Ηταν παρών από τα πρώτα Φεστιβάλ βοηθώντας να εδραιωθούν τα βασικά χαρακτηριστικά αυτού του μεγάλου θεσμού. Στο 8ο Φεστιβάλ υπήρξε μέλος της κριτικής επιτροπής καλλιτεχνικού διαγωνισμού που διοργανώθηκε μαζί με τον Γιάννη Ρίτσο και άλλους συντρόφους. Ξεχωριστή στιγμή και η μεγάλη συναυλία του στο 21ο Φεστιβάλ, αφιερωμένη στην προσπάθεια διάσωσης του Ιστορικού Αρχείου του Κόμματος μετά την καταστροφική πλημμύρα. Συγκινητική ήταν, επίσης, η παρουσία του στο 43ο Φεστιβάλ, το 2017».
Πιο συγκεκριμένα, στην Κεντρική Σκηνή το Σάββατο θα παρουσιαστεί το αφιέρωμα στα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη και του Γιάννη Ρίτσου με τίτλο «Είμαστε πολλοί... Είμαστε όλοι... Βήματα που βαδίζουν σίγουρα στο μέλλον...». Η καλλιτεχνική επιμέλεια και ενορχήστρωση είναι του Μανόλη Ανδρουλιδάκη. Τραγουδούν οι: Ρίτα Αντωνοπούλου, Γιάννης Κότσιρας, Κώστας Τριανταφυλλίδης, Μαρία Φαραντούρη. Στη συνέχεια ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου στη συναυλία του θα παρουσιάσει και τραγούδια από την κοινή πορεία των δύο καλλιτεχνών.
Ακόμα, την Πέμπτη 23 Σεπτέμβρη, στην Κεντρική Σκηνή, στις 23.00, ο Γιώργος Νταλάρας θα πραγματοποιήσει αφιέρωμα στην ποίηση στα τραγούδια του Μίκη. Μαζί του οι Βιολέτα Ικαρη και Ασπασία Στρατηγού.
Το Σάββατο 4 Σεπτέμβρη θα κυκλοφορήσει το νέο τεύχος του «Οδηγητή» με το σύνθημα «Η γενιά μας να τολμήσει, για να ζήσει όπως της αξίζει» στο εξώφυλλό του.
Η είδηση του θανάτου του Μίκη Θεοδωράκη οδήγησε στην απόφαση να ξανατυπωθεί ο «Οδηγητής», που ήταν ήδη έτοιμος, ώστε να συμπεριλαμβάνει 8σέλιδο αφιέρωμα στη ζωή και το έργο του. Με αυτόν τον τρόπο το Οργανο του ΚΣ της ΚΝΕ αποχαιρετά τον μεγάλο μας μουσικοσυνθέτη, το έργο του οποίου θα συνεχίσει να φλογίζει τις καρδιές των νέων κομμουνιστών και όσων ονειρεύονται και παλεύουν για έναν πιο δίκαιο κόσμο.
Ο «Οδηγητής» στο πρώτο του τεύχος μετά τις πυκνές εξελίξεις του καλοκαιριού, φιλοξενεί άρθρο του Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκου Αμπατιέλου, πλούσια ύλη για το Φεστιβάλ, ενότητα κειμένων με αφορμή τις καταστροφικές πυρκαγιές του Αυγούστου και δεκάδες άλλα ενδιαφέροντα θέματα.
Μαρία Φαραντούρη
Γεννήθηκε με την ευλογία των Μουσών. Μίλησε με την οικουμενική γλώσσα της μουσικής και της ποίησης για τον άνθρωπο, τους αγώνες, τις χαρές και τους καημούς του. Ο Μίκης είναι παγκόσμιος, μα πάνω απ' όλα είναι Ελληνας κι αποτελεί την αντάξια συνέχεια των μεγάλων παραδόσεών μας.
Αγωνίστηκε κι υπέφερε υπερασπιζόμενος την ελευθερία, τη δημοκρατία και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Είχα τη χαρά και την τιμή να υπηρετήσω το μεγάλο του έργο, μια ολόκληρη ζωή, να μοιραστώ μαζί του συγκινητικές στιγμές, την επαφή με τόσους λαούς, τους αγώνες και την ιστορία τους δίνοντας συναυλίες σε ελληνικά και παγκόσμια ακροατήρια.
Ο Μίκης είχε την τύχη πριν φύγει να ζήσει την αθανασία του.
Μας χάρισε το ωραίο ταξίδι, για αυτό θα είναι πάντα κοντά μας σαν να μην έφυγε ποτέ.
Με τη μουσική και τα τραγούδια του θα ενώνει τις καρδιές μας, θα μας ανοίγει καινούργιους κόσμους όπως κάνει κάθε μεγάλη τέχνη που συνομιλεί με την εποχή της και την Ιστορία.
Μίκη μου, με τα χέρια - φτερά σου, όσο ζω θα σε βλέπω πάντα να διευθύνεις τα τραγούδια μας και τα όνειρά μας.
Εχει ξεπληρώσει το χρέος του στην Ιστορία τηρώντας τη ρήση του Αγγελου Σικελιανού: «Μπρος οι δημιουργοί την αχθοφόρα ορμή σας».
Ερη Ρίτσου
Ο θάνατος του Μίκη Θεοδωράκη αφήνει ένα τεράστιο, στην κυριολεξία δυσαναπλήρωτο, κενό, γιατί ο Μίκης Θεοδωράκης υπήρξε ένας άνθρωπος που με τη ζωή και το έργο του σημάδεψε τον 20ό και τούτα τα 21 χρόνια του 21ου αιώνα.
Απώλεια για τη χώρα μας αλλά και για τον παγκόσμιο πολιτισμό, καθώς η μουσική του ταξίδεψε παντού στον πλανήτη.
Το έργο που αφήνει πίσω του θα συνεχίσει να μας εμπνέει εμάς και τις επόμενες γενιές. Ο δημιουργός του πέρασε στην Αθανασία, αφήνοντάς μας πολύτιμο κληροδότημα και για τούτο τού είμαστε αιώνια ευγνώμονες.
Γιώργος Νταλάρας
Ανεκτίμητη περιουσία!
Τα θεμέλιά του είναι στα βουνά. Και αυτά τα βουνά καλούμαστε όλοι και κυρίως ο σκεπτόμενος και ο ανήσυχος λαός που τόσο αγάπησε, να σηκώσει τώρα στους ώμους του, όσο αντέξει, αυτή την παρακαταθήκη. Ετσι όπως σήκωνε αυτός στους ώμους έναν αιώνα όλη την Ελλάδα ως τα πέρατα της Γης. Δεν είναι εύκολο ν' αντέξουμε, αλλά θα προσπαθήσουμε!
Μικρό παιδί με πήγε η μάνα μου, συναγωνίστριά του, στη Νέα Σμύρνη να τον δω για πρώτη φορά. Σήκωσα τα μάτια μου ψηλά, πολύ ψηλά, για να τον συναντήσω. Σήμερα τα κατέβασα για πρώτη φορά για να τον δω, για να του πω πόσο τον αγαπάμε και πόση ευγνωμοσύνη του χρωστάμε. Εμείς και ο κόσμος όλος.
Φώντας Λάδης
Οταν συνειδητοποιήσουμε κάποια στιγμή πως πέθανε, θα μπορούμε να πούμε: «Ναι, πέθανε ένας μεγάλος Ελληνας, ένας παγκόσμιος καλλιτέχνης, μια βαθιά πολιτική προσωπικότητα, ένας διεθνιστής επαναστάτης. Πέθανε ένας άνθρωπος με μεγάλο ταλέντο στον γραπτό και τον προφορικό λόγο, ένας ακούραστος δουλευτής, ένας γλαφυρός αφηγητής, ένας συνοδοιπόρος με μεγάλη αίσθηση της συλλογικότητας και του χιούμορ, ένας γενναιόδωρος στους νεότερους συνεργάτες του άνθρωπος, ένας μαχητής της Εθνικής Αντίστασης στα χρόνια της Κατοχής και ένας ανήσυχος ηγέτης, με πρωτότυπες ιδέες και πρωτοβουλίες στη συνέχεια».
Εζησε πολύ. Οσο έπρεπε. Ετσι δέθηκε με πολλές γενιές Ελλήνων, ακόμα και με τους σημερινούς νέους. Αυτός και το έργο του.
Με την επανάσταση που έφερε στον χώρο της τέχνης, μαζί με άλλους μεγάλους της γενιάς του, στάθηκε για μας παράδειγμα και παροτρυντικός, προωθητικός παράγοντας.
Προσωπικά, δέθηκα αδιάσπαστα μαζί του στο καλλιτεχνικό, αλλά και στο ανθρώπινο πεδίο. Γι' αυτό κι όταν, καμιά φορά, είχαμε αντιθέσεις και έντονες αντιπαραθέσεις - όπως γίνεται σε κάθε οικογένεια - μου έλεγε συνοφρυωμένος αλλά και λίγο περιπαικτικά: «Την μάνα σου μη την πετροβολάς», θυμίζοντάς μου τον γνωστό στίχο από το έργο «Ενας Ομηρος» του Μπρένταν Μπήαν.
Θα έχουμε καιρό, πάλι και πάλι, να μιλήσουμε για τον Μίκη, να τραγουδήσουμε τα τραγούδια του, να αφηγηθούμε, να θυμηθούμε, να αποτιμήσουμε το πέρασμά του από τον τόπο και από τη ζωή μας, να τον ευχαριστήσουμε.
Τώρα είναι η ώρα για τη λύπη. Για το πένθος, που έρχεται σιγά - σιγά, να μας πικράνει - αναπόφευκτα - με τη βαριά σκιά του.
Που, να 'την, πλησιάζει.
Γεια σου, Μίκη.