- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Διακυβέρνηση, περιουσιακό και εδαφικό στην ατζέντα της χτεσινής συνάντησης Αναστασιάδη - Ακιντζί
Από τη χτεσινή συνάντηση στη Λευκωσία, στην περιοχή που ελέγχει ο ΟΗΕ |
«Οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν πάρα πολύ παραγωγική, παρατηρήθηκε πρόοδος σε σημαντικά θέματα και ο διάλογος θα συνεχίσει» δήλωσε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, μετά την ολοκλήρωση της νέας συνάντησης που είχε χτες με τον ηγέτη του ψευδοκράτους, Μουσταφά Ακιντζί.
Από τη μεριά του, ο ειδικός σύμβουλος του ΓΓ του ΟΗΕ, Εσπαν Μπαρθ Αϊντε, στις δηλώσεις του, μίλησε για συνάντηση «σε εποικοδομητική και προσανατολισμένη σε αποτελέσματα ατμόσφαιρα». Ανέφερε ότι οι δύο πλευρές εστιάζουν πλέον σε «άλυτα, κρίσιμα ζητήματα» και συγκεκριμένα τα θέματα της διακυβέρνησης, το περιουσιακό και το εδαφικό. «Οι ηγέτες αντάλλαξαν απόψεις για τις οικονομικές προοπτικές που θα έχει μια λύση», υπογράμμισε ο Αϊντε, ενώ πρόσθεσε: «Με τις ουσιαστικές διαπραγματεύσεις να βρίσκονται τώρα στο επίκεντρο των εργασιών τους, οι κ. Ακιντζί και Αναστασιάδης επανέλαβαν την απόφασή τους να φτάσουν σε μια συνολική διευθέτηση, το συντομότερο δυνατό».
Παρά τις παραπάνω δηλώσεις, κανείς δεν έδωσε διευκρινίσεις για το περιεχόμενο της «προόδου» που διαπιστώνεται. Ωστόσο, είναι φανερό ότι εντατικοποιούνται οι προσπάθειες να προχωρήσουν τα παζάρια, στο πλαίσιο ευρύτερων σχεδιασμών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, ώστε να διευκολυνθεί η δράση μονοπωλιακών ομίλων στην περιοχή.
Αναστασιάδης και Ακιντζί θα έχουν νέα συνάντηση στις 10 Ιούλη, ενώ στις 8 Ιούλη θα πάρουν μέρος σε συζήτηση που οργανώνουν τα εμπορικά επιμελητήρια.
Στο μεταξύ, χτες, αμέσως μετά τη συνάντηση με τον Κύπριο Πρόεδρο, ο Μ. Ακιντζί είχε προγραμματιστεί να μεταβεί στις Βρυξέλλες, όπου θα έχει διάφορες επαφές μέχρι την Πέμπτη. Μεταξύ άλλων, αναμενόταν να συναντήσει τον πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς. Μιλώντας σε τουρκοκυπριακά ΜΜΕ, ο Ακιντζί σημείωσε πως «η ΕΕ έχει μεγάλες υποχρεώσεις σε αυτή τη διαδικασία», αλλά και πως «οι διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο της διαδικασίας του ΟΗΕ θα συνεχιστούν». Επιπλέον, ο Ακιντζί υπογράμμισε πως «το ομοσπονδιακό κράτος που θα ιδρυθεί μετά τη λύση, θα βρίσκεται εντός της ΕΕ. Γι' αυτό οι σχέσεις της ΕΕ με τους Τουρκοκύπριους πρέπει να είναι στενές. Οι Τουρκοκύπριοι θα αποτελούν ένα ίσο πολιτικό μέρος του ομόσπονδου κράτους. Η ΕΕ, χωρίς να περιμένει τη λύση, πρέπει να ιδρύσει από τώρα θερμές σχέσεις με τους Τουρκοκύπριους. Πρέπει να προετοιμάσει τους Τουρκοκύπριους και τους θεσμούς τους στην ΕΕ».
Πάντως, ενδεικτικό των διεργασιών που συνεχίζονται σε διάφορα επίπεδα, είναι οι δηλώσεις του Κύπριου ΥΠΕΞ, Ιωάννη Κασουλίδη, στην «Καθημερινή Κύπρου», ότι η Λευκωσία «συζητά» ήδη με το Λονδίνο για το θέμα των εγγυήσεων και ότι «θα πρέπει να αποφασίσουμε οι δύο πλευρές, για τον τρόπο με τον οποίο θα εξελιχτεί γενικότερα το θέμα της ασφάλειας. Οπότε δεν αναμένω ότι στη συνέχεια θα τεθούν προσκόμματα από πλευράς Βρετανίας».
Ο ίδιος υποστήριξε ότι «τα Ηνωμένα Εθνη εκτιμούν ότι είναι απίθανη η σύγκληση, το Σεπτέμβρη, πολυμερούς διάσκεψης».
ΡΑΜΑΛΑ - ΤΕΛ ΑΒΙΒ.--
Τερμάτισε την απεργία πείνας, που πραγματοποιούσε επί 55 μέρες, ο Παλαιστίνιος πολιτικός κρατούμενος Κχάντερ Αντνάν, καθώς ο αγώνας του ανάγκασε τις ισραηλινές αρχές να υποχωρήσουν και να διατάξουν την αποφυλάκισή του στις 12 Ιούλη.
Ο Αντνάν είχε συλληφθεί και φυλακιστεί παράνομα, στη διάρκεια της περσινής φονικής επιχείρησης των Ισραηλινών στη Λωρίδα της Γάζας, δίχως απαγγελία κατηγοριών και οδηγήθηκε στις ισραηλινές φυλακές, στο πλαίσιο της λεγόμενης «διοικητικής κράτησης», έπειτα από το μπαράζ συλλήψεων εκατοντάδων Παλαιστίνιων, που πραγματοποίησαν οι κατοχικές δυνάμεις.
Σύμφωνα με τους δικηγόρους του, ο Αντνάν οδηγήθηκε, μετά τη συμφωνία με τις ισραηλινές αρχές, σε ισραηλινό νοσοκομείο, καθώς η κατάσταση της υγείας του είναι σε κρίσιμη κατάσταση, εξαιτίας της πολυήμερης αποχής από τη σίτιση. Πληροφορίες Παλαιστινιακού πρακτορείου ανέφεραν ότι η συμφωνία για την αποφυλάκιση του Παλαιστίνιου απεργού πείνας κατέστη εφικτή, έπειτα από την απόσυρση του αιτήματος του Αντνάν να μη φυλακιστεί ξανά υπό το καθεστώς διοικητικής κράτησης. Ο Αντνάν ζητούσε επίσης είτε να απαγγελθούν σε βάρος του συγκεκριμένες κατηγορίες είτε να αφεθεί ελεύθερος.
Το ίδιο 24ωρο, διεθνή και ισραηλινά δίκτυα μετέδωσαν πως Ισραηλινοί κομάντος έκαναν χτες το μεσημέρι επέμβαση στο πλοίο «Μαριάν οφ Γκέτενμπουργκ», που ήταν επικεφαλής στολίσκου άλλων τριών σκαφών, εμποδίζοντας τη συνέχιση του σκοπού του ταξιδιού, που ήταν το σπάσιμο του οικονομικού εμπάργκο που έχουν επιβάλλει στη Λωρίδα της Γάζας οι Ισραηλινοί, από το 2007.
Σύμφωνα με ισραηλινά ΜΜΕ, οι Ισραηλινοί κομάντος ανέβηκαν «χωρίς να χρησιμοποιήσουν βία» στο πλοίο «Μαριάν οφ Γκέτενμπουργκ», ενώ έπλεε σε διεθνή ύδατα και ανάγκασαν τον καπετάνιο του σκάφους να το οδηγήσει, με κατεύθυνση το ισραηλινό λιμάνι Ασντόντ. Τα άλλα τρία σκάφη που ακολουθούσαν το «Μαριάν οφ Γκέτενμπουργκ», φέρεται πως επέστρεψαν σε λιμάνι της νότιας Κρήτης, από όπου είχαν αποπλεύσει την τελευταία φορά. Η πρώτη προσπάθεια της οργάνωσης να σπάσει το ισραηλινό οικονομικό εμπάργκο στη Λωρίδα της Γάζας, έγινε το 2010, η οποία πνίγηκε στο αίμα, έπειτα από βίαιη επέμβαση Ισραηλινών κομάντος στο σκάφος «Μαβί Μαρμαρά», σκοτώνοντας εννιά ακτιβιστές και τραυματίζοντας δεκάδες. Η δεύτερη προσπάθεια έγινε το 2011, αλλά δεν εκπλήρωσε το στόχο της, καθώς τα σκάφη του στολίσκου για την «Ελεύθερη Γάζα» αναγκάστηκαν να γυρίσουν πίσω, συνοδεία σκαφών της ελληνικής ακτοφυλακής.
Μέσα σ' αυτές τις εξελίξεις, ο Παλαιστίνιος Πρόεδρος Μαχμούτ Αμπάς έδωσε χτες τελεσίγραφο στην ηγεσία της «Χαμάς» να αποφασίσει εντός τρέχοντος 24ωρου εάν θα συμμετάσχει σε μία νέα κυβέρνηση ενότητας. Το τελεσίγραφο του Αμπάς δόθηκε στη διάρκεια συνέντευξης του τελευταίου στο σαουδαραβικό δίκτυο «Al-Arabiya».
Η πορεία προς το δημοψήφισμα που πρότεινε ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, και ενέκριναν στη Βουλή ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ και Χρυσή Αυγή με το κίβδηλο δίλημμα ο ελληνικός λαός να επιλέξει το μνημόνιο της συγκυβέρνησης αντί αυτού της τρόικας, που είναι το ίδιο αντιλαϊκά και υπέρ του κεφαλαίου, προβλήθηκε από την κυβέρνηση ως εξής: «Απέναντι στον εκβιασμό απαντάμε με δημοκρατία»...
Είναι, λοιπόν, αφορμή να θυμηθούμε ορισμένα παραδείγματα άλλων δημοψηφισμάτων σε κράτη - μέλη της ΕΕ, για να δούμε το πώς αξιοποιεί η αστική τάξη τέτοιες διαδικασίες.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε όσες περιπτώσεις η απόφαση του λαού δε συνάδει με τις επιθυμίες των αστικών τάξεων, αυτή ανατρέπεται και μέσα από εκβιασμούς, τρομοκρατία και αξιοποίηση όλων των μηχανισμών που διαθέτουν οι αστοί για τη χειραγώγηση των λαϊκών στρωμάτων, αλλά ταυτόχρονα αξιοποιούν τα αποτελέσματα στα δικά τους παζάρια. Χαρακτηριστικά τα παραδείγματα της Ιρλανδίας και της Δανίας. Οι Δανοί στο δημοψήφισμα στις 2/6/92 για την Ιδρυτική Συνθήκη της ΕΕ, τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, ψήφισαν με 50,7% κατά της Συνθήκης. Στις 18/5/93 οι αστοί, μετά από παζάρια με τις άλλες αστικές τάξεις της ΕΕ, για να μην ενταχθεί η Δανία στην ΟΝΕ, γιατί έτσι συνέφερε το κεφάλαιο, εκβίασαν νέο δημοψήφισμα και έτσι πέτυχαν 56,8% υπέρ της συνθήκης. Στη Ιρλανδία, χαρακτηριστικό είναι το δημοψήφισμα για τη Συνθήκη της Λισσαβόνας. Οι Ιρλανδοί την απέρριψαν στις 2/10/2008 με 53,2% και στη συνέχεια η αστική τάξη έκανε δεύτερο δημοψήφισμα, προβάλλοντας κάποιες μικρές τροποποιήσεις και κατάφερε να αποσπάσει στις 2/10/2009 το 67,1% υπέρ της συνθήκης.
Η πείρα, επίσης, που υπάρχει από τη χρήση των δημοψηφισμάτων μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικά συμπεράσματα. Για παράδειγμα, δημοψηφίσματα αξιοποιήθηκαν και σε άλλες χώρες, για να περάσουν αντιλαϊκά μέτρα. Με δημοψήφισμα στην Ιταλία πέρασαν αντεργατικές αλλαγές στο δημόσιο τομέα, σε βάρος συνολικά των εργαζομένων το 2000, σε μια χώρα που έχει πιθανά τα περισσότερα δημοψηφίσματα από το 1974. Με δημοψήφισμα τα συμβιβασμένα και εργοδοτικά συνδικάτα επίσης στην Ιταλία έστειλαν τους εργάτες να ψηφίζουν για περικοπή κατακτήσεων και δικαιωμάτων τους στο όνομα της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.
Τα δημοψηφίσματα, επομένως, που εντάσσονται στα αστικά συντάγματα διαφόρων καπιταλιστικών κρατών μπορούν να αξιοποιηθούν, αφενός ως το «αμορτισέρ» για να εκτονωθούν λαϊκές αντιδράσεις, αλλά και για λογαριασμό των παζαριών που κάνει η κάθε αστική τάξη με τους εταίρους της. Από την άλλη, δίνοντάς τους τον προσανατολισμό κάθε φορά εκεί που θέλει καναλιζάροντας τη λαϊκή βούληση αποσπά τη λαϊκή συναίνεση σε αντιλαϊκές επιλογές. Ετσι, λοιπόν, δεν είναι ούτε μπορούν να είναι το απαύγασμα της δημοκρατίας, όπως υποστηρίζει η συγκυβέρνηση, πολύ απλά γιατί το αποτέλεσμά τους διαμορφώνεται μέσα σε ένα συγκεκριμένο αντιλαϊκό πλαίσιο.
Επομένως, αυτό που εμφανίζεται από αστούς και οπορτουνιστές ως «άμεση δημοκρατία», σε συνθήκες καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, μπορεί να συμβάλει στη θωράκιση της αστικής εξουσίας και του αστικού πολιτικού συστήματος. Οτι η σημερινή αστική δημοκρατία - που ακόμα και τα τυπικά δικαιώματά της σταματούν μπροστά στις πύλες των εργοστασίων και των εργασιακών χώρων - έχει και τον αυταρχισμό και την καταστολή, αλλά και τη χειραγώγηση με την ψευδαίσθηση της συμμετοχής και της έκφρασης. Παρ' όλα αυτά, οι κομμουνιστές οφείλουν να αξιοποιούν και το δημοψήφισμα, όπως και τις εκλογές στο κοινοβούλιο, για να διαφωτίσουν, να αποκαλύψουν, να προβάλουν τις θέσεις τους και να προσπαθήσουν να εμποδίσουν τον εγκλωβισμό και την παγίδευση του λαού σε ψεύτικα διλήμματα. Αυτό, άλλωστε, κάνει και το ΚΚΕ με τη συγκεκριμένη στάση που διαμόρφωσε για το δημοψήφισμα της Κυριακής, δηλαδή καλώντας το λαό να ρίξει στην κάλπη την δικιά του πρόταση: «Οχι στην πρόταση των ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ. Οχι στην πρόταση της κυβέρνησης. Αποδέσμευση από την ΕΕ, με το λαό στην εξουσία»
Για τους εργάτες και τα άλλα εκμεταλλευόμενα λαϊκά στρώματα μοναδικός δρόμος που μπορεί να τους δώσει προοπτική είναι να πυκνώσουν τις γραμμές του εργατικού - λαϊκού κινήματος, να παλέψουν σε αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, σε συστράτευση με το ΚΚΕ.
