Την ύπαρξη ενός μυστικού στρατού, αποτελούμενου από επίλεκτους πρώην αξιωματικούς και στρατιώτες των ναζί, που εμφορούνταν από έντονο αντικομμουνισμό και ήταν έτοιμοι να πολεμήσουν ενάντια στην ΕΣΣΔ, στη ΛΔ Γερμανίας αλλά και σε εμφύλια σύρραξη στην ΟΔΓ, έφερε στο φως η τυχαία ανακάλυψη εγγράφων στη Γερμανία.

Τα επίμαχα έγγραφα βρέθηκαν τυχαία από τον ιστορικό Αγκιλολφ Κέσερλινγκ (Agilolf Kesselring), στο πλαίσιο έρευνας για την ιστορία της γερμανικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πληροφοριών (Bundesnachrichtendienst/BND). Ο Κέσερλινγκ, ερευνώντας τις απαρχές της BND, εντόπισε έναν φάκελο με 321 σελίδες και τίτλο «Ασφαλίσεις» που, όπως αποδείχθηκε, αφορούσε τη δημιουργία και τη δράση του μυστικού αυτού στρατού.

Ο φάκελος ανήκε στην αντικομμουνιστική «Οργάνωση Γκέλεν», ιδρυτής της οποίας ήταν ο Ράινχαρντ Γκέλεν (Reinhard Gehlen), αντιστράτηγος των ναζί και διευθυντής της ναζιστικής υπηρεσίας πληροφοριών. Μετά την ήττα των ναζί, ο Γκέλεν συνελήφθη από τις δυνάμεις των ΗΠΑ και το 1946 ίδρυσε την οργάνωση, με καθοδήγηση και στήριξη της CIA και αποστολή να διεξάγει κατασκοπεία κατά της Σοβιετικής Ενωσης.

Τα έγγραφα αποκάλυψαν την ύπαρξη ενός πυρήνα 2.000 πρώην αξιωματικών της ναζιστικής Βέρμαχτ και των Waffen SS, που από το 1949 είχαν ξεκινήσει τη δημιουργία ενός στρατιωτικού σώματος, αρχικά εν αγνοία της γερμανικής κυβέρνησης, με στόχο να «υπερασπιστούν» την νεοσύστατη Δυτική Γερμανία από την «επεκτατικότητα» της ΕΣΣΔ αλλά και να πολεμήσουν τους Γερμανούς κομμουνιστές εντός της ΟΔΓ.

Ενα από τα πιο σημαντικά μέλη της ομάδας εκείνης ήταν ο Αλμπερτ Σνετζ (Albert Schnez), που υπηρέτησε ως συνταγματάρχης στις τάξεις των ναζί και στη συνέχεια διετέλεσε αρχηγός του Γερμανικού Στρατού υπό τον καγκελάριο Βίλι Μπραντ και υπουργό Αμυνας τον Χέλμουτ Σμιτ!

Οι μαρτυρίες του Σνετζ υποδηλώνουν ότι η ομάδα ήθελε να δημιουργήσει έναν στρατό που υποστηρίχθηκε επίσης από τον Χανς Σπάιντελ (Hans Speidel), τον μετέπειτα ανώτατο διοικητή του Συμμαχικού Στρατού του ΝΑΤΟ στην Κεντρική Ευρώπη το 1957.

Στα τέλη του 1950, η ομάδα άρχισε να αναπτύσσεται και ο Σνετζ λάμβανε ακόμη και δωρεές από επιχειρηματίες και πρώην αξιωματικούς, ενώ είχε κάνει και συμφωνίες με μεταφορικές εταιρείες σε περίπτωση που ο στρατός τους χρειαζόταν έκτακτη μετακίνηση.

Μάλιστα, τα έγγραφα αποκάλυψαν ότι σε περίπτωση νέου πολέμου, ο μυστικός στρατός θα είχε ετοιμοπόλεμους 40.000 άνδρες.

Να σημειωθεί ότι εκείνη τη εποχή, είχε απαγορευτεί η δημιουργία οποιασδήποτε στρατιωτικής ομάδας στη Δυτική Γερμανία, χωρίς την άδεια της κυβέρνησης και των Συμμάχων.

Στα έγγραφα αναφέρεται μάλιστα ότι ο Γερμανός καγκελάριος Κόνραντ Αντενάουερ δεν γνώριζε για την ομάδα των βετεράνων ναζί μέχρι το 1951, αλλά αποκαλύπτεται ότι ακόμη και όταν το έμαθε δεν την διέλυσε.

Μέχρι σήμερα, από την ιστορική έρευνα δεν έχει διευκρινιστεί πότε και πώς ακριβώς διαλύθηκε ο μυστικός στρατός.

Ο Σνετζ πέθανε το 2007 χωρίς ποτέ να δηλώσει τίποτα δημόσια γι' αυτά τα γεγονότα.

Αυτό που αποδεικνύεται, ωστόσο, είναι ότι ο ναζισμός, είτε ως κυρίαρχο ρεύμα είτε ως «μυστικός στρατός», γεννιέται, εκτρέφεται και φωλιάζει στα «σπλάχνα» του καπιταλιστικού κράτους, ώστε να χτυπήσει τον «εχθρό λαό» και την πρωτοπορία του: Τους κομμουνιστές.

Τη στιγμή που η ΕΕ και κυβερνήσεις κρατών - μελών της νομιμοποιούν το κατασκεύασμα της «θεωρίας των δύο άκρων», την ταύτιση του φασισμού με το σύστημα που τον τσάκισε, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, αποκαλύψεις όπως η παραπάνω συμβάλλουν να γίνεται φανερό ποιος είναι ο πραγματικός στόχος της αστικής τάξης όταν επιστρατεύει τέτοιες και άλλες ανυπόστατες θεωρίες. Οι ΗΠΑ, οι μυστικές τους υπηρεσίες και το ΝΑΤΟ φέρεται να είχαν στο «περίμενε» τους ναζί για να πολεμήσουν την ΕΣΣΔ και τις χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.

Οι αναφορές για τη δράση του Γκέλεν και της ομάδας του για λογαριασμό της CIA στο έδαφος της Γερμανίας δεν είναι οι πρώτες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Αντιγράφουμε από το βιβλίο «Οι ναζί της διπλανής πόρτας - Πώς η Αμερική έγινε ο ασφαλής παράδεισος των χιτλερικών»:

«(...) Πουθενά η μεταπολεμική συνεργασία μεταξύ πρώην ναζί και αμερικανικής κατασκοπείας δεν ήταν πιο εμφανής απ' ό,τι στην ίδια τη Γερμανία. Εκεί, σ' ένα απόρρητο πρόγραμμα με την κωδική ονομασία "Rusty", περίπου 4.000 πράκτορες υπό τον έλεγχο ενός καλά δικτυωμένου πρώην ναζί στρατηγού, του Ράινχαρντ Γκέλεν, ξεκίνησαν σχεδόν αμέσως μετά τον πόλεμο να κατασκοπεύουν για λογαριασμό των Αμερικανών. Με τις ΗΠΑ και τη Ρωσία (σ.σ. εννοεί την Σοβιετική Ενωση ο συγγραφέας) να ερίζουν για τον έλεγχο της μεταπολεμικής Ευρώπης στη διχοτομημένη Γερμανία και αλλού, οι άντρες του Γκέλεν άπλωσαν τα δίχτυα τους στις περιοχές που ήταν υπό τη ρωσική επιρροή, παρακολουθώντας τις σοβιετικές ασύρματες τηλεπικοινωνίες και παραμονεύοντας σε όλο σχεδόν το μήκος των ευρωπαϊκών σιδηροδρομικών γραμμών για ν' αποσπάσουν πληροφορίες για τις κινήσεις των αντιπάλων τους...

Πολλοί από τους πράκτορες του Γκέλεν - τουλάχιστον εκατό, σύμφωνα με μία μέτρηση, ίσως και περισσότεροι - είχαν ξεκάθαρες σχέσεις με τις θηριωδίες των ναζί...

Η ομάδα του Γκέλεν, με αμερικανική χρηματοδότηση, προσέφερε άσυλο σε εγκληματίες πολέμου κάθε βαθμίδας... Παραμένει άγνωστο, ωστόσο, πόσους ακριβώς εγκληματίες πολέμου χρησιμοποίησε ο Γκέλεν στο προσωπικό του δίκτυο κατασκοπείας, γιατί ο πρώην στρατηγός των Γερμανών αρνήθηκε ν' αποκαλύψει στους ανωτέρους του από τον στρατό και τη CIA τα αληθινά ονόματα των συνεργατών του... Οι ΗΠΑ πλήρωναν για την ομάδα του Γκέλεν μισό εκατομμύριο δολάρια τον χρόνο για τα πρώτα χρόνια μετά τον πόλεμο...».

(Αναδημοσιεύεται από το «902.gr»)