ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ FRONTEX

Επιβεβαιώνει την άγρια καταστολή στα σύνορα

Icon

Την τραγωδία που εκτυλίσσεται αυτή την στιγμή στα ελληνοτουρκικά σύνορα με την καταστολή και τους μαζικούς θανάτους μεταναστών που ψάχνοντας πέρασμα στην ΕΕ πνίγονται στο ποτάμι ή πεθαίνουν από το κρύο, επιβεβαιώνει έκθεση του FRONTEX. Αναφερόμενη στη συντονιζόμενη από τον ευρωενωσιακό οργανισμό συνοριοφύλαξης επιχείρηση «Ποσειδών», περιγράφοντας την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στον Εβρο ως τον Γενάρη 2012, προετοιμάζει για τα χειρότερα, τις ακόμα πιο απάνθρωπες εξελίξεις που έρχονται μπροστά.

Συγκεκριμένα, αναφέρει ότι το Γενάρη «εντοπίστηκαν» (βλ. συνελήφθησαν) στα χερσαία ελληνοτουρκικά σύνορα στην περιοχή του Εβρου πάνω από 2.800 μετανάστες. Επικεντρώνει στις «δυσμενείς καιρικές συνθήκες στην περιοχή» που επικρατούν τον χειμώνα. Οτι «χαμηλές θερμοκρασίες, υψηλή στάθμη νερού στον Εβρο και πλημμύρες στη γύρω περιοχή κάνουν τα παράνομα περάσματα πολύ επικίνδυνα και για κάποιους θανατηφόρα». Ακολούθως καταμετρά πτώματα, πόσοι μετανάστες βρέθηκαν από τις αρχές του Γενάρη νεκροί (χώρια πόσοι άλλοι δεν έχουν ακόμα εντοπιστεί ή το ποτάμι τους έβγαλε στη θάλασσα): Μια νεκρή ασιάτισσα κοντά στην Ορεστιάδα, ένας νεαρός Παλαιστίνιος, το πτώμα μιας αφρικανής που βρέθηκε στην όχθη του ποταμού. «Η προφανής αιτία θανάτου σε όλες τις περιπτώσεις ήταν η υποθερμία».

Κατόπιν ξεκαθαρίζει: «Τα σύνορα στην περιοχή του Εβρου παραμένουν το κύριο σημείο εισόδου στην ΕΕ για μετανάστες από την Ασία (...) Το 2011 η μεταναστευτική πίεση στα ελληνοτουρκικά σύνορα παρέμεινε υψηλή με περισσότερους από 55.000 εντοπισμούς ως το τέλος του χρόνου, αύξηση 17% συγκριτικά με το 2010». Σε αυτό το πλαίσιο υπογραμμίζει ότι η επιχείρηση «Ποσειδών» (ξεκίνησε Μάρτη 2011) θα συνεχιστεί και το 2012 συντονίζοντας συνοριοφύλακες από 25 κράτη - μέλη και άλλες χώρες ενταγμένες στο σύστημα φακελώματος Σενγκεν, με διακηρυγμένο στόχο την καλύτερη «επιτήρηση» των συνόρων. Αρα νέους θανάτους, νέες συλλήψεις κι απελάσεις, μια τραγωδία που θα λάβει ακόμα μεγαλύτερες και δραματικότερες διαστάσεις με τον φράκτη που στήνεται αυτή τη στιγμή στην περιοχή της Ορεστιάδας, τις θερμικές κάμερες κι όλα τα άλλα υπερσύγχρονα μέσα επιτήρησης.

Μνημονιακοί και «αντιμνημονιακοί» διαγραμμένοι του ΠΑΣΟΚ ψηφίζουν τους όρους του νέου μνημονίου

Στη διαρκή επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής συζητείται το νομοσχέδιο με τίτλο: «Διαχείριση και προστασία ακινήτων Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων - Ρύθμιση εμπραγμάτων δικαιωμάτων και λοιπές διατάξεις» που αφορά ακίνητα εκατοντάδων χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων και περίπου 11 εκατ. στρεμμάτων δημόσιας γης. Η συνολική φιλοσοφία του στη γραμμή που χάραξαν το μνημόνιο, η τρόικα, η ΕΕ και η αντιδραστική κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Δηλαδή η παραχώρηση χρήσης, αλλά και κυριότητας της δημόσιας γης και ακινήτων σχεδόν τσάμπα σε επιχειρηματικούς ομίλους, με τη μεθοδολογία του Βατοπεδίου (παραχώρηση και μη διεκδίκηση δημόσιας περιουσίας και στη συνέχεια ανταλλαγή). Ακόμη προωθείται η βίαιη και μαζική αλλαγή χρήσης της γης από αγροτική σε βιομηχανική ή οικοπεδική κ.ά., όπως και μαζική αλλαγή χρήσης δασών, δασικής ακόμη και αναδασωτέας έκτασης και παραχώρησης, όπως επιχειρήθηκε ανεπιτυχώς το 2008 από την κυβέρνηση του Μητσοτάκη, για αναθεώρηση των άρθρων εκείνων του Συντάγματος (άρθρο 24 και 119) που στοιχειωδώς προστατεύουν τα δασικά οικοσυστήματα.

Χαρακτηριστικά στο νομοσχέδιο μεταξύ άλλων στο άρθρο 22 με τίτλο και περιεχόμενο «Μη προβολή δικαιωμάτων κυριότητας από το Δημόσιο» αποποιείται το Δημόσιο την περιουσία του, ενώ στο άρθρο 29, όπου τροποποιεί το νόμο 998/1979 «περί προστασίας των δασών και των δασικών εν γένει εκτάσεων της χώρας», ανταμείβονται οι καταπατητές που ξεχέρσωσαν δασικές εκτάσεις. Μέσα από αυτές τις νομοθετικές αλλαγές επιβραβεύεται ο εμπρηστής, ο καταπατητής και αμείβεται με την κυριότητα επίσημα και με βούλα των καταπατημένων δημόσιων εκτάσεων, έναντι συμβολικού τιμήματος ή και καθόλου.

«Δεν υπάρχει απώλεια της δεδηλωμένης πλειοψηφίας»

Το νομοσχέδιο αυτό το ψήφισε στην επιτροπή μόνο το ΠΑΣΟΚ, ενώ τα άλλα κόμματα ήταν σαφές ότι δεν το ψήφισαν (ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ κατά, ενώ ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ. επιφυλάχτηκαν).

Εμπαινε λοιπόν ζήτημα απόρριψης του νομοσχεδίου, αφού το ΠΑΣΟΚ μετά τις διαγραφές βουλευτών του δεν έχει την πλειοψηφία. Και όμως ο πρόεδρος της επιτροπής (Θαν. Παπαγεωργίου του ΠΑΣΟΚ) διαβεβαίωσε ότι και οι διαγραμμένοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ είναι υπέρ του νομοσχεδίου και έτσι δεν υπάρχει ζήτημα απώλειας της δεδηλωμένης πλειοψηφίας.

Ας μην υπάρχουν λοιπόν αυταπάτες ότι το «όχι» των βουλευτών ΠΑΣΟΚ (αλλά και ΝΔ) στο πρόσφατο νέο μνημόνιο σημαίνει ιδεολογικοπολιτική αλλαγή και αλλαγή στάσης σε αυτή την άγρια βάρβαρη πολιτική που ενισχύει το κεφάλαιο, ιδιωτικοποιεί μαζικά και γρήγορα την κρατική περιουσία, εξοντώνει τη λαϊκή οικογένεια και τσακίζει το μέλλον της νεολαίας. Η ενίσχυση του ΚΚΕ είναι η μόνη εγγύηση σήμερα για αγώνες δυνατούς, αποτελεσματικούς, υπέρ του λαού και ενάντια στα μονοπώλια και τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Δ. Μ.

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...

Μέρος του προβλήματος ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ

Παριστάνοντας ότι δεν κατάλαβε τι λέει το ΚΚΕ, η προχτεσινή «Αυγή» παραθέτει ένα απόσπασμα από άρθρο του «Ριζοσπάστη» σχετικά με την επιχειρούμενη αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού και σχολιάζει: Ο «Ριζοσπάστης» «απαξιώνει τις σοβαρές ρωγμές τις οποίες υπέστη το πολιτικό σύστημα με τις διαγραφές δεκάδων βουλευτών από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Τι κι αν διεγράφησαν; Τι κι αν δημιουργηθούν νέα κόμματα; Τι κι αν η "ανησυχία" έχει φθάσει μέχρι τις Βρυξέλλες; "Το πολιτικό σκηνικό παραμένει ίδιο, επειδή οι πολιτικοί συσχετισμοί παραμένουν εναντίον του λαϊκού κινήματος"... Τι κι αν το ΚΚΕ έχει 6 βουλευτές, τι κι αν έχει 16, σαν να λέμε, το πολιτικό σκηνικό παραμένει το ίδιο... "Πολιτική ανάλυση" σε σύγχυση όρων, από εκείνες που ρίχνουν σκοτάδι στην πραγματικότητα παρά μας κάνουν πιο υποψιασμένους».

***

Η «Αυγή» σχολιάζει ειρωνικά και απαξιωτικά το ΚΚΕ και τον «Ριζοσπάστη» επειδή δεν ενστερνίζονται την εκτίμησή της περί «κατάρρευσης» του πολιτικού σκηνικού, όπως έγραφε την επομένη των διαγραφών, καλλιεργώντας την αυταπάτη ότι αρκεί η διαγραφή μερικών βουλευτών από τα αστικά κόμματα και μια εσωτερική αναδιάταξη των δυνάμεων που το στηρίζουν, για να «καταρρεύσει» το αστικό σύστημα προς όφελος του λαού. Αλλωστε, η «Αυγή» και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι γνωστοί θιασώτες της άποψης ότι ένα «ντου» είναι αρκετό για να φέρει ο λαός τα πάνω κάτω. Στο διά ταύτα, αυτό που με σαφήνεια είπε το ΚΚΕ, τόσο με τις συνεντεύξεις της Αλέκας Παπαρήγα, όπως και με την αρθρογραφία στον «Ριζοσπάστη», ήταν ότι ο λαός πρέπει να θεωρεί δική του μικρή νίκη τα ρήγματα στα αστικά κόμματα, τα οποία όμως πρέπει να παλέψει για να διευρυνθούν. Είπε ακόμη ότι ο λαός δεν πρέπει να επιτρέψει οι διαφοροποιήσεις να γίνουν ο δούρειος ίππος που θα ανακόψει τη ριζοσπαστικοποίηση του κινήματος, την πάλη με όρους ρήξης και ανατροπής. Να μην επιτρέψει ο λαός να γίνει αυτό που λέει ο ΣΥΝ, δηλαδή οι διαφοροποιήσεις, που τις παρουσιάζει και ως αντιμνημονιακές, να γίνουν αφορμή για αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρξει ανατροπή του πολιτικού συστήματος με μια αριστερή, αντιμνημονιακή κυβέρνηση.

***

Ανέλυσε ακόμα έναν προς έναν τους παράγοντες που οδήγησαν στις παραιτήσεις των βουλευτών από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, εφιστώντας την προσοχή στο λαό ότι η καταψήφιση του μνημονίου δε σημαίνει και αποστασιοποίηση από τη στρατηγική των κομμάτων που το υπερψήφισαν. Οπως άλλωστε φάνηκε από τις δηλώσεις των παραιτηθέντων βουλευτών, που έδωσαν όρκους πίστης στα κόμματά τους, η διαφωνία τους ήταν επί της διαχείρισης (επεκτατική - περιοριστική διαχείριση της κρίσης, «νομιμότητα» ή όχι των μέτρων, μέτρα αποφασισμένα από την κυβέρνηση ή επιβεβλημένα από την ΕΕ) και όχι επί της ουσίας, αφού θεωρούν δεδομένο το χρέος και την ανάγκη να ανακτήσει η ντόπια πλουτοκρατία την ανταγωνιστικότητά της. Στην ίδια ακριβώς βάση, ορισμένοι από αυτούς, κυρίως του ΠΑΣΟΚ, διέρρευσαν την πρόθεσή τους να φτιάξουν άλλον πολιτικό φορέα, εξέλιξη σχεδόν αυτονόητη, αν αναλογιστεί κανείς την απαξίωση που έχει στις λαϊκές συνειδήσεις το κόμμα που μέχρι τώρα τους στέγαζε.

***

Αυτή είναι η εικόνα της επόμενης μέρας, όπως διαμορφώθηκε από τα αδιέξοδα της αστικής διαχείρισης της κρίσης, την πίεση της οργανωμένης πάλης του λαού, με καθοριστική τη συμβολή του ΚΚΕ. Το ρήγμα στα αστικά κόμματα συνιστά εξέλιξη υπέρ του λαού, που όμως θα μείνει ανεκμετάλλευτο αν υιοθετήσει τις αναλύσεις της «Αυγής» και των οπορτουνιστών περί «κατάρρευσης» του αστικού συστήματος. Ανατροπή του πολιτικού σκηνικού σημαίνει ριζική αλλαγή των συσχετισμών υπέρ του ΚΚΕ και του ταξικού κινήματος και εκεί πρέπει να ρίξουν όλες τις δυνάμεις τους η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, εντείνοντας την ταξική πάλη, αναπτύσσοντας τη λαϊκή συμμαχία. Για να γίνει αυτό, χρειάζεται οργάνωση στους τόπους δουλειάς και στις εργατογειτονιές, συντριπτική ήττα του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, θάψιμο των κομμάτων του κεφαλαίου, ακύρωση κάθε προσπάθειας του αστικού συστήματος να αναμορφώσει το πολιτικό σκηνικό με παλιές και νέες εφεδρείες, προκειμένου να κρατήσει τη λαϊκή αγανάκτηση στο μαντρί της αστικής διαχείρισης και πολιτικής.

***

Σ' αυτή την προσπάθεια των αστών ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται δίπλα και όχι απέναντι. Οι αυταπάτες που καλλιεργεί για τους «διαφωνούντες» σοσιαλδημοκράτες, ο μεθοδικός εξωραϊσμός της ΕΕ και του βάρβαρου καπιταλισμού, οι διαχειριστικές προτάσεις που διατυπώνει για το ξεπέρασμα της κρίσης υπέρ των μονοπωλίων και άρα ενάντια στο λαϊκό συμφέρον συμβάλουν στη θωράκιση του αστικού πολιτικού συστήματος, βάζουν εμπόδια στην αναγκαία ανατροπή του. Αυτό πρέπει να έχει στο νου του ο λαός και αξιοποιώντας την πείρα από τους τυχοδιωκτισμούς και την αφερεγγυότητα των οπορτουνιστών, να τους παραμερίσει από το δρόμο του για να βγει νικητής.

Π.