MotionTeam

Παραθέτουμε ορισμένα στοιχεία που αποδείχνουν το ξεκλήρισμα της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς που έγινε στη Δυτική Μακεδονία αυτό το χρονικό διάστημα.

Το 1980 στη Δυτική Μακεδονία υπήρχαν 43.936 γεωργικές εκμεταλλεύσεις και το 2000 (δεν υπάρχουν σημερινά στοιχεία) μειώθηκαν στις 29.597, το ποσοστό μείωσης είναι 32,6%, όταν στο σύνολο της χώρας, το ποσοστό της μείωσης είναι στο 18,2% για το ίδιο διάστημα.

Στην κτηνοτροφία μειώθηκε ο αριθμός των εκμεταλλεύσεων στη βοοτροφία συνολικά κατά 74% (από 12.836 που υπήρχαν το 1980, στις 3.290 το 2000). Ταυτόχρονα, όμως, έχουμε μεγαλύτερη συγκέντρωση του αριθμού των ζώων ανά εκμετάλλευση, από 67.961 το 1980 (μέσο όρο 5,29 ζώα ανά εκμετάλλευση), στις 59.459 το 2000 (18,07 ζώα μέσο όρο ανά εκμετάλλευση).

Στην αιγοπροβατοτροφία η μείωση των εκμεταλλεύσεων ήταν μικρότερη συνολικά κατά 52% (από 16.928 το 1980, σε 8.042 το 2000). Ταυτόχρονα έχουμε μεγαλύτερη συγκέντρωση και εδώ των ζώων ανά εκμετάλλευση, από 698.464 το 1980 (μέσο όρο 41,26 ζώα ανά εκμετάλλευση), σε 573.401 το 2000 (μέσο όρο 71,30 ζώα ανά εκμετάλλευση).

Οι κτηνοτρόφοι της περιοχής στη μεγάλη τους πλειοψηφία ανήκουν στην κατηγορία των μικρών, αν πάρουμε υπόψη π.χ. ότι με 50 αγελάδες το συνολικό εισόδημά τους δεν ξεπερνά τα 15.000 ευρώ, κάτι ανάλογο ισχύει με την αιγοπροβατοτροφία, αφού με 300 περίπου αιγοπρόβατα έχουν το ίδιο εισόδημα.

Καπνά: Η παραγωγή του καπνού ήδη έχει συρρικνωθεί στη Δυτική Μακεδονία από την καταστροφική πολιτική της ΕΕ με την ΚΑΠ. Εχουν απομείνει μόνο 295 καπνοπαραγωγοί, οι οποίοι καλλιεργούν μέσο όρο 25 στρέμματα και το εισόδημά τους κυμαίνεται από 11.000 μέχρι 25.000 ευρώ στην καλύτερη περίπτωση.

Σιτηρά: Σοβαρό πρόβλημα υπάρχει και στα σιτηρά, από τη μείωση των επιδοτήσεων, των δυσμενών κλιματικών και μορφολογικών συνθηκών που έχουν συνέπεια την πολύ μικρή παραγωγή και παράλληλα τις πολύ χαμηλές τιμές που επιβάλλονται από τους εμποροβιομήχανους για την υψηλή κερδοφορία τους. Ακόμα και αυτοί οι σιτοπαραγωγοί αγρότες που καλλιεργούν γύρω στα 1.000 στρέμματα έχουν πολύ υψηλό κόστος, λόγω ενοικίασης της γης και από το εισόδημα που βγάζουν ίσα-ίσα τα φέρνουν βόλτα.

Σε όλες τις κατηγορίες των αγροτών στη Δυτική Μακεδονία η μεγάλη τους πλειοψηφία είναι μικροί και μεσαίοι αγρότες. Με την εφαρμογή της αντιαγροτικής πολιτικής της ΚΑΠ οι περισσότεροι από αυτούς θα ξεκληριστούν, πολλοί ελάχιστοι είναι αυτοί που θα ευνοηθούν από την ΚΑΠ και θα γίνουν μεγάλοι. Για αυτό και ο διαχωρισμός των αγροτών σε κατά κύριο επάγγελμα και μη εξυπηρετεί αυτόν το στόχο.

Πολύς λόγος γίνεται για το κλείσιμο των δρόμων και την ταλαιπωρία που υφίστανται οι οδηγοί και γενικότερα ο λαός από τα μπλόκα των αγροτών, ιδιαίτερα από τα αστικά κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ.), τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, που επιδιώκουν να συκοφαντήσουν τους αγρότες. Ο λαός δεν πρέπει να έρθει αντιμέτωπος με τους αγρότες που αγωνίζονται, αντίθετα να συμπορευτεί στον αγώνα που κάνουν. Ο αγώνας της φτωχομεσαίας αγροτιάς είναι κοινός και συνδέεται με όλους τους εργαζόμενους και τους αυτοαπασχολούμενους στις πόλεις. Οι αγρότες παλεύουν για να προστατεύεται η ντόπια παραγωγή, προτάσσουν μια αγροτική ανάπτυξη που να καλύπτει τις διατροφικές ανάγκες του λαού με φτηνά και υγιεινά αγροτικά προϊόντα. Επόμενα ο μόνος δρόμος για την επιβίωσή τους είναι ο αγώνας όχι απλά για να μην ξεκληριστούν, αλλά να διεκδικήσουν έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης που θα είναι σε όφελός τους και δεν είναι άλλος από αυτόν της ρήξης με την πολιτική της ΕΕ που τους καταστρέφει.

Μια ελάχιστη μειοψηφία είναι αυτή που διαμαρτύρεται, οι οποίοι είναι μεγαλέμποροι και μεγαλοεπιχειρηματίες και είναι το ίδιο υπεύθυνοι με την ΚΑΠ και την πολιτική των κυβερνήσεων που ξεκληρίζει τους αγρότες. Οι αγρότες δεν έχουν κανένα άλλο όπλο εκτός από τον αγώνα που αναγκάζονται να κάνουν και να επιλέξουν οι ίδιοι τις μορφές του αγώνα τους.

Το ΚΚΕ στηρίζει τον αγώνα της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς, υποστηρίζει την ανάγκη ανάπτυξης της εγχώριας αγροτικής παραγωγής με στόχο πρώτα απ' όλα την ικανοποίηση των διατροφικών αναγκών του λαού, με ποιοτικά ελεγμένα αγροτικά προϊόντα, παραγωγή απαλλαγμένη από το κίνητρο του καπιταλιστικού κέρδους. Η ουσιαστική στήριξη του αγροτοπαραγωγού στις σημερινές συνθήκες απαιτεί φθηνά λιπάσματα, σύγχρονες υποδομές και μηχανήματα, επιστημονική γνώση, συγκέντρωση της παραγωγής και αξιοποίησή της στο πλαίσιο μιας κεντρικά σχεδιασμένης οικονομίας με γνώμονα τις ανάγκες του λαού. Γι' αυτό το ΚΚΕ προβάλλει την ανάγκη να συνεταιριστεί ο παραγωγός και να συνδεθεί με τη βιομηχανία, το εμπόριο και την τράπεζα που θα αποτελούν λαϊκή κρατική ιδιοκτησία. Προβάλλει την προοπτική της λαϊκής οικονομίας που θα διασφαλίσει την ευημερία της λαϊκής οικογένειας».