Η συγκεκριμένη όπερα θα μπορούσε να έχει υπότιτλο «Μια ηρωίδα σε αναζήτηση του εαυτού της», καθώς το έργο έχει για θέμα του τον ψυχολογικό κερματισμό της Ελένης και την προσπάθειά της να ξαναβρεί - ή μάλλον να αναπλάσει - την ολοκληρωμένη «ταυτότητά» της, χωρίς να αγνοήσει ή να ακυρώσει τις πολλαπλές εκφάνσεις της ζωής της. Η «Επιστροφή της Ελένης» χωρίζεται σε αλληλένδετες ενότητες (και συνολικά έξι σκηνές) που τοποθετούνται στη Σπάρτη (μετά την επιστροφή της Ελένης), στην Τροία και την Αίγυπτο.

Σχετικά με την όπερα, αναφέρει ο Θ. Μικρούτσικος στο βιβλίο του Οδ. Ιωάννου που αναφέρεται στη ζωή του: «Δεν ξέρω αν η όπερα "Η επιστροφή της Ελένης" είναι το σημαντικότερο έργο μου - και δεν θα το μάθω ποτέ. Ισως μετά από 50 χρόνια να αποδειχθεί πως ό,τι σημαντικότερο έκανα ήταν ένα τραγούδι μου. Για εκείνο που είμαι σίγουρος είναι πως με αυτό το έργο ξεπέρασα τις καταγεγραμμένες δυνατότητές μου. Επίσης είμαι πια σίγουρος και για κάτι άλλο. Οτι μοναδικός στόχος ενός ανθρώπου είναι να καταφέρνει να ξεπερνάει τις καταγεγραμμένες δυνατότητές του. Αξίζει να ζει, περνώντας από τόσο πόνο, βαρβαρότητα και απώλειες, να συνεχίζει αυτή την ανθρώπινη περιπέτεια, για να σπρώχνει τα όριά του και να λέει στο Χρόνο: "Μπορεί να με νικήσεις στο τέλος, αλλά εγώ ρε μπαγάσα κάποιες φορές κατάφερα και σε σταμάτησα!"».

Η συγκεκριμένη παράσταση είχε ανέβει στο Μέγαρο στις 19/1/1999.

Ποίηση: Γιάννης Ρίτσος. Λιμπρέτο: Χρήστος Λαμπράκης. Σκηνοθεσία και χορογραφία: Δημήτρης Παπαϊωάννου. Με την Καμεράτα και τη χορωδία της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Διευθύνει ο Αλέξανδρος Μυράτ.

Σολίστ: Νίκος Γκίνος, κλαρινέτο. Δημήτρης Πάτρας, βιολοντσέλο. Βίκυ Στυλιανού, πιάνο.

Με τους: Pamela Pantos, Τάση Χριστογιαννόπουλο, Μάτα Κατσούλη, Χριστόφορο Σταμπόγλη, Lucile Vignon, Τζούλια Σουγλάκου κ.ά.

Χορευτικό σύνολο: «Ομάδα Εδάφους».

Από την παράσταση «Η ζωή του Γαλιλαίου»

Επίσης, αναφέρει πως «αντιμετωπίσαμε το θέμα με σεβασμό στα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα των καλλιτεχνών, που καθημερινά παραβιάζονται, και ευχαριστούμε τους ηθοποιούς και τους συντελεστές των παραστάσεων που με ενθουσιασμό μάς δήλωσαν τη συγκατάθεσή τους γι' αυτή την προσφορά, για τη δύσκολη αυτή περίοδο».

Αρχικά, θα προβληθούν πέντε παραστάσεις σε σύνδεση από την ιστοσελίδα του ΔΗΠΕΘΕ, www.dipethepatras.gr, και στη συνέχεια θα ακολουθήσουν και άλλες παραγωγές του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας.

«Ελιξίριον Τσέχωφ» σε σκηνοθεσία Χρήστου Σρέπκου, έως και την Παρασκευή 24 Απρίλη στις 8 το πρωί. Πρόκειται για μια παράσταση που αποτελείται από τρεις κωμωδίες του Ρώσου θεατρικού συγγραφέα Αντον Τσέχοφ και συγκεκριμένα τις: «Πρόταση Γάμου», «Αρκούδα» και «Επέτειος».

«Φουέντε Οβεχούνα - Πηγή των Αμνών», του Λόπε Ντε Βέγα, σε σκηνοθεσία Σταύρου Τσακίρη, από την Παρασκευή 24/4 στις 19.00 έως και τη Δευτέρα 27/4 στις 8.00. Πρόκειται για την πραγματική ιστορία ενός χωριού της Ισπανίας του 1470, που οι κάτοικοί του ξεσηκώθηκαν εναντίον του αδίστακτου διοικητή Φερνάν Γκόμεθ ντε Γκουθμάν, με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του. Παρά τα σκληρά βασανιστήρια που υπέστησαν οι κάτοικοί του, κανείς δεν ομολόγησε τη δολοφονία και η απάντησή τους ήταν στερεότυπη: Οτι για όλα την ευθύνη φέρει η Φουέντε Οβεχούνα, δηλαδή το χωριό. Η κοινωνία του ισπανικού χωριού πέρασε στην Ιστορία, έγινε θρύλος και αργότερα μεταφέρθηκε στη θεατρική σκηνή από τον σημαντικότερο εκπρόσωπο του ισπανικού κλασικού θεάτρου, Λόπε Ντε Βέγα (1562 - 1635).

Από την παράσταση «Φουέντε Οβεχούνα»

«H ζωή του Γαλιλαίου» του Μπέρτολτ Μπρεχτ, σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου, από την Πέμπτη 30/4 στις 19.00 έως και την Κυριακή 3/5 στις 8.00. Μέσα από το έργο καταγράφεται με ρεαλιστικό και συνάμα ποιητικό τρόπο η σύγκρουση του Γαλιλαίου με την Ιερά Εξέταση. Ο μεγάλος Ιταλός αστρονόμος, μαθηματικός και φυσικός επιβεβαιώνει τη θεωρία του Κοπέρνικου, αποδεικνύοντας ότι η Γη στρέφεται γύρω από τον Ηλιο και δεν αποτελεί το κέντρο του σύμπαντος. Ο Μπρεχτ ξεκινά να γράφει το έργο το 1938 στη Δανία, με αφορμή την είδηση της επιτυχίας Γερμανών φυσικών να διασπάσουν το άτομο του ουρανίου. Ο Γαλιλαίος δεν παρουσιάζεται ως μεμονωμένο άτομο, αλλά ως ιστορικό και πολιτικό πρόσωπο, μέσα σε συγκεκριμένες ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες. Ο Μπρεχτ αξιοποιεί τον Γαλιλαίο για να θίξει το σκοπό της επιστήμης, το ζήτημα της επιστημονικής προόδου και ηθικής, της σύνδεσής της με την εκάστοτε κοινωνία, την κοινωνική ευθύνη του επιστήμονα.

Χαρακτηριστικά είναι τα παρακάτω αυτοκριτικά λόγια του Γαλιλαίου: «...Ομως, μπορούμε να αρνηθούμε τον εαυτό μας στο πλήθος και εντούτοις να παραμείνουμε επιστήμονες; Αποκτήσαμε κάποια εποπτεία πάνω στις κινήσεις των ουράνιων σωμάτων, όμως έξω από κάθε υπολογισμό είναι ακόμα οι κινήσεις των κυρίαρχων πάνω στους λαούς. Ο αγώνας για την εκτίμηση του ουρανού κερδήθηκε με την αμφιβολία. Με την πίστη, ο αγώνας της Ρωμαίας νοικοκυράς για γάλα θα 'ναι και πάλι χαμένος. Η επιστήμη έχει να κάνει και με τους δύο αγώνες».

«Η τρελή του Σαγιό», του Ζαν Ζιροντό σε σκηνοθεσία Χρήστου Σρέπκου, από την Κυριακή 3 Μάη στις 19.00 έως και την Τετάρτη 6 Μάη στις 8.00.

Η Ωρελί, μια εκκεντρική Παριζιάνα, μαθαίνει το σχέδιο μιας ομάδας μαφιόζων επιχειρηματιών να σκάψουν συθέμελα το Παρίσι, για να αντλήσουν το πετρέλαιο που φημολογείται ότι κρύβεται στο υπέδαφός του. Γνωρίζοντας την απληστία των επιχειρηματιών για εύκολο χρήμα, η Ωρελί καταστρώνει ένα σχέδιο για να τους εξαφανίσει...

Οπως σημειώνεται στο υλικό, «δυναμώνουμε τη φωνή μας, μέσα και από την αλληλεγγύη μας! Μένουμε σπίτι αλλά... μένουμε μαζί! Μένουμε ενωμένοι! Μένουμε δυνατοί! Αυτές τις δύσκολες και πρωτόγνωρες στιγμές που περνάμε, κόντρα στις προσπάθειες της κυβέρνησης να κρατήσουμε τα στόματα κλειστά, εμείς χρειάζεται περισσότερο από ποτέ να δυναμώσουμε τη φωνή μας. Δεν σταματάμε να αγωνιζόμαστε και να διεκδικούμε, δεν σταματάμε να παλεύουμε συλλογικά. Ενώνουμε τις φωνές μας, μοιραζόμαστε τις ιδέες μας και καλλιεργούμε τη φαντασία και τις γνώσεις μας!».

Οι ηλεκτρονικές διευθύνσεις του ΠΜΣ είναι: pmu@pmu.gr και https://el-gr.facebook.com/pmu.gr/.