ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 27 Σεπτέμβρη 2019
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ
Νέα «πεσκέσια» στους φαρμακοβιομήχανους

Νέα «δωράκια» για τους φαρμακοβιομήχανους, ενώ ο λαός θα συνεχίσει να χρυσοπληρώνει το Φάρμακο - εμπόρευμα
Νέα «δωράκια» για τους φαρμακοβιομήχανους, ενώ ο λαός θα συνεχίσει να χρυσοπληρώνει το Φάρμακο - εμπόρευμα
Επιπλέον προνόμια, μέτρα στήριξης και πεσκέσια πολλών εκατομμυρίων στους φαρμακοβιομήχανους έρχεται να δώσει μεταξύ άλλων το νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας που δόθηκε σε δημόσια διαβούλευση την Τετάρτη.

Παίρνοντας τη σκυτάλη από τους προκατόχους της, η κυβέρνηση της ΝΔ έρχεται να ενισχύσει ακόμα περισσότερο την κερδοφορία και τις επενδύσεις των φαρμακοβιομηχάνων, καμουφλάροντας διατάξεις με φληναφήματα περί «δικαιωμάτων των ασθενών» και «ανθρώπινης μεταχείρισής τους».

Και αυτό το νομοσχέδιο διαπνέεται από μέτρα «εξορθολογισμού των δαπανών» και «μείωσης της επιβάρυνσης των ιδιωτών από τη φαρμακευτική δαπάνη», σκιαγραφώντας τα χαρακτηριστικά μιας «ανάπτυξης» που όχι μόνο δεν έχει αντίκρισμα στο λαό, αλλά ρίχνει στην πυρά την ανάγκη του για δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Ενδεικτικές είναι οι διατάξεις που περιλαμβάνονται στο Γ' μέρος του νομοσχεδίου, το οποίο αφορά «τα φάρμακα και τον συμψηφισμό αυτόματης επιστροφής φαρμακευτικής δαπάνης με τις δαπάνες έρευνας και ανάπτυξης (clawback)».

Συγκεκριμένα:

-- Στο άρθρο 20 προβλέπεται «η δυνατότητα στους κατόχους άδειας κυκλοφορίας φαρμακευτικών προϊόντων να προβαίνουν σε εθελούσια μείωση τιμής φαρμακευτικού προϊόντος, για την οποία θα εκδίδεται συμπληρωματικό δελτίο τιμής». Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, με τη συγκεκριμένη ρύθμιση «επιχειρείται η ενδυνάμωση του ανταγωνισμού μεταξύ των κατόχων αδειών κυκλοφορίας φαρμακευτικών προϊόντων».

-- Στο άρθρο 21 προβλέπεται «συμψηφισμός αυτόματης επιστροφής φαρμακευτικής δαπάνης (clawback) με τις δαπάνες έρευνας και ανάπτυξης, με το ποσό που αντιστοιχεί σε: α) ποσοστό επί των δαπανών έρευνας και ανάπτυξης, περιλαμβανομένων των δαπανών για κλινικές δοκιμές, και οι οποίες συνδέονται άμεσα με δραστηριότητες έρευνας και ανάπτυξης συγκεκριμένης στόχευσης και αιτιολογίας, β) ποσοστό επί των δαπανών που αντιστοιχούν σε επενδυτικά σχέδια ανάπτυξης προϊόντων, ή υπηρεσιών ή γραμμών παραγωγής».

Η παροχή νέων διευκολύνσεων και φοροαπαλλαγών με αιχμή το clawback αποτελεί πάγια απαίτηση των φαρμακοβιομηχάνων, ανεξάρτητα από τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έστρωσε το έδαφος, η κυβέρνηση ΝΔ το απογειώνει, δίνοντας δώρο το clawback για να επενδύσουν με τζάμπα χρήμα εκεί που προσδοκούν τα μεγαλύτερα κέρδη. Οσο για την έρευνα, τις κλινικές δοκιμές και τις μελέτες, είναι αυτονόητο ότι δεν υποτάσσονται στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες, αλλά και πάλι στην κερδοφορία των φαρμακοβιομηχάνων.

Την ίδια ώρα οι ασθενείς θα συνεχίσουν να χρυσοπληρώνουν το Φάρμακο - εμπόρευμα, καθώς, πέραν όλων των άλλων, παραμένει η δαμόκλειος σπάθη των κλειστών και πετσοκομμένων κρατικών προϋπολογισμών για τη φαρμακευτική δαπάνη, αναγκάζοντας τους ασθενείς να πληρώνουν ακόμη μεγαλύτερα ποσά για φάρμακα.

Τον ίδιο σκοπό εξυπηρετεί και το άρθρο 25, μέσω του οποίου αναθεωρείται ο κατάλογος αποζημιούμενων φαρμάκων, όπου προβλέπεται «η υποχρέωση της Επιτροπής Αξιολόγησης να προβαίνει σε αιτιολογημένη απόρριψη των αιτημάτων για την ένταξη στον Κατάλογο Αποζημιούμενων Φαρμάκων, σύμφωνα με την Οδηγία 89/105 της ΕΕ».

Για τον ΕΟΔΥ (πρώην ΚΕΕΛΠΝΟ) και το ΕΚΑΒ

Στο Α' μέρος του νομοσχεδίου καταργείται το Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία «Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας» (ΕΟΔΥ), που είχε ιδρυθεί από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, και μεταφέρεται στον διάδοχο του ΕΟΔΥ, που πλέον είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, αποκτώντας διευρυμένες δυνατότητες διαχείρισης της υγειονομικής κάλυψης προσφύγων και μεταναστών.

Να σημειωθεί ότι με τον ν. 4600/2019, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ο Οργανισμός μετατράπηκε σε ΝΠΔΔ στο όνομα της «πάταξης της διαφθοράς». Ωστόσο, πίσω από την ταμπέλα, το περιεχόμενο προέβλεπε την αυτοχρηματοδότησή του, χορηγίες, αγοραπωλησία υπηρεσιών, όλα όσα συνιστούν επιχείρηση και αίρουν το χαρακτήρα που θα έπρεπε να έχει ένας οργανισμός που ασχολείται με φλέγοντα ζητήματα τα οποία αφορούν τη δημόσια υγεία. Στην ουσία, αυτό που κάνει σήμερα η κυβέρνηση είναι να αποκαθιστά την ταμπέλα...

Με τις διατάξεις στο ΣΤ' μέρος του νομοσχεδίου καταργείται το ΕΚΕΠΥ ως αυτοτελής δημόσια υπηρεσία και προωθείται η «σύσταση Διεύθυνσης Επιχειρησιακής Ετοιμότητας Εκτάκτων Καταστάσεων Δημόσιας Υγείας».

Το νομοσχέδιο κάνει λόγο για «μέτρα βελτίωσης» της παρεχόμενης προνοσοκομειακής και νοσοκομειακής φροντίδας, «ιδίως ενόψει κρίσεων και επειγόντων περιστατικών». Στα μέτρα αυτά εντάσσεται η τροπολογία διεύρυνσης των αρμοδιοτήτων του ΕΚΑΒ, με την ανάθεση σε αυτό αρμοδιοτήτων του ΕΚΕΠΥ, με σκοπό - όπως αναφέρεται - την ενιαία λειτουργία των επιχειρησιακών κέντρων του ΕΚΑΒ και την «επίτευξη αποτελεσματικότερης, ενιαίας και άμεσης αντιμετώπισης αιτημάτων προνοσοκομειακής και νοσοκομειακής φροντίδας, ιδίως σε καταστάσεις διαχείρισης κρίσεων και επειγόντων περιστατικών».

Για να επιτευχθεί όμως αποτελεσματικότερη, βελτιωμένη και άμεση προνοσοκομειακή και νοσοκομειακή φροντίδα απαιτείται ένα αναπτυγμένο δίκτυο υποδομών, με ασθενοφόρα, σύγχρονες κινητές μονάδες (καρδιολογικές κ.ά.), μέσα διακομιδής και αεροδιακομιδής, επαρκές και εκπαιδευμένο προσωπικό, σύγχρονο ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό. Οταν όλα τα παραπάνω παραμένουν εγκληματικά αποψιλωμένα και ο ιδιωτικός τομέας ανθεί, η όποια «μεταρρύθμιση» είναι πουκάμισο αδειανό...


ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...
Υπόθεση όλων η οργάνωση της νέας απεργίας

Με σημαντικό εφόδιο την απεργία στις 24 Σεπτέμβρη, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και Συνδικάτα συνεχίζουν με νέα απεργιακή κινητοποίηση στις 2 Οκτώβρη, ενάντια στο «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο. Αιχμή της πάλης είναι οι διατάξεις που βάζουν εμπόδια στη συνδικαλιστική οργάνωση και δράση, νέα προσκόμματα στην απεργία και προβλέπουν εξαιρέσεις από τις κλαδικές συμβάσεις, που τις μετατρέπουν σε «πουκάμισο αδειανό» για τους εργαζόμενους, αν και όποιες υπογραφούν. Στην πραγματικότητα, στο όνομα της ανάπτυξης και πιάνοντας το νήμα από εκεί που το άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να νομοθετήσει ένα ακόμα πακέτο από «δώρα» για το κεφάλαιο, προσφέροντας ακόμα φτηνότερους εργαζόμενους για τα κέρδη του, στοχοποιώντας τα συνδικάτα και την απεργία, για να μπορούν ευκολότερα κράτος και εργοδοσία να ποδηγετούν τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και να κλιμακώνουν την αντεργατική επίθεση, με τις πλάτες ξεπουλημένων συνδικαλιστικών ηγεσιών.

* * *

Η συμμετοχή των εργαζομένων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα στην απεργία και στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ σε σχεδόν 60 πόλεις έδωσε μαχητική απάντηση στο σχεδιασμό κυβέρνησης και εργοδοσίας, τσαλάκωσε την προσπάθεια να «περάσει» το νομοσχέδιο χωρίς αντιδράσεις, πολύ περισσότερο να αποδεχτούν οι εργαζόμενοι τα άθλια επιχειρήματα με τα οποία η κυβέρνηση επιχείρησε να «νομιμοποιήσει» τις αντιδραστικές αλλαγές. Το ίδιο το γεγονός της απεργίας, παρά και ενάντια στο «μαύρο μέτωπο» εργοδοσίας - κυβέρνησης - στενής ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ, που λύσσαξαν για να την αποτρέψουν και στη συνέχεια να την υπονομεύσουν, επιβεβαιώνει ότι υπάρχουν οι δυνατότητες και προϋποθέσεις το επόμενο διάστημα να γίνουν μεγαλύτερα βήματα στην οργάνωση των εργαζομένων, στην αναζωογόνηση των σωματείων, στη μαχητικοποίηση των κινητοποιήσεων, στην απομόνωση της γραμμής του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, στην ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.

* * *

Η συμμετοχή χιλιάδων εργαζομένων στην απεργία και στις διαδηλώσεις, ειδικά σε κλάδους και χώρους δουλειάς όπου επιστρατεύτηκαν «θεοί και δαίμονες» για να σπάσει η κινητοποίηση, όπως στους ναυτεργάτες, έδειξε την αντοχή και τη δύναμη του οργανωμένου ταξικού αγώνα, κόντρα στις πιέσεις της εργοδοσίας, στους εκφοβισμούς και στην τρομοκρατία, που πήρε και τη μορφή απαγορεύσεων με αποφάσεις της Δικαιοσύνης. Σημαντικό εφόδιο για τη συνέχεια είναι και το «ξέβρασμα» της συνδικαλιστικής μαφίας της ΓΣΕΕ, που ξετύλιξε χωρίς επιτυχία ένα μεγάλο σχέδιο ανοιχτής απεργοσπασίας, με άθλια επίθεση στο ΠΑΜΕ και βρώμικο αντικομμουνισμό. Το ίδιο συνεχίζει να κάνει και τώρα, μπροστά στην απεργία στις 2 Οκτώβρη, επιβεβαιώνοντας ξανά και ξανά ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να ξεμπερδεύουν μαζί της. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι ηγεσίες ορισμένων Εργατικών Κέντρων δεν εμφανίζονται ούτε στις συσκέψεις που οι ίδιες καλούν, υποτίθεται για να οργανώσουν τη νέα απεργία, ενώ στις ανακοινώσεις τους δεν τολμούν να αναφέρουν ούτε τους λόγους για τους οποίους καλούν στην απεργία, καλλιεργώντας κλίμα ανοχής στην αντιλαϊκή πολιτική και στα αντεργατικά μέτρα.

* * *

Λίγες μέρες πριν από τη νέα απεργιακή αναμέτρηση, κάθε λεπτό, κάθε ώρα είναι πολύτιμη στην οργάνωση της μάχης. Δεν είναι άλλη μια «εθιμοτυπική» απεργία, όπως επιχειρούν να την παρουσιάσουν οι γραφιάδες της κυβέρνησης και της εργοδοσίας. Είναι αγώνας για να μην περάσει ο ενταφιασμός των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Είναι συνέχιση της πάλης για σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής, για δουλειά και ζωή με δικαιώματα. Είναι αγώνας για να μπορεί και αύριο ο εργάτης, απέναντι στην πάνοπλη εργοδοσία και το κράτος της, να διαθέτει το δικό του αποκούμπι και όπλο, τη συλλογική εκπροσώπηση και δράση μέσα από το συνδικάτο. Για να είναι τα συνδικάτα πραγματικά στα χέρια «των εργατών και όχι των εργοδοτών». Είναι ταυτόχρονα αγώνας για την οργάνωση της αντεπίθεσης των εργαζομένων, για να έρθουν στο προσκήνιο οι σύγχρονες ανάγκες τους, που συνθλίβονται από την ανάπτυξη για τα κέρδη του κεφαλαίου, την οποία υπηρετούν με την πολιτική τους η κυβέρνηση και όλα τα άλλα κόμματα.

* * *

Μια τέτοια μάχη πρέπει να είναι η απεργία στις 2 Οκτώβρη. Γνωρίζοντας τις δυσκολίες και τον αντίπαλο που στέκεται απέναντι. Σε αυτήν τη μάχη έχουν θέση όλοι οι εργαζόμενοι, όλα τα συνδικάτα, κάθε τίμιος συνδικαλιστής που σέβεται τον εαυτό του και τιμά την εμπιστοσύνη, τα πραγματικά συμφέροντα αυτών που τον τίμησαν με την ψήφο τους. Για να γίνει ακόμα πιο πλατύ, πιο ισχυρό το απεργιακό μέτωπο, να πάρει απάντηση η αντιλαϊκή πολιτική. Για να μπουν ακόμα πιο βαθιά θεμέλια στην οργάνωση της αντεπίθεσης, απέναντι στο κεφάλαιο, στην κυβέρνηση και τα κόμματά του. Απέναντι στο δρόμο ανάπτυξης που υπηρετεί τα κέρδη των λίγων και έχει ως προϋπόθεση την επίθεση διαρκείας στα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ