Η «αντιπυραυλική ασπίδα» του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη είναι μια παλιά υπόθεση, που εντάσσεται στη λεγόμενη «νέα στρατηγική 2020» της ιμπεριαλιστικής λυκοσυμμαχίας με την ηγεσία των ΗΠΑ, που ουσιαστικά αποτελεί το «νέο δόγμα», το οποίο διαμορφώθηκε αμέσως μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ και τις άλλες χώρες και το νέο αρνητικό συσχετισμό, σε βάρος των λαϊκών κινημάτων. Η τελευταία εξέλιξη είναι η ανακοίνωση με τον πιο επίσημο τρόπο, προχτές, της έναρξης λειτουργίας στη βάση Ντεσεβέλου στη Ρουμανία, στην περιοχή του Ολτ, στα σύνορα με τη Βουλγαρία, ενός τμήματος της «ασπίδας», που θα έχει πυραύλους τύπου SM-2 και θα περιληφθεί επισήμως στο ΝΑΤΟικό οπλοστάσιο κατά τη σύνοδο της λυκοσυμμαχίας στη Βαρσοβία τον ερχόμενο Ιούλη.

Εχουν προηγηθεί η συμφωνία εγκατάστασης δορυφορικού συστήματος ραντάρ του ΝΑΤΟ στην Τουρκία, που εντάσσονται στην «ασπίδα». Συστοιχίες πυραύλων έχουν αναπτυχθεί στην Πολωνία, τέσσερα πλοία «Aegis» με αντιπυραυλικές ικανότητες στη βάση της Ρότα στην Ισπανία, ενώ και στις Βαλτικές χώρες αναπτύσσονται στρατιωτικές δυνάμεις «ταχείας επέμβασης του ΝΑΤΟ». Στην Ουκρανία, μετά την επέμβαση του 2014, διευρύνεται ο ρόλος της λυκοσυμμαχίας και πυκνώνουν οι συζητήσεις για ένταξή της σ' αυτήν. Είναι φανερό ότι το ΝΑΤΟ διευρύνεται και πλησιάζει όλο και περισσότερο προς τα σύνορα της Ρωσίας. Δεν πρέπει να μας διαφύγει επίσης ότι και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, συνεχίζοντας την «παράδοση» των προηγούμενων αστικών κυβερνήσεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, έχει δηλώσει τη διαθεσιμότητά της να συμμετάσχει στην αμερικανοΝΑΤΟική «ασπίδα».

Αρα, η τελευταία εξέλιξη με τους πυραύλους στη Ρουμανία, που προκάλεσε την άμεση αντίδραση της Ρωσίας λέγοντας ότι θα πάρει όλα τα απαραίτητα αντίμετρα και ότι ήδη αναπτύσσει τα δικά της πυραυλικά συστήματα, είναι μέρος του διευρυνόμενου ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Αξίζει έτσι τον κόπο να παρακολουθήσουμε σε αδρές γραμμές την εξέλιξη αυτού του σχεδιασμού του στρατιωτικού βραχίονα του κεφαλαίου, που είναι το ΝΑΤΟ.

Το ΝΑΤΟ όλα τα χρόνια μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές στην Ανατολική Ευρώπη συστηματικά προώθησε στην ένταξη σε αυτό νέων καπιταλιστικών κρατών που δημιουργήθηκαν (όπως Τσεχία, Ουγγαρία, Πολωνία, Βουλγαρία, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Ρουμανία, Σλοβακία, Σλοβενία, Αλβανία, Κροατία). Παρά τη συνεργασία αρχικά με την καπιταλιστική Ρωσία στον λεγόμενο «Συνεταιρισμό για την Ειρήνη» (δημιουργήθηκε το 1994 και σε αυτόν συμμετέχουν και άλλα 22 κράτη, Σοσιαλιστικές Δημοκρατίες της πρώην ΕΣΣΔ και της πρώην Ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας), επιδίωξη του ΝΑΤΟ ήταν πάντα να περιορίσει τη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας διεθνώς. Η περίπτωση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στην Ουκρανία, οι διενέξεις στον Καύκασο, η ενίσχυση των ΝΑΤΟικών στρατιωτικών δυνάμεων στις Βαλτικές χώρες είναι οι πιο χαρακτηριστικές ενδείξεις - για να μιλήσουμε μόνο για το χώρο της πρώην ΕΣΣΔ - της βασικής αυτής επιδίωξης. Σε ό,τι αφορά την «ασπίδα», ειδικά μετά τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα, το Νοέμβρη του 2010, εντάθηκαν οι προσπάθειες για τη δημιουργία της «ασπίδας» στην Ευρώπη ως, υποτίθεται, αμυντικού μέτρου για να αντιμετωπιστούν «νέες παγκόσμιες απειλές», όπως η «τρομοκρατία», ο «εξτρεμισμός», η «διάδοση των βαλλιστικών και πυρηνικών όπλων» (εδώ προβαλλόταν τα περασμένα χρόνια πολύ έντονα η «απειλή του Ιράν», πριν από την επίτευξη του συμβιβασμού, ή προβάλλεται η «απειλή της ΛΔ Κορέας»). Στην πραγματικότητα, τα σχέδια αυτά ήταν και είναι μέρος της νέας ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, που εκφράζει την επιδίωξη της πρωτοκαθεδρίας των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στον διεθνή ανταγωνισμό με άλλες ισχυρές δυνάμεις, όπως η Ρωσία, η Κίνα, άλλες χώρες και εκτός Ευρασίας. Το ζήτημα της δυνατότητας για το «πρώτο πυρηνικό πλήγμα» εξακολουθεί να υπάρχει και είναι βέβαιο ότι τροφοδοτεί νέα, επικίνδυνη για τους λαούς, κούρσα εξοπλισμών.

Ολες αυτές οι εξελίξεις αποδεικνύουν ότι το «νέο ΝΑΤΟ» είναι νέος θανάσιμος κίνδυνος για τους λαούς, που για τους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών για νέες αγορές, πηγές Ενέργειας, δρόμους μεταφοράς της και σφαίρες επιρροής θα συνεχίσουν να ματώνουν, όπως δείχνουν τα παραδείγματα της Ουκρανίας, της Μέσης Ανατολής, της Βόρειας Αφρικής. Ευθύνη γι' αυτήν την κατάσταση έχει και σημερινή αστική συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που συμμετέχει ενεργά, προσδοκώντας οφέλη για το ντόπιο κεφάλαιο, σε όλους τους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς. Το ΝΑΤΟ ήταν και θα παραμείνει ο σφαγέας των λαών, το φονικό χέρι των καπιταλιστών. Γι' αυτό είναι επίκαιρη και αναγκαία η θέση του ΚΚΕ, που καλεί το λαό να παλέψει για την απεμπλοκή της χώρας από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, την επιστροφή των σωμάτων των Ενόπλων Δυνάμεων, που βρίσκονται στις ιμπεριαλιστικές αποστολές, καθώς και την αποδέσμευση της χώρας μας από το ΝΑΤΟ, όπως και κάθε χώρας, από αυτή και κάθε ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία. Αντιιμπεριαλιστική πάλη σημαίνει πάλη για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, για εργατική - λαϊκή εξουσία.