Γρηγοριάδης Κώστας

Συνεχίζουμε και σήμερα με την προγραμματική (sic) διακήρυξη (;) του ΠΑΣΟΚ στα περιβαλλοντικά ζητήματα με την οποία προσπαθεί να αλιεύσει πράσινες ψήφους υποσχόμενο μέσα από ένα ομιχλώδες κείμενο ότι διαθέτει λύσεις προς πάσα νόσον. Αποσιωπώντας, φυσικά, ότι η αδιέξοδος σε πλήθος από αυτά έχει τη σφραγίδα της εικοσαετούς διακυβέρνησής του και ότι σε πάρα πολλά από τα ζητήματα που καταπιάνεται, η επίλυσή τους είναι ουσιαστικά ανέφικτη στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος το οποίο με συνέπεια και ζήλο υπηρετεί.

Η πρώτη ανεκδοτολογική περιβαλλοντική δέσμευση του ΠΑΣΟΚ, της δεκαετίας του ογδόντα που θεωρητικά ήταν και η «προοδευτικότερη», ήταν η «εξαφάνιση» του νέφους σε μια πενταετία (έδιναν περιθώριο για τη δεύτερη τετραετία της διακυβέρνησής τους) τονίζοντας (σ.σ. πολύ ορθά) ότι το νέφος είναι πολιτικό. 26 χρόνια μετά, το νέφος εξακολουθεί να αγκαλιάζει θανάσιμα όχι μόνο την Αθήνα, αλλά και άλλες πόλεις, όπως λ.χ. τη Θεσσαλονίκη, το Ηράκλειο, την Κοζάνη κ.ά. Για τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης διαβάζουμε: «θα προχωρήσουμε τα συνδυασμένα μέσα μεταφοράς και ΙΧ χαμηλής κατανάλωσης, τη δημιουργία ζωνών χωρίς αυτοκίνητα στις πόλεις και οικονομικά κίνητρα για ομαδικές μετακινήσεις προς και από τους χώρους εργασίας». Τα μέσα μαζικής μεταφοράς που είναι μέρος της απάντησης για την ατμοσφαιρική ρύπανση, ναι μεν ανήκουν στο δημόσιο, λειτουργούν όμως, με τη σφραγίδα του ΠΑΣΟΚ (και το βουλοκέρι της ΝΔ) με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Πώς θα αναβαθμιστούν και θα προσελκύσουν το επιβατικό κοινό όταν οι πόλεις και οι πολιτικές τους είναι αυτοκινητοπροσανατολισμένες; Το σιδηροδρομικό δίκτυο και πολλά από τα τρένα είναι παμπάλαια. Το τραμ σχεδιάστηκε για να αποτύχει. Το κυκλοφοριακό εμποδίζει την τακτικότητα και την αξιοπιστία των λεωφορείων και αντί να προσελκύει το επιβατικό κοινό, το απωθεί. Οι ομαδικές μετακινήσεις πώς ακριβώς θα ενισχυθούν; Ουδείς λόγος και δέσμευση. ΙΧ χαμηλής κατανάλωσης; Δηλαδή; Πώς θα πειστούν οι ιδιοκτήτες των ΙΧ για κάτι παρόμοιο; Οσο για τις ζώνες χωρίς αυτοκίνητα, δεκαετίες το ακούμε. Είναι και το πολιτικό κόστος βλέπετε... Νυν υπέρ πάντων η ψήφος!

«Αναδασώσεις σε δάση» υπόσχεται το ΠΑΣΟΚ λες και οι αναδασώσεις αφορούν το θαλάσσιο περιβάλλον. Ας είναι. Το ζήτημα είναι ότι επί τ. καταλληλότερου το «κίνημα» μέσω του υπουργείου Γεωργίας αποχαρακτήρισε τεράστιες δασικές εκτάσεις για να μετατραπούν σε γεωργικές και έδωσε τιτάνιες μάχες για τις εξοχικές κατοικίες των ...μη προνομιούχων ψηφοφόρων του. Οι αναδασώσεις κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του ακολουθούσαν ρυθμούς χελώνας και η χώρα μας κατείχε (και κατέχει) το χαμηλότερο ποσοστό στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στον τομέα αυτό. Οχι απλά δεν έδειξε την παραμικρή ευαισθησία, όχι δεν είχε τη στοιχειώδη πολιτική, αλλά η στάση του ήταν άκρως περιβαλλοντοκτόνως, εγκλωβισμένη στο άρμα των μεγάλων συμφερόντων που ήθελαν για ίδιο όφελος και τα φιλέτα των δασών. Για το «κλείσιμο των λατομείων που δεν τηρούν τις προδιαγραφές και υποβαθμίζουν το περιβάλλον» κάνει λόγο το σχέδιο προγράμματος. Είκοσι χρόνια στην εξουσία και δεν μπορούν να αναφέρουν ούτε ένα παράδειγμα που έπραξαν κάτι παρόμοιο. Γιατί να πιστέψουμε λοιπόν ότι κάτι παρόμοιο θα πράξει τώρα; Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι οι ιδιοκτήτες λατομείων συχνά συνδέονται και με μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες, ότι μονίμως έδιναν παρατάσεις και ποτέ δεν έλεγξαν την αποκατάσταση του τοπίου σ' αυτά που έγιναν ανενεργά, τότε μάλλον και αυτή η διακήρυξη αποτελεί μια ακόμα πράσινη φωτοβολίδα. Ως προς τη διαχείριση των υδάτινων πόρων μπορεί να γελάσει κάθε πικραμένος. Ποια δίκτυα φτιάχτηκαν, πού είναι οι λιμνοδεξαμενές και πού η πολιτική για την ορθολογική διαχείριση των υδάτων; Μόνο μελέτες έγιναν, που έμειναν στα συρτάρια, γιατί έπρεπε να φάνε τα ευρωπαϊκά κονδύλια ημέτεροι «σοσιαλιστές» μελετητικών γραφείων.

Το φυσικό πλούτο της χώρας επιθυμούν να καταγράψουν. Μια πράξη που έπρεπε να είχε γίνει εδώ και πάμπολλα χρόνια πριν δοθεί βορά στα μεγάλα συμφέροντα. Πώς όμως θα γίνει αυτό; Με την ίδια μέθοδο μήπως που ακολουθήθηκε στο κτηματολόγιο; Είναι γνωστός ο διασυρμός της χώρας, τα τεράστια ποσά που σπαταλήθηκαν και το σχεδόν μηδενικό έργο που υλοποιήθηκε. Τι άραγε άλλαξε σε τρία χρόνια; Η ιδεολογία ή οι πρακτικές τους; Μιλούν και για «πράσινους εθνικούς λογαριασμούς». Εδώ πλαστογραφούσαν τους κανονικούς Εθνικούς Λογαριασμούς, και τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας όπου στο δείκτη της ανεργίας στη Στατιστική Υπηρεσία της ΕΕ υπήρχε αστερίσκος, επειδή τα στοιχεία που παρείχαν ήταν πλαστά! Οσο για τους «πράσινους εθνικούς λογαριασμούς» αποτελούν άλλο ένα τρικ που προσπαθούν, χωρίς ούτε αυτό ακόμα να πετύχουν, οι θιασώτες της βιώσιμης ανάπτυξης, δηλαδή του πράσινου καπιταλισμού, χωρίς το παραμικρό αντίκρισμα, ζήτημα στο οποίο θα επανέλθουμε σε επόμενο σημείωμά μας. Αλλά και βάσεις δεδομένων για τις μεταβολές του περιβάλλοντος στη χώρα μας τάζουν και μάλιστα μέσω των ΟΤΑ. Ποιων ΟΤΑ αλήθεια; Το μακρύ χέρι του κράτους; Δε μας λένε τίποτα λ.χ. για την «υπερνομάρχη τους» που χαρίζει το Πεδίον του Aρεως στο γνωστό μεγαλοκαναλάρχη. Αν αλήθεια γυρεύαμε στοιχεία για το μέγεθος των εκτάσεων που καταπάτησε, τι στοιχεία θα έδιναν; Είπατε τίποτα;

Δε θα μπορούσαν από τον πράσινο τσελεμεντέ να απουσιάζουν και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που προεκλογικά, ως συνήθως, τους έρχονται στη μνήμη. Επί ημερών τους (όπως και σήμερα) δεν υπήρχε ο ελάχιστος σχεδιασμός, τα εμπόδια ήταν παραπάνω από τα κίνητρα και κυρίως η έρευνα στα ελληνικά πανεπιστήμια ήταν ουσιαστικά μηδενική. Στόχος τους, λένε, οι καταναλωτές και οι επιχειρήσεις. Αλήθεια τι άλλο υπάρχει και δεν το αντιλαμβανόμαστε εμείς πλην αυτών των δυο κατηγοριών; Αλλά ως προς την ενέργεια, επειδή αποτελεί στρατηγικό σημείο της οικονομίας κι έναν από τους επικερδέστερους κλάδους, προς άρσιν παρεξηγήσεων με τους συναγωνιστές τους, του ΣΕΒ, που σε κάθε ευκαιρία δε λησμονούν να πουν τα καλά τους λόγια, σπεύδουν να σημειώσουν την αναγκαιότητα ύπαρξης «ιδιωτικών μονάδων παραγωγής για την ενίσχυση του υγιούς ανταγωνισμού»!! Για τον περιορισμό μάλιστα της ενέργειας, κάνει λόγο για τη βελτίωση του εσωτερικού περιβάλλοντος των δημοσίων κτιρίων. Εδώ υπάρχουν υπό κατάρρευση δημόσια κτίρια, άλλα που ακόμα υπάρχει αμίαντος (σ.σ. σε σχολεία) πώς αλήθεια θα βελτιώσει το εσωτερικό των κτιρίων; Αλλά και την αγορά των καυσίμων (διυλιστήρια, εμπορία, πρατήρια) θα εξορθολογήσουν (sic) όταν λίγα χρόνια πριν εκχώρησαν στον όμιλο Λάτση, στο πιάτο, το μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς. Μιλάμε για τη συνέπεια. «Υγιή ανταγωνισμό» επιθυμούν και στις θαλάσσιες μεταφορές. Αλλά εμείς θυμόμαστε το μονοπώλιο που ετοίμαζαν στην ακτοπλοΐα μας εξαιτίας του οποίου θρηνήσαμε εκατοντάδες θύματα πριν από λίγα χρόνια. Α, για να μη μας διαφύγει θα ...εκσυγχρονίσουν την «Ολυμπιακή» που κυριολεκτικά τη βούλιαξαν και το σιδηρόδρομο που τον άφησαν στα αζήτητα. Αν αυτή είναι η βιώσιμη ανάπτυξη που υπόσχονται, η απάντηση είναι μία. Ευχαριστούμε, δε θα πάρουμε.

(συνεχίζεται)