Βασικό ρόλο στην υλοποίηση νέων ιμπεριαλιστικών σχεδίων του ευρωατλαντικού άξονα διεκδικεί η ντόπια αστική τάξη, προωθώντας προς τούτο στελέχη της σε κρίσιμα πόστα του.

Χαρακτηριστική περίπτωση η τοποθέτηση του νυν αρχηγού ΓΕΕΘΑ, στρατηγού Μ. Κωσταράκου, στη θέση του προέδρου της Στρατιωτικής Επιτροπής (ΣΕ) της ΕΕ. Ο Μ. Κωσταράκος αποχωρεί από τη θέση του στις 15/9 για να αναλάβει στις 6/11/2015 τη ΣΕ της ΕΕ.

Παρουσιάζοντας, χτες, σε δημοσιογράφους έναν απολογισμό του έργου του αυτά τα 4 χρόνια και τι προκλήσεις τον αναμένουν στη νέα του θέση, είπε μεταξύ άλλων:

-- Η ΕΕ έχει αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη 6 στρατιωτικές επιχειρήσεις, κάποιες εξ αυτών «υψηλού κινδύνου». Η επιχείρηση περιπολιών στη Μεσόγειο EURONAV MED για αποτροπή εισόδου μεταναστών και προσφύγων στην ΕΕ είναι ακόμα στην πρώτη, «ήπια» φάση της, ωστόσο αναμένεται, όσο θα εξελίσσεται μέχρι την τέταρτη φάση της, να γίνει «σούπερ επιθετική» εφόσον προβλέπει ακόμα και «αντιμετώπιση στο έδαφος» των διακινητών με έγκριση του ΟΗΕ, όπως είπε. Επιπλέον, αναγνώρισε τη σημασία της έτερης ναυτικής επιχείρησης της ΕΕ, EURONAV ATALANTA, στο Κέρας της Αφρικής, στα ανοιχτά της Σομαλίας, τυπικά ενάντια στην πειρατεία, καθώς αποτελεί σημαντικότατο ναυτικό δίαυλο και διακυβεύονται εκεί συμφέροντα και του ντόπιου εφοπλιστικού κεφαλαίου.

-- Η ύπατη εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα Εξωτερικών και Αμυνας, Φ. Μογκερίνι, η οποία λειτουργεί ως προϊσταμένη του προέδρου της ΣΕ της ΕΕ, έχει αναλάβει την «ανανέωση» του αμυντικού τομέα της ΕΕ έως τα μέσα του 2016. Σε αυτό το ζήτημα, είπε ο Κωσταράκος, υπάρχουν εντός ΕΕ διαφορετικές απόψεις, ουσιαστικά ενδοαστικές αντιθέσεις και αντικρουόμενα συμφέροντα. Οτι άλλα κράτη - μέλη δεν θέλουν ούτε να ακούν για ευρωστρατό, άλλα επιμένουν ότι ο τέτοιος στρατός «είναι μπροστά μας και μας περιμένει».

Ο Κωσταράκος πρόσθεσε ότι παλαιότερα το ΝΑΤΟ ήταν ο στρατιωτικός βραχίονας της ΕΕ καλύπτοντας τις ανάγκες της. Ωστόσο, όπως είπε, υπάρχουν πλέον «απειλές» (π.χ. τζιχαντιστές) που επιζητούν από μέρους της ΕΕ επίδειξη «στρατιωτικής ισχύος και δυναμικής». Ο ίδιος μίλησε και για ανάγκη «αλλαγής κουλτούρας», παραπέμποντας στους Σχηματισμούς Μάχης της ΕΕ και τη χρησιμοποίησή τους.

Τα «Battlegroups» αποτελούν θεωρητικά τη δύναμη του ευρωστρατού, αλλά διατίθενται σε αυτά δυνάμεις από τις χώρες - μέλη της ΕΕ όποτε τους ζητηθεί και ανάλογα με τη φύση της «αποστολής». Π.χ. οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις έχουν σε ετοιμότητα ένα Λόχο Πεζοναυτών και ένα αρματαγωγό για τον ευρωενωσιακό Σχηματισμό Μάχης EUABG (European Union Amphibious Battlegroup), όπως επίσης ένα αερομεταφερόμενο Τάγμα Πεζικού και άλλα τμήματα του Στρατού Ξηράς για το Σχηματισμό Μάχης HELBROC.

Ωστόσο, παράγοντες, όπως ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ, έχουν ζητήσει ανοιχτά τη μετατροπή του ευρωστρατού σε μόνιμο, διακριτό σώμα, ως στρατό της ΕΕ, προφανώς για να μπορεί να αντιπαρατεθεί ανά πάσα ώρα και στιγμή, αποτελεσματικά, με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Η πρόταση Γιούνκερ φαίνεται να τυγχάνει θετικών αντιδράσεων στη Γερμανία, ενώ αρνητικά τοποθετούνται προσώρας Γαλλία και Βρετανία.

Παραπέρα, παρουσιάζοντας ο Κωσταράκος «στόχους σε εξέλιξη», οι οποίοι δεν πρόλαβαν να υλοποιηθούν επί θητείας του, αλλά θα ήθελε να τους προωθήσουν οι διάδοχοί του, αναφέρθηκε και σε θέματα όπως:

Η δωδεκάμηνη θητεία, η στράτευση στα 18, η εθελοντική στράτευση γυναικών, η πρόσληψη 1.000 Οπλιτών Βραχείας Ανακατάταξης για τις Ειδικές Δυνάμεις, η πρόσληψη 2.000 επαγγελματιών οπλιτών - ΕΠΟΠ, η πρόσληψη 459 αποφοίτων νοσηλευτικής ως ΕΠΟΠ νοσηλευτικής κ.ά.

Πάνω στο βάσανο της ανεργίας, διάφορα κέντρα πάνε να πλασάρουν σαν λύσεις την πρόταση παιδιά και γυναίκες να γίνουν μισθοφόροι. Υπηρετώντας, μάλιστα, όχι τις ανάγκες άμυνας της χώρας, αλλά τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΝΑΤΟ και ΕΕ, όπου εμπλέκουν οι κυβερνήσεις το λαό και τη νεολαία, πασχίζοντας για τη γεωστρατηγική αναβάθμιση των ντόπιων μονοπωλίων.

Και όλ' αυτά ενώ σημαντικοί οικονομικοί πόροι και εκατοντάδες προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων δεσμεύονται για τις ΝΑΤΟικές και ευρωενωσιακές αποστολές εκτός συνόρων, σειρά υποδομών των Ενόπλων Δυνάμεων λειτουργούν ακριβώς για την προετοιμασία αυτών των αποστολών.

Η απεμπλοκή της χώρας από αυτές τις λυκοσυμμαχίες, η επιστροφή στρατιωτικών δυνάμεων που δρουν εκτός συνόρων, είναι υπόθεση πάλης του λαού. Αλλωστε, αυτό που χρειάζεται είναι οι Ενοπλες Δυνάμεις να υπηρετούν τις πραγματικές ανάγκες άμυνας της χώρας και όχι ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και δράσεις.