Από τότε, οι κομμουνιστές αγροτοσυνδικαλιστές είχαν ξεκαθαρίσει ότι η αντίθεσή τους με τους συγκεκριμένους αγροτοσυνδικαλιστές - αγροτοσυνεταιριστές της ΝΔ (και όχι, βεβαίως, με όλους τους αγροτοσυνδικαλιστές της ΝΔ, ούτε, φυσικά, με τους απλούς αγρότες που πρόσκεινται στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης), δεν έκρυβε κομματικό ανταγωνισμό, δεν επιδίωκε πολιτικά οφέλη, δεν αφορούσε στους τύπους, αλλά στην ουσία. Κι εκείνο που, τελικά, οδήγησε στη λεγόμενη «ρήξη», δεν ήταν μόνο και τόσο η απόφαση των συνδικαλιστών της ΝΔ - προφανώς «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι» - να διαλύσουν παράκαιρα το μπλόκο των Τεμπών - βοηθώντας, έτσι, την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, σε μια στιγμή που ήταν πολύ στριμωγμένη - όσο, και κυρίως, η υπομονετική και επίμονη προσπάθειά τους ν' αλλοιώσουν το διεκδικητικό πλαίσιο των αιτημάτων, το οποίο είχε διαμορφωθεί μέσα σε πολλές και μαζικές συνελεύσεις των αγωνιζόμενων αγροτών κι αποτελούσε τη «σημαία» των μεγάλων αγροτικών κινητοποιήσεων της τελευταίας δεκαετίας.

• Την αφαίρεση, ή, εν πάση περιπτώσει, την υποβάθμιση των αιτημάτων, που απαιτούσαν την κατάργηση κανονισμών και άλλων αντιαγροτικών μέτρων της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των διατυπώσεων για την ανάγκη ανατροπής της αντιαγροτικής πολιτικής που εφαρμόζεται.
• Την υποβάθμιση, ή και την εξαφάνιση αιτημάτων υπέρ των συμφερόντων της μικρομεσαίας αγροτιάς, η οποία ξεκληρίζεται με γοργούς ρυθμούς και την αντικατάστασή τους από άλλα αιτήματα υπέρ των συμφερόντων των μεγαλοαγροτών κι επιχειρηματικών αγροτικών εκμεταλλεύσεων.

Είναι, π.χ., χαρακτηριστικό ότι οι εν λόγω αγροτοσυνδικαλιστές δεν αποδέχονταν, επ' ουδενί, το αίτημα να μην πληρώνουν καθόλου πρόστιμα συνυπευθυνότητας οι αγρότες που καλλιεργούν μέχρι 100 ιδιόκτητα και 150 νοικιασμένα στρέμματα. Αντιθέτως, πίεζαν να προβάλλεται περισσότερο το αίτημα για άμεση εφαρμογή του «Μητρώου Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων», μέσα από το οποίο κυβέρνηση και ΕΕ επιχειρούν να «καθαρίσουν» το αγροτικό επάγγελμα από τους φτωχούς των χωριών - αυτούς που έχουν μικρό κλήρο και για να συμπληρώσουν το πενιχρό εισόδημά τους κάνουν μεροκάματα στην οικοδομή, ή σε κάποιο μαγαζί, λειτουργούν ένα καφενείο, παντοπωλείο, ραφείο, βενζινάδικο κλπ. - ούτως ώστε να μαζευτούν τα χωράφια, η παραγωγή και το εισόδημα στα χέρια λίγων μεγαλοκτηματιών κι επιχειρηματιών, που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα.

Κι αυτή η άρνησή τους δεν είχε μόνον προσωπικά και τοπικιστικά ελατήρια - ως γνωστόν, στη Λάρισα και στη Μαγνησία υπάρχουν αρκετοί, που καλλιεργούν πολύ περισσότερα στρέμματα, εν αντιθέσει με τα Τρίκαλα και την Καρδίτσα, όπου δύσκολα θα βρεις μεγαλοαγρότες - αλλά και πολιτικά αίτια, καθότι η ΝΔ, στην οποία πρόσκεινται, ως κόμμα της άρχουσας τάξης, τάσσεται υπέρ των πλουσίων και κατά των φτωχών.

Στον ένα χρόνο που πέρασε από τον περσινό Φλεβάρη, οι συγκεκριμένοι αγροτοσυνδικαλιστές - αγροτοσυνεταιριστές της ΝΔ συνέχιζαν την προσπάθεια να «τραβήξουν» το αγροτικό κίνημα της Θεσσαλίας σε άλλο δρόμο, απ' αυτόν που «βαδίζει» την τελευταία δεκαετία. Προς αρωγήν τους, έσπευσαν κάποιοι αγροτοσυνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ, που είχαν «παροπλιστεί» και κάποιοι του ΣΥΝ, που είχε «χαθεί» - όλοι μαζί διοργάνωσαν πέρσι την ξεχωριστή εκδήλωση για το Κιλελέρ - οι οποίοι και συνεχίζουν να συνεργάζονται μαζί τους.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η τωρινή κινητοποίηση των βαμβακοπαραγωγών, όχι μόνο δε θέτει το αίτημα της κατάργησης του καταστροφικού κανονισμού της ΕΕ για το βαμβάκι - όπως γινόταν στις παλιότερες κινητοποιήσεις - αλλά ζητάει από την κυβέρνηση να τον εφαρμόσει κατά γράμμα!!

Επιπλέον, οι διοργανωτές της κινητοποίησης αποδέχονται τη λειτουργία του Ολοκληρωμένου Συστήματος Διαχείρισης Επιδοτήσεων (ΟΣΔΕ) και συμφωνούν με την Κοινή Υπουργική Απόφαση, (ΚΥΑ), η οποία αυθαίρετα καθόρισε την επιδοτούμενη στρεμματική απόδοση, σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα από την πραγματική παραγωγή βαμβακιού. Κάνοντας, όμως, τον κουτό, υποστηρίζουν ότι το ΟΣΔΕ λειτουργεί υπέρ των αγροτών, καθώς - όπως ισχυρίζονται - καταγράφει τις δηλώσεις καλλιέργειας για να προστατεύσει τους τίμιους αγρότες, από τους άτιμους! Λες και δε γνωρίζουν ότι το υπουργείο Γεωργίας χρησιμοποιεί το ΟΣΔΕ, όχι απλώς για να καταγράφει τις δηλώσεις καλλιέργειας των αγροτών - αυτό γινόταν και πριν συσταθεί το ΟΣΔΕ - αλλά ως όργανο υλοποίησης της πολιτικής στρεμματικών περικοπών στις καλλιέργειες και δραστικών μειώσεων στην παραγωγή των προϊόντων.

• Ξεκληρίζει τους μικρομεσαίους αγρότες, με στόχο να συρρικνώσει το αγροτικό δυναμικό της χώρας μας, από 18% που είναι σήμερα, στο 8%.
• Προωθεί τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στον αγροτικό τομέα, με στόχο να περάσει η γη στα χέρια μεγαλοαγροτών και επιχειρηματιών, που θα εξελιχθούν σε νεοτσιφλικάδες.
• Ερημώνει τα χωριά, αυξάνει την ανεργία στις πόλεις και διογκώνει την εξωτερική μετανάστευση.

Οι εν λόγω συνδικαλιστές υποστηρίζουν, επί της ουσίας, αυτήν την πολιτική και αναγκάζονται - εκόντες, άκοντες - να ενεργούν σαν «συνεργάτες του Ανάργυρου». Ταυτόχρονα, όμως, λειτουργούν και σαν «ιχνηλάτες» στο δρόμο της ΝΔ προς την κυβερνητική εξουσία, επιχειρώντας να βγάλουν από μπροστά της το εμπόδιο, που λέγεται συνεπές, αγωνιστικό αγροτικό κίνημα.

Το ΚΚΕ, χωρίς να μασά τα λόγια του, χαρακτήρισε αυτήν τη «μεταφορά ψήφων» από τον ένα πόλο του δικομματισμού στον άλλο, λάθος των αγροτών, καθώς πάνε να πέσουν «από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη».

Η εναλλακτική πολιτική λύση υπάρχει, όσο κι αν δε φαίνεται καθαρά, επειδή δεν προβάλλεται από τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Είναι το ΚΚΕ και οι συνεργαζόμενες μ' αυτό δυνάμεις, που μάχονται, καθημερινά, για τη συγκρότηση του κοινωνικοπολιτικού μετώπου, για ν' ανατραπεί η εφαρμοζόμενη πολιτική, συστατικό στοιχείο της οποίας είναι η αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, για να παραμεριστούν οι διαχειριστές της - «πράσινοι», «γαλάζιοι», ή «πρασινορόζ»,- για να έρθει η Λαϊκή Εξουσία, η οποία θα θέλει και θα μπορεί να διασφαλίσει μια αγροτική ανάπτυξη στη χώρα μας προς όφελος της μικρομεσαίας αγροτιάς και του ελληνικού λαού.