικό για μελλοντική τους πρόσβαση στην απασχόληση - κοινώς δε θα βρίσκουν δουλιά!

Πρόσφατα ο Αρειος Πάγος έκρινε απόλυση εγκύου άκυρη και υποχρέωσε τον εργοδότη να της καταβάλει μισθούς υπερημερίας. Ο συγκεκριμένος εργοδότης είχε ισχυριστεί ότι η εργαζόμενη... «δολίως» του είχε αποκρύψει ότι ήταν έγκυος. Σύμφωνα με την απόφαση του Αρειου Πάγου, η απόλυση εγκύου είναι άκυρη, ανεξάρτητα αν γνώριζε ο εργοδότης ή όχι την κατάστασή της και η εργαζόμενη δεν είναι υποχρεωμένη να του γνωστοποιήσει από την αρχή την εγκυμοσύνη. Αυτό είναι σημαντικό, γιατί πολλές απολύονταν με αυτό το σκεπτικό και καθώς δεν πήγαιναν σαν μάρτυρες οι συνάδελφοί τους, δεν αντιδρούσαν. Ο φόβος ότι κανείς άλλος εργοδότης δε θα τις προσλάβει, τις ωθούσε να δέχονται την απόλυση αδιαμαρτύρητα.

«Στην Ελλάδα η γονική άδεια δεν είναι πληρωμένη», επισήμανε η Π. Πέτρογλου «και δεν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία για το πόσοι γονείς επωφελούνται από τη δυνατότητα που δίνει ο νόμος». Ομως και στην Ευρώπη τα στοιχεία που υπάρχουν είναι απογοητευτικά. Το 98% των αδειών το παίρνουν οι μητέρες και όχι οι πατέρες και αυτό οφείλεται στην ανισότητα των αμοιβών ανάμεσα στους άντρες και τις γυναίκες. Η μέση γυναικεία αμοιβή φτάνει μόλις τα 84% της ανδρικής. Αλλα και οι εργοδότες θεωρούν ασυμβίβαστη τη γονική άδεια με την επαγγελματική σταδιοδρομία του άντρα...

Οι Ελληνίδες αντιμετωπίζουν σήμερα δυσκολίες με τα ωράρια εργασίας και δεν είναι εύκολο να επωφεληθούν από τη δυνατότητα που τους δίνει ο νόμος για μειωμένο ωράριο όταν έχουν μικρό παιδί. Από την άλλη πλευρά, πολλές γυναίκες εξαναγκάζονται από τα πράγματα να εργαστούν με ευέλικτες μορφές εργασίας (μερική απασχόληση, τετράωρα κλπ.) για να μη μείνουν άνεργες, παρατήρησε η ομιλήτρια.

«Ο διωγμός της μητρότητας είναι ένα ζήτημα αιχμής που θα πρέπει να απασχολήσει το γυναικείο κίνημα και να εστιάσει την προσοχή του σ' αυτό», τόνισε η Χριστίνα Σκαλούμπακα από την Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας. Το ερώτημα που τίθεται, είπε, είναι το εξής: έχει η μητρότητα κοινωνική αξία και είναι υπόθεση του κράτους ή είναι απλά ατομική υπόθεση της γυναίκας; Η φροντίδα για τη μητρότητα δε θα έπρεπε να περιορίζεται στην αναπαραγωγική ηλικία αλλά σε όλο το διάστημα της ζωής της μητέρας... Από την εφηβική ηλικία, να αποφεύγει τις αμβλώσεις, να έχει πρόσβαση δωρεάν στο δημόσιο σύστημα Υγείας, να μπορεί να προσφεύγει σε κρατικές υπηρεσίες οικογενειακού προγραμματισμού, να έχει εξασφαλισμένη εργασία και συνθήκες υγείας στη δουλιά της, παιδικούς σταθμούς, μια σωστή παιδεία για τη νέα γενιά.

«Τι αντιμετωπίζει όμως σήμερα η γυναίκα; Αγχος, ανασφάλεια, ανεργία, απολύσεις, τις ευέλικτες μορφές εργασίας που προωθούνται όλο και περισσότερο. Το κόστος της μητρότητας που χρεώνεται στην οικογένεια. Το οικονομικό φιλέτο που έχει σχέση με τους τοκετούς και τις αμβλώσεις το εκμεταλλεύεται η ιδιωτική πρωτοβουλία και τα κέρδη των ιδιωτικών μαιευτηρίων συνεχώς αυξάνονται! Το κράτος θα έπρεπε να προχωρήσει σε μια έμπρακτη αναγνώριση της πολύπαθης ισότητας. Οι γυναίκες ιδιαίτερα οι μητέρες οικογενειών με φτωχά εισοδήματα, αναγκάζονται να φέρουν τα δυσβάσταχτα βάρη της μητρότητας. Αυτή η κατάσταση πρέπει να ανατραπεί»!

Ο οικογενειακός προγραμματισμός ξεκίνησε στις αρχές του αιώνα σαν γυναικεία κίνηση από τη Μάργκαρετ Σέγκερ: Μια εργάτρια που περίμενε το πέμπτο παιδί της αναγκάστηκε να ζητήσει να κάνει έκτρωση και ο γιατρός της είπε: «Να κοιμόσαστε με τον άντρα σου σε χωριστά δωμάτια»! Η Σέγκερ το άκουσε και ένιωσε να εξεγείρεται... Την αναδρομή αυτή έκανε η Πόπη Τσεμπέρη, σύμβουλος οικογενειακού προγραμματισμού στην εταιρία οικογενειακού προγραμματισμού και τόνισε την πλημμελή σεξουαλική αγωγή που έχουν οι νέοι, με αποτέλεσμα την αύξηση των εκτρώσεων στην εφηβική ηλικία τα τελευταία ιδίως χρόνια...

Αλλα και οι νέες μητέρες, όπως επισήμανε η Αλέκα Συκάκη-Δούκα, μαία, συγγραφέας και τ. καθηγήτρια ΤΕΙ, είναι σε μεγάλο ποσοστό ανενημέρωτες. Σήμερα στις 100 γυναίκες, οι 87% γεννούν με φαρμακευτική αγωγή, ορούς, φάρμακα, νάρκωση και με ραντεβού όπως στο κομμωτήριο. Κατάληξη; 42,7% γεννούν με καισαρική τομή, άλλες γιατί το 'θελαν και άλλες... δεν ξέρουν το πώς και το γιατί. Κι όμως, η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας με βάση διεθνείς έρευνες δικαιολογεί την καισαρική μόνο σε ποσοστό 10-15% και υποστηρίζει ότι η υπέρβαση του ποσοστού αυτού σημαίνει ότι γίνονται καταχρηστικές παρεμβάσεις από τους γιατρούς.... Η έγκυος δεν ενημερώνεται συνήθως από το γιατρό της... Οι νέες γυναίκες δε θα έπρεπε να πειραματίζονται με τη γονιμότητά τους και οι έγκυες χρειάζεται να βρίσκονται σε καλή φυσική κατάσταση, να μην καπνίζουν, να μην πίνουν, να μην παίρνουν φάρμακα κι ακόμα να είναι πληροφορημένες για τις ασθένειες που απειλούν το μωρό όπως ερυθρά, αναιμία κι ακόμα τις επιπτώσεις του έιτζ.

Για την κατάρα των πολεμικών συρράξεων μίλησε ανάμεσα σε άλλα η πρόεδρος του Συλλόγου Ελληνίδας Νοικοκυράς, Γαλάτεια Σακά. Πόλεμοι που μας παίρνουν τα παιδιά μας και δεν ξέρουμε την τύχη τους.

Παρέμβαση έκανε ο Νίκος Καϊμάκης, που αναφέρθηκε στο θέμα «ΜΜΕ Μητέρα - παιδί».

«Ο καημός της μάνας» ποίημα της Βάνιας Κατελάνη - Κούλεϊ, αφιερωμένο στις μητέρες των αγνοουμένων της Κύπρου, συγκίνησε ιδιαιτέρα το ακροατήριο.