- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚΕ, στην Ξάνθη, μίλησε χτες βράδυ ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος, υποψήφιος ευρωβουλευτής
Σημείωσε χαρακτηριστικά: «Ολοι για έναν και ένας για όλους. Ενάντια στον κοινό εχθρό. Που δεν είναι ο διπλανός εργάτης, ο μεροκαματιάρης, ο φτωχός βιοπαλαιστής όποια γλώσσα κι αν μιλά. Εχθρός είναι οι μεγάλοι επιχειρηματίες, τα μονοπώλια που τους ξεζουμίζουν όλους μαζί, χωρίς διακρίσεις, για να βγάλουν ακόμα περισσότερα κέρδη από το δικό τους ιδρώτα, πολλές φορές κι από το δικό τους αίμα. Εχθρός είναι η ΕΕ και τα κόμματα που τους υπηρετούν.
Ολοι αυτοί έχουν κοινή γλώσσα. Τη γλώσσα της εκμετάλλευσης, της βαρβαρότητας που την ονομάτισαν "ανάπτυξη με ανταγωνιστικότητα", δηλαδή φτώχεια για τους πολλούς, κέρδη για τους λίγους. Και γι' αυτά τσακίζονται μισθοί, μεροκάματα, συντάξεις, το δικαίωμα στην Υγεία και την Παιδεία των νέων ανθρώπων. Γι' αυτά μένουν άνεργοι εκατομμύρια κόσμος στην ΕΕ, 1,5 εκατομμύριο στην Ελλάδα, πολλές χιλιάδες, εδώ στην Ξάνθη και στη Θράκη.
Γι' αυτά σφάζεται κόσμος σ' όλο τον κόσμο, όπως σήμερα στην Ουκρανία.
Στόχος τους είναι να μοιράσουν τους εργαζόμενους, να τους βάλουν να παλεύουν κάτω από ξένες σημαίες, για ξένα σ' αυτούς συμφέροντα.
Στη Θράκη, είναι χτυπητά τα τραύματα αυτού του δρόμου ανάπτυξης για τους λίγους, καταδικασμένου να γεννά μόνο ανεργία, φτώχεια και πόλεμο.
Η περιοχή κηρύχθηκε ζώνη ανάπτυξης. Οσοι έρχονταν εδώ να επενδύσουν φλόμωσαν κρατικές επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές από τη δική μας πλάτη (σ' αυτές οφείλονται στο μεγαλύτερο μέρος τα κρατικά ελλείμματα και όχι στους μισθούς και συντάξεις). Εχτισαν εργοστάσια τζάμπα.
Σήμερα είναι κουφάρια, σκέτα ντουβάρια. Και χιλιάδες εργάτες άνεργοι, στη φτώχεια ή στο δρόμο της μετανάστευσης, της νέας προσφυγιάς. Βλέπετε, οι μεγάλοι επιχειρηματίες, αυτούς που ΟΛΑ ανεξαιρέτως τα άλλα κόμματα, συμπολίτευσης ή αντιπολίτευσης, δοξάζουν σαν κινητήριο μοχλό της ανάπτυξης, αφού ξεζούμισαν τα κρατικά ταμεία από τους δικούς μας βαρείς φόρους, αφού ξεζούμισαν χιλιάδες εργαζόμενους, έκλεισαν τα εργοστάσια και πέταξαν στο δρόμο χιλιάδες εργάτες. Πήγαν σε άλλους πιο κερδοφόρους κλάδους ή μετέφεραν τα εργοστάσια σε άλλες χώρες με ακόμα μικρότερα μεροκάματα, για περισσότερα κέρδη.
Και όσα εργοστάσια απέμειναν, γίνονται από τους πολυδιαφημισμένους επενδυτές, πεδία βολής και εκτέλεσης κάθε έννοιας ανθρώπινης εργασίας με δικαιώματα. Συνεχές τσάκισμα μισθών, εκ περιτροπής εργασία, τζάμπα εργασία από νέους ή άνεργους για λίγους μήνες, με μισθούς ξεφτίλα.
Από την άλλη, η αγροτιά ξεριζώνεται. Με απαγορευτικές για την παραγωγή ποσοστώσεις, με χαμηλές τιμές από τα μονοπώλια των κλάδων.
Οι κτηνοτρόφοι, και εδώ στη Θράκη, βλέπουν μπροστά τους, άμεσα το φάσμα της ολοκληρωτικής καταστροφής, γιατί η ΕΕ αποφάσισε η Ελλάδα να εισάγει γάλα μακράς διάρκειας από άλλες χώρες.
Η ΕΕ και τα μεγάλα διεθνή ή ελληνικά οικονομικά συμφέροντα δεν έχουν εγκαταλείψει την ιδέα να μετατρέψουν ολοκληρωτικά τη Θράκη σε Ειδική Οικονομική Ζώνη, δηλαδή σύγχρονο σκλαβοπάζαρο, με εργαζόμενους με μισθούς ξεφτίλα, χωρίς κανένα δικαίωμα, με δουλειά - σκλαβιά από το πρωί έως το βράδυ».
Τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης» πέρασαν στο β' γύρο των δημοτικών εκλογών στους δήμους της Πάτρας, του Χαϊδαρίου, της Ικαρίας και της Πετρούπολης.
Συγκεκριμένα:
-- Στην Πάτρα, η «Λαϊκή Συσπείρωση», με υποψήφιο δήμαρχο τον Κ. Πελετίδη, συγκεντρώνει το 25,06% των ψήφων και περνά πρώτη στο β' γύρο.
-- Στο Χαϊδάρι, η «Λαϊκή Συσπείρωση», με υποψήφιο δήμαρχο τον Μ. Σελέκο, συγκεντρώνει το 18,43% των ψήφων και περνά πρώτη στο β' γύρο.
-- Στην Ικαρία, η «Λαϊκή Συσπείρωση», με υποψήφιο δήμαρχο τον Στ. Σταμούλο, συγκεντρώνει το 44,10% των ψήφων και περνά πρώτη στο β' γύρο.
-- Στην Πετρούπολη, η «Λαϊκή Συσπείρωση» με υποψήφιο δήμαρχο τον Β. Σίμο, συγκεντρώνει το 26,28% των ψήφων και περνά δεύτερη στο β' γύρο.
Το μοτίβο «έρχονται» - «φεύγουν» χρησιμοποιούν αντίστοιχα ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στα τηλεοπτικά σποτ με τα οποία «βομβαρδίζουν» καθημερινά τους εργαζόμενους ενόψει των ευρωεκλογών της Κυριακής. Η ΝΔ μιλάει για «έξοδο από την κρίση», για «επιστροφή στην ανάπτυξη», για «πολιτική σταθερότητα, εμπιστοσύνη» ...που «έρχονται» και κριτικάρει το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ «στις 25 ψηφίζουμε στις 26 φεύγουν», κινδυνολογώντας ότι θα «φύγουν οι επενδύσεις, οι τουρίστες», ότι θα «πετάξουμε ό,τι κερδίσαμε με θυσίες» ή ότι την ώρα «που η Ελλάδα ανακάμπτει, δεν αντέχει να γυρίσει στην αβεβαιότητα και την ανασφάλεια».
Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την πλευρά του, μιλώντας για «τις δουλειές μας που χάθηκαν, τις επιχειρήσεις μας που έκλεισαν και τα παιδιά μας που μετανάστευσαν», καταλήγει πως η «υπομονή μας εξαντλήθηκε» και γι' αυτό «ψηφίζουμε και φεύγουν». Δηλαδή ότι μετά τις ευρωεκλογές ανοίγει ο δρόμος για «ανατροπή της κυβέρνησης».
Προσπάθεια να δημιουργηθεί νέος διπολισμός με τα παλιά δοκιμασμένα υλικά και κόλπα, του παλιού δικομματισμού και της κυβερνητικής εναλλαγής. Η προπαγάνδα είναι της ίδιας σχολής και προσπαθεί να διεγείρει τα ίδια αντανακλαστικά. Στοχεύει στην εντύπωση, για να κρυφτεί η ουσία. Δηλαδή, αυτό που ...πεισματάρικα θα μείνει μετά την εναλλαγή από κυβέρνηση με πυρήνα τη ΝΔ ή αντίστοιχη με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ. Και τι είναι αυτό που θα μείνει; Θα μείνουν ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης και η εκμετάλλευση των εργαζομένων, που οδηγεί σε κρίσεις και που και οι δύο υπηρετούν, παρά τα διαφορετικά «μείγματα», με περισσότερη ή λιγότερη ανάπτυξη και λιτότητα. Η εντυπωσιοθηρική προπαγάνδα θεωρεί δεδομένα την εξουσία των καπιταλιστών, τα χτυπημένα δικαιώματα των εργαζομένων, την ενσωμάτωση στις ιμπεριαλιστικές λυκοσυμμαχίες, τη συμμετοχή στη σφαγή άλλων λαών (ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Α. Τσίπρας, με έμφαση υπογράμμισε πρόσφατα ότι η συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ είναι αδιαμφισβήτητη).
Οι δύο διαχειριστικοί πόλοι διαγκωνίζονται για το ποιος θα μπορέσει να εξασφαλίσει καλύτερα για το κεφάλαιο την καπιταλιστική ανάκαμψη. Αυτή είναι η διαφορά τους, με μικρή σημασία για τους εργαζόμενους. Οι λεγόμενες λύσεις που προβάλλονται ως αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, μπορεί να είναι μέτρα επιπέδου πτωχοκομείου, που και οι δύο μπορούν να προωθήσουν, αλλά δεν πρόκειται να γυρίσουν μισθούς ή δικαιώματα στα προ κρίσης επίπεδα. Και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να διατηρήσουν τον πήχη των απαιτήσεων των εργαζομένων πολύ χαμηλά, ώστε τα όποια ψίχουλα να φαντάζουν «καρβέλια» για τον πεινασμένο και ανήμπορο, γιατί αυτό απαιτεί η τόνωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων που και οι δύο υπηρετούν.
Τα λαϊκά στρώματα έχουν πλούσια πείρα από κυβερνητικές «εναλλαγές», που δεν έφεραν τίποτα, αντίθετα τα λαϊκά προβλήματα οξύνονταν και διογκώνονταν. Κανείς δεν μπορεί σήμερα να «πατά σε δύο βάρκες». Ως πότε πια τα λαϊκά στρώματα θα πέφτουν στην παγίδα του «μικρότερου κακού» ή του «ρεαλισμού» της υποταγής στις ανάγκες των καπιταλιστών, που εξυπηρετούν όλες οι αστικές κυβερνήσεις; Οσοι αισθάνονται ριζοσπάστες και αριστεροί, μπορούν να κάνουν το αποφασιστικό βήμα σε αυτές τις εκλογές. Να βάλουν τέρμα στις αυταπάτες και να δυναμώσουν το ΚΚΕ, τη μόνη δύναμη που μπορεί να εγγυηθεί ότι και αύριο θα είναι «από δω μεριά», με τους εργαζόμενους, το λαό, οργανώνοντας την πάλη τους ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, ανοίγοντας όμως το δρόμο και για τη ριζική αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων υπέρ του λαού. Η λαϊκή ψήφος δεν μπορεί επίσης να χαραμιστεί και σε άλλες παραλλαγές του «μικρότερου κακού» και της διαχείρισης της βαρβαρότητας που βιώνουν τα λαϊκά στρώματα.
