Χαρακτηριστικό του φετινού Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Στίβου είναι η κυριαρχία των μαύρων αθλητών, σε όλους τους δρόμους, από τα σπριντ μέχρι τις μεγάλες αποστάσεις. Μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις οι μαύροι αθλητές κατέλαβαν και τις τρεις πρώτες θέσεις.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα στα 3.000 μέτρα, όπου Κίπκετερ, Κιπτανουί και Μπαρμασάι πιστοποίησαν την κυριαρχία των Κενυατών στο αγώνισμα. Ο παγκόσμιος πρωταθλητής - πολιτογραφημένος Δανός - το δήλωσε ξεκάθαρα: "Οι Κενυάτες είναι ανίκητοι", είπε, προϊδεάζοντας εμμέσως τους αντιπάλους του για τα επόμενα χρόνια.

"Δεν υπάρχει κανείς στον κόσμο που να μπορεί να με νικήσει". Η δήλωση αυτή ανήκει στον Μαροκινό Ελ Γκερουί, παγκόσμιο πρωταθλητή των 1.500 μέτρων. Ο διάδοχος των Κόε, Κραμ, Αουίτα και Μορσελί είναι πλέον κυρίαρχος. Σ' αυτές τις δηλώσεις φαίνεται καθαρά η εμπιστοσύνη στις δυνατότητες, αν και υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να λειτουργήσουν αρνητικά στις μελλοντικές επιδόσεις τους.

Ο Αιθίοπας Γκεμπρεσελασιέ, παγκόσμιος πρωταθλητής στα 10.000 μέτρα, μικρός έτρεχε ξυπόλυτος και πολλές φορές χρειαζόταν να διανύει απόσταση μεγαλύτερη από 10 χιλιόμετρα για να πάει σχολείο. Σήμερα είναι μακράν ο κορυφαίος αθλητής στο είδος του και από το μικρό χωριό Ασέλα, της Αιθιοπίας, έφτασε στα μεγαλύτερα σαλόνια του παγκόσμιου αθλητισμού, άξιος διάδοχος του θρυλικού Αμπέμπε Μπικίλα και του Ολυμπιονίκη Μ. Γίφτερ.

Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου δεν έχει τελειώσει ακόμα, ωστόσο είναι κοινό μυστικό ότι και στα υπόλοιπα αγωνίσματα δρόμων, που γίνονται αυτές τις μέρες, θα επικρατήσουν μαύροι αθλητές.

Ο,τι λάμπει δεν είναι απαραίτητα χρυσός. Και στην περίπτωση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Στίβου της Αθήνας, αυτό που "έλαμψε" και θα συνεχίσει να λάμπει είναι τα "μαύρα αστέρια των δρόμων". Κι αν οι δηλώσεις τους βγουν αληθινές, τότε οι λευκοί αθλητές θα πρέπει να τα βάψουν μαύρα για πολλά χρόνια ακόμα...

Το κολέγιο του Αγίου Πατρικίου της Ιτέν, στο ομώνυμο χωριό στην κοιλάδα Ριφτ, κοντά στα σύνορα με την Ουγκάντα και δίπλα σχεδόν στη λίμνη Βικτόρια (περίπου 500 χλμ. βορειοδυτικά από την πρωτεύουσα Ναϊρόμπι), είναι το "εργαστήρι", που προετοιμάζει τους μεγάλους αθλητές μεσαίων αποστάσεων της σχολής της Κένυα, που κυριαρχούν στον παγκόσμιο στίβο από τα τέλη της δεκαετίας του 1960. Περίπου τριάντα χρόνια τώρα είναι υπεύθυνο για την τεράστια συλλογή μεταλλίων της αφρικανικής αυτής χώρας, αλλά και για πολλούς άλλους ξένους αθλητές που κυριάρχησαν στον παγκόσμιο στίβο. Ονόματα όπως Μάθιου Μπιρίρ (χρυσό στα 3.000 μ. στιπλ στους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης), Γουίλσον Κίπκετερ (τωρινός ρέκορντμαν της απόστασης των 800μ., με 1.43.74), Πίτερ Ρόνο (χρυσό στα 1.500 στους Ολυμπιακούς της Σεούλ). Η έκρηξη των αθλητών της Κένυα που σημειώθηκε τη δεκαετία του '60, με πρώτο το διπλό Ολυμπιονίκη του Μεξικού (1968) και του Μονάχου (1972) στην απόσταση των 1.500, Κ. Κέινο, συνεχίστηκε με όλους αυτούς τους αθλητές.

Η σχολή δέχτηκε μεγάλη ώθηση με την ένταξη του Ιρλανδού Κολμ Ο' Κόνελ, ο οποίος εγκατέλειψε τη μητρική γη και μετανάστευσε στην Κένυα το 1974, απαρτίζοντας μαζί με άλλους αθλητές την ομάδα των εκπαιδευτών - προπονητών που σχημάτισαν ένα ακαταμάχητο σύνολο, το οποίο εκμεταλλεύεται όλες τις δυνατότητες του έμψυχου υλικού της χώρας. Τα προγράμματα καταρτίζονται για να βγαίνουν αθλητές, που όχι μόνο θα είναι οι πρώτοι στον τομέα τους, αλλά και θα αποτελέσουν πρότυπα όσον αφορά το αθλητικό τους ήθος. Το κολέγιο του Αγίου Πατρικίου δεν είναι απλά μία "μηχανή που παράγει πρωταθλητές". Το πρόγραμμά του παρέχει τη δυνατότητα για ισότιμη μάθηση με τους υπόλοιπους μαθητές των γενικών σχολείων, ενώ "προετοιμάζει τους μαθητές για την ίδια τη ζωή και τις απαιτήσεις της. Από πολύ μικρή, σχεδόν νηπιακή, ηλικία τα παιδιά μαθαίνουν να κερδίζουν βήμα βήμα μάχες και το πόσο καλό είναι να είσαι ο νικητής", λέει ο γυμνασιάρχης Ελίας Κομέν.

Ψάχνοντας να βρει κανείς το μυστικό της επιτυχίας της κενυατικής σχολής, το πρώτο που θα παρατηρήσει είναι ότι η διατροφή των νομάδων Καλεντζίν, που αποτελούν μία μόνο από τις 42 φυλές της Κένυα, είναι υπερβολικά πλούσια σε ζωικές πρωτεϊνες. Το πρόγραμμα επίσης συνδυάζει την εκμετάλλευση όλων των φυσικών δυνατοτήτων της ψηλόλιγνης σωματοδομής των ανθρώπων της φυλής και τα πλεονεκτήματα της περιοχής, δηλαδή το υψόμετρο και το καλό κλίμα.

Κάτοχος Παγκόσμιου Ρεκόρ:Μάικλ Τζόνσον (ΗΠΑ) 19.32 Ατλάντα 1996.

Η απόσταση των 200 μ. είναι παρόμοια με αυτήν του μήκους που είχε ο στίβος στα αρχαία ελληνικά στάδια. Η δημιουργία του αγωνίσματος πηγάζει από μια απόσταση με βάση το μίλι που ισοδυναμεί με το 1/8 αυτού.

Στις ΗΠΑ τα 200 μ. ήταν κατ' αρχήν σε ευθεία γραμμή μέχρι το 1960. Αντίθετα, στην Ευρώπη αποφασίζεται να συμπεριληφθεί μια καμπύλη.

Το 1958 καθιερώθηκε να γίνεται το αγώνισμα με πλήρη στροφή στο στίβο των 400 μ.

Οι αθλητές των 200 μ. θα πρέπει να συνδυάζουν τη βασική ταχύτητα των σπρίντερ των 100 μ. με την τεχνική που θα τους επιτρέψει να παλέψουν τις φυγόκεντρες δυνάμεις όταν τρέχουν πάνω στη στροφή.

Ας σημειωθεί, τέλος, ότι οι χρόνοι στα 200 μ. σε ευθεία γραμμή υπολογίζονται σε 3 έως 4 δέκατα του δευτερολέπτου μικρότεροι από όταν το αγώνισμα περιλαμβάνει στροφή.

Ο Αμερικανός Τόμι Σμιθ κέρδισε την Ολυμπιάδα του 1968 σημειώνοντας παράλληλα παγκόσμιο ρεκόρ με 19.83 ενώ 2 χρόνια αργότερα έκανε 19.50 αλλά σε ίσιο διάδρομο.

Ο Ιταλός Πιέτρο Μενέα αποτελεί τις μεγαλύτερες μορφές του αγωνίσματος. Το 1979 στην πόλη του Μεξικού, που συμμετείχε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα φοιτητών σημείωσε χρόνο 19.72 που μέχρι σήμερα παραμένει η καλύτερη επίδοση.

Ο Αμερικανός Μάικλ Τζόνσον έχει τη δική του ιστορία και στο αγώνισμα των 200. Εχει στεφθεί δυο φορές παγκόσμιος πρωταθλητής (1991, 1995) ενώ στους Ολυμπιακούς του 1996 σημείωσε το σημερινό παγκόσμιο ρεκόρ. Είναι ο μόνος αθλητής που έχει καταφέρει να σπάσει τις περισσότερες φορές το φράγμα των 20 (13).

ΓΥΝΑΙΚΕΣ: Κάτοχος Παγκόσμιου Ρεκόρ: Φλόρενς Γρίφιθ Τζόινερ (ΗΠΑ) 21.34 Σεούλ 1988.

Η Ολλανδέζα Φάνι Μπλάκερς Κόεν έγραψε ολυμπιακή ιστορία κερδίζοντας 4 χρυσά μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1948 συμπεριλαμβανομένου και τα 200μ που κέρδισε με 6 μέτρα διαφορά.

Στους παγκόσμιους τίτλους κυριαρχεί η Τζαμαϊκανή Μέρλιν Οτεϊ που κατέχει δυο τίτλους (1993, 1995) και μάλιστα σε ηλικία 33 και 35 ετών αντίστοιχα.

Μπορεί η IAAF ν' απαγορεύει την προβολή της ελληνικής υποψηφιότητας για την ανάληψη της Ολυμπιάδας το 2004 στους χώρους που φιλοξενούν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, αυτό όμως δεν εμπόδισε τα μέλη του "ΑΘΗΝΑ 2004" να συναντηθούν με τους δημοσιογράφους. Η πρόεδρος της Επιτροπής Διεκδίκησης, Γιάννα Αγγελοπούλου - Δασκαλάκη, υποδέχτηκε στο Ζάππειο Μέγαρο 80 εκπροσώπους του Τύπου από τριάντα χώρες, σε μια προσπάθεια να τους κάνει κοινωνούς των ελληνικών απόψεων και δυνατοτήτων.

"Πιστεύουμε ότι ζήτημα δεν είναι τι θα προσφέρουν οι αγώνες στην Αθήνα, αλλά τι θα προσφέρει η πόλη μας στους Ολυμπιακούς", υπογράμμισε η πρόεδρος του "ΑΘΗΝΑ 2004" που

αρνήθηκε να σχολιάσει τις επιθέσεις που δέχεται η Αθήνα από άλλες υποψήφιες πόλεις: "Ξέρουμε ότι είναι σκληρός ο συναγωνισμός αλλά ταυτόχρονα και ευγενής", τόνισε.

Μόνο σε όσους πρόκειται να ταξιδεύσουν θα επιτρέπεται η είσοδος στις αίθουσες αναχωρήσεων εξωτερικού του αεροδρομίου του Ελληνικού την ερχόμενη Δευτέρα και Τρίτη.

Αυτό ανακοίνωσε η διοίκηση του Αερολιμένα Αθηνών, με την προσθήκη ότι το διήμερο αυτό θα απαγορευτεί η είσοδος ακόμα και στους συνοδούς επιβατών. Η απαγόρευση επιβάλλεται για λόγους ασφαλείας και για την ομαλή αναχώρηση των αθλητικών παραγόντων και αποστολών του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Στίβου, που κλείνει την αυλαία του την ερχόμενη Κυριακή.

Κάτοχος Παγκόσμιου Ρεκόρ:Σεμπάστιαν Κόε (Μ. Βρετανία) 1.41.73, Φιρένζε 1981

Τα 800 μ. συνδυάζουν ταχύτητα και αντοχή. Το αγώνισμα πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στη Βρετανία το 1830. Το 1932 ο Βρετανός Τομ Χάμπον έγινε ο πρώτος αθλητής που έσπασε το 1.50 με χρόνο 1.49.8, κάνοντας γύρους όμοιων ταχυτήτων.

Το 1959 η ΙΑΑΦ αποφάσισε τα πρώτα 300 μ. να τρέχονται σε διαδρόμους και μετέπειτα οι αθλητές να συγκλίνουν.

Το 1969 η μέθοδος που εφάρμοσε ο Αρθουρ Λίντιαρντ βοήθησε τον Πέτερ Σελ να κερδίσει δυο χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια. Η νέα μέθοδος περιλάμβανε αργό τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων για την ανάπτυξη της αντοχής και τρέξιμο σε ανώμαλο δρόμο για δυνάμωμα των ποδιών. Από τότε μέχρι σήμερα αυτός είναι ο βασικός συνδυασμός προπόνησης των περισσότερων 800άρηδων.

Ο Νεοζηλανδός Πίτερ Σελ με τη νέα μέθοδο αποτελεί τον μπροστάρη στο τρόπο τρεξίματος των 800 μ. Κέρδισε το χρυσό στις Ολυμπιάδες του 1960-'64. Το μεγάλο όνομα όμως στα 800μ είναι ο Κουβανός Αλμπέρτο Κουαντορένα, ο οποίος στους Ολυμπιακούς του 1976 κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ με χρόνο 1.43.50.

Τον Κουαντορένα διαδέχτηκε ο Βρετανός Σεμπάστιαν Κόε που από το 1979 κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ στο αγώνισμα.

Κάτοχος Παγκόσμιου Ρεκόρ:Κιμ Μπάτεν (ΗΠΑ) 52.61 Γκέτεμποργκ 1995.

Ο πρώτος γυναικείος αγώνας στα 400 μ. εμπόδια έγινε το 1971 και περιλάμβανε 10 εμπόδια σε ύψος 76 εκατ. Το αγώνισμα επισημοποιήθηκε από την IAAF το 1974 και εντάχτηκε στο πρόγραμμα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος το 1983. Την αμέσως επόμενη χρονιά εντάχθηκε επίσημα και στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Η Σοβιετική Μαρίνα Στεπάνοβα ήταν η πρώτη αθλήτρια που ξεχώρισε στο αγώνισμα. Κέρδισε τον ευρωπαϊκό τίτλο το 1986 με χρόνο 53.32 και 3 βδομάδες μετά έκανε παγκόσμιο ρεκόρ με 52.94 σε ηλικία 36 χρονών.

Η Βρετανίδα Σάλι Γκάνελ θα μείνει στην ιστορία περισσότερο από όλα για τη συγκλονιστική νίκη στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1993,που έδωσε σκληρή μάχη με την Αμερικανίδα Φάρμερ - Πατρίκ. Η Γκάνελ κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης.

Σήμερα το μεγάλο όνομα αποτελεί η Αμερικανίδα Κιμ Μπάτεν που κατέχει τον παγκόσμιο τίτλο από το προηγούμενο πρωτάθλημα του Γκέτεμποργκ.

---------------------

ΕΤ-1 Απευθείας μετάδοση

-----------------------

17.30: Επί κοντώ..... (Α) προκριμ.

17.30:Δισκοβολία.... (Α) προκριμ.

18.00:Υψος.......... (Γ) προκριμ.

18.30:800 μ. α.ε.α.. (Γ) ΤΕΛΙΚΟΣ

18.45:Τριπλούν...... (Α) ΤΕΛΙΚΟΣ

18.45:1.500 μ. α.ε.α.(Α)*ΤΕΛΙΚΟΣ

19.05:200 μ......... (Γ) ΤΕΛΙΚΟΣ

19.20:200 μ......... (Α) ΤΕΛΙΚΟΣ

19.30:Δισκοβολία.... (Α)προκριμ.

19.40:800 μ......... (Α) ΤΕΛΙΚΟΣ

20.00:400 μ. εμπ.... (Γ) ΤΕΛΙΚΟΣ

20.20:4Χ100 μ. ..... (Γ) ημιτελ.

20.50:5.000 μ. ..... (Α) ημιτελ.

* α.ε.α. = άτομα με ειδικές ανάγκες

Κάτοχος Παγκόσμιου Ρεκόρ:Τζόναθαν Εντουαρντς (Μ. Βρετανία) 18.29 Γκέτεμποργκ 1995.

Οι Κέλτες ήταν αυτοί που μετέτρεψαν το άλμα τριπλούν στη μορφή που το ξέρουμε σήμερα. Στην Αρχαία Ελλάδα το αγώνισμα περιλάμβανε τρία μακριά άλματα το ένα μετά το άλλο. Οι Κέλτες επινόησαν ένα νέο στιλ με τρία πηδήματα σε συνεχή κίνηση. Η τακτική αυτή έγινε πρώτα αποδεκτή από τους Ιρλανδούς και μετέπειτα από τους Αμερικανούς.

Το πρώτο επίσημο παγκόσμιο ρεκόρ στο τριπλούν καταγράφτηκε το 1991 όταν ο Αμερικανός Νταν Αχέαρν σημείωσε επίδοση 15 μ.52 εκατ. Το ρεκόρ του κράτησε 20 χρόνια.

Ο Βραζιλιάνος Αντεμάρ Φερέιρα ήταν ο κυρίαρχος του αγωνίσματος στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, αφού παρέμεινε ανίκητος από το 1951 έως το 1956. Κατάφερε να κερδίσει δυο Ολυμπιακούς τίτλους το 1952 και το 1956, ενώ ήταν ο πρώτος αθλητής που έφθασε τα 16 μέτρα.

Στην τέλη της δεκαετίας του 60 ξεχώρισε ο Σοβιετικός Βίκτορ Σανάγιεφ που κατέχει το ρεκόρ των περισσότερων ολυμπιακών τίτλων. Ο Σανάγιεφ στέφθηκε Ολυμπιονίκης το 1968, το 1972 και το 1976, ενώ στην Ολυμπιάδα του 1980 ήταν δεύτερος.

Σήμερα, το μεγάλο όνομα αποτελεί ο Βρετανός Τζόναθαν Εντουαρντς ο οποίος στο προηγούμενο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Γκέτεμποργκ έγινε ο πρώτος αθλητής που πέρασε τα 18μ. και μάλιστα δυο συνεχόμενες φορές σε μια μέρα.

Ο Εντουαρντς στον τελικό του Γκέτεμποργκ κατάφερε αρχικά να σημειώσει άλμα στα 18.16, ενώ στην αμέσως επόμενη προσπάθεια ξανακατέρριψε το ρεκόρ με άλμα στα 18.29, γράφοντας έτσι τη δική του ιστορία στο αγώνισμα.