Πλήθος συνεντεύξεων υποψήφιων δημάρχων, περιφερειαρχών των αστικών κομμάτων δημοσιεύονται αυτές τις μέρες στον Τύπο. Ολοι χρησιμοποιούν φοβερές περιγραφές για την κατάσταση του λαού αλλά στο διά ταύτα σφυρίζουν κλέφτικα, καθώς πρέπει να μιλήσουν για την ΕΕ στην οποία όχι μόνο πιστεύουν αλλά κάνουν κι ότι περνά από το χέρι τους να την ανυψώσουν στις λαϊκές συνειδήσεις. Παράδειγμα, η Θεσσαλία. Ο κάμπος διψάει, οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ περιγράφουν τις επιπτώσεις, αλλά λέξη για την ΕΕ που ουσιαστικά απαγορεύει την καλλιέργεια και την εκτροπή του Αχελώου. Και πώς να πουν λέξη όταν με νύχια και με δόντια έχουν κάνει τα πάντα για να ξεραθεί ο κάμπος...

Η υποψήφια περιφερειάρχης Η. Διώτη εκτιμά ότι «τα προβλήματα έχουν χρώμα και είναι τα προβλήματα που δημιούργησε στην κοινωνία η πρασινο-μπλε συγκυβέρνηση». Πλήρης η αθώωση της ΕΕ. Και συμπληρώνεται από τον υποψήφιο δήμαρχο Κιλελέρ Β. Μακάτο, που εκτιμά ότι «το σημερινό αδιέξοδο έρχεται ως επακόλουθο του μοντέλου της εντατικής γεωργίας (...) Προτείνουμε αναδιάρθρωση της ΚΑΠ από τα πλεονασματικά προϊόντα του Βορρά στα ελλειμματικά του Νότου». Οτι η Κοινή Αγροτική Πολιτική βρίσκεται στη βάση αυτών των προβλημάτων, όχι μόνο το προσπερνά αλλά και ισχυρίζεται ότι αρκεί μια ανακατανομή για να λυθούν όλα.

«Αλλα λόγια να αγαπιόμαστε» χρησιμοποιούν και για την ανεργία. Την παρουσιάζουν ως αποτέλεσμα της συγκεκριμένης πολιτικής διαχείρισης, της έλλειψης εκπαίδευσης, προσαρμογής στα δεδομένα της αγοράς εργασίας. Η αλήθεια είναι βεβαίως ότι η ανεργία είναι φαινόμενο σύμφυτο του καπιταλιστικού δρόμου που οξύνεται πολύ στον καιρό της κρίσης, ενώ η τάση είναι να διατηρείται υψηλή και στη φάση της ανάκαμψης. Αν δεν στοχεύσεις στην αιτία η οποιαδήποτε αναζήτηση λύσης μένει στον αέρα. Γι' αυτό, άλλωστε, δεν προτάσσουν έστω ορισμένα μέτρα ανακούφισης των ανέργων αλλά μέτρα «διαχείρισης της ανεργίας». Αποδεικνύονται, έτσι, οι καλύτεροι προπαγανδιστές στις επιδιώξεις του κεφαλαίου για στρατιά προσφερόμενων εργατών χωρίς δικαιώματα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα: «Μιλάμε για την ανάγκη να συμμετάσχει ο δήμος σε προγράμματα εκπαίδευσης, κατάρτισης και προώθησης ανέργων σε ναυτικά επαγγέλματα», είπε ο Γ. Μώραλης, υποψήφιος δήμαρχος Πειραιά. «Στήριξη της νεολαίας με προγράμματα επιμόρφωσης που δίνουν εφόδια για να διεκδικήσουν με αξιώσεις μια θέση στον εργασιακό στίβο», υπόσχεται ο Φ. Κουγιουμτζής στο Περιστέρι, υποψήφιος δήμαρχος του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε ένα τέτοιο κλίμα δεν είναι τυχαίο ότι δίνουν και παίρνουν οι αλληλοσυμπληρώσεις μεταξύ κομμάτων. Οπως στη Ν. Ιωνία, όπου η ΝΔ μετακόμισε στο ψηφοδέλτιο του Γκότση, υποψηφίου του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κλήθηκε να εξηγήσει το γιατί η ΝΔ δεν κατεβάζει υποψήφιο στο δήμο. Και ιδού τι απάντησε: «Προβεβλημένα τοπικά στελέχη της ΝΔ διαφωνούν με αυτή την πολιτική όπως επίσης και με τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Είναι φυσιολογικό λοιπόν να μη θέλουν να υπηρετήσουν αυτήν την πολιτική στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης». Είδαν, δηλαδή, ξαφνικά το φως τους με τον ΣΥΡΙΖΑ...

Κι επειδή όλοι μαζί γνωρίζουν πως οι πολιτικές που καλούνται να εφαρμόσουν ή και εφαρμόζουν ήδη είναι βαθιά αντιλαϊκές, προκαλούν πόνο και βάσανα στο λαό, ανταγωνίζονται όλοι τους για το ποιος θα αντικαταστήσει την ανάγκη δημόσιων δωρεάν παροχών σε Υγεία και Πρόνοια με χαμηλού επιπέδου μέτρα πτωχοκομείου που αποκαλούν ψευδεπίγραφα ως «αλληλεγγύη». Σε βαθμό που πολλές φορές με μικρές διορθώσεις στο καρμπόν να καταλήγουν στην ίδια πρόταση: «Ενεργοποιούμε όλες τις υγιείς δυνάμεις της πόλης μας, μέσω του Ταμείου Αλληλοβοήθειας Ευπαθών Κοινωνικών Ομάδων», δηλώνει ο Γ. Πατούλης της ΝΔ στο Μαρούσι και τον συμπληρώνει ο Α. Καλογιάννης του ΣΥΡΙΖΑ στη Λάρισα: «Θα στήσουμε αμέσως νέο δίκτυο προστασίας (...) Στο ψηφοδέλτιό μας μετέχουν άνθρωποι από το κοινωνικό ιατρείο και άλλες δομές κοινωνικής στήριξης».

Δεν φτάνει να μαυριστούν στην κάλπη. Πρέπει να βρουν απέναντί τους μια ψήφο τιμωρό και αυτή είναι η ψήφος στο ΚΚΕ.