Την πεπατημένη που έτσι κι αλλιώς ακολουθούν και οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου στην ΕΕ, δηλαδή τη γενναία ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων, προτείνει ο Αμερικανός Πρόεδρος προκειμένου να ξεπεραστούν οι δυσκολίες διαχείρισης της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης
Associated Press |
«Η Ευρώπη εξακολουθεί να βρίσκεται σε μια δύσκολη κατάσταση επειδή οι ηγέτες της δεν έχουν λάβει τα αποφασιστικά μέτρα που λάβαμε εμείς στην αρχή αυτής της ύφεσης», δήλωσε ο Αμερικανός Πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, σε εκδήλωση για τη συγκέντρωση χρημάτων για την προεκλογική του εκστρατεία σε προάστιο του Σιάτλ.
Φυσικά ο Πρόεδρος Ομπάμα δε διευκρίνισε συγκεκριμένα ποια είναι τα μέτρα που θα έπρεπε να είχε υιοθετήσει η Ευρώπη ωστόσο όλοι γνωρίζουν ποια είναι τα μέτρα που υιοθέτησαν οι ΗΠΑ: Διοχέτευση τρισεκατομμυρίων δολαρίων προς τον χρηματοπιστωτικό τομέα και μεγάλες επιχειρήσεις και πολυεθνικές, όπως η «General Motors» (GM). Στην κυριολεξία λεηλατήθηκε το εθνικό θησαυροφυλάκιο των ΗΠΑ, δηλαδή τα χρήματα του αμερικανικού λαού, προκειμένου να υπάρξει η αναγκαία τονωτική ένεση προς το κεφάλαιο. Παράλληλα, εργασιακά δικαιώματα και αποδοχές υπέστησαν σύνθλιψη. Ισως το πλέον απτό παράδειγμα είναι GM, η μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία στον κόσμο, που ανακοίνωσε πρόσφατα τα υψηλότερα κέρδη, 7,6 δισ. δολάρια στην ιστορία της το 2011, δύο μόλις χρόνια μετά τη διάσωσή της από πτώχευση με κρατικά δάνεια. Στη δίχρονη αυτή διαδρομή της προς το ρεκόρ κερδοφορίας, χιλιάδες εργαζόμενοι έμειναν άνεργοι καθώς εργοστάσια έκλεισαν στις ΗΠΑ στο πλαίσιο της «αναδιάρθρωσης» της εταιρείας. Κοινότητες ολόκληρες εξολοθρεύτηκαν, αποδοχές μειώθηκαν. Και παρά το ρεκόρ κερδοφορίας, η GM προετοιμάζει νέο γύρο απολύσεων στην Ευρώπη.
Κι όμως, όλος αυτός ο πακτωλός των χρημάτων δε θεωρείται ακόμη ικανοποιητικός γι' αυτό ο Πρόεδρος Ομπάμα κράτησε μια ...πισινή και παραδέχθηκε ότι «αντίθετοι άνεμοι» εξακολουθούν να πνέουν στην αμερικανική οικονομία, η ανάκαμψη είναι αναιμική ενώ η ανεργία, επισήμως, παραμένει στο 8,1%. Στους «αντίθετους άνεμους» ο Αμερικανός Πρόεδρος πρόσθεσε και τα προβλήματα της ΕΕ καθώς είναι μεταξύ των παραγόντων που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την καπιταλιστική ανάπτυξη των ΗΠΑ. Αν κάτι αποδεικνύει η φιλομονοπωλιακή πολιτική που εφαρμόζεται στις ΗΠΑ (αλλά και στην ΕΕ άσχετα αν το παρουσιάζει διαφορετικά ο Ομπάμα) είναι το πόσο μύθος είναι ότι η κρίση μπορεί να ξεπεραστεί αν οι εργαζόμενοι υποχωρήσουν. Το αντίθετο συμβαίνει. Η κρίση είναι βαθιά και η όποια ανάκαμψη είναι ασθενής ενώ το κεφάλαιο βγαίνει πάντα κερδισμένο.
Η αναφορά Ομπάμα στην καπιταλιστική κρίση στην ΕΕ και η ερμηνεία που δίνει σε ό,τι αφορά στη σχέση της με την αμερικανική οικονομία, μπορεί να έχει και προεκλογική χροιά (για τις προεδρικές εκλογές του Νοέμβρη), ωστόσο δείχνει την αλληλεξάρτηση των καπιταλιστικών οικονομιών συμπεριλαμβανομένου και του χρηματοπιστωτικού συστήματος και την ανησυχία των εκπροσώπων του κεφαλαίου για το ξεπέρασμα της κρίσης.
Η ανησυχία ωστόσο των καπιταλιστών των ΗΠΑ είναι πολύ ευρύτερη από τις εξελίξεις στην ΕΕ. Πρόσφατη έκθεση της ομάδας Παγκόσμιας Στρατηγικής της «Morgan Stanley», βάσει των στοιχείων του ΔΝΤ, τονίζει ότι οι χρηματιστηριακές αγορές στις ΗΠΑ καταγράφουν μέχρι στιγμής, το 2012, τα μεγαλύτερα κέρδη από το 1997, παρά τη συνεχιζόμενη «νευρικότητα» λόγω αυτού που παρουσιάζουν ως «ευρωπαϊκή κρίση χρέους». Κατά την έκθεση της «Morgan Stanley» οι αμερικανικές εξαγωγές προς την Ευρώπη αντιστοιχούν συνολικά σε λιγότερο από το 2% του ΑΕΠ των ΗΠΑ. Και πράγματι ο μεγαλύτερος όγκος των εμπορικών συναλλαγών των ΗΠΑ γίνεται σήμερα με τις αναδυόμενες καπιταλιστικές δυνάμεις, δηλαδή με την Κίνα, την Ινδία, τη Βραζιλία ακόμα και τη Νότια Κορέα, χώρες και περιοχές που επηρεάζονται λιγότερο από την καπιταλιστική κρίση και προς το παρόν συνεχίζουν να έχουν σχετικά μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης. Ωστόσο, τα πρώτα σινιάλα υποχώρησης έχουν αρχίσει να έρχονται και αυτό είναι που ανησυχεί τους εκπροσώπους του ιμπεριαλισμού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρούσε και θεωρεί ως πανάκεια για την αντιμετώπιση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα την αντιμετώπιση του κρατικού χρέους. Αλλωστε το συνδέει άμεσα, όπως και τα άλλα αστικά κόμματα με την ανάπτυξη, την καπιταλιστική ανάπτυξη όπως έχει αποδειχτεί, αφού έχει ήδη μιλήσει για την υγιή επιχειρηματικότητα και βεβαίως τη λύση την αναζητά στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Αλλά ποια είναι ακριβώς η θέση του για τη διαχείριση του χρέους; Εδώ έχει κάνει πολλές κωλοτούμπες που αποκαλύπτουν την αφερεγγυότητά του ως πολιτική δύναμη. Ας παρακολουθήσουμε τι έχει πει διαχρονικά:
Επίσης ο Αλ. Τσίπρας στις 25/1/2011 έλεγε: «Η κυβέρνηση, αντί να παίζει κρυφτούλι, πρέπει τώρα να διεκδικήσει επαναδιαπραγμάτευση του χρέους, χωρίς νέα μνημόνια, επαναδιαπραγμάτευση που θα στηρίζει την κοινωνία και όχι τους τραπεζίτες. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ευρωπαϊκή Αριστερά διεκδικούν μια νέα, δίκαιη ρύθμιση του χρέους, με επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, χαμηλούς τόκους και "κούρεμα" του χρέους, που θα μπορέσει να δώσει ανάσα στην κοινωνία».
Ο ίδιος σε ομιλία στον «Ερυθρό Σταύρο» μίλησε για «διαγραφή του χρέους, αναστολή πληρωμών, στήριξη των κοινωνικών αναγκών και αναδιανομή του πλούτου με προοπτική ανάπτυξης».
Αλλά σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Λα Στάμπα», στις 8/5/2012, ανέφερε: Σε σχέση με τα «επόμενα βήματα και τα μηνύματα προς την Ευρώπη το πρώτο, είναι ένα μορατόριουμ επί του χρέους».
Ας δούμε τι είπαν άλλα στελέχη του...
Ο Π. Λαφαζάνης στο ΣΚΑΪ στις 8/5/2012, σχετικά με το ίδιο ζήτημα είπε: «Ο ΣΥΡΙΖΑ θα ζητήσει επαναδιαπραγμάτευση του χρέους με στόχο τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του».
Επίσης στις 13/10/2011, μιλώντας στην εκπομπή του ΣΚΑΪ «Πρώτη Γραμμή», ο Γ. Δραγασάκης πρότεινε τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, και την εξυπηρέτηση του υπόλοιπου χρέους σε συνάρτηση με τη δυνατότητα εξαγωγών, όπως έκανε και η Γερμανία μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο».
Ο δε Δ. Παπαδημούλης στο «Βήμα FM» στις 9/5/2012 έλεγε: «Θα καταγγείλουμε το μνημόνιο και δεν θα επιστρέψουμε τα χρήματα».
Μια μέρα πριν ο Δ. Στρατούλης πάλι στο «Βήμα FM» στις 8/5/2012 τόνιζε: «Οταν πούμε "όχι" στο μνημόνιο, το πιο πιθανό είναι να μας πουν "όχι" στις δόσεις. Από κει και πέρα, εμείς είπαμε, προεκλογικά, στο λαό, τους τρόπους με τους οποίους θα βρούμε χρήματα. Είπαμε ότι θα διακόψουμε ή θα αναστείλουμε την πληρωμή των χρεών προς τους πιστωτές και θα επαναδιαπραγματευτούμε μαζί τους, για τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους»...
Αλήθεια ποια η θέση τους;