Αλλο ένα έγκλημα του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν από βομβαρδισμό σε χωριό

Αρχικά διαφαινόταν ότι η φετινή Σύνοδος του ΝΑΤΟ θα ήταν περισσότερο μία «Σύνοδος Εφαρμογής» όπου οι συμμετέχοντες θα επικεντρώνονταν στην αξιολόγηση της προόδου των εξαιρετικά φιλόδοξων σχεδίων της προηγούμενης Συνόδου, της Συνόδου της Λισαβόνας, που χαρακτηρίστηκε «ως η πλέον σημαντική στην ιστορία του ΝΑΤΟ».

Ωστόσο τέσσερις εξελίξεις σημαντικές έχουν τροποποιήσει την ατζέντα και δύνανται να προσδώσουν «βαρυσήμαντο χαρακτήρα» στη Σύνοδο, ειδικά δε καθώς αυτή πραγματοποιείται επί αμερικανικού εδάφους:

• Οι εξελίξεις στις αραβικές χώρες και τη Βόρεια Αφρική, η «Αραβική Ανοιξη» όπως αρέσκονται να την αποκαλούν ειδικά οι Αμερικανοί αξιωματούχοι και ο πόλεμος του ΝΑΤΟ στη Λιβύη. Εξελίξεις και ένας πόλεμος και ενδεχομένως άλλος ένας που προετοιμάζουν στη Συρία, που έχει θέσει εκ νέου στο επίκεντρο του ΝΑΤΟ την περιοχή της ευρύτερης Μέσης Ανατολής και τη Βόρεια Αφρική.
• Η διεθνής καπιταλιστική κρίση έχει τρομακτικό αντίκτυπο στους αμυντικούς προϋπολογισμούς των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ. Μία κρίση που θα βρεθεί στο επίκεντρο των διαβουλεύσεων της Ομάδας των Ισχυρότερων Κρατών-G8, που θα πραγματοποιηθεί στο προεδρικό θέρετρο Καμπ Ντέιβιντ στα περίχωρα της Ουάσιγκτον, στις 18 και 19 Μάη. Μεταφέρθηκε αιφνιδιαστικά τον Μάρτιο για λόγους ασφαλείας που δεν ήταν άλλοι από τις διαδηλώσεις που προγραμματίζονται εναντίον των Συνόδων της G8 και του ΝΑΤΟ.
• Οι ΗΠΑ, έχουν διαμηνύσει εδώ και καιρό ειδικά προς τους Ευρωπαίους ότι πρέπει να υπάρξει «ανακατανομή των βαρών και της αλληλεγγύης» εντός του ΝΑΤΟ. Χαρακτηριστική η περίπτωση του πολέμου κατά της Λιβύης όπου το 80% των καυσίμων για τις επιχειρήσεις καταναλώθηκαν από την αμερικανική αεροπορία ενώ και την συντριπτική πλειονότητα των επιχειρήσεων τη διεξήγαγαν οι αμερικανικές Ενοπλες Δυνάμεις.
• Είναι η πρώτη Σύνοδος του ΝΑΤΟ που φιλοξενείται μετά την πανηγυρική για τα 50χρονα της Συμμαχίας, το 1999, στις ΗΠΑ. Μία Σύνοδος που πραγματοποιείται σε χρονιά εκλογών και γι' αυτό γίνεται στο Σικάγο, στην ιδιαίτερη πατρίδα του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα. Ως εκ τούτου και δεδομένης της μετατόπισης της προσοχής των ΗΠΑ στην Ασία, η κυβέρνηση Ομπάμα φλέγεται να έχει «απτά αποτελέσματα» ώστε να τα παρουσιάσει ως «τεράστιες επιτυχίες», ειδικά υπό το σκεπτικό της μεταφοράς της Συνόδου της G8 και της μη μετάβασης σε αυτή του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος θα εκπροσωπηθεί από τον πρωθυπουργό Ντμίτρι Μεντβέντεφ. Μία απουσία που υποβαθμίζει ακόμη περισσότερο και την ατζέντα της Συνόδου του ΝΑΤΟ που αρχικά είχε σχεδιαστεί να περιλαμβάνει και την Σύνοδο Ρωσίας-ΝΑΤΟ, την πρώτη του είδους από το 2007, όπου υποτίθεται οι ΗΠΑ θα παρουσίαζαν και τα σχέδιά τους για την ανάπτυξη της «αντιπυραυλικής ασπίδας» στην Κεντρική Ευρώπη και την Τουρκία.

Το κύριο θέμα της ημερήσιας διάταξης για το Σικάγο θα είναι το Αφγανιστάν, από το οποίο «επισήμως» το ΝΑΤΟ θα ολοκληρώσει την αποστολή της ISAF από το τέλος του 2014, αλλά όπως τόνισε ο ΓΓ του ΝΑΤΟ Αντερς Φογκ Ράσμουσεν, η Συμμαχία θα παραμείνει προσηλωμένη σε μια «μακροπρόθεσμη συνεργασία»: Οι «ευθύνες» καθώς το ΝΑΤΟ θα πρέπει να εκπαιδεύσει τις αφγανικές δυνάμεις, το στρατό και την αστυνομία να αναλάβουν την πλήρη ευθύνη για τη σταθερότητα στη χώρα, με την αποχώρηση της ISAF. Ταυτόχρονα, θα πρέπει το ΝΑΤΟ να μεταφέρει το μήνυμα ότι η διαρκής αποστολή του υπήρξε μια επιτυχία - από την άποψη της εκρίζωσης της Αλ Κάιντα, της αύξησης των ευκαιριών απασχόλησης για τις γυναίκες και σχολείων για τα παιδιά αλλά και της ικανότητας του ΝΑΤΟ να διατηρήσει την ενότητά του «παρ' όλες τις θυσίες». `Η καλύτερα τις αντιθέσεις. Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθεί ότι στις 30 Απριλίου ο πρόεδρος Ομπάμα πραγματοποίησε μία αιφνιδιαστική επίσκεψη στο Αφγανιστάν όπου υπέγραψε Συμφωνία Στρατηγικής Συνεργασίας με τον Αφγανό ομόλογό του, Χαμίντ Καρζάι, μία συμφωνία που καλύπτει θέματα ασφάλειας, οικονομίας και διακυβέρνησης και «ξεκαθαρίζει» τη σχέση των ΗΠΑ με το Αφγανιστάν πέραν του 2014 που θα αποσυρθούν, υποτίθεται, από τη χώρα οι μάχιμες ΝΑΤΟικές δυνάμεις. Οι αμερικανικές θα μείνουν τουλάχιστον μέχρι το 2024, καθώς η συμφωνία προβλέπει επίσης τη δέσμευση των ΗΠΑ για χορήγηση βοήθειας επί μια δεκαετία μετά την απόσυρση των στρατευμάτων και επιτρέπει στις ΗΠΑ να διατηρήσουν έναν αριθμό στρατιωτών στο Αφγανιστάν για την «εκπαίδευση των αφγανικών δυνάμεων και για στοχευμένες επιχειρήσεις σε βάρος της Αλ Κάιντα». Και αυτά μέχρι νεοτέρας, δεδομένης της νευραλγικής θέσης του Αφγανιστάν και υπό το πρίσμα ότι οι ΗΠΑ έχουν πλέον θέσει την Ασία και τον Ειρηνικό στο στόχαστρο.

Από την άλλη πλευρά, Ρωσία και Κίνα είναι δύο δυνάμεις «καλοδεχούμενες» υπό όρους, από τις ΗΠΑ στο Αφγανιστάν σε αντίθεση με κάποιους ΝΑΤΟικούς συμμάχους.

Οι σχέσεις Ρωσίας και ΗΠΑ δεν εμπεριέχουν τόση ένταση όσον αφορά το Αφγανιστάν, ενώ ουκ ολίγες φορές το πνεύμα συνεργασίας επικρατεί, δεδομένων των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ με το Πακιστάν και τον ανεφοδιασμό των δυνάμεών τους. Την ίδια στιγμή το Αφγανιστάν βρέθηκε στο επίκεντρο των συνομιλιών του Κινέζου υπουργού Αμυνας, Λιάνγκ Γκουανγκλί, ο οποίος συναντήθηκε την περασμένη Δευτέρα στο Πεντάγωνο με τον Αμερικανό ομόλογό του, Λίον Πανέτα. Σύμφωνα με την κινεζική «Λαϊκή Ημερησία», τον Γκουανγκλί συνόδευαν οι αρχηγοί Ενόπλων Δυνάμεων των επαρχιών Σενγιάγκ και Σινγιάνγκ «που ενδεχομένως αντανακλά μεγαλύτερη θέληση για αμυντική συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών στη Βορειοανατολική και Κεντρική Ασία όπου οι ΗΠΑ έχουν στρατιωτική παρουσία. Ρωσία και Κίνα δε, έχουν καλέσει το Αφγανιστάν να γίνει «παρατηρητής» στον Οργανισμό για τη Συνεργασία της Σαγκάης (SCO) ενώ η Ρωσία υποστήριξε ανεπιφύλακτα την επιθυμία για την ένταξη και του Πακιστάν προκειμένου να συμμετάσχει στην υλοποίηση μεγάλων έργων υποδομής, για παράδειγμα του αγωγού TAPI (Τουρκμενιστάν - Αφγανιστάν - Πακιστάν - Ινδία).

Το άλλο μεγάλο θέμα της Συνόδου θα είναι το θέμα της αποκαλούμενης «έξυπνης άμυνας» (smart defence). «Το Σικάγο, όπως ο γγ του ΝΑΤΟ, θα υιοθετήσει μια νέα κουλτούρα της συνεργασίας, την "έξυπνη άμυνα". Και θα διασφαλίσουμε ότι το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ενωση θα αλληλοενισχύονται και όχι θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους».

Στη Σύνοδο Υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ στα μέσα του Απρίλη, συμφωνήθηκε να τεθεί σε εφαρμογή πρόγραμμα απόκτησης μη επανδρωμένων αεροσκαφών εναέριας επιτήρησης του εδάφους, σηματοδοτώντας έτσι την ένταση των πολεμικών προετοιμασιών στη Μεσόγειο και κυρίως στο ανατολικό τμήμα της. Στο πρόγραμμα αυτό θα συμμετέχουν 13 χώρες του ΝΑΤΟ, μεταξύ των οποίων αναφέρθηκαν η Γερμανία, η Ιταλία, η Ρουμανία και οι ΗΠΑ. Πρόκειται για το σύστημα Alliance Ground Surveillance (AGS) το οποίο θα είναι εξοπλισμένο με πέντε μη επανδρωμένα, αναγνωριστικά αεροπλάνα. Το σχετικό πρόγραμμα θα ολοκληρωθεί μέχρι το 2017 ενώ το κέντρο εκπαίδευσης και διοίκησης της μονάδας θα εγκατασταθεί στην αεροπορική βάση Σιγκονέλα της Σικελίας.

Στο πλαίσιο της προετοιμασίας της συνόδου του ΝΑΤΟ, ο ΓΓ της λυκοσυμμαχίας επισκέφθηκε στις 15-16 Φλεβάρη την Αθήνα και την Αγκυρα, για να ασκήσει πιέσεις προς την ελληνική κυβέρνηση σχετικά με την «αντιπυραυλική άμυνα» - στο πλαίσιο της οποίας η πρωτοκαθεδρία για την περιοχή δίνεται στην Τουρκία - τα θέματα της «ενεργειακής ασφάλειας», τα Ελληνοτουρκικά, το Κυπριακό, το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ - που αναμένεται να τεθεί στη σύνοδο κορυφής το Μάη - τη στρατιωτική δομή και βέβαια την κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή με το Ιράν. Δεν παρέλειψε φυσικά να επαινέσει τις αστικές κυβερνήσεις της Ελλάδας για την συμμετοχή σε όλες τις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ - δηλαδή στα εγκλήματα σε Βαλκάνια και Βόρεια Αφρική, πρόσφατα με την επέμβαση στην Λιβύη.

Σε αυτά έρχεται να «πατήσει» η συμμετοχή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στο Συντονιστικό Κέντρο Ειδικών Επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ, (NSCC). Το σχετικό νομοσχέδιο για την ελληνική συμμετοχή εγκρίθηκε τον περασμένο Αύγουστο, με τη στήριξη ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ. από τη Βουλή, σαν «Μνημόνιο κατανόησης» της κυβέρνησης με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ και συμπεριλαμβάνει «ειδικές επιχειρήσεις» και δυνατότητα συμμετοχής σε αυτές και μη ΝΑΤΟικών χωρών, καθώς και διεθνών οργανισμών, αλλά και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ), «οι οποίες συμμετέχουν σε δραστηριότητες του ΝΑΤΟ ή σε ΝΑΤΟικές επιχειρήσεις της NSCC». Αυτό σημαίνει συνεργασία με πράκτορες, παρακρατικές δυνάμεις, αλλά και εταιρείες ιδιωτικών μισθοφορικών στρατών «παροχής πολεμικών υπηρεσιών», όπως ήδη γίνεται στον πόλεμο του Ιράκ, όπου ιδιωτικές εταιρείες πολέμου σφάζουν, χωρίς κανένας να μπορεί να τις ελέγξει.

Πάντως στο Σικάγο έχει επιβληθεί ένας ιδιότυπος «στρατιωτικός νόμος» καθώς οι λαϊκές αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις εναντίον και των δύο Συνόδων ξεκινούν από την Τρίτη. Τα σχέδια ασφαλείας, που θα κοστίσουν πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια, περιλαμβάνουν τον καθορισμό ζώνης απαγόρευσης πτήσεων καθώς και προειδοποιήσεις για άνοιγμα πυρ δίχως περιορισμό στη διατήρηση της ζωής, για όσους παραβαίνουν την απαγόρευση.