Συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τα τέλη Ιούνη του 2020, όταν δεκάδες εκλεγμένοι αντιπρόσωποι των Αγροτικών Συλλόγων Ζαγοράς, Μακρυρράχης, Δράκειας, Νοτίου Πηλίου, Πουρίου, Αλμηρου - Σούρπης προχώρησαν στη συγκρότηση της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Μαγνησίας. Μέσα σε αυτήν τη χρονιά που πέρασε, η Ομοσπονδία, παρά τις δυσκολίες που προκάλεσε η πανδημία και το lockdown στην άμεση και ζωντανή επαφή με τους αγρότες, με τα μέλη των ΔΣ των Αγροτικών Συλλόγων, ανέπτυξε πολύμορφη δράση για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων επιβίωσης.

Πλευρές αυτής της σημαντικής πείρας αναδεικνύονται στο σημερινό φύλλο μέσα από τη συζήτηση που είχε ο «Ριζοσπάστης» με τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας, Θοδωρή Γεωργαδάκη.

«Τα προβλήματά μας συνεχώς οξύνονται και τα χωριά μας ερημώνουν», τονίζει ο Θοδωρής Γεωργαδάκης και εξηγεί: «Το χαλάζι, οι παγετοί, οι βροχοπτώσεις, η ξηρασία, μας συνοδεύουν μόνιμα τα τελευταία χρόνια, καταστρέφουν συχνά τις καλλιέργειές μας, με αποτέλεσμα ο κόπος μας να πηγαίνει χαμένος, να μένουμε χωρίς παραγωγή και χωρίς εισόδημα, ενώ έχουμε επωμιστεί πολλά από τα καλλιεργητικά έξοδα. Ειδικά σε κάποια προϊόντα, όπως οι ελιές, δεν είχαμε καρποφορία και φέτος, για 2η συνεχόμενη χρονιά, λόγω της ακαρπίας από τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες.

Εχουμε συσσωρεύσει αρκετή πείρα για να καταλάβουμε ότι δεν είναι τα "έκτακτα καιρικά φαινόμενα" που μας αφήνουν χωρίς εισόδημα. Παρόλο που σήμερα η επιστήμη προσφέρει σύγχρονες τεχνικές για την έγκαιρη πρόβλεψη και τη λήψη κατάλληλων μέτρων πρόληψης, δεν υλοποιούνται έργα προστασίας της παραγωγής, όπως συστήματα αντιχαλαζικής προστασίας ή ανεμομείκτες, ενώ και οι κατεστραμμένες υποδομές άρδευσης σε πολλές περιοχές του Πηλίου αφήνουν απότιστα τα χωράφια μας. Οι ευθύνες γι' αυτές τις ελλείψεις ανήκουν διαχρονικά στις κυβερνήσεις, αλλά και στην Τοπική Διοίκηση, την Περιφέρεια και τους δήμους.

Ταυτόχρονα, ενώ πληρώνουμε πολύ υψηλά ασφάλιστρα, οι αποζημιώσεις που παίρνουμε δεν καλύπτουν πολλές φορές ούτε τα καλλιεργητικά μας έξοδα, συχνά δίνονται με καθυστέρηση ενός χρόνου, ή και τριών για όσους ενταχτούν στα ΚΟΑ, δηλαδή τα πρώην ΠΣΕΑ.

Ακόμα ένα πρόβλημα είναι αυτό των χαμηλών τιμών για μια σειρά από προϊόντα που διαμορφώνουν οι εμποροβιομήχανοι, που σε συνδυασμό με το κόστος παραγωγής (σπόροι, εφόδια, λιπάσματα, καύσιμα, ρεύμα, νερό), το οποίο συνεχώς αυξάνεται, έχει σαν αποτέλεσμα να μην καλύπτουμε ούτε τα έξοδά μας, πόσο μάλλον δεν αφήνει ένα εισόδημα για τις ανάγκες μας.

Απέναντι στα δίκαια αιτήματά μας, η κυβέρνηση επικαλείται τις λεγόμενες "αντοχές της οικονομίας". Αυτές οι "αντοχές" όμως δεν την εμποδίζουν να προσφέρει πακτωλό χρημάτων και προνομίων στους επιχειρηματικούς ομίλους, που εκμεταλλεύονται τον δικό μας μόχθο και κερδοσκοπούν σε βάρος των παραγωγών και της λαϊκής κατανάλωσης.

Αλλά και η διαχρονική γύμνια των δημόσιων δομών Υγείας και ειδικότερα των Κέντρων Υγείας στα χωριά μάς άφησε ακόμα πιο εκτεθειμένους σε ό,τι αφορά την προστασία της υγείας και της ζωής μας μέσα στην πανδημία».

Υπογραμμίζοντας την αναγκαιότητα που οδήγησε στη δημιουργία της Ομοσπονδίας, ο Θοδωρής Γεωργαδάκης επισημαίνει: «Μετά από πολύχρονες προσπάθειες, καταφέραμε να ζωντανέψουν οι υπάρχοντες Αγροτικοί Σύλλογοι, με την εγγραφή νέων αγροτών, να αναπτύξουν αγωνιστικές δράσεις.

Μέσα από αυτούς τους αγώνες, διαπιστώσαμε ότι, παρά το γεγονός ότι τα αιτήματά μας είναι σε μεγάλο βαθμό κοινά, υπήρχε απουσία συντονισμού των συλλόγων, γεγονός που δυσκόλευε τον αγώνα μας. Στους περισσότερους συλλόγους έγινε πιο καθαρό ότι για να καταφέρουμε να διεκδικήσουμε και να πετύχουμε τα δίκαια αιτήματά μας, απαιτείται να είμαστε συσπειρωμένοι όλοι μαζί απέναντι στα μέτρα που θέλουν να μας πετάξουν από τα χωράφια μας. Ετσι προέκυψε η αναγκαιότητα να συγκροτηθεί η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Μαγνησίας, η οποία ενισχύει την ανάπτυξη συντονισμένων ενεργειών σε όλη τη Θεσσαλία, διαμορφώνοντας ένα πιο σταθερό μπλοκ με τις άλλες 3 Ομοσπονδίες, επιδρώντας και σε πανελλαδικό επίπεδο.

Παράλληλα, είδαμε πιο καθαρά ποιοι είναι μαζί μας και ποιοι απέναντί μας. Ετσι μαζί με τους εμποροβιομήχανους, τους τραπεζίτες, τα μονοπώλια, για λογαριασμό των οποίων ενεργούν οι κυβερνήσεις με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ, ήρθαμε αντιμέτωποι και με τους ανθρώπους τους, σε συνεταιρισμούς και ομάδες παραγωγών, που καλλιεργούσαν αυταπάτες, απογοήτευση στον αγροτικό κόσμο, συνέβαλαν ώστε να καλλιεργηθεί η αντίληψη περί "αναποτελεσματικότητας των αγώνων", να μειωθούν οι απαιτήσεις, να οδηγηθούν σημαντικά τμήματα αγροτών σε παραίτηση από βασικές διεκδικήσεις, που σχετίζονται με την ίδια την επιβίωσή τους.

Από την άλλη, μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες του κινήματος, όπως οι πανθεσσαλικές και πανελλαδικές συσκέψεις και κινητοποιήσεις, συναντηθήκαμε με το πλαίσιο πάλης που έχει επεξεργαστεί η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων. Μετά από διεξοδικές συζητήσεις με τους συναδέλφους, συμφωνήσαμε με αυτό, καθώς έγινε ξεκάθαρο πως μόνο μέσα από τη διεκδίκηση αυτών των αιτημάτων θα μπορούμε να παράγουμε επαρκή, φτηνά και υγιεινά προϊόντα για τις βιοτικές ανάγκες του λαού μας και από το μόχθο μας να ζούμε, με αξιοπρέπεια, τις οικογένειές μας. Αλλωστε, το πλαίσιο αυτό έχουν υιοθετήσει κοντά στους 200 συλλόγους και 13 Ομοσπονδίες, πανελλαδικά.

Διαπιστώσαμε ταυτόχρονα τον πρωταγωνιστικό της ρόλο, στην οργάνωση, στον προσανατολισμό και τον συντονισμό των αγροτικών κινητοποιήσεων, στη συνάντηση των αγώνων μας με τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα».

Μιλώντας για την πολύμορφη δράση της Ομοσπονδίας, ο Θοδωρής Γεωργαδάκης αναφέρει πως «παρά τις δυσκολίες της περιόδου, δίνοντας βάρος στη σταθερή συζήτηση στα ΔΣ των Αγροτικών Συλλόγων και της Ομοσπονδίας, δεν το βάλαμε κάτω. Με περιοδείες και συσκέψεις στα χωριά, αξιοποιώντας και μορφές όπως οι τηλεδιασκέψεις, με κουβέντα σπίτι το σπίτι, συζητάμε με τους αγρότες, παίρνουμε υπόψιν τις γνώμες και τις προτάσεις τους. Συνεχίσαμε να αναδεικνύουμε με κάθε πρόσφορο τρόπο τα προβλήματα που βιώνουν οι βιοπαλαιστές αγρότες, δώσαμε βάρος στη συζήτηση με το πλαίσιο πάλης, οργανώσαμε πολύμορφες δράσεις, τσαλακώνοντας τις θριαμβολογίες της κυβέρνησης περί "πρωτοφανούς στήριξης του πρωτογενούς τομέα".

Με αίτημα την αλλαγή του κανονισμού του ΕΛΓΑ, ώστε να ασφαλίζει και να αποζημιώνει την παραγωγή και το κεφάλαιο στο 100%, άμεσα και δίκαια, από όλους τους φυσικούς κινδύνους και τις νόσους, χωρίς εξαιρέσεις και σε όλα τα στάδια της παραγωγής και την κατασκευή αντιπλημμυρικών και αντιδιαβρωτικών έργων, συμμετείχαμε από κοινού με τις άλλες Ομοσπονδίες της Θεσσαλίας σε παραστάσεις διαμαρτυρίας στον ΕΛΓΑ στη Λάρισα, αλλά και τοπικά στο δημαρχείο Αλμυρού. Ξεχωρίζει βέβαια η μηχανοκίνητη πορεία στην πόλη του Βόλου με πάνω από 80 οχήματα, 120 αγρότες, που έγινε τον περασμένο Γενάρη.

Πραγματοποιήθηκαν ακόμα παρεμβάσεις για τις δυσκολίες στην άρδευση, την ακαρπία στις ελιές, τα προβλήματα που προέκυψαν με την ανάρτηση των δασικών χαρτών, την επισκευή και συντήρηση της αγροτικής οδοποιίας, το νομοσχέδιο για τις λαϊκές αγορές.

Καταδικάσαμε τον αυταρχισμό της κυβέρνησης και εκφράσαμε τη συμπαράστασή μας σε συναδέλφους που σέρνονται μέχρι και σήμερα σε αγροτοδικεία».

Ο Θοδωρής Γεωργαδάκης αναφέρεται, επίσης, στην πολύμορφη δράση που έχει αναπτύξει η Ομοσπονδία για τη στήριξη των αγροτικών λαϊκών οικογενειών:

«Μαζί με τους αγώνες για τα μεγάλα και σημαντικά, κάναμε παρεμβάσεις για όλα τα ζητήματα που αφορούν τη ζωή των αγροτικών λαϊκών οικογενειών. Η Ομοσπονδία και οι Αγροτικοί Σύλλογοι ήταν το αποκούμπι του βιοπαλαιστή αγρότη στα χωριά, ήταν μπροστά στην οργάνωση της διεκδίκησης για κάθε πρόβλημά τους, και όχι μόνο για αγροτικά ζητήματα.

Ξεχωρίζουν οι παρεμβάσεις για τη διεκδίκηση μέτρων ενίσχυσης του Νοσοκομείου Βόλου και των υποστελεχωμένων ΚΥ της Μαγνησίας, αλλά και για τη λήψη μέτρων προστασίας και πρόληψης σε χώρους δουλειάς, σχολεία.

Αντισταθήκαμε στην επιβάρυνση των κατοίκων των χωριών μας εξαιτίας της μεταφοράς υπηρεσιών και τραπεζών, που είχαν σαν αποτέλεσμα να αναγκάζονται να ταξιδεύουν έως και μία ώρα, μέχρι τον Βόλο, για να εξυπηρετηθούν.

Συμμετείχαμε στις απεργίες και τα συλλαλητήρια που οργανώθηκαν από τα εργατικά σωματεία για μια σειρά αντιλαϊκά μέτρα, όπως πρόσφατα η διευθέτηση του χρόνου εργασίας.

Συμβάλαμε σε υλική βοήθεια και αλληλεγγύη στους σεισμόπληκτους κατοίκους των δήμων Τυρνάβου και Ελασσόνας στη Λάρισα.

Διοργανώσαμε σε συνεργασία με μαζικούς φορείς του Βόλου συλλαλητήριο - συναυλία, ενάντια στο έγκλημα της καρκινογόνου καύσης απορριμμάτων».

Κλείνοντας τη συζήτηση ο Θοδωρής Γεωργαδάκης τονίζει:«Αξιοποιούμε την πλούσια πείρα από τον 1 χρόνο λειτουργίας και δράσης μας, μαθαίνουμε από τα λάθη και τις αδυναμίες μας και συνεχίζουμε. Στο "τίποτα δεν γίνεται", που κηρύττουν οι δυνάμεις της υποταγής, οι πολύμορφες αγωνιστικές πρωτοβουλίες αυτού του χρόνου αποτελούν παρακαταθήκη στον μακρύ και δύσκολο αγώνα επιβίωσής μας.

Περισσότεροι αγρότες συνειδητοποιούν πως ο αγώνας αυτός έχει προοπτική, ανεξάρτητα από το αν κερδίσει πολλά ή λίγα, κυρίως γιατί χτυπάει την ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία. Αλλωστε, με τον αγώνα και τις διεκδικήσεις μας μετράμε αποτελέσματα, βλέπουμε ότι χωρίς αυτούς τους αγώνες, τα πράγματα θα ήταν σήμερα πολύ χειρότερα για εμάς και τις οικογένειές μας.

Η προσπάθεια για μαζικοποίηση και δυνάμωμα των Αγροτικών Συλλόγων, η προσπάθεια να γίνει πιο ουσιαστική η λειτουργία της Ομοσπονδίας, με την εξασφάλιση πιο συχνής επαφής με τα μέλη των ΔΣ των συλλόγων, η καλή παρακολούθηση και η συζήτηση γύρω από τις εξελίξεις που θα προκύψουν με την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ, η ένταση της διαπάλης με όσους στηρίζουν αυτή την πολιτική, είναι οι βασικοί "κρίκοι", για να κατοχυρώνεται η Ομοσπονδία σε περισσότερους αγρότες, να μεγαλώνει η ικανότητα κινητοποίησης των αγροτών, σε κοινή δράση με τους εργατοϋπαλλήλους και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα, απέναντι στους εμποροβιομήχανους, στα μονοπώλια, στους τραπεζίτες, για το σύνολο των προβλημάτων, ενάντια στην πολιτική που μας στερεί μια αξιοπρεπή ζωή, μας φορτώνει με το άγχος της επιβίωσης. Εχουμε τις προϋποθέσεις για να τα καταφέρουμε».