"Αχ!" ξεφώνισε κάποια στιγμή ο Μάκης και έριξε μια φαρμακερή ματιά στον Ακη, που στεκόταν δίπλα του και έφτιαχνε το δεξί του πόδι, που το είχε σηκώσει λίγο πριν. "Σε πάτησε;", ρώτησε τον Μάκη ο Στέφανος, που στεκόταν από την άλλη του πλευρά. "Οχι ακριβώς" απάντησε ο Μάκης. "Εκανε κάτι πολύ πιο οδυνηρό. Πάτησε πόδι και μου έφαγε ο άτιμος το υπουργείο, που είχα ως χτες!".

Το σούσουρο, που έγινε απ' αυτή τη σκηνή, έφτασε ως τ' αυτιά του πρωθυπουργού, ο οποίος μέχρι τώρα δεν είχε αντιληφθεί τι γινόταν γύρω του. "Τι συμβαίνει εκεί κάτω;", ρώτησε ανήσυχος κι έπειτα, παρατηρώντας καλύτερα, αντιλήφθηκε τις σπρωξιές και τις αγκωνιές των υπουργών του και έγινε μπαρούτι: "Ακόμη δεν ορκιστήκατε - είπε - και αρχίσατε τη φαγωμάρα; Καλά θα πάμε!".

Τα λόγια του πρωθυπουργού έκαναν όλους να λουφάξουν. "Δίκαιο έχει ο άνθρωπος - σκέφτηκαν. Βιαστήκαμε, πράγματι, ν' αρχίσουμε. Σάμπως δεν έχουμε καιρό μπροστά μας να κάνουμε τον κόσμο να γελάσει με τα καμώματά μας;"!

Οι παριστάμενοι υπουργοί και υφυπουργοί έδειξαν να διστάζουν λίγο, αλλά ο Γιάννος δεν τους άφησε να σκεφτούν το πράγμα. "Πού το περίεργον; κύριοι συνάδελφοι;", ρώτησε. "Δε σας πρότεινα να ορκιστούμε σ' εκείνο το παλιό συμβόλαιο με το λαό ή στο προεκλογικό μας πρόγραμμα, για να διστάζετε. Στη "Λευκή Βίβλο" είπα να ορκιστούμε και νομίζω ότι ουδείς εξ ημών αμφιβάλλει ότι αυτή αποτελεί για μας ευαγγέλιο! Αλλωστε, κύριοι μια τέτοια ορκωμοσία ξέρετε πόση χαρά θα δώσει στο λαό. Στους βιομηχάνους, δηλαδή, τους εφοπλιστές και εν γένει στους αγάδες του τόπου;"!

Επειτα οι υπουργοί και υφυπουργοί πήραν μια ανάσα και με εντονότερη διάθεση ορκίστηκαν πίστη στο κεφάλαιο, στα τραστ, στην "Ευρωπαϊκή Ενωση" και στην υποταγή!

"Μπράβο τελειώσαμε!" είπε τότε περιχαρής ο πρωθυπουργός. Κι έπειτα άρχισε να σφίγγει το χέρι κάθε υπουργού και υφυπουργού και να εύχεται σε όλους να... τιμήσουν τον όρκο που έδωσαν, ώστε να "εκσυγχρονιστεί η χώρα" και να βαδίσει με "άλλη όψη" στον 21ο αιώνα!

Τάσος ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ

Πρόκειται για ένα οικοδομικό τετράγωνο, που, εδώ και 15 χρόνια, οι κάτοικοι της περιοχής περιμένουν τη "μεταμόρφωσή" του. Πίσω από τον Αρειο Πάγο, σε μια περιοχή που ασφυκτιά από τις ογκώδεις και πανύψηλες πολυκατοικίες, η ύπαρξη ενός πάρκου, ενός χώρου πρασίνου, μοιάζει λυτρωτικός. Στις αρχές της δεκαετίας του '80, ο Δήμος Αθηναίων αποφάσισε να "δεσμεύσει" το οικοδομικό τετράγωνο μεταξύ των οδών Αλάστορος, Ζολιώτη, Κουτσικάρη και Δημουλίτσα Πάργας και να το μεταμορφώσει σε χώρο πρασίνου. Παρά το γεγονός ότι ούτε οι ιδιοκτήτες των ακινήτων, ούτε οι οικοπεδούχοι αποζημιώθηκαν, οι κάτοικοι της συνοικίας "Αβέρωφ 1" ήλπιζαν πως κάποτε - έστω κι αργά - η γειτονιά τους θα αποκτήσει το πάρκο που επιθυμούσαν. Προχτές, όμως, και η τελευταία ελπίδα ζωής έσβησε. Το Δημοτικό Συμβούλιο Αθήνας, κατά πλειοψηφία, αποφάσισε την αλλαγή χρήσης του συγκεκριμένου οικοδομικού τετραγώνου, με τον ισχυρισμό πως ο δήμος θέλει να χρησιμοποιήσει ένα ακίνητο που υπάρχει εκεί ως παιδικό σταθμό...

Στην πρωτεύουσα - τέρας, που πνίγεται από το μπετόν, ακόμη και η τελευταία σπιθαμή ελεύθερου χώρου είναι πλέον ζήτημα ζωής ή θανάτου και η δημοτική αρχή της πόλης έχει ιδιαίτερη υποχρέωση, όχι μόνο να τους προστατεύει, αλλά και να τους αυξάνει. Γι' αυτό οι κάτοικοι του "Αβέρωφ 1" δεν μπορούσαν να πιστέψουν πως πάρθηκε μια τέτοια απόφαση. "Είσαστε σίγουροι;", μας ρωτούσαν με έκπληξη. "Μα πού θα γίνει ο παιδικός σταθμός; Τρία ακίνητα ετοιμόρροπα υπάρχουν στο οικοδομικό τετράγωνο και ένα σπίτι που κατοικείται. Εμείς μέχρι σήμερα θεωρούσαμε βέβαιο πως θα γκρεμιστούν τα ετοιμόρροπα σπίτια και θα γίνει ο χώρος, χώρος πρασίνου. Να 'χουμε τουλάχιστον ένα παγκάκι να ξεκουραζόμαστε", είπε στο "Ρ" ο Αντώνης Μανέτας,κάτοικος της περιοχής εδώ και 30 χρόνια.

Υπήρχαν, ωστόσο, και κάποιοι άλλοι, που δεν έδειχναν να τους απασχολεί ιδιαίτερα το θέμα. Οχι γιατί δε θέλουν ένα χώρο πρασίνου, μια ανάσα ζωής στη γειτονιά τους, αλλά γιατί θεωρούν πως "θα περάσουν άλλα 15 χρόνια για να εφαρμοστεί κι αυτή η απόφαση"! "Τόσα χρόνια θα έπρεπε να είχε αναβαθμιστεί αυτός ο χώρος. Να αποζημιωθούν οι ιδιοκτήτες, να φυτευτεί πράσινο, να γίνει ένα πάρκο καλαίσθητο που θα ανακούφιζε την περιοχή. Αντί γι' αυτό, ο χώρος έγινε χωματερή για την περιοχή, έγινε το γκαράζ της συνοικίας", υπογράμμισε καταστηματάρχης της περιοχής.

Και ανάμεσα σ' όλα αυτά τα παράπονα, σ' όλες αυτές τις διαμαρτυρίες, η φωνή του ιδιοκτήτη που ζει ακόμα σ' ένα από τα ακίνητα του οικοδομικού τετραγώνου - το μοναδικό σπίτι που δεν έχει εγκαταλειφθεί - ακούγεται απελπισμένα. "Δε φεύγω από δω με καμιά δύναμη. Ζω μαζί με την οικογένειά μου από το 1959 και δεν πρόκειται να βγω από δω μέσα ούτε με ...μπουλντόζα. Εχω δύο παιδιά επιληπτικά, δεν μπορώ να πάω να ζήσω σε πολυκατοικία. Στο κάτω κάτω, δεν έχει γίνει καν λόγος για αποζημιώσεις", έλεγε ο Χρήστος Ζερίτης.

Να σημειωθεί ότι στο προχτεσινό Δημοτικό Συμβούλιο, ο Λεων. Αυδής,επικεφαλής της "Αγωνιστικής Συνεργασίας για την Αθήνα", καταψήφισε τη συγκεκριμένη απόφαση, χαρακτηρίζοντάς την παράνομη, αφού μετατρέπει το δήμο σε κερδοσκόπο επί ακινήτων. Πάντως, το Δημοτικό Συμβούλιο προχώρησε και σε νομιμοποίηση ενός αυθαίρετου κτίσματος στο Δουργούτι. Και αυτό ...κατάφερε να το πετύχει, αποχαρακτηρίζοντας το χώρο μεταξύ των οδών Κράτητος, Μάχης Αναλάτου, Σουλιέ και Σαρκουδίνου,από κοινόχρηστο πράσινο σε οικοδομήσιμο.