Είκοσι χρόνια εξουσίας του ΠΑΣΟΚ. Είκοσι χρόνια πλήρως ταυτισμένα με μια άκρατη περιβαλλοντοκτόνα πολιτική μονοδιάστατα προσανατολισμένη με την εξυπηρέτηση του μεγάλου κεφαλαίου, που ως γνωστό δε διακρίνεται από ...οικολογικές ευαισθησίες. Ο πανικός της απώλειας της εξουσίας και όσα αυτή (τους) προσφέρει, τους οδηγεί σε μια βιομηχανία νομοσχεδίων στο πλαίσιο της λογικής «ό,τι αρπάξουμε» (σ.σ. αν μη τι άλλο σε ψήφους). Συχνά, οι καρναβαλικές τους παραστάσεις -εντός και εκτός της Bουλής- είναι τόσο γελοίες που δύσκολα μπορεί να συλλάβει και να αποδώσει στο χαρτί κι ο πιο προικισμένος επιθεωρησιογράφος.

Την προηγούμενη βδομάδα, υπουργός της κυβέρνησης ανακάλυψε, ως άλλος Μπούκτσιν, την ύπαρξη προβλήματος με τους υδάτινους πόρους, ιεραρχώντας το μάλιστα μαζί με το δημογραφικό ως τα δύο σπουδαιότερα προβλήματα της χώρας! Οποία ανακάλυψη!!! Αυτή την εποχή δημοσιεύτηκε έρευνα της διεθνούς οργάνωσης WWF,που αφορούσε την κατάσταση των υδάτινων πόρων στην Ευρώπη. Η «ισχυρή» Ελλάς του κ. Σημίτη καταλαμβάνει και σ' αυτό τον τομέα την πρωτιά από το τέλος ως προς τη διαχείριση του νερού. Στα σημεία μάς κερδίζει η Τουρκία, αλλά η φίλη χώρα χάνει το μετάλλιο στα χαρτιά, επειδή οι ...κριτές αποφάνθηκαν ότι δεν ανήκει στην ΕΕ.

Να σημειώσουμε ότι παρόμοιες επιδόσεις εμφανίζουν η Ιταλία και η Ισπανία, άρα πρέπει να εργαστούμε σκληρά, δηλαδή να μην κάνουμε τίποτα, για να κρατήσουμε την πρωτιά μας. Στην Ελλάδα είναι γνωστό ότι το ενδιαφέρον των αρμόδιων εξαντλείται στην αύξηση της παροχής του νερού που ουσιαστικά μεταφράζεται με νέες και βαθύτερες γεωτρήσεις, οι οποίες εξαντλούν μακροπρόθεσμα τα αποθέματα κι οδηγούν στην ερημοποίηση της γης, όταν πρόκειται για εντατικές καλλιέργειες που συνδέονται και με την κατάχρηση των αγροχημικών. Τα παραδείγματα πάμπολλα.

Η έλλειψη πολιτικής έχει δημιουργήσει εκρηκτικά προβλήματα σε μια χώρα που θεωρητικά παρουσιάζει κλιματικά πλεονεκτήματα: Μέση ετήσια βροχόπτωση 700mm, 85% επιφανειακά και 15% υπόγεια ύδατα. Το 50% όμως των βρόχινων υδάτων εξατμίζεται, ενώ τα επιφανειακά νερά κυρίως των λιμνών και των ποταμών απαξιώνονται λόγω του ευτροφισμού από τη ρύπανση διάφορων πηγών, όπως τα υπόγεια, από τα αγροχημικά. Το μεγάλο βάθος των γεωτρήσεων και η υπεράντληση συνέβαλαν στην εισροή της θάλασσας με αποτέλεσμα την υφαλμύρωσή του.

Την ίδια στιγμή που οι «μη γνωρίζοντες το πού πατούν και πού πηγαίνουν» σοσιαλφιλελεύθεροι καθεστωτικοί διαλαλούν το πρόβλημα των υδάτινων πόρων καταθέτουν νομοσχέδιο που θα οδηγήσει στον αποχαρακτηρισμό 40 εκατ. στρεμμάτων δασικής γης, αγνοώντας προκλητικά τη λειτουργία των δασών ως αποταμιευτήρων των βρόχινων νερών. Παράλληλα, σχεδιάζουν την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των νερών και στη συρρίκνωση του ΙΓΜΕ. Σύμφωνα με τα παραπάνω, το μεγαλύτερο πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι η δραματική μείωση των υδάτινων πόρων, ούτε το δημογραφικό, αλλά ο σοσιαλφιλελευθερισμός και όσοι τον υπηρετούν. Κι αυτό δεν απαιτεί μεγάλες δαπάνες, ούτε ευρωπαϊκές ενισχύσεις για να επιλυθεί. Αρκεί η ψήφος των πολιτών. Η θετική ψήφος στο ΚΚΕ είναι μονόδρομος.