Την υποκρισία της ΕΕ απέναντι στην ωμή ιμπεριαλιστική επέμβαση ενάντια στο λαό της Υεμένης επιβεβαίωσε περίτρανα το σχετικό ψήφισμα που ενέκρινε χτες το Ευρωκοινοβούλιο. Μια από τις παραγράφους του ψηφίσματος αφορά στην πώληση όπλων από τα ευρωπαϊκά μονοπώλια στη Σαουδική Αραβία, που ηγείται της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στην Υεμένη, με τη στήριξη των ΗΠΑ και την κάλυψη της ΕΕ. Οι δυνάμεις αυτές συνασπίζονται απέναντι στο Ιράν, που επεκτείνει την επιρροή του στην περιοχή και στηρίζει τους σιίτες της Υεμένης. Η ανάσχεση της επιρροής του είναι το βασικό διακύβευμα της ιμπεριαλιστικής επέμβασης σ' αυτήν τη χώρα του Κόλπου, που είναι η φτωχότερη της περιοχής, αλλά έχει μεγάλη γεωπολιτική σημασία. Με ψήφους 368 υπέρ, 221 κατά και 43 αποχές, το Ευρωκοινοβούλιο αποφάσισε να καλέσει την ύπατη εκπρόσωπο της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής, «να αναλάβει πρωτοβουλία, προκειμένου να επιβληθεί εμπάργκο όπλων της ΕΕ εναντίον της Σαουδικής Αραβίας, λαμβανομένων υπόψη των σοβαρών καταγγελιών για παραβιάσεις, από τη Σαουδική Αραβία, του διεθνούς ανθρωπιστικού Δικαίου στην Υεμένη και του γεγονότος ότι, κατά συνέπεια, η συνέχιση της χορήγησης αδειών για πωλήσεις όπλων στη Σαουδική Αραβία θα οδηγούσε σε παραβίαση της κοινής θέσης 2008/944/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου». Ακόμα και έτσι, το ψήφισμα δεν έχει κανένα ουσιαστικό αντίκρισμα, πέρα από το να προσπαθεί να ξεπλύνει τις πομπές και τις ευθύνες της ιμπεριαλιστικής ΕΕ για το λουτρό αίματος στην Υεμένη και στην ευρύτερη περιοχή.

Το ψήφισμα δεν συνιστά επιβολή εμπάργκο όπλων στη Σαουδική Αραβία. Απλά, καλεί την «ύπατη εκπρόσωπο» να αναλάβει πρωτοβουλία για να ...πείσει τάχα τα κράτη - μέλη της ΕΕ να σταματήσουν την πώληση όπλων σ' αυτήν τη χώρα του Κόλπου! Η ΕΕ, όμως, είναι η δεύτερη εξαγωγέας όπλων παγκοσμίως και οι μεγαλύτερες πωλήσεις της πολεμικής της βιομηχανίας γίνονται προς τα κράτη της Μέσης Ανατολής. Βέβαια, τα συμφέροντα των κρατών - μελών της ΕΕ και σ' αυτό το ζήτημα, δεν ταυτίζονται απόλυτα. Αυτός είναι, άλλωστε, ο λόγος για τον οποίο η παράγραφος του ψηφίσματος, που αφορά στο εμπάργκο, καταψηφίστηκε από έναν μεγάλο αριθμό ευρωβουλευτών, ακόμα κι αν το ψήφισμα δεν είναι δεσμευτικό για τα κράτη - μέλη. Φτάνει να σκεφτεί κανείς ότι οι πέντε ευρωπαϊκές χώρες, που βρίσκονται μεταξύ των 10 κορυφαίων εξαγωγέων όπλων στον κόσμο, είναι η Γαλλία, η Γερμανία, η Βρετανία (μέχρι να ολοκληρωθεί το Brexit), η Ισπανία και η Ιταλία. Πρόκειται, δηλαδή, για τις τέσσερις μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρωζώνης (συν την Μ. Βρετανία), οι οποίες ούτως ή άλλως ανταγωνίζονται μεταξύ τους στο εσωτερικό της ΕΕ, ενώ η καθεμιά διατηρεί τα ιδιαίτερα συμφέροντά της σε ό,τι αφορά τις συμμαχίες, τις οικονομικές σχέσεις και τις αγοραπωλησίες όπλων με τρίτες χώρες, στην προκειμένη περίπτωση με τη Σαουδική Αραβία.

Το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου επικαλείται την «κοινή θέση 2008/944/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου», που θεσπίζει οκτώ κριτήρια για τις πωλήσεις όπλων σε άλλες χώρες, τα οποία, όταν παραβιάζονται, τα κράτη - μέλη της ΕΕ οφείλουν τάχα να επιβάλλουν εμπάργκο. Ενα προς ένα τα κριτήρια απογειώνουν την υποκρισία των ιμπεριαλιστών και επιβεβαιώνουν ότι η «κοινή τους θέση» είναι στάχτη στα μάτια του λαού και εργαλείο διευθέτησης των μεταξύ τους αντιθέσεων. Ετσι, οι ιμπεριαλιστές της ΕΕ, που, με τους ανταγωνισμούς και τις επεμβάσεις τους μακελεύουν λαούς, που στηρίζουν και συναλλάσσονται με άλλα κράτη - δολοφόνους, διακηρύττουν μέσα από την «κοινή θέση» την προσήλωσή τους στο «σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», στη «διασφάλιση της περιφερειακής ειρήνης», στο «σεβασμό του διεθνούς δικαίου»! Και δεσμεύοντα τάχα να μην πουλάνε όπλα σε κράτη που δεν πληρούν αυτούς τους όρους! Δεν είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς ότι οι ίδιες διακηρύξεις χρησιμοποιήθηκαν κατά καιρούς και αξιοποιούνται από ιμπεριαλιστικά κέντρα και κράτη ως πρόσχημα για επεμβάσεις όπου Γης, με μοναδικό κριτήριο τις αντιθέσεις και τα ανταγωνιστικά συμφέροντα των μονοπωλιακών τους ομίλων. Την ίδια ώρα, βέβαια, «οι μπίζνες είναι μπίζνες», ιδιαίτερα στον τομέα της πολεμικής βιομηχανίας, ανάμεσα στις ΗΠΑ, στην ΕΕ, στη Ρωσία και άλλους, με καθεστώτα που θερίζουν κυριολεκτικά τους λαούς τους και περιφερειακές δυνάμεις που στηρίζουν τις επεμβάσεις στο πλευρό του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστικού κέντρου.

Τέλος, είναι μεγάλη η ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης που ήρθε σε συμφωνία με τη Σαουδική Αραβία για την πώληση πολεμικού υλικού. Υπερασπίζονται, μάλιστα, αυτήν την απόφαση, με το προκλητικό επιχείρημα ότι «είτε πουλήσουμε, είτε όχι, ο κόσμος θα συνεχίσει να σκοτώνεται στη Υεμένη». Δεν υπάρχει πιο αισχρός κυνισμός, που χαρακτηρίζει μια κυβέρνηση χωμένη ως τα μπούνια στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τις επεμβάσεις, με επίκεντρο την περιοχή της ευρύτερης Μέσης Ανατολής. Αλλωστε, η χρησιμοποίηση της βάσης της Σούδας και άλλων ελληνικών στρατιωτικών υποδομών ως ορμητηρίου για ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, δεν είναι λιγότερο αισχρή, ούτε λιγότερο επικίνδυνη για τα συμφέροντα του λαού. Μετά την κατακραυγή και για να σκεπάσει τις πομπές της, η κυβέρνηση ισχυριζόταν τις προηγούμενες μέρες ότι περιμένει την απόφαση της ΕΕ για να επανακαθορίσει τη στάση της έναντι της συμφωνίας με τη Σαουδική Αραβία. Επιβεβαίωσε και μ' αυτόν τον τρόπο ότι αποτελεί το καλύτερο πλυντήριο για την εγκληματική - ιμπεριαλιστική πολιτική της ΕΕ, στην υλοποίηση της οποίας διεκδικεί αναβαθμισμένους ρόλους, μέσα από τη συμμετοχή της και στο ΝΑΤΟ. Ολα αυτά, η κυβέρνηση πρέπει να τα βρει μπροστά της από το λαό, με ένταση του αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τη συμμετοχή της Ελλάδας, αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και κλείσιμο όλων των βάσεων, με πάλη ενάντια στο σύστημα που γεννά πολέμους, εκμετάλλευση και προσφυγιά. Οπως βέβαια και τα άλλα αστικά κόμματα, που στήριξαν τη συμφωνία με τη Σαουδική Αραβία, επαυξάνουν στη συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τώρα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για το λαό της Υεμένης...