Ο «Ρ» δημοσιεύει τις ομιλίες όλων των εκπροσώπων που συμμετείχαν στη Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, που έγινε στην Αθήνα, στο Ζάππειο Μέγαρο, από 23 έως 25 του Ιούνη, με θέμα: «Εμπειρίες από τους αγώνες, τις συνεργασίες και τις συμμαχίες των κομμουνιστών». Στη συνάντηση συμμετείχαν 64 κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα από 53 χώρες και αναπτύχθηκε ένας πλούσιος προβληματισμός στην κατεύθυνση της κοινής δράσης και της διεθνιστικής αλληλεγγύης.

Το Κόμμα μας υποστηρίζει το κίνημα που αποβλέπει στη συνένωση των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων και είναι έτοιμο να παίρνει το πιο ενεργό πρακτικό μέρος σε αυτή τη δραστηριότητα. Δεν έχω τίποτε να προσθέσω ουσιαστικά σε αυτά που έχει πει ο Βίκτορ Τιούλκιν και ο εκπρόσωπος της Ενωσης Κομμουνιστών. Και θα ήθελα να σταθώ λεπτομερέστερα στην κατάσταση στη χώρα μας.

Η κοινωνική και οικονομική κατάσταση στη δημοκρατία της Λευκορωσίας τα τελευταία έξι χρόνια ακολουθεί μια πορεία, που δεν έχει προηγούμενο σε όλο το σοσιαλιστικό χώρο. Η ιδιομορφία του δρόμου ανάπτυξης της Λευκορωσίας εκδηλώνεται ιδιαίτερα ανάγλυφα, στο φόντο εκείνων των διαδικασιών, που εκτυλίσσονται στη Ρωσία και στην Ουκρανία.

Εάν σε όλους τους κλάδους της Ρωσικής και της Ουκρανικής οικονομίας σήμερα επικρατεί η ιδιωτική μορφή του κεφαλαίου, στη Λευκορωσία υπάρχει κάτι διαφορετικό. Στη βιομηχανία επικρατεί το κρατικό κεφάλαιο στο εμπόριο και στις υπηρεσίες και στην αγροτική οικονομία έχει διατηρηθεί το σοσιαλιστικό καθεστώς των Κολχόζ.

Στις αρχές της δεκαετίας του '90 αντλήθηκαν περίπου 50% των πόρων της κρατικής Τράπεζας από τις Σοβιετικές Τράπεζες. Εχει παρουσιαστεί μια τάση προς την αύξηση του ειδικού βάρους του ιδιωτικού κεφαλαίου σε αυτό τον τομέα με τις προσπάθειες του Γιέλτσιν, του Γκαντάρ και του Τζουμπάις.

Ο οικονομικός, ο βιομηχανικός και ο εμπορικός τομέας, καταληστεύτηκαν κατά 80% σε άλλες δημοκρατίες, στη Λευκορωσία έχει διατηρηθεί κατά 80% και μπορεί να λειτουργήσει. Στη Ρωσία η βιομηχανική παραγωγή έπεσε σχεδόν κατά 60%, πράγμα που κατά μιάμιση φορά ξεπερνάει τη ζημιά που προκλήθηκε στη σοβιετική οικονομία, ως αποτέλεσμα της εισβολής του Χίτλερ. Ενώ στη Λευκορωσία φέτος σημειώθηκε μια άνοδος της βιομηχανικής παραγωγής και φτάσαμε στο επίπεδο των αρχών της δεκαετίας του '90 και χάσαμε σε σχέση με τις άλλες δημοκρατίες μόνο δέκα χρόνια στην ανάπτυξή μας.

Αυτό όμως δεν προκαλεί ιδιαίτερη χαρά σε μας και θα ήθελα να προσθέσω επίσης και το γεγονός, ότι είμαστε η μοναδική από τις δημοκρατίες που έχει διατηρήσει την ασφάλεια, την αυτάρκεια στον τομέα της διατροφής. Δηλαδή, δεν εξαρτιέται η δημοκρατία μας από τις προμήθειες των ειδών διατροφής.

Και δεν έχουμε εξωτερικό χρέος, επειδή δεν έχουμε πάρει δάνεια. Εχουν διατηρηθεί οι κοινωνικές εγγυήσεις που επιτεύχθηκαν στη Σοβιετική Ενωση. Είναι δωρεάν η ανώτατη παιδεία, είναι φτηνά τα κοινόχρηστα. Η ανεργία δεν υπάρχει ουσιαστικά. Παρ' όλα αυτά εμείς οι κομμουνιστές κατανοούμε πολύ καλά ότι παρά τα θετικά στοιχεία ζούμε όχι σε ένα σοσιαλιστικό, αλλά σε ένα αστικό κράτος, ακριβώς κατά τον ίδιο τρόπο, όπως ζούνε οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί γείτονές μας.

Η διαφορά συνίσταται στο ότι σε διάκριση από τις χώρες όπου επικρατεί το φιλελεύθερο μοντέλο του καπιταλισμού, στη χώρα μας έχει διαμορφωθεί το μοντέλο του κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού. Ο κρατικός καπιταλισμός είναι υλική βάση. Η απαραίτητη προϋπόθεση των σοσιαλιστικών μετασχηματισμών. Με αυτή την έννοια, για τη Λευκορωσία η επιστροφή στο σοσιαλισμό είναι πιο ρεαλιστική απ' ό,τι είναι για οποιαδήποτε άλλη χώρα στο μετασοβιετικό χώρο.

Και γι' αυτό υποστηρίζουμε τη γραμμή της σημερινής ηγεσίας της χώρας, που έκανε για την υπόθεση του σοσιαλισμού περισσότερα παρ' όλους τους αριστεριστές επικριτές της. Και αυτή η πολιτική του προέδρου αποτελεί στην ουσία της λόγο διάσπασης στο κομμουνιστικό κίνημα στη χώρα μας.

Το δεύτερο κομμουνιστικό κόμμα της χώρας μας κάνει δημαγωγική κριτική του σοσιαλισμού και ζητάει επαναφορά του σοσιαλισμού, πράγμα που είναι αδύνατον στις σημερινές εξωτερικές και εσωτερικές συνθήκες. Κάνοντας κριτική του Λουκασένκο από τα αριστερά αυτοί εξυπηρετούν εκείνους που επιτίθενται κατά της δημοκρατίας μας από τα δεξιά. Εκδήλωση αυτής της τάσης αποτέλεσε η πολιτική συμμαχία που έκαναν οι λεγόμενοι κομμουνιστές με τα δεξιά Κόμματα, όπως το Λαϊκό Μέτωπο της Λευκορωσίας, ή το ενιαίο αστικό Κόμμα, είναι το Κόμμα της Φιλελεύθερης αστικής τάξης. Και με την ακραία σοσιαλδημοκρατία.

Αυτή την ένωση των δεξιών και των αριστερών την υπηρετούν οι ακραίες αντιδραστικές δυνάμεις. Η Λευκορωσία αρνείται να ακολουθεί τις εντολές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, τους ενοχλεί και η εξωτερική πολιτική μας. Τους ενοχλεί επίσης και η υποστήριξη της Ενωσιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας κατά την επίθεση του ΝΑΤΟ. Η καταπολέμηση της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ προς ανατολάς.

Και αυτό είναι κακό παράδειγμα, για τις υπόλοιπες Δημοκρατίες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Δεν είναι τυχαίο που η Βουλή των αντιπροσώπων των ΗΠΑ ενέκρινε μια απόφαση που με οποιαδήποτε αφορμή της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υποδεικνύει στη διεθνή κοινότητα να στηρίξει την αντιπολίτευση στη χώρα μας. Αυτή η απόφαση απαιτεί από το Πρόεδρο των ΗΠΑ να χορηγήσει οικονομικούς πόρους για τη στήριξη των κομμάτων της αντιπολίτευσης ή των εργατικών συνδικάτων.

Η απόφαση αυτή απαιτεί από μας την αλλαγή της πολιτικής γραμμής και δεν αποκρύπτονται οι βασικοί στόχοι, στο όνομα των οποίων γράφτηκε αυτό το έγγραφο. Είναι το βάθεμα των λεγόμενων μεταρρυθμίσεων της αγοράς. Και η ενσωμάτωση της Λευκορωσίας στο ΝΑΤΟ και η ένωσή της με τη Ρωσία. Δηλαδή, απαιτούν από μας να κάνουμε μεταρρυθμίσεις σαν και αυτές που πραγματοποιούνται στη Ρωσία.

Οι Αμερικανοί νομοθέτες καταδίκασαν το ανδρείκελό τους τον Γιέλτσιν, επειδή υπέγραψε μια συμφωνία με τη Λευκορωσία. Απαιτείται από μας, να αναθεωρήσουμε τις θεμελιακές αρχές της στρατιωτικής ενσωμάτωσης. Δηλαδή, υπάρχει μια βάναυση επέμβαση στα εσωτερικά της χώρας μας. Αρα πιστεύουμε ότι ο δρόμος που επιλέξαμε είναι ορθός και δεν είναι δύσκολο να υποθέσουμε ότι η κατάσταση στη Λευκορωσία, μετά την ψήφιση αυτής της απόφασης θα οξύνεται.

Τον Οκτώβρη θα γίνουν οι κοινοβουλευτικές εκλογές στη χώρα μας. Η αντιπολίτευση κατανοεί ότι δεν μπορεί να πάρει την πλειοψηφία στη Βουλή και πήρε την απόφαση να μη συμμετάσχει στην προεκλογική εκστρατεία. Φοβόμαστε ότι οι αντιδραστικές δυνάμεις μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση μπορούν να εκμεταλλευτούν το γεγονός αυτό και να κηρύξουν άκυρα τα αποτελέσματα των εκλογών. Και το Κοινοβούλιο που θα σχηματιστεί, θα κηρυχτεί ως μη νόμιμο.

Γι' αυτό ζητούμε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να στείλει παρατηρητές στις εκλογές μας, δεν αμφιβάλλουμε ότι θα γίνουν με δημοκρατικό τίμιο και ανοιχτό τρόπο, αλλά ζούμε στις συνθήκες του πληροφοριακού αποκλεισμού και η παρουσία των ουδέτερων παρατηρητών, θα μπορούσε να σπάσει αυτό τον αποκλεισμό και θα ήταν εκδήλωση της διεθνούς αλληλεγγύης και συνεργασίας των κομμάτων μας.

Επιτρέψτε μου στο τέλος να ευχαριστήσω την Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ για την οργάνωση αυτής της συνάντησης και να σας ευχηθώ καλή επιτυχία στις δραστηριότητές σας. Σας ευχαριστώ.